Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2029.
Όμως και στους τρεις δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία – να εργαστούν για μια μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει την Ιστορία…
Κυνηγημένοι από εκτελεστές κυβερνο-ρομπότ από το μέλλον, οι Φύλακες του Χρόνου πρέπει να εγκαταλείψουν την Νέα Υόρκη και να κρυφτούν. Δραπετεύουν στο Βικτοριανό Λονδίνο και στους δρόμους που περιφέρεται ο Τζακ Αντεροβγάλτης. Όμως, πριν προλάβουν να στήσουν το καινούριο αρχηγείο τους, κάνουν την πιο συγκλονιστική ανακάλυψη μέχρι στιγμής – και αυτή η ανακάλυψη θα αλλάξει τα πάντα…

Προσωπική άποψη:
Όταν μια σειρά αποτελείται από πάρα πολλά βιβλία, έχεις την αίσθηση πως δεν έχεις κάτι καινούργιο να πεις, όταν πρέπει να μιλήσει -ξανά- για κάποιο από αυτά, ή πως αν το κάνεις, θα καταλήξεις αναπόφευκτα στο να επαναλαμβάνεσαι ή να χρησιμοποιείς κλισέ ατάκες που ίσως ορισμένοι να βρουν και υπερβολικές. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην περίπτωσή μου, όσον αφορά τους "Φύλακες του χρόνου" του Alex Scarrow, με μένα να καλούμαι σήμερα να πω την άποψή μου για το έκτο -ω ναι, φτάσαμε τα έξι- βιβλίο της σειράς που ναι, είναι το καλύτερο όλων μέχρι στιγμής, και είναι εκείνο που κατάφερε να με συγκινήσει περισσότερο απ' όλα τ' άλλα μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, καθότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έπεται συνέχεια.

Ο Λίαμ, η Μάντι και η Σαλ βρίσκονται κυνηγημένοι από εκτελεστές κυβερνο-ρομπότ από το μέλλον. Η μοναδική τους ελπίδα για να γλιτώσουν, είναι ακόμα ένα ταξίδι και αυτή τη φορά, ο δρόμος τους θα τους οδηγήσει στο Βικτοριανό Λονδίνο, την ίδια εποχή που ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης σκορπίζει τον φόβο και τον τρόμο τις νύχτες. Στόχος τους, να στήσουν το νέο τους αρχηγείο ώστε να μπορούν ν' αναλάβουν και πάλι δράση. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται ακριβώς όπως θα περίμεναν, αφού μια σημαντική και τρομακτική ανακάλυψη έρχεται στο φως, για ν' ανατρέψει όλα όσα ήξεραν και πίστευαν μέχρι στιγμής. Μια ανακάλυψη που -ίσως- αλλάξει τους ίδιους, αλλά και τον σκοπό της αποστολής που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας και που σε κάθε τους βήμα, φαντάζει όλο και πιο δύσκολη.

Πρέπει να ξεκαθαρίσω -αν και όσοι με διαβάζετε συστηματικά θα το ξέρετε ήδη- πως έχω μια παθολογική εμμονή με το Βικτοριανό Λονδίνο. Ο έρωτάς μας γεννήθηκε πριν πολλά χρόνια και διατηρείται άσβεστος μέχρι και σήμερα, κάτι που δεν φαντάζομαι ν' αλλάξει, ούτε καν στο μακρινό μέλλον. Είναι το ιδανικό σκηνικό για να χτίσει κανείς τη δικιά του ιστορία, ακόμα κι αν αυτή περιλαμβάνει κυβερνο-ρομπότ από το μέλλον. Ξέρω πως αυτό ακούγεται αρκετά οξύμωρο, αλλά ο Scarrow έχει τη μοναδική ικανότητα να δίνει στις ιστορίες του μοναδικές διαστάσεις, με κάθε νέα του περιπέτεια να σέβεται τον χωροχρόνο στον οποίο αυτή τοποθετείται, εισάγοντας ωστόσο με τρόπο διεξοδικό και μεθοδευμένο, όλα εκείνα τα στοιχεία που φέρουν την προσωπική του σφραγίδα, και που μετατρέπουν το εκάστοτε σκηνικό σε ιδανικό τρόπο δράσης κι εξέλιξης μιας περιπέτειας, έστω κι αν αυτή έχει επιστημονικές, φανταστικές προεκτάσεις. Και ακριβώς αυτό συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση.

Υπάρχει, όμως, κάτι ακόμα πιο σημαντικό που καθιστά τα βιβλία, και κατ' επέκτασιν την πένα του Scarrow, τόσο ιδιαίτερα. Το γεγονός πως ο συγγραφέας διαθέτει το εξαιρετικό ταλέντο της εμβάθυνσης στον συναισθηματικό κόσμο των χαρακτήρων του. Τα ψυχογραφήματά του είναι κέντημα, και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Η διεισδυτική του ματιά φτάνει μέχρι τα άδυτα της ψυχής των ηρώων του, καταφέρνοντας να εκμαιεύσει απ' αυτούς κάθε τι μικρό ή μεγάλο, μετατρέποντάς το σε κάτι πραγματικά σημαντικό και σπουδαίο. Δεν ξεχνάει στιγμή πως έχει να κάνει με εφήβους, ούτε την δυσκολία των καταστάσεων που αυτοί έρχονται αντιμέτωποι, αλλά ούτε και το πεπρωμένο που καλούνται ν' ακολουθήσουν και που, δίχως να μπορούν να τ' αποφύγουν, θα τους οδηγήσει κάποια στιγμή σ' ένα σημείο χωρίς επιστροφή, με τους ίδιους να έχουν χάσει πολλά στην διάρκεια της διαδρομής.

Στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς, η αυλαία είχε πέσει κάνοντας εκκωφαντικό κρότο και προετοιμάζοντάς μας για όσα επρόκειτο ν' ακολουθήσουν. Ουσιαστικά, είναι τα -μέχρι τώρα- δύο εκείνα βιβλίο που συνδέονται πιο άρρηκτα μεταξύ τους, με τον συγγραφέα να μην χάνει καθόλου το χρόνο του, εισάγοντάς μας στην βασική πλοκή από τα πρώτα κιόλας λεπτά, ενώ αφηγείται τις κινηματογραφικές εξελίξεις με ρυθμό που σε καθηλώνει και σου κόβει την ανάσα. Όσοι δεν έχετε γνωρίσει, λοιπόν, την πένα του Scarrow, πρέπει να το κάνετε άμεσα, όχι μόνο για να διαπιστώσετε μόνοι σας πόσο δραματική -με την θετική έννοια του όρου- εξέλιξη μπορεί να έχει η γραφή ενός δημιουργού, αλλά πόσο μοναδική είναι η ικανότητά του να παίρνει πραγματικά γεγονότα, πρόσωπα, καταστάσεις, τόπους και χρόνους, και μαγικά να τους μετατρέπει σε κάτι. Σε φανταστικές περιπετειώδεις ιστορίες στις οποίες εμπλέκονται ήρωες που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις, πόσο μάλλον, να μην συμπάσχεις μαζί τους.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Alex Scarrow
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Βούλα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2016
Αρ. σελίδων: 512
ISBN: 978-618-03-0265-3