Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Πόση κακοτυχία υπήρχε στον κόσμο! Λίγη ομίχλη σ’ ένα κατά τα άλλα υπέροχο απόγευμα, ένα στραβοπάτημα –και η ζωή έπαιρνε τέλος. Ο Μπόμπι Τζόοουνς παίζει μια δυνατή παρτίδα γκολφ με τον δόκτορα Τόμας, όταν, παθιασμένος, χτυπά την μπάλα του υπερβολικά δυνατά, κι εκείνη καταλήγει στον γκρεμό. Κατεβαίνει σιγά σιγά από το μονοπάτι να την αναζητήσει, αλλά αντί για τη μπάλα του βρίσκει έναν άντρα τσακισμένο στα βράχια. Ο καημένος μάλλον παραπάτησε κι έπεσε στο κενό -έτσι τουλάχιστον υποθέτουν ο Μπόμπι και ο δόκτωρ Τόμας...
Πριν ξεψυχήσει, ο άγνωστος ψελλίζει μια φράση: «Γιατί δεν φώναξαν την Έβανς;» Τι σήμαινε, άραγε, αυτό; Και ποια είναι η όμορφη γυναίκα που τη φωτογραφία της είχε στην τσέπη του ο νεκρός;
Ο Μπόμπι και η φίλη του η Φράνκι αποφασίζουν να λύσουν το μυστήριο –κι αυτό βάζει και τους δυο τους σε θανάσιμο κίνδυνο...

Προσωπική άποψη:
Ένα από τα πρώτα έργα της Agatha Christie και μάλιστα, ένα από τα βιβλία εκείνα που δεν αποτελούν μέρος κάποιας σειράς, αλλά στέκονται μόνα τους, υπηρετώντας περισσότερο την ταυτότητα του θρίλερ παρά του καθαρόαιμου αστυνομικού. Κι ενώ δεν μπορώ να πω πως είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία της, εν τούτης ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα την ανάγνωσή του -και μάλιστα για δεύτερη φορά, με νέα επιμέλεια-, καταφέρνοντας να αφήσω στην άκρη τις όποιες αφέλειες μπορεί να εμπεριέχονται στην ιστορία αυτή, κυρίως ως προς τις μικρές της λεπτομέρειες.

Ο Μπόμπι παίζει μια παρτίδα γκολφ και όλα φαντάζουν απολύτως φυσιολογικά, μέχρι τη στιγμή που ένα δυνατό χτύπημα της μπάλας θα την στείλει στον γκρεμό. Εκείνος, στην προσπάθειά του να την πιάσει, έρχεται αντιμέτωπος με ένα αποτρόπαιο θέαμα. Το τσακισμένο σώμα ενός άντρα που κείτεται πάνω στα βράχια. Προσπαθεί να τον βοηθήσει, όμως είναι αργά για να το πετύχει, με τον άντρα να ξεψυχάει μπροστά στα μάτια του, και με μια μόνο φράση στα χείλη του: «Γιατί δεν φώναξαν την Έβανς;». Ο Μπόμπι προσπαθεί να καταλάβει τι να σήμαιναν τα λόγια του αυτά, όμως δεν έχει ιδέα. Όπως δεν έχει ιδέα ποιος ήταν αυτός ο άντρας, αλλά ούτε και η όμορφη γυναίκα στη φωτογραφία που είχε στην τσέπη του. Μεγάλο το μυστήριο, και ο ήρωάς μας, μαζί με τη φίλη του Φράνκι, αποφασίζουν να το λύσουν και να βρουν τις απαντήσεις που χρειάζονται.

Η αλήθεια είναι πως η πλοκή της ιστορίας, όσο και η εξέλιξή της, είναι αρκετά βασική, και πως ένας έμπειρος αναγνώστης του είδους μπορεί σχετικά εύκολα να κάνει υποθέσεις σχετικά με το τι έχει πραγματικά συμβεί -και χωρίς να είναι ιδιαίτερα μακριά από την αλήθεια. Επίσης, είναι αλήθεια πως το βιβλίο, στο σύνολό του, δεν χαρακτηρίζεται από την κλασσική οξυδέρκεια της Christie, παρ' όλο που το ύφος του βρίσκεται αισθητικά πολύ κοντά σε αυτό που μας συνήθισε στην πορεία της συγγραφικής της καριέρας, αλλά αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για τα χρόνια των πρώτων της βημάτων. Και ίσως είναι κάπως οξύμωρο αυτό που θα πω, αλλά προσωπικά απολαμβάνω αυτά τα πρωτόλεια έργα των συγγραφέων, με έναν τρόπο διαφορετικό από τα μεγάλα τους αριστουργήματα, ίσως για μου επιτρέπουν να κατανοήσω καλύτερα τόσο τους ίδιους, όσο και την εξέλιξή τους.

Αυτό, όμως, που απόλαυσα περισσότερο στην ιστορία αυτή είναι η σχέση και η χημεία ανάμεσα στον Μπόμπι και στη Φράνκι, που μπορεί να μην είναι κλασσικά μοντέλα αστυνομικού διδύμου, αλλά που μέσα από αυτή τους την αφέλεια και την επιθυμία τους, μας προσέφεραν έναν συνδυασμό χαριτωμένο, διασκεδαστικό, μα και δυναμικό με έναν ολότελα δικό του τρόπο. Όσο για τον κακό της ιστορίας μας, θα τολμούσα να πω πως μου άρεσε που δεν υπήρχε η ηθική παράμετρος πίσω από την δράση του, έστω και ως υπόνοια ή υπαινιγμός, πράγμα που οδηγεί σε μια λύτρωση του θύματος μεν, χωρίς εξιλέωση της όλης κατάστασης δε.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Agatha Christie
Μεταφραστής: Τσιρώνη Έφη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 296
ISBN: 978-618-01-3182-6