Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Τι θα έκανες για να σώσεις ένα εγκλωβισμένο κορίτσι από τον απαγωγέα του, ενώ βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά μέσα στη χιονοθύελλα;…
Η Ντάρμπι Θορν, φοιτήτρια κολεγίου, ακινητοποιείται από μια ξαφνική χιονοθύελλα σε ένα πάρκινγκ της εθνικής οδού στη μέση του πουθενά, ενώ πηγαίνει στην άρρωστη μητέρα της.
Ετοιμάζεται να περάσει τη νύχτα στο πάρκινγκ, μαζί με άλλους τέσσερις εγκλωβισμένους οδηγούς, όταν ξαφνικά βλέπει ένα τρομαγμένο μικρό κορίτσι κλειδωμένο μέσα σε ένα από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα.
Το κινητό της δεν έχει σήμα και δεν υπάρχει διέξοδος λόγω της κακοκαιρίας. Το μόνο που ξέρει είναι ότι ένας από τους άλλους ταξιδιώτες είναι ο απαγωγέας...
Ένα θρίλερ γεμάτο ανατροπές που καθηλώνει τον αναγνώστη και δεν τον αφήνει να πάρει ανάσα!

Προσωπική άποψη:
Ο Taylor Adams, διακεκριμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος, με σημαντική προϋπηρεσία στον χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, αποφάσισε πριν από λίγα χρόνια να κάνει και το λογοτεχνικό του ντεμπούτο, με το βιβλίο "Eyeshot", ένα θρίλερ μυστηρίου. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα επόμενα λογοτεχνικά του πονήματα, με το "No exit" να είναι το πιο πρόσφατο, σε κυκλοφορία, το οποίο ο κόσμος έχει υποδεχθεί με μεγάλη θέρμη, ενώ τα καλά σχόλια σχετικά με αυτό ολοένα και αυξάνονται. Λογικό επόμενο ήταν, λοιπόν, ν' ανυπομονώ να το πάρω στα χέρια μου και να βυθιστώ στις σελίδες του, ανακαλύπτοντας -ίσως- έναν νέο συγγραφέα που θα μπορούσα ν' αγαπήσω. Τελικά, δεν ξέρω αν αγάπησα τον Adams, αλλά η ιστορία του δεν με άφησε αδιάφορη, σε καμία των περιπτώσεων.

Πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας είναι η Ντάρμπι Θορν, φοιτήτρια, η οποία βρίσκεται, εξαιτίας μιας σφοδρής χιονοθύελλας, εγκλωβισμένη σε ένα πάρκινγκ στη μέση του πουθενά, κατά μήκος της εθνικής οδού. Μην έχοντας άλλη επιλογή, ετοιμάζεται να περάσει εκεί τη νύχτα, μέσα στο αμάξι της, περιμένοντας να ξημερώσει η επόμενη μέρα για να συνεχίσει το ταξίδι της πίσω στο σπίτι της και στην άρρωστη μητέρα της. Το ίδιο με εκείνη έχουν αποφασίσει να κάνουν άλλοι τέσσερις οδηγοί, που έχουν βρεθεί ομοίως μπλεγμένοι λόγω των καιρικών συνθηκών. Κι ενώ ετοιμάζεται να κοιμηθεί, η Ντάρμπι θα εντοπίσει ένα μικρό κορίτσι κλειδωμένο σε ένα από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ένα κορίτσι τρομαγμένο που αμέσως αντιλαμβάνεται πως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Μην μπορώντας να επικοινωνήσει με την αστυνομία, καθώς το κινητό της δεν έχει σήμα, η Ντάρμπι πρέπει να διατηρήσει την ψυχραιμία της για να βοηθήσει το κορίτσι, αλλά και να προστατεύσει και τις δυο τους, καθώς ένας από τους εγκλωβισμένους οδηγούς είναι ο απαγωγέας της μικρής, Όμως, ποιος απ' όλους;

Από την περίληψη και μόνο μπορεί εύκολα να υποθέσει κανείς πως ο Adams είναι επηρεασμένος από την σχολή της Agatha Christie, που πολύ συχνά περιόριζε τους ήρωές της σε ένα μέρος από το οποίο δεν μπορούσαν να φύγουν με κανέναν τρόπο, και όπου κάποιο έγκλημα λάμβανε χώρα, με τα στοιχεία να φανερώνουν, σε ένα πρώτο επίπεδο, πως ο καθένας τους θα μπορούσε να είναι ένοχος. Έτσι κι αυτός, έχει περιορίσει τους δικούς του ήρωες, και κατ' επέκτασιν τη δράση της ιστορίας του, σε έναν πολύ περιορισμένο χώρο και υπό συνθήκες που δεν επιτρέπουν την εύκολη διαφυγή ή έστω την αναζήτηση κάποιας βοήθειας που μπορεί να βγάλει την πρωταγωνίστριά μας από την δύσκολη θέση στην οποία έχει βρεθεί. Τα διλήμματά της πολλά, οι ανησυχίες της ακόμα περισσότερες, την ίδια στιγμή που οι επιλογές της είναι απειροελάχιστες έως ανύπαρκτες. Το σύνολο των συνθηκών αυτών, λοιπόν, δημιουργεί ένα αίσθημα κλειστοφοβίας ενώ η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετικά τεταμένη, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιος είναι περισσότερο ύποπτος ή το πως θα καταλήξει αυτή η ιστορία.

Και όπως είναι αναμενόμενο, σε μια αφήγηση που περιορίζεται μέσα σε λίγα μόλις τετραγωνικά μέτρα, ο συγγραφέας μπαίνει στη διαδικασία να εισχωρήσει στο μυαλό των εγκλωβισμένων στο πάρκινγκ, αναλύοντας την προσωπικότητα του καθενός, δίνοντάς μας μικρά στοιχεία που τοποθετώντας τα στη σωστή σειρά, μας βοηθούν να πλάσουμε την εικόνα τους και μέσω αυτής ν' αναλύσουμε την πιθανότητα ύπαρξης κινήτρων από μέρους τους ή όχι. Βέβαια, τα flashbacks στο παρελθόν και στα παιδικά τους χρόνια ίσως είναι λίγο πιο αναλυτικά κι εκτεταμένα απ' όσο θα θέλαμε, και απ' όσο πραγματικά χρειαζόταν, οδηγώντας την ενδοσκόπησή τους στα όρια της φλυαρίας κάποιες φορές, και που προσωπικά θεωρώ πως αποδυνάμωσαν την ένταση που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε διατηρηθεί σε πολύ υψηλά επίπεδα από την αρχή μέχρι και το τέλος της ιστορίας.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο που δεν θεωρώ πως είναι το αριστούργημα που μας έχουν παρουσιάσει οι μέχρι τώρα κριτικές, αλλά σίγουρα δεν είναι κι ένα βιβλίο που περνάει απαρατήρητο ή που στερείται ενδιαφέροντος. Η κινηματογραφική του αφήγηση μάς βοηθάει στο να μπούμε στον πυρήνα της ιστορίας και να παρακολουθούμε τις εξελίξεις της με αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον, μα και να δημιουργήσουμε πιο εύκολα εικόνες μέσα στο μυαλό μας, ενώ ο περιορισμένος χώρος δράσης μάς προκαλεί ένα κλειστοφοβικό αίσθημα αγωνίας. Η έντασή μου έχει να κάνει με το συναισθηματικό κομμάτι περισσότερο, αφού δεν ένιωσα να δένομαι και πολύ με την κεντρική ηρωίδα, παρά που θα έπρεπε δεδομένης της αδυναμίας στην οποία έχει βρεθεί, άρα θα έπρεπε ίσως να συμπάσχω με την αγωνία της περισσότερο, ενώ παράλληλα δεν ένιωσα να με αγγίζει το δραματικό κομμάτι της ιστορίας, όσο σε άλλα βιβλία με υποθέσεις παιδιών. Σίγουρα, όμως, πρόκειται για ένα βιβλίο με θετικά στοιχεία, που διαβάζεται ευχάριστα και αβίαστα, και που κάτι μου λέει πως μια μέρα των ημερών θα το δούμε στη μεγάλη οθόνη, πράγμα που θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Taylor Adams
Μεταφραστής: Καλοφωλιάς Αλέξης
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 368
ISBN: 978-960-461-842-2