Η Louisa `Lou` Clark ζει σε µια ήσυχη πόλη της Αγγλικής επαρχίας. Χωρίς καμία ξεκάθαρη κατεύθυνση στη ζωή της, η ιδιόρρυθμη 26χρονη τρέχει από τη µία δουλειά στην άλλη για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της. Η πηγαία ζωντάνια και χαρά της θα δοκιμαστούν, όταν θα αποδεχθεί µια θέση για δουλειά, αναλαμβάνοντας τη φροντίδα του Will Traynor, ενός πλούσιου νεαρού τραπεζίτη, ο οποίος πριν δύο χρόνια καθηλώθηκε σε αναπηρικό αµαξίδιο. Έχοντας χάσει την περιπετειώδη διάθεσή του, ο Will έχει καταθέσει τα όπλα. Μέχρι τη στιγμή που η Lou εισβάλλει στη ζωή του για να του υπενθυμίσει ότι η ζωή είναι κάτι που αξίζει να παλεύεις.
Προσωπική άποψη:
Καλοκαίρι... Μία εποχή που για τα κινηματογραφικά δεδομένα τουλάχιστον, δεν είναι από τις καλύτερες. Η ιστορία έχει αποδείξει πως ο Αύγουστος δεν προσφέρεται στο να κοπούν τα εισιτήρια που πραγματικά αναλογούν σε μία παραγωγή, με το box office να διανύει, μαζί με το Πάσχα, μία από τις δύο χειρότερες αποδοτικά, περιόδους του χρόνου. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που ανησύχησα βλέποντας πως το "Me before you", η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Jojo Moyes, θα έκανε την έξοδό της αυτήν την περίοδο, αφού πίστευα πως θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη μιαν άλλη εποχή. Έχοντας δει πλέον την ταινία, οφείλω να ομολογήσω πως εξακολουθώ να πιστεύω πως αν η διανομή της γινόταν το φθινόπωρο θα μπορούσε να τα πάει πολύ καλύτερα, κι αυτό γιατί έχει τα φόντα, αλλά παρ' όλα ταύτα, η μέχρι τώρα πορεία της, για ταινία του είδους της, είναι καλύτερη του αναμενόμενου.
Η Louisa Clark, στα 26 της χρόνια, ζει μαζί με τους γονείς της και τον παππού της, αλλά και με την αδερφή της που έχει ένα παιδί εκτός γάμου, βάζοντας στην άκρη τις δικές της ανάγκες προκειμένου να μπορέσει να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της. Όταν το καφέ στο οποίο εργαζόταν για έξι χρόνια κλείνει, η Louisa πανικοβάλλεται και είναι έτοιμη να δεχτεί όποια δουλειά κι αν της προσφέρουν, αφού η οικογένειά της βασιζόταν στο μισθό της, ενώ στην επαρχιακή πόλη που ζει, οι ευκαιρίες είναι απειροελάχιστες. Κάπως έτσι, θα βρεθεί στην οικεία των Traynor, όπου και θα προσληφθεί για να κρατάει συντροφιά στον 31 ετών γιο της οικογένειας, τονWill, ο οποίος βρίσκεται καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι έπειτα από ένα ατύχημα. Κι ενώ αρχικά, η Louisa, δεν ξέρει πως να χειριστεί την κατάσταση ή τον Will, αρχίζει να συνειδητοποιεί τι μπορεί πραγματικά να κάνει, με τους δυο τους να έρχονται πιο κοντά, και με τον έναν να καταλαβαίνει τον άλλο, πράγμα που θα τους αλλάξει με τρόπους που δεν περίμεναν ποτέ.
Χωρίς να πω κάτι περισσότερο σε σχέση με την πλοκή του βιβλίου, αφού κινδυνεύω ν' αποκαλύψω πράγματα που καλό θα ήταν να ανακαλύψει ο θεατής μόνος του κατά την προβολή, θέλω να αναφερθώ στο γεγονός πως το σενάριο της ταινίας, ακολουθεί αρκετά πιστά το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο, καταλαβαίνουν πολύ καλά πως σε μια ιστορία όπως αυτή δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν μεγάλες παρεκκλίσεις ως προς τις εξελίξεις και την απόδοσή τους, αφού θα αλλοιωνόταν το μήνυμα που η συγγραφέας ήθελε να περάσει μέσα από την βαθιά εσωτερική της αφήγηση. Παράλληλα, θα ήταν πολύ εύκολο να χαθεί η κωμική διάθεση που διακατέχει το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, το οποίο δεν αποδυναμώνει το δράμα, ούτε γελοιοποιεί το όλον, αλλά αντίθετα, βοηθάει την πραγματικότητα να γίνει πιο ρεαλιστική, αληθινή και ανθρώπινη, μέσω ενός επίπονου, ορισμένες φορές, αυτοσαρκασμού, που όμως πηγάζει μέσα από την αλήθεια της ίδιας της ζωής. Και όλα αυτά, όπως ακριβώς αποδόθηκαν στο χαρτί, έτσι αποδόθηκαν και στο πανί.
Η Thea Sharrock, παρθένα στην σκηνοθεσία, αναλαμβάνει ένα εγχείρημα όχι ιδιαίτερα δύσκολο, που όμως με μια διαφορετική προσέγγιση από αυτήν που εκείνη επέλεξε, ίσως να μην ήταν τόσο επιτυχημένο στην απόδοσή του. Επιλέγοντας να εστιάσει στα πρόσωπα των βασικών της πρωταγωνιστών, αλλά και στις αντιθέσεις που περισσότερο τους χαρακτηρίζουν, παρά τους διαχωρίζουν, καρέ-καρέ μας μεταφέρει εικόνες της κοινής τους καθημερινότητας, αλλά και της προσωπικής πραγματικότητας του καθενός. Στοιχεία διαφορετικά, συγκρουόμενα, χαρακτήρες αντίθετοι που όμως βαθιά μέσα τους κρύβουν κοινά όνειρα, κοινές επιθυμίες, έστω κι αν η πραγμάτωσή τους μπορεί να έρθει -ή και να μην έρθει- με τρόπους διαφορετικούς ή ακόμα και παράδοξους. Άνθρωποι που οι δρόμοι τους συναντιούνται τυχαία, όχι για να αλληλοσυμπληρωθούν, αλλά για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να παραδεχτεί και να παραδεχτεί την προσωπική του αλήθεια που ακόμα κι αν είναι σκληρή, είναι ολότελα δικιά του και κανείς δεν μπορεί να το στερήσει αυτό από κανέναν.
Βέβαια, το πραγματικά μεγάλο ατού της ταινίας, όπως και κάθε ρομαντικής κομεντί που καταφέρνει να ξεχωρίσει στο πέρασμα των κινηματογραφικών αιώνων, είναι οι πρωταγωνιστές της. Η Emilia Clarke, σε έναν ρόλο πιο ουσιαστικό αλλά λιγότερο σέξι από εκείνον της Sarah Connor, επιβεβαιώνει το γιατί θεωρείται ένα από το πιο δυνατά νεαρά ονόματα του σύγχρονου Hollywood. Ακροβατώντας ανάμεσα στην αφέλεια και στην υπέρλαμπρη αισιοδοξία, μας προσφέρει μία Lou που παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στη ζωή της, και παρά που πάντα αφήνει πίσω τα θέλω της για να βοηθήσει τους άλλους, δεν χάνει το χαμόγελο, την ζωντάνια και την αισιοδοξία της, προσφέροντας λίγο από το φως της ψυχής της στους γύρω της. Από την άλλη, ο Sam Claflin, δίνει επίσης τον καλύτερό του εαυτό, για μία ακόμη φορά, συνεχίζοντας να κάνει πολύ σωστά βήματα στην καριέρα του τα οποία προβλέπεται να τον οδηγήσουν ψηλά. Ο Will του είναι τόσο εσωτερικός όσο χρειάζεται, τόσο συναισθηματικά πληγωμένος όσο αρμόζει στις καταστάσεις, αλλά σε καμία περίπτωση ασταθής, παρά που στο πρόσωπό του αντικατοπτρίζονται όλα τα "γιατί" ενός νέου ανθρώπου που ζει μια ζωή που όμως, δεν είναι πλέον η δική του.
Το "Me before you" δεν είναι άλλη μία ρομαντική ταινία του σωρού, από εκείνες που βλέπεις και ξεχνάς ή που μπορείς ν' απολαύσεις ευχάριστα μία Κυριακή μεσημέρι στην τηλεόραση. Είναι μία ταινία, η ιστορία της οποίας, έχει πράγματα να πει και συναίσθημα να δώσει. Θα διασκεδάσει τον θεατή, αλλά και θα τον προβληματίσει. Θα σε κάνει να σκεφτείς τι θα έκανες εσύ αν ήσουν στη θέση του ενός ή του άλλου. Θα οδηγήσει την καρδιά και το μυαλό σου σε μια σύγκρουση από την οποία, όσο κι αν προσπαθήσεις, δεν θα μπορέσεις να βγάλεις νικητή. Θα σε κάνει να γελάσεις και να κλάψεις, να κατηγορήσεις και να δικαιολογήσεις πρόσωπα, αποφάσεις, καταστάσεις. Και στο τέλος, θα σε αφήσει με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη και δάκρυα στις άκρες των ματιών σου σκεπτόμενος πως κάποιοι δρόμοι οδηγούν μονάχα προς μία κατεύθυνση και πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτό, παρά μονάχα να τους ακολουθήσεις. Και καμιά φορά, εκεί που προσπαθούμε ν' αλλάξουμε τον άλλον, ποιος ξέρει... ίσως να είναι εκείνος τελικά που αλλάζει εμάς και μαζί μας, αλλάζει και τη ζωή μας ολάκερη.
Βαθμολογία 8/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Πριν έρθεις εσύ
Είδος: Δραματική
Σκηνοθέτης: Thea Sharrock
Πρωταγωνιστές: Emilia Clarke, Sam Claflin, Janet McTeer, Charles Dance, Brendan Coyle, Jenna Coleman, Matthew Lewis, Vanessa Kirby, Stephen Peacocke, Samantha Spiro
Παραγωγή: 2016
.jpg)
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου