Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Θεσσαλονίκη 1935.
Η Ηλέκτρα δεν έπρεπε να ερωτευτεί τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης δεν έπρεπε να ερωτευτεί την Ηλέκτρα. Κι όμως, σε πείσμα των διαφορετικών κόσμων από τους οποίους προέρχονται, της αδυσώπητης δικτατορίας που ζυγώνει και του πολέμου που απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο, ο έρωτας τους είναι κεραυνοβόλος, απόλυτος και συνάμα σαρωτικός. Σε μια εποχή όπου όλα αλλάζουν και το σκοτάδι έχει κυριαρχήσει στο φως, σε μια κοινωνία που αδερφός προδίδει και σκοτώνει αδερφό, σε μια πραγματικότητα που τα πάντα - ακόμα και η ίδια η σιωπή - καθορίζονται από την πολιτική απόχρωση που τους αποδίδεται, εκείνοι δεν διστάζουν να ακολουθήσουν τον μόνο δρόμο που μπορούν, εκείνον που προστάζει η ψυχή τους. Και μάλιστα με όποιο τίμημα, με κάθε κίνδυνο, με μόνη ελπίδα το όνειρο που κάποιοι τους αρνήθηκαν να ζήσουν. Άνθρωποι διχασμένοι, μεταμορφωμένοι σε σαρκοβόρα θεριά σε έναν κόσμο, μια χώρα, μια πόλη, μια οικογένεια που παραπαίει στη δίνη του πολέμου. Όχι μόνο του μεγάλου, αλλά κι εκείνου του άλλου: του πιο βρόμικου και ανίερου, του πιο σπαρακτικού και άδικου, του εμφυλίου.
Πόσες φορές μηδενίζει το ρολόι της ζωής; Πόσες φορές μπορεί να ξεκινήσει κανείς από την αρχή; Και πόσο “άλικο” μπορεί να είναι το παρελθόν, όταν εισβάλλει απρόσκλητο με τη μορφή τετράγωνων, κατακόκκινων φακέλων στο παρόν ανατρέποντας το μέλλον; 

Προσωπική άποψη:
Όταν πριν από εννέα χρόνια έπεσε στα χέρια μου το πρώτο, τότε, μυθιστόρημα της Κλαίρης Θεοδώρου, κατάλαβα ευθύς αμέσως πως έχω να κάνω με μία εξαιρετική και χαρισματική πένα. Σήμερα, μετά από την αλλαγή εκδοτικής στέγης, έχει φτάσει, αισίως, τα πέντε μυθιστορήματα σύνολο, τρία από αυτά από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αφού  ανήκει στο δυναμικό τους από το 2016, με το πιο πρόσφατό της που ακούει στον τίτλο "Άλικες σιωπές" να φτάνει στα ράφια των βιβλιοπωλείων λιγότερο από ένα μήνα πριν. Κι αν είχα τη βεβαιότητα πως θα διαβάσω κάτι καλό από τα χέρια της αγαπημένης μου αυτής συγγραφέως, σίγουρα δεν περίμενα κάτι τόσο καλό όσο αποδείχτηκε το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά γιατί το να ξεπερνάει ένας συγγραφέας κάθε φορά τον εαυτό του είναι άθλος και στοίχημα μεγάλο, το οποίο, ωστόσο, η κυρία Θεοδώρου ξέρει πως να το κερδίζει κάθε φορά.

Σε αντίθεση με τα προηγούμενά της βιβλία, όπου χωροχρονικά ήταν τοποθετημένα σε πιο ιδιαίτερες συνθήκες, περιστάσεις, αλλά και τόπους κάθε άλλο παρά συνηθισμένους, που αποτελούσαν πρωταγωνιστές από μόνοι τους, αυτή τη φορά η συγγραφέας μάς μεταφέρει σε μια ιστορία με ένα πιο οικείο φόντο. Μια ιστορία που ξεκινάει στη Θεσσαλονίκη του 1935, τότε που η Ηλέκτρα και ο Δημήτρης γνωρίζονται και σαν να τους το είχε γράψει η μοίρα, σαν να μην είχαν επιλογή ν' αντισταθούν σε αυτό που θα έλκυε τον έναν στον άλλον, ερωτεύονται παράφορα, κόντρα σε όλες τις κοινωνικές συμβάσεις και τα πρέπει που οι άλλοι προσπάθησαν να τους επιβάλλουν. Όμως η ζωή παίζει παράξενα παιχνίδια, κάνει τα δικά της σχέδια εκεί που δεν το περιμένεις και οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις που εσύ δεν τις λογαριάζεις, αποφάσεις που δεν αποτελείς κομμάτι τους και που, όμως, να, επηρεάζουν και τη δικιά σου τη ζωή χωρίς να έχεις την επιλογή. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να ελπίζεις, να διατηρείς ζωντανή την πίστη σου στο όνειρο, στην πραγμάτωση του έρωτα που δεν σβήνει, και να έχει πίστη πως μια μέρα το ρολόι της ζωής σου θα αρχίσει να "τρέχει" και πάλι από την αρχή.

Η Κλαίρη Θεοδώρου, για πολλοστή φορά στη συγγραφική της πορεία, αποδεικνύει περίτρανα πως αν κάτι ξέρει να κάνει πολύ καλό, αυτό είναι το να μιλάει στο συναίσθημα, στην καρδιά και στην ψυχή κάθε αναγνώστη. Μπορεί να διαπεράσει ακόμα και τις πιο σκληρές καρδιές και μέσα από μικρές και μεγάλες αλήθειες της ζωής και των ανθρώπων, να καταφέρει να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές τους, ίσως και τις πληγές εκείνες που όλοι κρύβουμε μέσα μας και που ακόμα κι αν επουλώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, έχουν αφήσει βαθιά σημάδια μέσα μας, σημάδια που δεν θα σβήσουν ποτέ, που μας καθιστούν αυτό που είμαστε σήμερα, ή μάλλον, αυτό που γίναμε μέσα από τις εμπειρίες μας, από το δώσε και το πάρε μας. Και όλα αυτά τα πετυχαίνει χωρίς να καταφεύγει σε φτηνό μελόδραμα, χωρίς να χρησιμοποιεί βαρύγδουπα λόγια που πιθανότατα θα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα, χωρίς να προσπαθεί ούτε για μια στιγμή να εκβιάσει το συναίσθημά μας, γιατί αυτό έρχεται μόνο του στην επιφάνεια, μας κυριεύει και μας καθηλώνει, μας αναγκάζει να ταυτιστούμε με το δράμα της που είναι αληθινό, πηγαίο, οικείο, βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή.

Ένα τέτοιο δράμα είναι κι αυτό που βιώνουν η Ηλέκτρα και ο Δημήτρης, δύο νέοι που υψώνουν το ανάστημά τους και προσπαθούν να κρατήσουν τον έρωτά τους ζωντανό μέσα σε μια Ελλάδα που συνεχώς μαστίζεται από κρίσεις, που δέχεται το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο, που η ίδια επιλέγει να πληγώνει τα σπλάχνα της σαν να μην έχει άλλη επιλογή, αν και στην πραγματικότητα, απλά παραδίνεται στις αδυναμίες της, όπως κάνει και σήμερα. Μια Ελλάδα που βιώνει ένα Παγκόσμιο Πόλεμο, την σκληρή Κατοχή, έναν Εμφύλιο που τσάκισε το σθένος και την ηθική της, ακόμα κι έναν κυβερνητικό πόλεμο, αυτόν ανάμεσα στον Ιωάννη Μεταξά και τους κομμουνιστές, μικρές και μεγάλες μάχες που σκιαγράφησαν την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας, μα και που υπέγραψαν τα κιτάπια της Ιστορίας της με αίμα και δάκρυα που προκάλεσε η προδοσία, ο πόλεμος, ο πόνος, σωματικός και ψυχικός, η απώλεια, οι θυσίες στον βωμό του προσωπικού μα και του συλλογικού συμφέροντος, είτε οι προθέσεις ήταν καλές είτε όχι.

Μέσα σε έναν κυκεώνα ιστορικών γεγονότων, λοιπόν, οι δύο αυτοί νέοι θα αγαπηθούν με όλο τους το είναι. Θα παρασυρθούν από τα εκάστοτε γεγονότα χωρίς, ωστόσο, να σκύψουν ποτέ το κεφάλι ή να παραδώσουν τα όπλα γιατί είναι αγωνιστές, υπερασπιστές των θέλω τους και του δικαιώματός τους στη ζωή. Το συναισθηματικό roller coaster -ας μου επιτραπεί η έκφραση, αν και ξενόφερτη, αλλά είναι η πλέον ιδανική για να εξηγήσω το πως ένιωσα- που βιώνουμε καθ' όλη την διάρκεια της ανάγνωσης, το άψογο σκιαγράφημα των χαρακτήρων και η ψυχογραφική προσέγγιση αυτών, μα κυρίως η αλληλεπίδρασή τους σε σχέση με τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την μετεπαναστατική Ελλάδα, οι εξελίξεις των οποίων τρέχουν σε δρόμους παράλληλους με αυτούς των πρωταγωνιστών, όχι καθορίζοντάς τους, αλλά ορίζοντας τα κοινονικοπολιτικά πλαίσια μέσα στα οποία εκείνοι καλούνται ν' αγωνιστούν για τα δικαιώματα και την ελευθερία τους, όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα μυθιστόρημα κόσμημα που όχι μόνο πρέπει να διαβάσετε, αλλά και που αξίζει να το βάλετε στην καρδιά σας.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Θεοδώρου Κλαίρη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 464
ISBN: 978-618-01-2634-1