Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μία από τις κόρες της Σάρας είναι νεκρή. Όμως ξέρει ποια από τις δύο;
Έναν χρόνο αφότου η μια από τις δίδυμες κόρες τους, η Λύντια, σκοτώνεται σε ατύχημα, ο Άνγκους και η Σάρα Μούρκροφτ μετακομίζουν στο μικροσκοπικό νησί που κληρονόμησε ο Άνγκους από τη γιαγιά του στη Σκοτία, ελπίζοντας να ενώσουν ξανά τα κομμάτια της διαλυμένης ζωής τους. Όμως όταν η άλλη κόρη τους, η Κέρστι, ισχυρίζεται ότι στην πραγματικότητα εκείνη είναι η Λύντια, ο κόσμος τους καταρρέει για δεύτερη φορά.
Ενώ πλησιάζει ο χειμώνας, ο Άνγκους αναγκάζεται να φεύγει από το νησί για να δουλέψει, η Σάρα αισθάνεται απομονωμένη και η Κέρστι (ή μήπως η Λύντια;) υποφέρει ολοένα και περισσότερο. Όταν μια ισχυρή καταιγίδα αποκλείει μάνα και κόρη στο νησί, η Σάρα έρχεται αντιμέτωπη με το βασανιστικό παρελθόν της - τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη μοιραία μέρα που πέθανε η μια από τις κόρες της;

Προσωπική άποψη:
Φανταστείτε να είστε γονιός δίδυμων παιδιών. Τώρα, φανταστείτε να χάσετε, με οποιονδήποτε τρόπο, το ένα από τα δύο. Νομίζω πως μπορείτε να αναλογιστείτε τι ανυπέρβλητο κενό, πόσο βαθιά πληγή θα άφηνε μέσα σας κάτι τέτοιο. Και παρ' όλα ταύτα, εσείς θα ψάχνατε τη δύναμη που κρύβετε βαθιά μέσα σας, θα προσπαθούσατε να κρατηθείτε από το άλλο σας παιδί προκειμένου να συνεχίσετε να ζείτε, μέρα τη μέρα, κάνοντας το καλύτερο δυνατόν. Κι εκεί που νομίζετε πως έχετε καταφέρει ν' ανακτήσετε ένα κομμάτι της ζωής σας, ανακαλύπτετε πως υπάρχει πιθανότητα το παιδί που έζησε, τελικά, να μην είναι αυτό πιστεύατε, αλλά αυτό που θαρρούσατε πως έχει χαθεί για πάντα. Μπορείτε να διανοηθείτε πόσο περισσότερο θα διογκωνόταν ο πόνος, η αγωνία σας, πόσο θα πολλαπλασιάζονταν τα ατελείωτα "γιατί" σας; Ίσως ναι... ίσως και όχι.

Ουσιαστικά, η κατάσταση που σας περιέγραψα παραπάνω, είναι και αυτή που αποτελεί τον πυρήνα της εν λόγω ιστορίας. Δύο αδερφές, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό. Η μία απ' αυτές πεθαίνει, η άλλη μένει πίσω. Σκιά της αδερφής της ή του ίδιου της του εαυτού; Ποιος είναι, άραγε, ο νέος της ρόλος μέσα σε μια οικογένεια που θρηνεί έναν βίαιο και απρόσμενο χαμό, όπου ασυνείδητα, η ίδια, καλείται να παίξει τον ρόλο ενός ολόκληρου κομματιού που άξαφνα έμεινε μισό; Η Σάρα και ο Άνγκους προσπαθούν να κρατήσουν την οικογένειά τους ενωμένη, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, προσπαθούν να μαζέψουν όσο κομμάτια της έχουν απομείνει και να την στήσουν ξανά από την αρχή, λιθαράκι λιθαράκι. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφασίζουν να μετακομίσουν, χωρίς να γνωρίζουν, όμως, πως η ζωή τους θα διαλυθεί για δεύτερη φορά, χωρίς καν να μπορούν να το φανταστούν.

Ο Tremayne έχει δημιουργήσει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία γεμάτη μυστήριο, ίντριγκα κι ανατροπές. Μπορεί το... "παιχνίδι" των διδύμων να το έχουμε ξαναδεί -μπορείτε να ανατρέξετε ακόμα και στον δικό μας, ελληνικό κινηματογράφο και στην "Ερωτική συμφωνία-, όμως, ο συγγραφέας αξιοποιεί τα καλύτερα στοιχεία αυτού, προσθέτοντάς του, ακόμα, τόσα επιπλέον όσα απαιτούνται προκειμένου να προσδώσει στο έργο του τη δικιά του, καθαρά προσωπική και ξεχωριστή ταυτότητα. Με απλά λόγια, αξιοποιεί μια έξυπνη ιδέα, που ναι μεν είναι γνωστή, αλλά όχι εξαιρετικά πολυχρησιμοποιημένη -σε βαθμό που να έχει γίνει τρομερά προβλέψιμη σε κάθε της προέκταση-, και που με την προσθήκη του δικού του ύφους και με μια προσωπική τοποθέτηση δουλεμένη στο πλαίσιο μιας καθαρά προσωπικής σφαίρας κι εκτίμησης γεγονότων και καταστάσεων, προσφέρει κάτι το διαφορετικό και το ιδιαίτερο.

Μπορεί το βιβλίο να υπάγεται στα θρίλερ μυστηρίου, όμως νομίζω πως θα έπρεπε να φέρει μία ακόμα ταμπέλα στον τίτλο του. Αυτή του κοινωνικού δράματος. Γιατί, εκτός από μια μυστηριώδης ιστορία που σκοπό έχει να μας τρομάξει και να στείλει την αδρεναλίνη μας στα ύψη, είναι και μια ιστορία που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, που μας καλεί να κοιτάξουμε τον εαυτό μας σε έναν καθρέφτη, να κοιτάξουμε βαθιά μέσα στα μάτια μας και να έρθουμε αντιμέτωποι με αλήθειες που βρίσκονται καλά θαμμένες στους πιο σκοτεινούς δρόμους της καρδιάς, του μυαλού, της ψυχής, της συνείδησής μας, σε όλα εκείνα που καθορίζουν το όλον μας, το ποιοι είμαστε για εμάς, μα και το ποιοι είμαστε στα μάτια των άλλων. Και μετά, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και αυτούς τους άλλους με τους οποίους είτε έχουμε κοινά μυστικά, είτε έχουμε προσπαθήσει να τους αποκρύψουμε τα δικά μας, όχι γιατί δεν θα τα άντεχαν εκείνοι, αλλά γιατί δεν θα αντέχαμε εμείς να εκτεθούμε, να απογυμνωθούμε μπροστά τους. 

Τοποθετημένο σε ένα σχεδόν κλειστοφοβικό περιβάλλον, παρά την ανοιχτωσιά του περιβάλλοντα χώρου, "Οι δίδυμες του πάγου" είναι ένα μυθιστόρημα βγαλμένο μέσα από τους χειρότερους εφιάλτες μας και ποτισμένο με τα δάκρυα των μεγαλύτερών μας φόβων. Με ρεαλιστική παραστατικότητα, μα και με βαθιά ενδοσκόπηση στους χαρακτήρες του, ο Tremayne μάς προσφέρει ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, ένα αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου, ένα ανθρώπινο κοινωνικό δράμα, μία ιστορία που θυμίζει κάτι από αρχαία τραγωδία, και που παρά που θα μπορούσε να είναι προβλέψιμο, αποφεύγει με μαεστρία να πέσει στην παγίδα αυτή, οδηγώντας μας σε ένα ανατρεπτικό φινάλε που μπορεί να μην είναι η εύκολη απάντηση, είναι όμως εκείνη που καταφέρνει να κερδίσει το παιχνίδι. Και μαζί με αυτό και εμάς ως αναγνώστες.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: S.K. Tremayne
Μεταφραστής: Μπούρη Νίνα
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 20189
Αρ. σελίδων: 418
ISBN: 978-960-16-6631-0