Η κυρία Πηνελόπη Κουρτζή, μετά τα βιβλία της "Κουμκουάτ: Εκεί που ρίζωσε η αγάπη" και "Δεκατρία μπαλώματα" (μπορείτε να διαβάσετε την άποψή μας για τα βιβλία ΕΔΩ κι ΕΔΩ), με το δεύτερο, ειδικά, να κλέβει τις εντυπώσεις και τις καρδιές των αναγνωστών, επιστρέφει φέτος με νέο βιβλίο, νέο ύφος και ανανεωμένη διάθεση. Ο τίτλος αυτού, "Το Πριγκιπότο", που μέσα από τις σελίδες του μας ταξιδεύει στην Κέρκυρα μιας άλλης εποχής, μα και στην Κηφισιά της Μπελ Επόκ, και μοιράζεται μαζί μας μια μεγάλη φιλία, δυνατούς έρωτες και πάθη, μα και μερικές νότες αστυνομικού μυστηρίου.
Για μια ακόμα χρονιά, λοιπόν, η κυρία Κουρτζή βρίσκεται μαζί μας για να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, μα και για να μας συστήσει τους νέους της ήρωες, την ιστορία της, μα και τι σημαίνει αυτή για την ίδια.

Αμάντα και η Κλημεντίνη. Ποιες οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητές τους; Τι είναι αυτό που τις ενώνει και τι αυτό που τις χωρίζει;

Κλημεντίνη και Αμάντα. Δυο τελείως διαφορετικές προσωπικότητες τόσο σε ιδιοσυγκρασία όσο και συμπεριφορικά. Παρόλο που και οι δυο κοπέλες έχουν μεγαλώσει ζυμώνοντας μαζί τα συναισθήματα τους και δεχόμενες τα ίδια ερεθίσματα, ακολουθούν εξ ολοκλήρου αντιδιαμετρικές πορείες ζωής και αναζήτησης. Τις ενώνει η αγάπη, η φιλία και η αμοιβαία κατανόηση των διαφόρων τους, η μοναξιά που βιώνει η καθεμία με τον τρόπο της, τα μυστικά τους, αλλά και ένας κοινός «τόπος», οι αναμνήσεις τους. Όμως τις χωρίζουν και πολλά. Η ίδια η ζωή και η απόσταση που δημιουργείται στην προσπάθεια να πετύχουν τους στόχους τους που είναι διαφορετικοί για την καθεμία. Τις χωρίζει η ευτυχία που η καθεμία την αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Αν κοιτάξει όμως ο αναγνώστης πιο προσεκτικά τις δυο αυτές προσωπικότητες, θα αντιληφθεί πως στην ουσία αντιπροσωπεύουν τις δυο πλευρές μιας γυναίκας για αυτό και άλλωστε τείνουν να ταυτίζονται στο τέλος.

Με ποια από τις δύο ηρωίδες σας θα λέγατε πως μπορείτε να ταυτιστείτε λιγάκι παραπάνω και για ποιον λόγο;

Σε αυτή την φάση της ζωής μου και εδώ και κάποια χρόνια νιώθω απόλυτα ταυτισμένη με την Κλημεντίνη με την έννοια του ότι είναι μια γυναίκα που προκειμένου να πραγματοποιήσει τα όνειρα της, δούλεψε πολύ, τα μετέφρασε σε μετρήσιμους στόχους και έτσι κατάφερε να ολοκληρώσει την πορεία της. Παλαιότερα, έκλινα πιο πολύ προς την Αμάντα η οποία έχει μια πιο ρομαντική φύση και αφήνεται περισσότερο να την οδηγήσουν οι συνθήκες από ότι τα θέλω της.

Η ιστορία, αρχικά, μας μεταφέρει στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα. Μία εποχή ιδιαίτερα γοητευτική και αβανταδόρικη, η οποία απέχει, ωστόσο, πολύ από το σήμερα που γνωρίζουμε. Πόσο εύκολο, ή δύσκολο, αποδείχτηκε το να συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να σκιαγραφήσετε το προφίλ μιας ολόκληρης εποχής;

Πάντα όταν επιλέγω να ασχοληθώ με μια εποχή στο παρελθόν αρχίζω να προετοιμάζομαι χρόνια πριν έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία να την κατέχω καλά, να έχω διαβάσει πολύ, γιατί έχει μεγάλη σημασία να μεταφέρεται με συνέπεια στους αναγνώστες. Ειδικά η Μπελ Εποκ που και για μένα είναι πολύ γοητευτική, μου δημιούργησε δυσκολίες και αυτό διότι, παρόλο που είναι πολλές γενεές πίσω, αρκετά από τα πράγματα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων έμοιαζαν παρόμοια με αυτά που βιώνουμε σήμερα. Έτσι ένιωσα ότι ακροβατούσα συνέχεια ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν και χρειάστηκε να είμαι πολύ προσεκτική. Αυτό που ήθελα να τονίσω, είναι πως πράγματι η Μπελ Εποκ είναι μια εποχή ανεξάντλητη και ανακάλυψα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που θα χρειαζόταν πολλά βιβλία για να χωρέσουν!

Πιστεύετε πως μπορεί να υπάρξει πραγματική φιλία ανάμεσα σε δύο γυναίκες; Τι είναι αυτό που, κατά την προσωπική σας άποψη, απαιτείται για να ισορροπήσει μία σχέση ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, δεδομένου πως από τη φύση μας υπάρχει ένα αίσθημα ανταγωνισμού, και όχι μόνο;

Πιστεύω ακράδαντα πως ναι. Τουλάχιστον στον βαθμό που βιώνω εγώ τις φιλίες μου η εμπειρία μου δείχνει πως είναι και απόλυτα εφικτό αλλά και αναγκαίο για μια γυναίκα και εξαγνιστικό. Παρόλα αυτά, δέχομαι το αίσθημα του ανταγωνισμού που αναφέρετε ως προέκταση της γυναικείας φιλαρέσκειας. Πιστεύω όμως πως η αξία της φιλίας είναι τέτοια που αξίζει να δουλέψουμε πολύ τα ελλείμματα και παρόμοιες συμπεριφορές μας ώστε να απολαύσουμε τα καλά της αγνής φιλίας. Όπως άλλωστε συμβαίνει και στις πιο προσωπικές σχέσεις. Θα αναφερθώ ξανά σε κάτι που έγραφα μέσα στο προηγούμενο βιβλίο μου: «θέλει κόπο να έχεις και να κρατήσεις κάτι δικό σου, όμως είναι υπέροχο ταξίδι ο κόπος αυτός.» Έτσι και στην φιλία.


Μέσα από την αφήγησή σας, εκτός όλων των άλλων, έχουμε και μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα της τότε κοινωνίας, αλλά και του πως αυτή αντιμετώπιζε τις γυναίκες, με τους άντρες να έχουν την απόλυτη ισχύ κι εξουσία. Κι όμως, εσείς επιλέξατε μία γυναίκα να υψώσει το ανάστημά της και να διεκδικήσει τη θέση της, με έναν τρόπο αρκετά έντονο, ένα στοιχείο που δεν θα έλεγα πως υπήρχε στα προηγούμενα βιβλία σας. Θαρρείτε πως ήταν πρόκληση το να χειριστείτε, ή να κατευθύνετε, αν το προτιμάτε, έναν χαρακτήρα αρκετά διαφορετικό απ' ότι είχατε συνηθίσει ως τώρα;

Πάντα μέσα στα βιβλία μου επιλέγω δυνατές σε προσωπικότητα γυναίκες και όταν λέω δυνατές, εννοώ με έντονα και ευδιάκριτα προτερήματα όσο και ελαττώματα. Η συγκεκριμένη ηρωίδα όντως όμως είναι μια εξέχουσα προσωπικότητα, η οποία όμως ήταν και αντιπροσωπευτική της τότε εποχής. Η Μπελ Εποκ χαρακτηρίζεται από το στυλ αυτό της γυναίκας που έκανε την επανάσταση, πίστευε πως έχει θέση με το μυαλό και την υπόσταση της στην κοινωνία και την οικονομική ζωή του τόπου. Αυτό με γοήτευσε πολύ καθώς μου θύμισε πολύ την γυναίκα του σήμερα που πήρε τη θέση αυτής της φιγούρας και κάθισε πάνω στη θέση που διεκδικήθηκε με κόπο από γυναίκες όπως η Κλημεντίνη. 


Το μυθιστόρημά σας διαθέτει και αστυνομικές πινελιές, κάτι που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να συμβαίνει όλο και περισσότερο, σε αρκετά βιβλία Ελλήνων ομότεχνών σας. Το ν' ακολουθήσετε αυτή την κατεύθυνση ήταν μια δικιά σας ανάγκη για κάτι το διαφορετικό, ή επηρεαστήκατε απ' το ότι το αναγνωστικό κοινό μοιάζει να ζητάει κάτι νέο;

Πράγματι το μυθιστόρημα εξελίσσεται σε ένα αστυνομικό νοσταλγικό μυθιστόρημα. Αυτό καμία σχέση δεν είχε με κάποια τάση προτίμησης που υπάρχει αν και εφόσον υπάρχει στην εποχή μας. Απλώς από την αρχή ήταν έτσι δομημένο στο μυαλό μου και στην σύλληψη του. Με διαφορετική προσέγγιση από ότι στα σύγχρονα αστυνομικά μυθιστορήματα και με διάθεση πιο πολύ ρομαντική και νοσταλγική όπως είπα, όλη η πλοκή, τα συναισθήματα, οι καταστάσεις αλλά και κάθε λεπτομέρεια είχαν δομηθεί και τοποθετηθεί έτσι, ώστε τελικά να οδηγήσουν σε «εκείνη την νύχτα» στο Πριγκιπότο και το μυστήριο που την κάλυψε. Θα μπορούσα να σας εξηγήσω και με ποιο σκοπό έγινε αυτό και τι αντιπροσωπεύει όμως έτσι θα έδινα στοιχεία για το έγκλημα που προτιμώ να αφήσω να υφέρπουν. Αρκεί να κρατήσουμε αυτό που σημειώνω στην αρχή του βιβλίου «να τον φοβάσαι τον θυμό του έρωτα. Άλλους θυμούς μην τους φοβάσαι. Μα στον θυμό του έρωτα να εύχεσαι να μην βρεθείς μπροστά.» Οποία μορφή και αν έχει για τον καθένα μας ο έρωτας.

Το Πριγκιπότο, με τη σειρά του, μοιάζει να είναι ο τρίτος μεγάλος πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας, μαζί με τις δύο γυναίκες. Αυτό είναι κάτι που το πιστεύετε κι εσείς, κι αν ναι, ήταν μια συνειδητή επιλογή το να του δώσετε τόσο μεγάλη πνοή, ή κάτι που ήρθε φυσικά, από μόνο του;

Απόλυτα έτσι όπως το παρατηρήσατε!! Το Πριγκιπότο είναι ο τρίτος αλλά ίσως και ο σημαντικότερος πρωταγωνιστής. Σε ένα βιβλίο ο πρωταγωνιστής συχνά δεν είναι άνθρωπος αλλά κάποια έννοια ή πράγμα. Έτσι και εδώ. Το Πριγκιπότο κυριολεκτικά και αλληγορικά κυρίως είναι ο ήρωας του βιβλίου και ο καταλύτης της πλοκής. Συμβολίζει τον προσωπικό «τόπο» του καθενός μας, αυτόν τον «τόπο» που για κάποιους είναι η αφετηρία μας, για άλλους ο προορισμός, για άλλους μια έννοια, ένα ιδανικο, μια ανάμνηση ή μια τοποθεσία με μεγάλο ψυχικό φορτίο. Το «Πριγκιπότο» είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη. Είναι το προσωπικό μας Πριγκιπάτο, που με το Ο τοποθετημένο λάθος μέσα, το καταστά προσωπικό και μοναδικό για τον καθένα. Σας καλώ να προσέξετε για τον καθένα ήρωα ξεχωριστά, για τους πρωταγωνιστές, τους θαμώνες ακόμα και για το προσωπικό πως το Πριγκιπότο αποτελεί για τον καθένα τους έναν «τόπο» στον οποίο αποθέτουν μεγάλο συναισθηματικό δυναμικό με ποικίλους τρόπους.

Ποια τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Τα σχέδια μου για το μέλλον περιλαμβάνουν να απολαύσω το ταξίδι του Πριγκιπότου, να διαβάσω πολλά βιβλία και να περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο!
Σας ευχαριστώ για την όμορφη και ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Οι ερωτήσεις ήταν απολαυστικές και ελπίζω να σας δω στους διαδρόμους του Πριγκιπότου!

Εμείς σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και για το όμορφο ταξίδι που μας χαρίσατε για ακόμα μία φορά.

Διαβάστε την άποψή μας για ΤΟ ΠΡΙΓΚΙΠΟΤΟ πατώντας ΕΔΩ.