Όταν πριν πολλά-πολλά χρόνια είχα παρακολουθήσει το "Ashita e Free Kick", είχα υποσχεθεί πςω δεν θα ξαναδώ ποτέ ξανά sports anime. Θες λίγο το ότι είχα πήξει στο να βλέπω anime με θέμα το ποδόσφαιρο, θες ότι αγχωνόμουν πάντοτε με τέτοιες σειρές λες και ήμουν εγώ στο γήπεδο και αγωνιζόμουν, θες το ότι μεγάλωνα και έλεγα πως πρέπει κάποια στιγμή να βρω και άλλα ενδιαφέροντα... Η ουσία είναι πως είχα τηρήσει το λόγο ου μέχρι που στη ζωή μου εμφανίστηκε η Πέννυ και με έπρηξε να δω το "Kuroko no Basuke", κάτι που αν θυμάστε καλά, έκανα τελικά, αλλά με πολύ μεγάλη επιφύλαξη. Το ότι κόλλησα ανεπίτρεπτα μετά, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Κάπου εκείνη την περίοδο, λοιπόν, εμφανίστηκε και το "Haikyuu!!", γιατί σε βόλεϊ είχαμε καιρό να δούμε κάτι, μια σειρά για την οποία είχα ακούσει πολλά σχόλια που ήταν είτε του ύψους είτε του βάθους και έτσι, παρά που τα είχα κατεβάσει από την πρώτη στιγμή, δεν έπαιρνα απόφαση να ξεκινήσω την θέασή της. Όχι μέχρι την στιγμή που ξεκίνησε να προβάλλεται η 2η season, και ο φόβος των 50 μαζεμένων επεισοδίων που οδήγησε να ξεκινήσω. Και η πώρωση, με τη σειρά της, με οδήγησε στο να τελειώσω την 1η μέσα σε 2 μόλις ημέρες

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
To "Haikyū!!" είναι Ιαπωνική σειρά shōnen manga του Haruichi Furudate το οποίο έκανε πρώτη φορά την εμφάνισή του στις 20 Φεβρουαρίου 2012 στο περιοδικό "Weekly Shōnen Jump" των εκδόσεων Shueisha, όπου και συνεχίζει να δημοσιεύεται μέχρι σήμερα, αν και είχε προηγηθεί ένα one-shot manga στο περιοδικό "Jump NEXT!". Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και ο πρώτος ολοκληρωμένος τόμος, ενώ μέχρι σήμερα απαριθμούμε 19 ολοκληρωμένα τεύχη και έπεται συνέχεια.
Τα δικαιώματα του manga για τη Βόρειο Αμερική απέκτησε η Viz Media, η οποία θα ξεκινήσει την έκδοσή τους στην αγγλική γλώσσα μέσα στο 2016. Επιπλέον, έν radio drama βασισμένο στη σειρά βγήκε στον αέρα τον Νοέμβριο του 2012 μέσω του προγράμματος TV Tokyo's Sakiyomi Jum-Bang!, και τον Δεκέμβριο του 2012 ανέβηκε και στο Shueisha's Vomic website.



ΤΟ ANIME:
Μία τηλεοπτική σειρά σε παραγωγή της Production I.G έκανε την πρεμιέρα της στις 06 Απριλίου 2014 στο MBS του JNN stations, αλλά και με αγγλικούς υπότιτλους μέσω της Crunchyroll. Την σκηνοθεσία και το σενάριο της σειράς υπογράφουν οι Susumu Mitsunaka και Taku Kishimoto αντίστοιχα. Στις 24 Σεπτεμβρίου 2014 προβλήθηκε το 25ο και τελευταίο επεισόδιο της season, όπου και ανακοινώθηκε πως η σειρά πήρε το πράσινο φως για 2η. Για την Αυτσραλία και τη Νέα Ζηλανδία, τα δικαιώματα της σειράς επέκτησε η Madman Entertainment, για τη Βόρειο Αμερική η Sentai Filmworks και για το Ηνωμένο Βασίλειο η Animatsu Entertainment. Στις 04 Νοεμβρίου 2014 κυκλοφόρησε ένα OVA της σειράς με τίτλο "Haikyuu!!: Jump Festa 2014 Special", ενώ στις 03 Ιουλίου 2015 και 18 Σεπτεμβρίου 2015 προβλήθηκαν οι ταινίες "Haikyuu!! Movie 1: Owari to Hajimari" και "Haikyuu!! Movie 2: Shousha to Haisha" που ουσιαστικά αποτελούν recap της 1ης season.

ΤΟ STORY ΤΗΣ 1ης SEASON:
Ο Shōyō Hinata, μαθητής γυμνασίου, αποκτά με ξαφνική αγάπη για το βόλεϊ αφού παρακολουθεί στην τηλεόραση τον τελικό του εθνικού πρωταθλήματος. Παρά που είναι κοντός, αφοσιώνεται στο να ακολουθήσει τα βήματα του νούμερο ένα παίκτη του πρωταθλήματος που είναι γνωστός με το ψευδώνυμο "Μικρός γίγαντας", εντυπωσιασμένος από το ταλέντο και την τεχνική του. Δημιουργεί μία ομάδα και ξεκινάει να προπονείται μόνος του, μέχρι που τελικά καταφέρνει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα μέλη για να συμμετάσχουν στους σχολικούς αγώνες. Ωστόσο, στο πρώτο κιόλας ματς, θα γνωρίσουν την ήττα από μία απ' τις καλύτερες ομάδες, μέλος της οποίας είναι ο γνωστός ως "Βασιλιάς
του γηπέδου", Tobio Kageyama. Παρά που ο Hinata πικραίνεται από την ήττα αυτή, δεν το βάζει κάτω και θέτει ως προσωπικό στόχο να ξεπεράσει τον Kageyama και να τον νικήσει στο μέλλον. Όμως η μοίρα έχει άλλα σχέδια για εκείνον αφού, όταν μεταφέρεται στο λύκειο Karasuno, το ίδιο όπου φοίτησε το είδωλό του, θα συναντήσει τον Kageyama με τον οποίο θα πρέπει πλέον να συνεργαστεί εφόσον θα είναι συμπαίκτες. Και με έναν περίεργο τρόπο, και παρά το διαφορετικό του χαρακτήρα τους, φαίνεται πως οι τεχνικές τους είναι αυτό που χρειάζεται για να συμπληρώσει ο ένας τον άλλον, καθιστώντας τους ως ένα ιδιαίτερο δίδυμο που μετά από πολλά χρόνια αποτυχιών, μπορεί να οδηγήσει και πάλι το σχολείο τους στην κορυφή.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ 1η SEASON:
- Εντάξει... το ξέρω πως μπορεί να ακουστώ κάπως γελοία αυτή τη στιγμή, αλλά για μένα, το μεγαλύτερο προτέρημα του "Haikyuu!!" είναι ότι καταφέρνει με τρόπο απλό, άμεσο και διόλου επιτηδευμένο, να συγκινήσει. Υπάρχει μία θεωρία που λέει πως το σημαντικότερο πράγμα σε ένα ομαδικό άθλημα, είναι η ίδια η ομάδα. Και όντας άνθρωπος που έχω βρεθεί να παίζει σε ομαδικά αθλήματα, άσχετα από το αν δεν είμαι και πολύ team player, οφείλω να παραδεχτώ πως αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Μια μεγάλη αλήθεια που αν μια ομάδα την κατακτήσει μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα, χωρίς αυτό σημαίνει απαραίτητα μια σειρά από νίκες. Αυτό κάνει και η ομάδα του Karasuno. Κατακτάει μέρα με τη μέρα την φιλοσοφία αυτή και την κάνει βίωμά της και νέο τρόπο ζωής. Γι' αυτό και την αγαπάμε, γι' αυτό και μας συγκινεί. Γιατί μας παρουσιάζει την αλήθεια όπως είναι, με τα καλά και τα άσχημά της, με τα πάνω και τα κάτω της.
- Αφού αναφέρθηκα, λοιπόν, στην ομάδα, ας περάσω και στους χαρακτήρες που συνθέτουν την ομάδα
αυτή, αλλά και κατά μία έννοια, κάθε ομάδα του πρωταθλήματος αυτού που παρακολουθούμε κατά την διάρκεια της 1ης season. Όντας μια shounen παραγωγή, ακολουθεί όλα τα τυπικά standards των χαρακτήρων που περιμένει κανείς να δει σε μια σειρά σαν κι αυτή. Ένας συνδυασμός που αν και κάπως κλισέ, συνήθως αποδίδει, όπως ακριβώς και στην προκειμένη περίπτωση. Σαφέστατα και δεν μπορούμε να αγαπήσουμε όλους τους χαρακτήρες το ίδιο, κανένας όμως δεν είναι αδιάφορος ούτε περνάει απαρατήρητος. Αντίθετα, δεδομένου ότι εξελίσσεται κατά την διάρκεια της εξέλιξης της πλοκής, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, παρακολουθούμε με αμείωτο ενδιαφέρον προκειμένου να δούμε η εξέλιξη αυτή πως θα αφομοιωθεί από την ομάδα και θα επηρεάσει τελικά την λειτουργία και την απόδοσή της.
- Και θα περάσω στο πρωταγωνιστικό δίδυμο, τους Kageyama και Hinata, ένας συνδυασμός δύο χαρακτήρων σε μια ιδιαίτερη ομάδα, που μπορεί και αυτός να είναι κάπως κλισέ, αλλά που προσωπικά λατρεύω και απολαμβάνω κάθε φορά να βλέπω. Βέβαια, όσον αφορά εμένα, λειτουργεί και σε έναν κάποιο βαθμό το θέμα της ταύτισης με τον χαρακτήρα. Και μην ρωτήσετε με ποιον... αν με ξέρετε λιγάκι, θα πρέπει ήδη να το έχετε καταλάβει, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Έχουμε, λοιπόν, τον κάπως δυσκοίλιο -όπως λέει και η φίλη μου, Κατερίνα- Kageyama και τον δυο λαλούν και τρεις χορεύουν Hinata, με τον πρώτο να αναγνωρίζει το ταλέντο του, αλλά χωρίς να μπορεί να το αξιοποιήσει χωρίς έναν συμπαίκτη ή και μια ομάδα που θα τον εμπιστεύεται και θα τον υποστηρίζει, και τον δεύτερο που ζει με το δικό του πάθος, να αποδείξει πως αν και μικρόσωμος, μπορεί να πετύχει πολύ μεγάλα πράγματα. Και παρά που είναι εντελώς αταίριαστοι, βρίσκοντας έναν τρόπο να λειτουργήσουν μαζί, μας προσφέρουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό και εκρηκτικό.
- Σε ορισμένα από τα αρνητικά σχόλια που είχα διαβάσει σε σχέση με τη σειρά, οι θεατές της έκαναν
αναφορά πως σε αντίθεση με άλλα sports anime που βασίζονται στην υπερβολή προκειμένου να προσφέρουν πραγματικά εντυπωσιακές σκηνές και αποτέλεσμα, στο "Haikyuu!!" δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα και πως όλα είναι απόλυτα φυσιολογικά. Ε, λοιπόν, αυτό ήταν κάτι που εγώ εκτίμησα στο εν λόγω anime, αφού με τον τρόπο αυτό αποδεικνύει πως δεν χρειάζεσαι τρικ για να εντυπωσιάσεις, αλλά πως μπορείς να κερδίσεις τις καρδιές των θεατών απλά και μόνο με την ιστορία που έχεις να αφηγηθείς και κυρίως, σε ιστορίες όπως η συγκεκριμένη, με τους χαρακτήρες της και τα όσα έχουν αυτοί να δώσουν και να προσφέρουν. Και, ναι, εγώ τα αγάπησα αυτά τα παιδιά, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, με τα δυνατά και τα αδύνατά τους σημεία γιατί θυμίζουν κάτι από εμάς. Είναι αληθινοί, ρεαλιστικοί χαρακτήρες βγαλμένοι μέσα από τη ζωή και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να μας κατακτήσουν. Είναι κομμάτι μας.
- Σε ό,τι έχει να κάνει με το art, το "Haikyuu!!" είναι κάτι παραπάνω από άρτιο. Οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι και έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στην αποτύπωση των συναισθημάτων τους, αλλά και των εσωτερικών "αθλητικών" τους σκέψεων και των κωδικοποιημένων μηνυμάτων που έχει κάθε άθλημα που σέβεται την ταυτότητά του. Ειδικά η ένταση που αποτυπώνεται στα μάτια των εκάστοτε χαρακτήρων, είναι τόσο ισχυρή και έντονη που νιώθεις να σε καθηλώνει και που δεν μπορείς να αποστρέψεις το βλέμμα σου. Αλλά εξίσου δυνατή και ρεαλιστική είναι και η κίνηση των σωμάτων, όσον αφορά την απόδοση των κινήσεων του αθλητικού σκέλους. Και όντας άνθρωπος που έπαιζε βόλεϊ, έχω μια κάποια εμπειρία παραπάνω στο συγκεκριμένο κομμάτι, ώστε να μπορώ να έχω και πιο επαγγελματική άποψη. Μάλιστα, θα ήθελα να αναφερθώ στο γεγονός πως οι κανόνες του παιχνιδιού και αλλά κι ένα μεγάλο μέρος των τεχνικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ανάλογα με την εκμετάλλευση συγκεκριμένων παικτών, μεταφέρεται με πολύ ωραίο και άμεσο τρόπο, κατανοητό και από τους μη μυημένους στο άθλημα.
- Πέραν, όμως, όλων όσων έχουν ήδη ειπωθεί ως τώρα, ο πραγματικός πρωταγωνιστής της σειράς αυτής
είναι το βόλεϊ. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτό, όλες οι προσπάθειες και οι θυσίες γίνονται στο όνομα αυτού, όλη η εξέλιξη της πλοκής αλλά και των ίδιων των χαρακτήρων οφείλεται σε αυτό. Οι καρδιές τους χτυπάνε χώρια αλλά και όλες μαζί σε έναν σκοπό για να υπηρετήσουν το βόλεϊ και μονάχα αυτό. Και μπορεί να σας φαίνεται κάπως υπερβολικό όλο αυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως για κάποιους ανθρώπους, ένα άθλημα ή μια άλλη καθημερινή συνήθεια, δεν είναι απλά ρουτίνα. Μπορεί να είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωή τους. Άλλωστε, όπως στην προκειμένη, είναι αυτό που τους φέρνει κοντά, που τους αλλάζει, τους διαμορφώνει ως χαρακτήρες και προσωπικότητες αλλά και ως ένα σύνολο που είναι έτοιμο να παλέψει και να αγωνιστεί με όλο του το είναι για να αποδείξει πως μπορεί να ξεχωρίσει και να κάνει την διαφορά, όχι από ψώνιο, αλλά επειδή εκείνοι που έπεσαν και κατάφερνα να ξανασηκωθούν, είναι αυτοί που πραγματικά αξίζουν τον σεβασμό και το χειροκρότημά μας.

ΤΟ OST ΤΗΣ 1ης SEASON:
Το ost της σειράς υπογράφουν οι Asami Tachibana και Yūki Hayashi, και μπορεί να περιλαμβάνει ηλεκτροπόπ μουσικές συνθέσεις, όπως το ost κάθε sports anime που σέβεται τον εαυτό του, όμως περιέχει και μια σειρά μουσικών ακουσμάτων ιδιαίτερα απαλών και μελωδικών, ίσως και κάπως συγκινητικών, που προσωπικά λάτρεψα και θεωρώ πως χρησιμοποιήθηκαν και αξιοποιήθηκαν δεόντως και μέσα στο anime. Στις 19 Νοεμβρίου 2014 κυκλοφόρησε το πρώτο CD του ost, αποτελούμενο από 27 κομμάτια, και στις 17 Δεκεμβρίου 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερο, αποτελούμενο από 26 κομμάτια. Το opening theme των πρώτων 13 επεισοδίων είναι το "Imagination" από τους SPYAIR, και το ending theme είναι το "Tenchi Gaeshi" από τους Nico Touches the Walls. Από το επεισόδιο 15 και μέχρι το 25, το opening theme είναι το "Ah Yeah" από τους Sukima Switch και το ending theme το "LEO" από τους Tacica. Το "Ah Yeah" ακούγεται και στο επεισόδιο 14, το οποίο δεν έχει opening.  

Haikyuu Season 1 - 1st Opening 



Haikyuu Season 1 - 1st Opening Full Song



Haikyuu Season 1 - 1st Ending Full Song


Haikyuu Season 1 - 2nd Opening 



Haikyuu Season 1 - 2nd Opening Full Song



Haikyuu Season 1 - 2nd Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΔΙ:
Το "Haikyuu!!" είναι μία ιστορία που έχει να κάνει με δύο χαρακτήρες εξαιρετικά ταλαντούχους και με πολλές προοπτικές που όμως, ο ένας χωρίς τον άλλον, είναι ελλιπείς. Το ότι αυτοί οι δύο, λοιπόν, ενώνουν τις δυνάμεις τους παρά τις όποιες διαφορές τους, βρίσκοντας τελικά έναν κώδικα επικοινωνίας, αλλά και μια κοινή αγάπη, είναι η απόδειξη πως ορισμένα πράγματα δεν μπορούμε να τα πετύχουμε μόνοι μας, αλλά πως χρειαζόμαστε κάποιον που θα μπορέσει να μας δείξει τον σωστό δρόμο, αλλά και θα κάνει μαζί μας τη διαδρομή. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για το σύνολο της ομάδας του Karasuno, που κόντρα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και σε όλα τα στατιστικά που την θέλουν πεθαμένη,
εκείνη παλεύει και τελικά κάνει την μεγάλη ανατροπή αποδεικνύοντας πως οι θρύλοι δεν πεθαίνουνε ποτέ, παρά μονάχα ξαποσταίνουν μέχρι να επιστρέψουν πιο δυνατοί από ποτέ. Και, φυσικά, η δικαίωση δεν έρχεται έτσι εύκολα και στον απόλυτο βαθμό μέσα σε μία μόλις season, αλλά αυτό είναι λογικό. Άλλωστε, δεδομένου ότι η 2η προβάλλεται την περίοδο αυτή, τι θα είχαμε να βλέπουμε και κυρίως, τι να περιμένουμε, αν όλα είχαν κορυφωθεί μαγικά. Ας απολαύσουμε το ταξίδι, λοιπόν, και την διαδρομή του, που όσο πιο μακριά, τόσο πιο ολοκληρωτικά θα μας κάνει να βιώσουμε το φινάλε της... όταν έρθει η ώρα.