Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Κρήτη, 1928. Η Χρυσάνθη καμαρώνει τα τρία αγόρια της, που ανδρώνονται βλέποντας τα κύματα του Λιβυκού πελάγους, σε μια γη που στάζει θρύλους και παραδόσεις.
Ο Μίνωας κάνει όνειρα για τα δώρα που θα χαρίσει στην παιδική του φίλη, τη Μάγια, ενώ την ίδια στιγμή ο Τηλέμαχος και ο Γιώργης σχεδιάζουν την επόμενη σκανδαλιά τους, πάντα υπό το βλέμμα του αυστηρού πατέρα τους και του γενάρχη παππού τους.
Καθώς ο χρόνος τρέχει ανελέητα, μια δυνατή φιλία -ή μήπως ένας παράφορος έρωτας- χτίζεται πάνω στα βράχια μιας σπηλιάς και μια βεντέτα από τα παλιά, ντυμένη με όρκους σιωπής, απειλεί ζωές και σημαδεύει ό,τι με κόπο δημιουργήθηκε.
Στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γράφεται μια από τις πιο δυνατές ιστορίες ηρωισμού και τα παλιά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια για να παρασύρουν με την ορμή τους όποιον βρεθεί μπροστά τους.
Μια τυπική κρητική οικογένεια όπου βασιλεύει ο νόμος του πατέρα, όπου η μάνα γίνεται ασπίδα για τα παιδιά της, και τρία αγόρια μεγαλωμένα τόσο ίδια, μα στην πραγματικότητα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
Τι θα συμβεί όταν τα μυστικά αποκαλυφθούν; Αντέχει ο έρωτας την απόσταση, τον χρόνο και τον πόνο που γεννά η αλήθεια; Μπορεί ένα θανάσιμο παρελθόν να συμφιλιωθεί με το παρόν και να γεννήσει ένα ελπιδοφόρο μέλλον;
Από την Κρήτη στην Αθήνα του Μεσοπολέμου και από εκεί στην Κρήτη της μάχης και του ηρωισμού, μέχρι το μεταπολεμικό Λονδίνο, οι ήρωες διηγούνται την ιστορία τους καθώς η βροχή πάνω στην πέτρα γράφει τη δική της...

Προσωπική άποψη:
Δεν μου είναι εύκολο να μιλάω για βιβλία που έχουν γράψει άνθρωποι που αγαπάω κι εκτιμώ. Από τη μία φοβάμαι μήπως φανώ υπερβολικά συγκρατημένη, προκειμένου να μην παρεξηγηθώ, ενώ από την άλλη φοβάμαι μήπως έτσι κι αλλιώς θεωρηθεί πως η άποψή μου επηρεάζεται από το προσωπικό συναίσθημα ή και από την “ανάγκη” να μιλήσω θετικά για το έργο ενός φίλου. Παρ' όλα ταύτα θεωρώ πως έχω καταφέρει μέχρι σήμερα να διαχωρίσω το συναίσθημα από τις εκτιμήσεις μου. Αυτό, λοιπόν, σκοπεύω να κάνω και σήμερα, μιλώντας για ένα πολυαγαπημένο βιβλίο, μιας αγαπημένης φίλης, μιας εξαιρετικά ταλαντούχας συγγραφέως και ιδιαίτερα πολυγραφότατης παρά το νεαρό της ηλικίας της. Φυσικά, αναφέρομαι στη Νατάσα Γκουτζικίδου και το νέο της μυθιστόρημα, “Βροχή πάνω στην πέτρα”.

Μια παραδοσιακή κρητική οικογένεια που ζει κάτω από το σκοτεινό πέπλο μιας παλιάς βεντέτας και των μυστικών που αυτή κρύβει. Μια οικογένεια που ο λόγος του πατέρα είναι νόμος ο πραγματικός της στυλοβάτης, όμως, είναι η μάνα. Ένα νεαρό αγόρι, ο Μίνωας. Ένα νεαρό κορίτσι, η Μάγια. Μια φιλία χρόνων που μέλλει να εξελιχθεί σ' έναν μεγάλο έρωτα που η ζωή όμως δεν μοιάζει να θέλει να τον αφήσει ν' αναπτυχθεί και να επιζήσει. Οι δρόμοι τους χωρίζουν άδοξα και ο καθένας τους χαράζει την δικιά του πορεία. Όμως τα χρόνια περνούν οι δυο τους θα ξανασμίξουν χρόνια μετά, πάλι στον τόπο τους, στην Κρήτη τους, στην διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενός πολέμου που το μόνο που πετυχαίνει είναι να περιπλέξει ακόμα τα πράγματα με την σκληρότητά του αλλά και με τις αλήθειες που φέρνει στο φως. Κάπου εκεί έρχεται η στιγμή ν' αντιμετωπίσει ο καθένας από τους ήρωές μας τους δαίμονές του, αλλά και τα φαντάσματα ενός παρελθόντος που δεν ήξερα πως τους κυνηγούσε.

Η Νατάσα μας μεταφέρει στην όμορφη Κρήτη, με αφετηρία της αφήγησής της την δεκαετία του '30, ταξιδεύοντάς μας στα χρόνια του πολέμου, της Κατοχής, της αντίστασης των Κρητικών έναντι των Γερμανών, φτάνοντας μέχρι την μεταπολεμική εποχή όπου και ο κύκλος της ιστορίας των ηρώων της κορυφώνεται και ολοκληρώνεται. Και μέσα από το ταξίδι αυτό, η συγγραφέας μάς αποδεικνύει περίτρανα πως γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία και τους ήρωές της και πως τα περίπλοκα μονοπάτια της ζωής τους που διασταυρώνονται με τρόπους ποικίλους και μυστήριους, οδηγούν όλα σ' ένα σημείο απόλυτα μελετημένο, συγχρονισμένο και ισορροπημένο και πάνω απ' όλα, άψογα δομημένο γιατί το να βρεις ψεγάδια στην δομή μιας τέτοια ιστορίας είναι το πλέον εύκολο όμως η ιστορία της Νατάσας, δεν έχει κανένα.

Αν έπρεπε να περιγράψω με μία και μόνο λέξη το “Βροχή πάνω στην πέτρα”, θα μπορούσα πολύ εύκολα να επιλέξω και η λέξη αυτή δεν θα ήταν άλλη από ανθρωποκεντρικό. Σαφέστατα και η εποχή στην οποία εξελίσσονται τα γεγονότα έχει μεγάλο ιστορικό αλλά και κοινωνικό ενδιαφέρον, στοιχεία που η συγγραφέας φαίνεται πως έχει μελετήσει καλά αφού μας μεταφέρει όχι μόνο το κλίμα της εποχής αλλά και βασικές ιστορικές λεπτομέρειες που βοηθούν στο χτίσιμο της μυθιστορίας, αλλά και την αντίληψη, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής εκείνης και περισσότερο, του τόπου της Κρήτης, που είναι ξεχωριστός και ιδιαίτερος. Όμως, παρ' όλα ταύτα, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι, οι αντικρουόμενοι χαρακτήρες τους, τα κοινά και διαφορετικά τους θέλω, η αλληλεπίδρασή τους μέσα στην κοινωνία, την οικογένεια, αλλά και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Κι ενώ είναι πολύ εύκολο όταν μια ιστορία είναι πολυπρόσωπη να σε μπερδέψει, η ιστορία της Νατάσας είναι αληθινή και ξεκάθαρη.

Εκεί που ιστορία συναντά την μυθιστορία, εκεί που η πραγματικότητα παντρεύεται με το παραμύθι, εκεί που ο πόλεμος συγκρούεται με τη ζωή, εκεί που τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά εναντιώνονται στον έρωτα, γεννήθηκε το "Βροχή πάνω στην πέτρα". Γραμμένο με ρεαλισμό αλλά και με συναίσθημα, μεταφέροντάς μας το κλίμα μιας ταραγμένης μεν, πολύ σπουδαίας στην σύγχρονη ελληνική ιστορία δε, ένα βιβλίο που μιλάει όχι μόνο για τον έρωτα αλλά για την αγάπη και τις δεκάδες μορφές που αυτή μπορεί να εκφραστεί, που μας προσφέρει μοναδικά ψυχογραφήματα και μια ιστορία κεντημένη με τέχνη που κρίνεται στις λεπτομέρειες και οδηγεί σ' έναν αποθεωτικό φινάλε, το μυθιστόρημα αυτό της Νατάσας μας συγκαταλέγεται πλέον στα αγαπημένα μου της ελληνικής λογοτεχνίας. Και θα το ξαναπώ, αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι αγαπώ τη Νατάσα, αλλά με το ότι αγαπώ τη δύναμη της πένας της και το πως αυτή με κάνει να αισθάνομαι.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Γκουτζικίδου Νατάσα
Εκδόσεις: Μάτι
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 368
ISBN: 978-618-5021-32-0

Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr: 
http://www.culturenow.gr/33901/vroxh-panw-sthn-petra-natasa-gkoytzikidoy-kritikh-vivlioy