Μία από τις σειρές εκείνες που με είχαν πρήξει οι φίλες μου πως πρέπει να δω, ήταν το "Kuroshitsuji". Για κάποιον παράξενο λόγο, είχα μια άρνηση να ακολουθήσω την πρότασή τους. Θες τα πολλά επεισόδια, θες πως γνώριζα πως θα ακολουθούσε μια ακόμα season, όλο το ανέβαλα. Μέχρι που η 3η season έκανε την εμφάνισή της, τα περιθώρια στένεψαν και οι αντιστάσεις μου έπεσαν. Έτσι, έχοντας παρακολουθήσει μέσα σε 4 ημέρες 53 επεισόδια, μπορώ να πω μετά βεβαιότητας πως ο λόγος της άρνησής μου ήταν το δυνατό μου ένστικτο. Ήξερα πως για μια ακόμα φορά θα βίωνα αυτό το κενό που αισθάνομαι όταν ολοκληρώνει τον κύκλο του μια σειρά που αγαπώ. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το "Kuroshitsuji", γνωστό και με τον αγγλικό τίτλο "Black Butler", είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή manga στην Ιαπωνία και όχι μόνο. Το σενάριο και το σχέδιο είναι της Yana Toboso και το ντεμπούτο του στην αγορά έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2006, όπου ξεκίνησε να δημοσιεύεται στο περιοδικό "Monthly GFantasy" της Square Enix και λίγο καιρό αργότερα σε ολοκληρωμένα τεύχη που σήμερα έχουν φτάσει αισίως τα 19 και συνεχίζουν. Το manga κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα, με τα δικαιώματα να ανήκουν στην Yen Press, στο περιοδικό "Yen Plus" αλλά και σε ολοκληρωμένα τεύχη. Αξίζει να αναφέρουμε πως η δημιουργός ήθελε το manga της να είναι -εκτός των άλλων- και yaoi στον πυρήνα του -και μάλιστα σκληρό-, αλλά οι υπεύθυνοι των εκδόσεων θεώρησαν πως θα είχε μεγαλύτερη απήχηση αν το άφηναν εκτός ως στοιχείο. Αξίζει να αναφέρουμε πως βασισμένο στο manga έχει κυκλοφορήσει ένα drama CD στις 10 Αυγούστου 2007 από την Frontier Works κι ένα δεύτερο στις 26 Νοεμβρίου 2008 από την Aniplex. Το manga έχει εμπνεύσει επίσης και δύο musicals που έχουν βασιστεί σε αυτό, τα "That Butler, Friendship" και "Musical Black Butler: The Most Beautiful Death in The World – A Thousand Souls and The Fallen Grim Reaper", καθώς και το video game για το Nintendo DS, "Kuroshitsuji Phantom & Ghost", της Square Enix που κυκλοφόρησε 19 Μαρτίου 2009 σε δύο εκδοχές. Στις 27 Φεβρουαρίου 2009 κυκλοφόρησε το Black Butler Character book, "That Butler, Assembles" και στις 27 Μαρτίου 2009 κυκλοφόρησαν τα "TV Animation Black Butler Black Record" και η comic ανθολογία "Rainbow Butler". Τέλος, στις 18 Ιανουαρίου 2013, ανακοινώθηκε πως το manga θα γίνει μια live-action ταινία με πρωταγωνιστές τους Ayame Goriki και Hiro Mizushima. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς ενώ προβλήθηκε πρώτη φορά στις 18 Ιανουαρίυ 2014.
Ήταν τον Ιούλιο του 2008 που ανακοινώθηκε πως μια anime μεταφορά του manga θα κάνει την εμφάνισή της μέσω της A-1 Pictures, με τον Toshiya Shinohara να αναλαμβάνει την σκηνοθεσία. Λιγότερο από τέσσερις μήνες μετά, στις 04 Οκτωβρίου 2008, το πρώτο επεισόδιο βγήκε στον αέρα ενώ το τελευταίο στις 27 Μαρτίου 2009, με την σειρά να προβάλλεται μέσω των δικτύων MBS, CBC, TBS, TBC, SBS, RCC, HBC, RKB και Animax. Η 1η season, ολοκληρώθηκε μετρώντας 24 επεισόδια κι ένα OVA, το οποίο κι επιβεβαιώνει με τον τρόπο του μια προσωπική μου σκέψη την οποία θα διαβάσετε παρακάτω. Η σειρά έχει προβληθεί σε Αμερική, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία με πολύ μεγάλη επιτυχία, έχοντας φανατικό κοινό, με τις Madman Entertainment, FUNimation Entertainment
UK και
Manga Entertainmentνα έχουν τα ξένα δικαιώματα προβολής της σειράς, αλλά και κυκλοφορίας των DVDs της.
ΤΟ STORY ΤΗΣ 1ης SEASON:
Στο Βικτοριανό Λονδίνο ζει ο νεαρός Κόμης, Ciel Phantomhive. Τη νύχτα των 10ων γενεθλίων του, μια φωτιά κατέστρεψε το πατρικό του σπίτι ενώ οι γονείς του δολοφονήθηκαν και ο ίδιος βρέθηκε αιχμάλωτος ενός μυστήριου οργανισμού. Έπειτα από ένα μήνα συνεχόμενων, ταπεινωτικών βασανιστηρίων, ο Ciel επιστρέφει πίσω στο σπίτι του έχοντας μαζί του έναν αινιγματικό μπάτλερ, τον Sebastian
Michaelis. Για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, ο Sebastian δεν είναι παρά ο καλύτερος στο είδος του, έχοντας μοναδικές ικανότητες και καταφέρνοντας πάντα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του νεαρού αφέντη του. Λίγοι είναι εκείνοι που ξέρουν πως στην πραγματικότητα, ο Sebastian, είναι ένας δαίμονας και πως με τον Ciel έχουν ένα συμβόλαιο στους όρους του οποίου συμφώνησαν το βράδυ που τον έσωσε από τους βασανιστές του. Οι όροι αυτοί υποχρεώνουν τον Sebastian να ακολουθεί κάθε εντολή που του
δίνει ο Ciel χωρίς να τον αμφισβητεί, να μην του πει ποτέ ψέματα και να τον προστατέψει με όποιο κόστος, μέχρι να εκδικηθεί εκείνους που κατέστρεψαν την οικογένειά του και ταπείνωσαν τον ίδιο. Ως αντάλλαγμα, όταν όλα θα έχουν τελειώσει, ο Sebastian θα πάρει την ψυχή του, που αποτελεί και την τροφή των δαιμόνων. Στο μεσοδιάστημα, περιμένοντας την ημέρα που θα μπορέσει να πάρει την εκδίκησή του, ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειας διευθύνει την επιχείρηση παιχνιδιών τους που είναι από τις πιο γνωστές στον κόσμο, ενώ παράλληλα είναι το "Watchdog" της Βασίλισσας, αναλαμβάνοντας περίεργες υποθέσεις στις οποίες καλείται να βρει την λύση.
- Ειλικρινά, δεν ξέρω από που ν' αρχίσω! Αυτό το anime είναι τόσο ανυπέρβλητο που έχω την αίσθηση πως ό,τι και να πω θα είναι πολύ λίγο. Ας ξεκινήσω από το cast, κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω, αλλά που δεν μπορώ και να μην αναφέρω στην προκειμένη. Αναμφίβολα, είναι από τα καλύτερα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου, τόσο ταιριαστό σε φυσιογνωμικό επίπεδο και τόσο σωστά διαχειρίσιμο ως προς το attitude των χαρακτήρων που το κάνει να φαίνεται ακόμα πιο αληθινό. Καλά... για το art του, απλά δεν υπάρχουν λόγια. Είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό σε όλους τους τομείς.
- Βασικοί χαρακτήρες! Μιας και αναφερθήκαμε σε αυτούς, δεν θα μπορούσαμε να μην σταθούμε λίγο
παραπάνω. Εντάξει... ο Sebastian είναι έρωτας! Λατρεύω τους χαρακτήρες που φαντάζουν ήρεμοι και στωικοί αλλά στην πραγματικότητα μπορούν να τσακίσουν κόκαλα με ένα χτύπημα των δαχτύλων τους. Είναι η απόδειξη πως η ήρεμη δύναμη, είναι η πιο ισχυρή. Όσον αφορά τον Ciel, δεν μπορείς να μην τον αγαπήσεις. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται σκληρός κι απότομος, απόλυτα απορροφημένος από την σκοτεινή μεριά του, όμως δεν αργείς να ανακαλύψεις πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και πως οι ευαισθησίες του δεν έχουν χαθεί, απλά ξέρουν να κρύβονται γιατί αυτό πληγώνει λιγότερο.
παραπάνω. Εντάξει... ο Sebastian είναι έρωτας! Λατρεύω τους χαρακτήρες που φαντάζουν ήρεμοι και στωικοί αλλά στην πραγματικότητα μπορούν να τσακίσουν κόκαλα με ένα χτύπημα των δαχτύλων τους. Είναι η απόδειξη πως η ήρεμη δύναμη, είναι η πιο ισχυρή. Όσον αφορά τον Ciel, δεν μπορείς να μην τον αγαπήσεις. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται σκληρός κι απότομος, απόλυτα απορροφημένος από την σκοτεινή μεριά του, όμως δεν αργείς να ανακαλύψεις πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και πως οι ευαισθησίες του δεν έχουν χαθεί, απλά ξέρουν να κρύβονται γιατί αυτό πληγώνει λιγότερο.
- Όντας άνθρωπος που λατρεύει την κλασσική λογοτεχνία -έχοντας μια ιδιαίτερη αδυναμία και προτίμηση στην αγγλική-, δεν θα μπορούσα να μην παρατηρήσω τις σαφείς αναφορές της σειράς σε αυτήν. Δεν θα μπω στην διαδικασία να το αναλύσω υπερβολικά, αν και θα μπορούσα, κι αυτό γιατί θα σας πρότεινα να προσπαθήσετε να το ανακαλύψετε μόνοι σας βλέποντας την σειρά. Είναι ένα μέρος της μαγείας το να προσπαθείς να βρεις τα κομμάτια της μυθοπλασίας που συνδέονται με κάτι το πραγματικό, το υπαρκτό. Επίσης, υπάρχουν αναφορές σε πολλά ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, προσεκτικά επιλεγμένα, και ίσως από τα πιο ενδιαφέροντα που θα μπορούσε κανείς να ασχοληθεί που μπορεί, γιατί όχι, να σας βάλουν και στην διαδικασία να αναζητήσετε ακόμα περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτά.
- Βέβαια, συμπληρωματικά με την πιο πάνω παρατήρηση, θέλω να αναφερθώ ξεχωριστά στον βασικό πυρήνα της ιστορίας που μοιάζει να παντρεύει τον "Άμλετ" με τον "Φάουστ". Το κράμα αυτό του ανθρώπου που θέλει να πάρει εκδίκηση στο όνομα της οικογένειάς του αλλά και της προσωπική του τιμής, και του ανθρώπου που ουσιαστικά αρνείται την ύπαρξη του Θεού και πουλάει την ψυχή του με αντάλλαγμα την βοήθεια μιας σκοτεινής δύναμης προκειμένου να αποκτήσει κάτι που λαχταρά όσο τίποτα, είναι υπέροχο. Επειδή αγαπώ και τα δύο αυτά έργα απίστευτα πολύ, το να βλέπω έναν συνδυασμό τους σε μια τόσο άψογη απόδοση, δεν μπορεί παρά να με ενθουσιάσει και να μου προσφέρει ρίγη συγκίνησης.
- Το χιούμορ της σειράς είναι το κάτι άλλο! Όχι υπερβολικό, αλλά τόσο όσο χρειάζεται! Κάνει την εμφάνισή του σε πιο χαλαρές στιγμές, αλλά με την ίδια ευκολία εμφανίζεται ακόμα και στις πιο κρίσιμες, χωρίς όμως να γελοιοποιεί το αποτέλεσμα και χωρίς να μας κάνει να χάνουμε το ενδιαφέρον μας. Αντίθετα, καταφέρνει υπάρχει μια άψογα εναρμονισμένη παντρειά της δράσης και του κωμικού του πράγματος, που μετατρέπεται σε ένα άκρως κυνικό κι απολαυστικό σύνολο. Βέβαια, ειδική μνεία αξίζει στους δεύτερους ρόλους που όσον αφορά τη σάτιρα, βοηθάνε στο μέγιστο βαθμό. Όπως και να ΄χει, όμως, είναι μια σειρά που ακόμα και η αισθητική του χιούμορ του είναι μοναδική και κερδίζει επιπλέον πόντους αφού δεν διστάζει να τσαλακώσει την εικόνα ακόμα και των πιο σοβαροφανών χαρακτήρων.
- Κάποιοι μπορεί να που πως η σειρά χαρακτηρίζεται από μια κάποια υπερβολή, αλλά θα αντιγυρίσω
με την εξής παρατήρηση. Ο ένας πρωταγωνιστής είναι δαίμονας ως εκ τούτου, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό και αυτό δεν έχει να κάνει με προσωπική άποψη, αλλά με λογική διαπίστωση. Έχοντας, λοιπόν, το συγκεκριμένο σχόλιο στο μυαλό μας, απολαμβάνουμε τις σκηνές δράσης που δεν είναι και λίγες, οι οποίες παρά την δυναμικότητά τους χαρακτηρίζονται και από μια κάποια... κομψότητα, θα λέγαμε. Το χορογραφημένο αποτέλεσμα είναι τόσο σκοτεινό, γοητευτικό κι ellegant που απλά χαίρεσαι να το βλέπεις. Σίγουρα είναι περίεργο τα μαχαιροπίρουνα να μετατρέπονται σε όπλα, αλλά θα το θεωρήσω πέραν από αστείο, αρκετά ευρηματικό.
με την εξής παρατήρηση. Ο ένας πρωταγωνιστής είναι δαίμονας ως εκ τούτου, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό και αυτό δεν έχει να κάνει με προσωπική άποψη, αλλά με λογική διαπίστωση. Έχοντας, λοιπόν, το συγκεκριμένο σχόλιο στο μυαλό μας, απολαμβάνουμε τις σκηνές δράσης που δεν είναι και λίγες, οι οποίες παρά την δυναμικότητά τους χαρακτηρίζονται και από μια κάποια... κομψότητα, θα λέγαμε. Το χορογραφημένο αποτέλεσμα είναι τόσο σκοτεινό, γοητευτικό κι ellegant που απλά χαίρεσαι να το βλέπεις. Σίγουρα είναι περίεργο τα μαχαιροπίρουνα να μετατρέπονται σε όπλα, αλλά θα το θεωρήσω πέραν από αστείο, αρκετά ευρηματικό.
- Γοητευτικές είναι και οι αναφορές σε μύθους, θρύλους και δοξασίες της Αγγλίας, άλλες πιο γνωστές, άλλες λιγότερο γνωστές, που ωστόσο ταιριάζουν απόλυτα με το λατρεμένο, σκοτεινό και μυστηριώδες βικτοριανό σκηνικό. Έτσι, μπορούμε να δούμε πέραν από το πέπλο της λογικής, να γνωρίσουμε μυστηριώδη πλάσματα και να διαπιστώσουμε πως δεν υπάρχει απόλυτο κακό, όπως δεν υπάρχει απόλυτο κακό. Άλλωστε, το να εμβαθύνουν στην κουλτούρα της χώρας στην οποία τοποθετείται η ιστορία, ήταν το πιο σωστό πράγμα που είχαν να κάνουν και προσωπικά το εκτιμώ, αφού με έκανε να μελετήσω λίγο παραπάνω αυτά που με εξίταραν.
Ένα από τα στοιχεία που κάνουν την συγκεκριμένη σειρά ακόμα πιο μυστηριώδη και γοητευτική, είναι η μουσική του επένδυση που είναι σαγηνευτική, creepy, σκοτεινή, απόλυτα εναρμονισμένη με το βικτοριανό κλίμα της εικόνας που συνοδεύει. Η σύνθεση ανήκει στον Taku Iwasaki και περιλαμβάνει ένα μεγάλος εύρος μουσικών ακουσμάτων όπως όπερα, jazz, ινδικά μοτίβα, Γρηγοριανά άσματα και συγχορδίες. Το ολοκληρωμένο μουσικό box αποτελείται από 3 CDs 23, 16 και 5 κομματιών αντίστοιχα και περιλαμβάνει μια σειρά από artworks των Ciel και Sebastian από τις Minako Shiba και Yana Toboso, όπως και μερικές σελίδες με στίχους των κομματιών που εμπεριέχουν τέτοιους στην αυθεντική και μεταφρασμένη version. Φυσικά, έχουν κυκλοφορήσει και πάμπολλα singles, αλλά η συγκεκριμένη έκδοση που βγήκε στην αγορά 26 Αυγούστου του 2009 είναι η πιο δημοφιλής. Το opening theme της σειράς ήταν ίδιο και για τα 24 επεισόδιά της -αν και στα μισά αλλάζει η έναρξη οπτικά, αν και όχι μουσικά- και έχει τίτλο, "Monochrome Kiss", ερμηνευμένο από τους SID. Το ending theme για τα επεισόδια 1 έως 13 είναι το "I'm Alive!" της Becca και για τα επεισόδια 14 έως 24, το "Lacrimosa" των Kalafina.
Kuroshitsuji - Opening (version 1)
Kuroshitsuji - Opening (version 2)
Kuroshitsuji - Opening Full Song
Kuroshitsuji - 1st Ending
Kuroshitsuji - 1st Ending Full Song
Kuroshitsuji - 2nd Ending
Kuroshitsuji - 2nd Ending Full Song
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου