Σε μαγικά τοπία, με την φύση της χώρας μας να πρωτοστατεί και να απογειώνεται μέσα από τις δικές της πινελιές, μας ταξιδεύει η Χρύσα Βέργη στη μεγάλη αναδρομική έκθεση, που με τίτλο «Η Ψυχή του Τοπίου-Αναδρομή 1989-2015», φιλοξενείται στην Πινακοθήκη Κυκλάδων στην Ερμούπολη της Σύρου από 22 Αυγούστου έως 13 Σεπτεμβρίου 2015. Μια αληθινή κατάδυση στον εσώτερο κόσμο του ελληνικού τοπίου, στην οποία η καταξιωμένη ζωγράφος βάζει τη δική της σφραγίδα.

Η Χρύσα Βέργη έχει αναπτύξει τις τελευταίες δεκαετίες μια ισχυρή παρουσία στη σύγχρονη ελληνική ζωγραφική, η οποία την έχει καθιερώσει στους χώρους της κριτικής και των φιλότεχνων για τους καλλιτεχνικούς προβληματισμούς και την εικαστική ποιότητα του έργου της. Κατεξοχήν τοπιογράφος, έχει δημιουργήσει δικό της θεματολογικό και αισθητικό ύφος που δίνει συχνά το στίγμα στο σύνολο της τοπογραφίας της ελληνικής ζωγραφικής.  Συχνά στα έργα της, ανιχνεύονται μηνύματα όχι μόνο νατουραλιστικά και ρεαλιστικά, όσο μεταφυσικά, συμβολικά και συνάμα αλληγορικά.

«Οι πίνακες της Βέργη αναγνωρίζονται με την πρώτη ματιά, είναι «εικόνες σφραγίδες» μιας τέχνης καλοδουλεμένης και πολύπλευρα συγκροτημένης… Πολλά έργα και εκφραστικές ενότητές της είναι σχεδόν αφαιρετικά, …είναι όμως και στιγμές που αυτά τα ίδια έργα μοιάζουν πολύ συγκεκριμένα…»  γράφει ο Ιστορικός Τέχνης και Σημειολόγος Χάρης Καμπουρίδης, για να προσθέσει παρακάτω: «Αυτό το εκκρεμές στις δυο δημιουργικές αυτές τάσεις, λειτουργεί ως οδηγός στο μεγαλύτερο μέρος του έργου της και γίνεται η πηγή για εικαστικές διατυπώσεις ελκυστικές στο βλέμμα, έργα όπου ο αισθητικός προβληματισμός έχει ολοκληρωθεί σε εικαστική πράξη».

Και ο ιστορικός καταλήγει: «Παρά τη στοχαστικότητα της, η ζωγραφική της Βέργη δεν γίνεται  ποτέ εγκεφαλική. Αντίθετα, την επικοινωνία της με τον θεατή τη βασίζει στην αισθητηριακή συμμετοχή του μέσα σε όσα οι πίνακες αναπτύσσουν και προσκαλούν. Θέαση, αφή, κίνηση και τροχιά στον νοούμενο χώρο, συνθέτουν τους πίνακες της ως πεδία μιας επανεμβάπτισης στην φύση, την αίσθηση και τα μηνύματά της».

«...Η εικαστική επιδεξιότητα στους πίνακες της Χρύσας Βέργη  είναι μεγάλη, ο θεατής θα μπορούσε να αρκεστεί στην απόλαυση της μαστοριάς τους, ωστόσο οι ζωγραφιές αναδεικνύουν έναν δυναμικό προβληματισμό ανάμεσα στο αναγνωρίσιμο και στο αφαιρετικό, την '’τάξη'’ και το '’χάος'’, με πινελιές αυτοδύναμες αλλά και μεταδοτικές την ίδια στιγμή», έχει πει για την καλλιτέχνιδα η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, μιλώντας παράλληλα  για  '’γυμναστική του βλέμματος στην παλλόμενη καρδιά της φύσης… Η Χρύσα Βέργη είναι ζωγράφος της φύσης. Είναι παθιασμένη με τη φύση, με μια φύση λεοναρδική, γεμάτη ενέργεια, κίνηση, ζωντάνια, μια φύση που μεταμορφώνεται αδιάκοπα.»

Η αναδρομική έκθεση της Χρύσας Βέργη γίνεται με την υποστήριξη της «Γκαλερί Ευριπίδη» και την ευγενική χορηγία των Genesis Pharma και Μove Art. 

Βιογραφικό

ΧΡΥΣΑ ΒΕΡΓΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959.
Έχει σπουδάσει :
 -Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας  με δασκάλους τους Λ. Κανακάκη, Δ. Μυταρά, Ν. Κεσσανλή, Β. Κυριάκη, Ρ. Παπασπύρου, Μ. Λαμπράκη-Πλάκα.
-Interior Design στο Fine Arts School of California State University of Long Beach, U.S.A.
 -Μεταπτυχιακές σπουδές στη Ζωγραφική στην Εcole Nationale Superieure des Beaux-Arts de Paris με δάσκαλο τον Pierre Carron. με υποτροφία του Ι.Κ.Υ.

Έχει  παρουσιάσει το έργο της  σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσει ς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έργα της βρίσκονται στη Βουλή των Ελλήνων, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μέγαρο Μαξίμου, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, στο Μουσείο Φρυσίρα, στην  Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, στην Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, στις ιδιωτικές  συλλογές  του Ομίλου Εταιρειών  ΑΓΕΤ Ηρακλής, Αγροτικής Τράπεζας, Παπαστράτος, Interamerican και σε άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη με θέματα που άπτονται του περιβάλλοντος, τον Σεπτέμβριο του 2008, στα πλαίσια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος  του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας  και του ραδιοσταθμού ΣΚΑΙ,  προτάθηκε έργο της με θέμα την Ελιά, το οποίο δημοπρατήθηκε και τα έσοδα προσφέρθηκαν στο Ταμείο των Δασών. Το έργο της κατακυρώθηκε στη Βουλή των Ελλήνων.