Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν η Φωφώ συνάντησε τον Μηνά, έναν ωραίο δόκιμο του πολεμικού Ναυτικού, τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και έκανε τα πάντα για να γίνει γυναίκα του. Κι όταν το πέτυχε, πίστεψε πως είναι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Είκοσι χρόνια μετά ο γάμος της έχει δοκιμάσει κάθε αντοχή της από τις απιστίες του άντρα της, που δε χάνει την ευκαιρία να την υποτιμά. Κι εκείνη, αδύναμη να τον εγκαταλείψει και να φύγει, έχει κλειστεί για τα καλά στο σπίτι, έχοντας πλέον για εραστή… το ψυγείο.
Με τα χρόνια το άλλοτε λυγερόκορμο κορίτσι έχει καταντήσει μια υπέρβαρη ατημέλητη γυναίκα, που ούτε τα δύο έφηβα παιδιά της φαίνεται να την υπολογίζουν. Έχοντας χάσει κάθε αυτοσεβασμό, και βρισκόμενη στα όρια της κατάθλιψης, ένα μικροατύχημα την οδηγεί καλοκαιριάτικα σε φυσικοθεραπευτήριο, ενώ η οικογένειά της την εγκαταλείπει ολομόναχη στον καύσωνα της Αθήνας για να μη χάσουν τις διακοπές τους.
Το γεγονός ότι όλοι αδιαφορούν παντελώς για την κατάστασή της συν το ότι πρέπει να γδυθεί μπροστά στον φυσικοθεραπευτή, έναν ιδιαίτερα γοητευτικό νέο άντρα, την κάνουν να νιώσει τόσο άσχημα, που παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Να αδειάσει το ψυγείο από το βάρος του και να χάσει επιτέλους τα περιττά κιλά της αρχίζοντας αυστηρή δίαιτα.
Όμως κανείς δεν περιμένει τις ραγδαίες εξελίξεις που θα ακολουθήσουν και που θα βρουν απροετοίμαστη όχι μόνο την οικογένειά της, αλλά και αυτή την ίδια…
Προσωπική άποψη:
Μία ακόμα επανέκδοση βιβλίου της Χρυσηίδας Δημουλίδου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αυτή του βιβλίου που γνωρίσαμε κάποτε ως "Τον άντρα σου κεράτωνε και μάγια μην του κάνεις", που σήμερα κυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και τίτλο "Μάντεψε ποιος θα φύγει ακόμα". Ένα από τα βιβλία εκείνα της συγγραφέως που κάποτε λατρεύτηκε -θεωρητικά τουλάχιστον- και που σήμερα του ασκείται ιδιαίτερα έντονη κριτική, όσο σε λίγα βιβλία της συγγραφέως έχουν ασκηθεί. Εν μέρη μπορώ να κατανοήσω τους λόγους που συμβαίνει αυτό, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην θεωρήσω και κάπως υπερβολικές ορισμένες συμπεριφορές. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί επί του παρόντος, γι' αυτό θα περάσω στο θέμα μας.
Πρωταγωνίστριά μας είναι η Φωφώ, μια μεσήλικη γυναίκα που αν και στα νιάτα της ήταν φρέσκια, όμορφη και γεμάτη ζωή, απόλυτα ερωτευμένη με τον Μηνά και πεπεισμένη πως το να γίνει σύζυγός του θα της χάριζε την ολοκληρωτική ευτυχία, μετά από είκοσι χρόνια γάμου -και μπόλικα κέρατα στο διάστημα αυτό-, έχει αφεθεί στη μοίρα της και έχει γίνει... κακομοίρα. Έχει παχύνει πάρα πολύ, είναι συνεχώς απεριποίητη και καμία διάθεση για ζωή δεν έχει, παραδομένη στο πεπρωμένο που ήταν φυλαγμένο για εκείνη. Μέχρι τη στιγμή, τουλάχιστον, που θα κοιτάξει την πραγματικότητα στα μάτια και θα αποφασίσει να κάνει τη μεγάλη αλλαγή, στην εμφάνισή της αρχικά, στην αυτοπεποίθησή της στη συνέχεια και τελικά, στην ίδια της τη ζωή.
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία ή ως δραμεντί. Η συγγραφέας έχει πάρει ίσες δόσεις χιούμορ και δράματος, τις έχει παντρέψει, και το αποτέλεσμα οδηγεί σε μία σειρά κωμικοτραγικών καταστάσεων που πολλές φορές σε διχάζουν κάνοντάς σε να μην ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις με τα όσα τραβάει η Φωφώ. Σαφέστατα, αρκετά από τα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην ιστορία αυτή είναι κάπως τραβηγμένα και παρουσιάζονται μέσα από ένα πρίσμα υπερβολής, κάτι τέτοιο όμως έχει μια κάποια σκοπιμότητα. Και όχι, η σκοπιμότητα αυτή δεν είναι να μας προβληματίσει, το βιβλίο παραείναι "ελαφρύ" για να πετύχει κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως να μας διασκεδάσει και να μας δείξει πως ακόμα και οι αρνητικές, δύσκολες και άσχημες οπτικές της ζωής, έχουν κάτι να μας προσφέρουν, έστω και εμπειρικά.
Η αλήθεια είναι πως στις μέρες μας δεν συναντάς πια τόσο συχνά γυναίκες σαν τη Φωφώ, όχι όσο συχνά τις συναντούσες άλλοτε, αλλά και πάλι, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο ευχάριστα και αποτέλεσε ένα γρήγορο διάλειμμα σε μια δύσκολη μέρα. Αν, λοιπόν, θέλετε μία ιστορία με την οποία θα περάσετε καλά, τότε αυτό το μικρό βιβλιαράκι μπορεί να αποδειχτεί και όαση. Αν πάλι θέλετε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με πιο βαθιά νοήματα και μεγαλύτερη εμβάθυνση στις ανθρώπινες σχέσεις και την αποδέσμευση της γυναίκας από την άλλοτε υποδουλωμένη ταυτότητά της, τότε μάλλον πρέπει να στρέψετε την προσοχή σας αλλού.
Βαθμολογία 6,5/10
Όταν η Φωφώ συνάντησε τον Μηνά, έναν ωραίο δόκιμο του πολεμικού Ναυτικού, τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και έκανε τα πάντα για να γίνει γυναίκα του. Κι όταν το πέτυχε, πίστεψε πως είναι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Είκοσι χρόνια μετά ο γάμος της έχει δοκιμάσει κάθε αντοχή της από τις απιστίες του άντρα της, που δε χάνει την ευκαιρία να την υποτιμά. Κι εκείνη, αδύναμη να τον εγκαταλείψει και να φύγει, έχει κλειστεί για τα καλά στο σπίτι, έχοντας πλέον για εραστή… το ψυγείο.
Με τα χρόνια το άλλοτε λυγερόκορμο κορίτσι έχει καταντήσει μια υπέρβαρη ατημέλητη γυναίκα, που ούτε τα δύο έφηβα παιδιά της φαίνεται να την υπολογίζουν. Έχοντας χάσει κάθε αυτοσεβασμό, και βρισκόμενη στα όρια της κατάθλιψης, ένα μικροατύχημα την οδηγεί καλοκαιριάτικα σε φυσικοθεραπευτήριο, ενώ η οικογένειά της την εγκαταλείπει ολομόναχη στον καύσωνα της Αθήνας για να μη χάσουν τις διακοπές τους.
Το γεγονός ότι όλοι αδιαφορούν παντελώς για την κατάστασή της συν το ότι πρέπει να γδυθεί μπροστά στον φυσικοθεραπευτή, έναν ιδιαίτερα γοητευτικό νέο άντρα, την κάνουν να νιώσει τόσο άσχημα, που παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Να αδειάσει το ψυγείο από το βάρος του και να χάσει επιτέλους τα περιττά κιλά της αρχίζοντας αυστηρή δίαιτα.
Όμως κανείς δεν περιμένει τις ραγδαίες εξελίξεις που θα ακολουθήσουν και που θα βρουν απροετοίμαστη όχι μόνο την οικογένειά της, αλλά και αυτή την ίδια…
Προσωπική άποψη:
Μία ακόμα επανέκδοση βιβλίου της Χρυσηίδας Δημουλίδου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αυτή του βιβλίου που γνωρίσαμε κάποτε ως "Τον άντρα σου κεράτωνε και μάγια μην του κάνεις", που σήμερα κυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και τίτλο "Μάντεψε ποιος θα φύγει ακόμα". Ένα από τα βιβλία εκείνα της συγγραφέως που κάποτε λατρεύτηκε -θεωρητικά τουλάχιστον- και που σήμερα του ασκείται ιδιαίτερα έντονη κριτική, όσο σε λίγα βιβλία της συγγραφέως έχουν ασκηθεί. Εν μέρη μπορώ να κατανοήσω τους λόγους που συμβαίνει αυτό, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην θεωρήσω και κάπως υπερβολικές ορισμένες συμπεριφορές. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί επί του παρόντος, γι' αυτό θα περάσω στο θέμα μας.
Πρωταγωνίστριά μας είναι η Φωφώ, μια μεσήλικη γυναίκα που αν και στα νιάτα της ήταν φρέσκια, όμορφη και γεμάτη ζωή, απόλυτα ερωτευμένη με τον Μηνά και πεπεισμένη πως το να γίνει σύζυγός του θα της χάριζε την ολοκληρωτική ευτυχία, μετά από είκοσι χρόνια γάμου -και μπόλικα κέρατα στο διάστημα αυτό-, έχει αφεθεί στη μοίρα της και έχει γίνει... κακομοίρα. Έχει παχύνει πάρα πολύ, είναι συνεχώς απεριποίητη και καμία διάθεση για ζωή δεν έχει, παραδομένη στο πεπρωμένο που ήταν φυλαγμένο για εκείνη. Μέχρι τη στιγμή, τουλάχιστον, που θα κοιτάξει την πραγματικότητα στα μάτια και θα αποφασίσει να κάνει τη μεγάλη αλλαγή, στην εμφάνισή της αρχικά, στην αυτοπεποίθησή της στη συνέχεια και τελικά, στην ίδια της τη ζωή.
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία ή ως δραμεντί. Η συγγραφέας έχει πάρει ίσες δόσεις χιούμορ και δράματος, τις έχει παντρέψει, και το αποτέλεσμα οδηγεί σε μία σειρά κωμικοτραγικών καταστάσεων που πολλές φορές σε διχάζουν κάνοντάς σε να μην ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις με τα όσα τραβάει η Φωφώ. Σαφέστατα, αρκετά από τα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στην ιστορία αυτή είναι κάπως τραβηγμένα και παρουσιάζονται μέσα από ένα πρίσμα υπερβολής, κάτι τέτοιο όμως έχει μια κάποια σκοπιμότητα. Και όχι, η σκοπιμότητα αυτή δεν είναι να μας προβληματίσει, το βιβλίο παραείναι "ελαφρύ" για να πετύχει κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως να μας διασκεδάσει και να μας δείξει πως ακόμα και οι αρνητικές, δύσκολες και άσχημες οπτικές της ζωής, έχουν κάτι να μας προσφέρουν, έστω και εμπειρικά.
Η αλήθεια είναι πως στις μέρες μας δεν συναντάς πια τόσο συχνά γυναίκες σαν τη Φωφώ, όχι όσο συχνά τις συναντούσες άλλοτε, αλλά και πάλι, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο ευχάριστα και αποτέλεσε ένα γρήγορο διάλειμμα σε μια δύσκολη μέρα. Αν, λοιπόν, θέλετε μία ιστορία με την οποία θα περάσετε καλά, τότε αυτό το μικρό βιβλιαράκι μπορεί να αποδειχτεί και όαση. Αν πάλι θέλετε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με πιο βαθιά νοήματα και μεγαλύτερη εμβάθυνση στις ανθρώπινες σχέσεις και την αποδέσμευση της γυναίκας από την άλλοτε υποδουλωμένη ταυτότητά της, τότε μάλλον πρέπει να στρέψετε την προσοχή σας αλλού.
Βαθμολογία 6,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Δημουλίδου Χρυσηίδα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 215
ISBN: 978-618-01-1178-1
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου