Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μετά τα γεγονότα της προηγούμενης χρονιάς, ο Ζαν Μίκαελ Καρντέλ αισθάνεται χαμένος. Η έρευνα σχετικά με το ακρωτηριασμένο πτώμα είχε δώσει νόημα στην ύπαρξή του. Τώρα βρίσκεται και πάλι στο πουθενά. Ως τη στιγμή που δέχεται την επίσκεψη μιας γυναίκας: η κόρη της βρέθηκε κατακρεουργημένη την πρώτη νύχτα του γάμου της. Για το έγκλημα κατηγορήθηκε ο σύζυγός της και κλείστηκε στο τρελάδικο. Η μητέρα της νεκρής νύφης ωστόσο δεν πιστεύει ότι αληθεύει αυτή η εκδοχή των γεγονότων και ζητά τη βοήθεια του Καρντέλ. Η εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης τον οδηγεί πίσω στην άβυσσο της Στοκχόλμης που θα γνωρίσει τις σκοτεινότερες μέρες της καθώς τα προσωπεία πέφτουν και η λάμψη του παλιού καθεστώτος υποχωρεί μπροστά στον ζόφο που κρύβεται στις γωνιές της.

Προσωπική άποψη:
Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του "1793", ο Μίκαελ Καρντέλ επιστρέφει για να μας ταξιδέψει σε μία ακόμα σκοτεινή κι αιματηρή περιπέτεια, για μια ακόμα φορά με την υπογραφή του Niklas Natt och Dag, που όχι μόνο ήρθε για να μείνει, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και για να δημιουργήσει μια ολότελα δικιά του σχολή. Μια σχολή που χαρακτηρίζεται από την ωμή βία και την ανατριχιαστική της ατμόσφαιρα. Και μια ιστορία που συνεχίζει να ζει μέσα στα σπλάχνα της, μεταφέροντάς μας και πάλι στα τέλη του 18ου αιώνα -και πιο συγκεκριμένα στη Στοκχόλμη της τότε εποχής-, τότε που όλα, άνθρωποι, πράξεις, ηθικοί ακροβατούσαν ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο σωστό και στο λάθος, στο ατομικό και στο συλλογικό, με αμφίβολη κατάληξη και ακόμα πιο αμφίβολα αποτελέσματα.

Όπως προανέφερα, λοιπόν, έναν χρόνο μετά την τελευταία του έρευνα σχετικά με το ακρωτηριασμένο πτώμα που είχε βρεθεί στη λίμνη του νησιού Σέντερμαλμ, ο Μίκαελ Καρντέλ έχει βρεθεί και πάλι στο σημείο μηδέν, με την ύπαρξή του να μην έχει κανένα απολύτως νόημα. Μέχρι που μια γυναίκα τον προσεγγίζει και του ζητά να ανακαλύψει ποιος ευθύνεται πραγματικά για την άγρια δολοφονία της κόρης της, την πρώτη νύχτα του γάμου της, που είχε ως αποτέλεσμα αυτή να βρεθεί ακρωτηριασμένη και ο άντρας της, που κατηγορήθηκε για την άγρια και βίαιη δολοφονία της, στο ψυχιατρείο. Μια υπόθεση που θα τον βγάλει από την προσωπική του άβυσσο, αλλά που την ίδια στιγμή θα τον βυθίσει στην άβυσσο της ίδιας της Στοκχόλμης, που όλο και περισσότερο βυθίζεται στο σκοτάδι.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο συγγραφέας μάς αφηγείται μία ακόμα ιστορία φρίκης και βίας, χωρίς να διστάσει να γίνει ιδιαίτερα περιγραφικός στα σημεία και περιγραφικός ως προς την αποτύπωση της αλήθειας που κατευθύνει τα νήματα των εξελίξεων αυτής, με τρόπο που πολλές φορές κάνει το αίμα μας να παγώνει και άλλες, πάλι, την καρδιά μας να χτυπά ξέφρενα. Την ίδια στιγμή, όμως, κατά έναν περίεργο τρόπο και δημιουργώντας μια ακόμα πιο περίεργη αφηγηματική ισορροπία, ο συγγραφέας προσφέρει στους ήρωές του ορισμένες βαθιά συναισθηματικές σκηνές, οι οποίες περνάνε και σε εμάς, γεννώντας μέσα μας βαθιά τρυφερότητα και κατανόηση, μα και θυμίζοντάς μας πως ακόμα και στις πιο σκοτεινές και δυσοίωνες εποχές, ανάμεσα σε δράκους και τέρατα, ο άνθρωπος και το συναίσθημα συνεχίζουν να υπάρχουν.

Για μια ακόμα φορά, ο συγγραφέας μπλέκει περισσότερες από μία ιστορίες μαζί, συνθέτοντας ένα θρίλερ μυστηρίου με ιστορικά στοιχεία και προεκτάσεις αστυνομικής περιπέτειας βγαλμένης από μια άλλη εποχή, χωρίς ν' αφήνει έξω απ' όλο αυτό το κράμα τον ανθρώπινο -ή και συναισθηματικό- παράγοντα, αλλά ούτε και τον κοινωνικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Γιατί, το "1794", είναι ένα μυθιστόρημα του οποίου ο παλμός χτυπάει κάτω από ένα φεουδαρχικό καθεστώς, που συμβάλλει με δεκάδες τρόπους σε ένα "ταξίδι" που μόνο εύκολο δεν είναι, πόσο μάλλον ευχάριστο, και το οποίο διχάζει όσους βρίσκονται στα δίχτυα του, μα και εμάς ως αναγνώστες.

Οφείλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής, και για να το κάνω αυτό πρέπει να ομολογήσω πως το "1793" μού άρεσε περισσότερο από το "1794". Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως το δεύτερο είναι ένα κακό βιβλίο, ακριβώς το αντίθετο. Απλά, δεν είχε αυτή τη σοκαριστική έκπληξη που μου επιφύλασσε το πρώτο. Την ίδια στιγμή, όμως, έχουμε να κάνουμε με ένα εξίσου συγκλονιστικά καλογραμμένο βιβλίο, με τον Niklas Natt och Dag να επισφραγίζει τη μοναδική του ταυτότητα, δημιουργώντας ένα απόλυτα χαρακτηριστικό ύφος που δικαιωματικά του ανήκει και που κανείς δεν μπορεί να του το στερήσει. Ένα αφηγηματικό στυλ μοναδικό, γλαφυρό και εξαιρετικά περιγραφικό, με τρόπους που μας σοκάρουν κάποιες στιγμές, αλλά που μας καθηλώνουν μαγικά και που μας παρασέρνουν σε χωροχρονικά ταξίδια έξω από τα συνηθισμένα.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Niklas Natt och Dag
Μεταφραστής: Κονδύλης Γρηγόρης;
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 648
ISBN: 978-618-03-2213-2