Το "Chara Cafe Relish ni Oide" είναι manga της Takatsuki Noboru το οποίο κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδόσεις Frontier Work. Αρχικά, δημοσιεύτηκε ανά κεφάλαιο στο περιοδικό Daria, ενώ λίγο αργότερα μέσα στο έτος κυκλοφόρησε και το manga. Αποτελείται από 6 κεφάλαια, πέντε βασικά κι ένα extra, ενώ φτάνει τις 189 σελίδες.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Ο Inui Takeshi είναι ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου το οποίο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Μαζί με τον μικρότερο αδερφό του, τον Yasutomo, προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην αλλά και να ανεβάσουν τις μετοχές του καταστήματος, πράγμα που δεν φαίνεται να αποδίδει. Όταν ένας καθημερινός πελάτης τους -και πρώην οικοδεσπότης σε άλλο εστιατόριο-, ο Ookami Kyousuke, τους προτείνει να δημιουργήσουν μια αρσενική εκδοχή ενός καφέ όπου σερβίρουν υπηρέτριες, τα αδέρφια συμφωνούν να κάνουν μια προσπάθεια. Ο Ookami και ο πρώην συνάδελφός του Sannoumaru Miyabi μετακομίζουν στο σπίτι των αδερφών Inui και σύντομα θα ενταχθούν στην παράξενη αυτή παρέα και άλλοι δύο σερβιτόροι, με το Cafe Relish να γίνεται ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια, την ίδια ώρα που έχουν να αντιμετωπίσουν το ανταγωνιστικό εστιατόριο, ο ιδιοκτήτης του οποίου δεν μοιάζει πρόθυμος να παραδώσει τα όπλα έτσι εύκολα.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Το συγκεκριμένο manga είναι ένα από εκείνα που μου δημιούργησαν ανάμεικτα συναισθήματα. Άλλοτε σκέφτομαι πως μου άρεσε πολύ, άλλοτε, πάλι, πως δεν μου άρεσε και τόσο. Σίγουρα, έχει ένα πολύ θετικό στοιχείο που δεν είναι άλλο από το χιούμορ του. Αν μη τι άλλο, είναι ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που ευχαριστιέσαι να το διαβάζεις και που σε κάνει αρκετές φορές να γελάσεις εξαιτίας των ευτράπελων καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα στο cafe.
- Το σχέδιό του είναι... ιδιαίτερο, θα έλεγα. Δεν είναι κακό! Το ακριβώς αντίθετο. Είναι πολύ καθαρό και καλά δουλεμένο, αλλά παρ' όλα ταύτα, έχει κάτι που προσωπικά με ξενίζει σε κάποιο βαθμό. Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως ορισμένες στιγμές που δίνει την αίσθηση πως είναι πιο πυκνοσχεδιασμένο -στις λεπτομέρειες-, απ' όσο είναι πραγματικά απαραίτητο, ή στο ότι είναι αρκετά σύγχρονο, κάτι που το κάνει να χάνει την αισθητική των κλασσικών manga.
- Ένα μείον του, είναι το ότι θα μπορούσε να έχει και συνέχεια, τουλάχιστον άλλο ένα τεύχος. Αφήνει αρκετά θεματάκια στον αέρα, ενώ τελειώνει με τη υπόνοια μιας κατάστασης που θα μπορούσε να έχει εξέλιξη στον μέλλον και την οποία, προσωπικά, θα μου άρεσε να δω. Παράλληλα, η θεματολογία του είναι τέτοια που προσφέρεται για ένα sequel που ίσως να μην ήταν και τόσο κακή ιδέα.
- Μου άρεσε αρκετά ο τρόπος με τον οποίο η mangaka χειρίστηκε και τελικά, μας παρουσίασε την σχέση ανάμεσα στα δύο αδέρφια. Εστιάζοντας στον υπερπροστατευτισμό, στην ειλικρινή αγάπη και στην ανάγκη του ελέγχου ή της αποδέσμευσης από αυτόν -ανάλογα από την οπτική ποιανού θα δούμε το θέμα-, έχει προσεγγίσει πολύ καλά ψυχογραφικά την συγκεκριμένη παράμετρο, που αποτελεί και βασικό άξονα της ιστορίας.
- Οι μικρές ιστορίες που αποτελούν τμήματα του συνόλου, παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, όπως διαφορετικοί είναι και όλοι οι χαρακτήρες που λαμβάνουν μέρος σε αυτή. Αυτό είναι ένα από τα θετικά στοιχεία του manga, αφού δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Παρ' όλα ταύτα, θα ήθελα να δω λίγο μεγαλύτερη εμβάθυνση.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Ιδιαίτερα διασκεδαστικό, με έντονες δόσεις χιούμορ, ευχάριστο και εύκολο στην ανάγνωσή του, το συγκεκριμένο manga δεν θα ξεχωρίσει στην καρδιά σας σε σχέση με άλλα της yaoi κατηγορίας αλλά παρ' όλα ταύτα, δεν θα πείτε πως χάσατε τον χρόνο σας. Σαφέστατα και τα θέματα τα οποία παρουσιάζει, προσεγγίζονται αρκετά επιφανειακά, αλλά υποθέτω πως σκοπός της δημιουργού δεν ήταν τόσο η ψυχογραφική εκτίμηση και ανάλυση προσώπων και καταστάσεων, όσο το να προσφέρει μια καθαρόαιμη κωμωδία με δόσεις από ιστορίες της καθημερινότητας και κάτι λίγο από ρομάντζο. Φυσικά και υπάρχουν καλύτερες επιλογές -ίσως πιο κλασσικές, αλλά όχι λιγότερο ενδιαφέρουσες-, όμως αν τελικά το διαβάσετε, θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας και ο σκοπός της ψυχαγωγίας θα έχει επιτευχθεί.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Ο Inui Takeshi είναι ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου το οποίο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Μαζί με τον μικρότερο αδερφό του, τον Yasutomo, προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην αλλά και να ανεβάσουν τις μετοχές του καταστήματος, πράγμα που δεν φαίνεται να αποδίδει. Όταν ένας καθημερινός πελάτης τους -και πρώην οικοδεσπότης σε άλλο εστιατόριο-, ο Ookami Kyousuke, τους προτείνει να δημιουργήσουν μια αρσενική εκδοχή ενός καφέ όπου σερβίρουν υπηρέτριες, τα αδέρφια συμφωνούν να κάνουν μια προσπάθεια. Ο Ookami και ο πρώην συνάδελφός του Sannoumaru Miyabi μετακομίζουν στο σπίτι των αδερφών Inui και σύντομα θα ενταχθούν στην παράξενη αυτή παρέα και άλλοι δύο σερβιτόροι, με το Cafe Relish να γίνεται ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια, την ίδια ώρα που έχουν να αντιμετωπίσουν το ανταγωνιστικό εστιατόριο, ο ιδιοκτήτης του οποίου δεν μοιάζει πρόθυμος να παραδώσει τα όπλα έτσι εύκολα.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Το συγκεκριμένο manga είναι ένα από εκείνα που μου δημιούργησαν ανάμεικτα συναισθήματα. Άλλοτε σκέφτομαι πως μου άρεσε πολύ, άλλοτε, πάλι, πως δεν μου άρεσε και τόσο. Σίγουρα, έχει ένα πολύ θετικό στοιχείο που δεν είναι άλλο από το χιούμορ του. Αν μη τι άλλο, είναι ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που ευχαριστιέσαι να το διαβάζεις και που σε κάνει αρκετές φορές να γελάσεις εξαιτίας των ευτράπελων καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα στο cafe.
- Το σχέδιό του είναι... ιδιαίτερο, θα έλεγα. Δεν είναι κακό! Το ακριβώς αντίθετο. Είναι πολύ καθαρό και καλά δουλεμένο, αλλά παρ' όλα ταύτα, έχει κάτι που προσωπικά με ξενίζει σε κάποιο βαθμό. Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός πως ορισμένες στιγμές που δίνει την αίσθηση πως είναι πιο πυκνοσχεδιασμένο -στις λεπτομέρειες-, απ' όσο είναι πραγματικά απαραίτητο, ή στο ότι είναι αρκετά σύγχρονο, κάτι που το κάνει να χάνει την αισθητική των κλασσικών manga.
- Ένα μείον του, είναι το ότι θα μπορούσε να έχει και συνέχεια, τουλάχιστον άλλο ένα τεύχος. Αφήνει αρκετά θεματάκια στον αέρα, ενώ τελειώνει με τη υπόνοια μιας κατάστασης που θα μπορούσε να έχει εξέλιξη στον μέλλον και την οποία, προσωπικά, θα μου άρεσε να δω. Παράλληλα, η θεματολογία του είναι τέτοια που προσφέρεται για ένα sequel που ίσως να μην ήταν και τόσο κακή ιδέα.
- Μου άρεσε αρκετά ο τρόπος με τον οποίο η mangaka χειρίστηκε και τελικά, μας παρουσίασε την σχέση ανάμεσα στα δύο αδέρφια. Εστιάζοντας στον υπερπροστατευτισμό, στην ειλικρινή αγάπη και στην ανάγκη του ελέγχου ή της αποδέσμευσης από αυτόν -ανάλογα από την οπτική ποιανού θα δούμε το θέμα-, έχει προσεγγίσει πολύ καλά ψυχογραφικά την συγκεκριμένη παράμετρο, που αποτελεί και βασικό άξονα της ιστορίας.
- Οι μικρές ιστορίες που αποτελούν τμήματα του συνόλου, παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, όπως διαφορετικοί είναι και όλοι οι χαρακτήρες που λαμβάνουν μέρος σε αυτή. Αυτό είναι ένα από τα θετικά στοιχεία του manga, αφού δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Παρ' όλα ταύτα, θα ήθελα να δω λίγο μεγαλύτερη εμβάθυνση.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Ιδιαίτερα διασκεδαστικό, με έντονες δόσεις χιούμορ, ευχάριστο και εύκολο στην ανάγνωσή του, το συγκεκριμένο manga δεν θα ξεχωρίσει στην καρδιά σας σε σχέση με άλλα της yaoi κατηγορίας αλλά παρ' όλα ταύτα, δεν θα πείτε πως χάσατε τον χρόνο σας. Σαφέστατα και τα θέματα τα οποία παρουσιάζει, προσεγγίζονται αρκετά επιφανειακά, αλλά υποθέτω πως σκοπός της δημιουργού δεν ήταν τόσο η ψυχογραφική εκτίμηση και ανάλυση προσώπων και καταστάσεων, όσο το να προσφέρει μια καθαρόαιμη κωμωδία με δόσεις από ιστορίες της καθημερινότητας και κάτι λίγο από ρομάντζο. Φυσικά και υπάρχουν καλύτερες επιλογές -ίσως πιο κλασσικές, αλλά όχι λιγότερο ενδιαφέρουσες-, όμως αν τελικά το διαβάσετε, θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας και ο σκοπός της ψυχαγωγίας θα έχει επιτευχθεί.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου