Η φετινή σχολική χρονιά, έπειτα από αναβολές και πολύ μεγάλη αγωνία, ξεκίνησε. Με κάποια προβλήματα και με πολλή γκρίνια, αλλά παρ' όλα ταύτα, ξεκίνησε. Το για πόσο θα συνεχίσει την πορεία της... αυτό είναι μια μεγάλη και πονεμένη ιστορία, αλλά προσπαθώ να παραμένω πάντα αισιόδοξη.

Φυσικά, το ότι ξεκίνησε το σχολείο, και κατ' επέκτασιν οι μαθησιακές υποχρεώσεις που αυτό φέρνει μαζί του, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει ν' αφιερώνουμε χρόνο στα παιδάκια μας κι εκείνα με τη σειρά τους σε δραστηριότητες που τα ευχαριστούν και τους προσφέρουν χαμόγελα, ευχάριστες στιγμές, μα και μαθήματα ζωής. Μια απ' τις δραστηριότητες αυτές δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την ανάγνωση, που έχει να προσφέρει στα παιδιά πολύ περισσότερα απ' όσα ίσως να πιστεύουν ορισμένοι.

Εμείς, λοιπόν, κάναμε μια ανασκόπηση στη βιβλιοθήκη μας και έχουμε να σας προτείνουμε τέσσερα βιβλία, τα οποία απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 5-6 ετών, που θα τα κάνουν να δουν το σχολείο και τους δασκάλους τους με μια λίγο διαφορετική ματιά, μα και ν' αντιμετωπίσουν τη νέα τους αυτή διαδρομή με περισσότερη χαρά.

"Το μεγάλο σχολείο" της Γιούλης Μιγγέρου:
Γραμμένο από την ψυχολόγο και συγγραφέα Γιούλη Μιγγέρου, που τόσο άδοξα έφυγε από τη ζωή πριν από δύο χρόνια, το βιβλίο αυτό είναι η ιδανική πρόταση για τα παιδιά που μεταβαίνουν από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό, από το "μικρό" στο "μεγάλο" σχολείο και κατ' επέκτασιν από ένα μικρόκοσμο σε έναν άλλο, πολύ μεγαλύτερο, με κάποιες δυσκολίες μεν, αλλά με απέραντες γνώσεις κι εμπειρίες δε. Πολλά παιδιά φοβούνται αυτή τη μετάβαση, είτε επειδή δεν γνωρίζουν τι τα περιμένει είτε γιατί φαντάζονται πως αυτό που τα περιμένει είναι πολύ πιο τρομακτικό απ' όσο είναι στην πραγματικότητα, και σίγουρα χρειάζεται να τα αποφορτίσουμε απ' αυτό το βάρος και να τα κάνουμε να δουν και να συνειδητοποιήσουν πως η φάση αυτή της ζωής τους δεν είναι παρά ένα στάδιο, γεμάτο εικόνες που θα χαραχθούν βαθιά μέσα τους και θ' αποτελέσουν την αρχή ενός ταξιδιού που αναμένεται να είναι συναρπαστικό, αρκεί να καθίσουν και να το απολαύσουν. Αναμφίβολα, λοιπόν, μέσα απ' το συγκεκριμένο βιβλίο επιτυγχάνονται όλα αυτά, με στοχευμένο και ουσιαστικά κείμενα και με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και παιχνιδιάρικη εικονογράφηση από την Ανδριάνα Ρούσσου.

"Ο νταής του σχολικού" της Μαρίας Ρουσάκη:
Ζούμε σε μια εποχή όπου το bullying έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει χιλιάδες πρόσωπα. Άλλες φορές γίνεται με πιο επιφανειακό τρόπο, άλλες με ποιον σκλήρο. Όμως η ταυτότητά του είναι μία και δεν αλλάζει και το να προσπαθούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ελαφρύτερο ή σκληρότερο, στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερό μας λάθος. Γιατί όλα σχετίζονται με την εκάστοτε κατάσταση, με τον χαρακτήρα των εμπλεκόμενων μελών σε κάθε μία απ' αυτές, με τις ευρύτερες συνθήκες, με τις προσωπικές αντοχές του κάθε ανθρώπου, μα και με την ικανότητα του καθενός ν' αντιμετωπίσει τους φόβους του, είτε μιλάμε για τον θύτη είτε για το θύμα. Το συγκεκριμένο βιβλίο, με τρόπο αρκετά απλοϊκό, αλλά ιδανικό για τα παιδιά της ηλικίας όπου απευθύνεται, χωρίς υπερβολικές πληροφορίες ή σκληρές απεικονίσεις καταστάσεων, που μάλλον δεν θα εξυπηρετούσαν σε κανένα απολύτως επίπεδο, μας παρουσιάζει μια τέτοια κατάσταση εκφοβισμού, μέσα απ' την οποία συνειδητοποιούμε πως ο καθένας μας θα μπορούσε να βρεθεί -ή έχει βρεθεί μικρότερος- στη θέση αυτών των παιδιών, που εμείς τα βοηθάμε να καλλιεργήσουν συμπεριφορές και ανασφάλειες και να τις εκδηλώσουν με λάθος τρόπους, αλλά και πως πολλές φορές τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα απ' όσο φαίνονται και πως πίσω από έναν θύτη μπορεί να κρύβεται ακόμα κι ένα θύμα που αντιδρά λάθος για να προστατευτεί. Μέχρι τουλάχιστον κάποιο θύμα να υψώσει το ανάστημά του και να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια του. Και ποιος ξέρει... μπορεί μέσα από τέτοιες "αντιπαλότητες" να γεννηθεί και κάτι άλλο, πιο δυνατό.

"Τη δασκάλα μου αγαπώ" των Giles Andreae & Emma Dood:
Με απλά κείμενα με τραγουδιστή ροή και πολύχρωμες εικόνες, το βιβλίο αυτό είναι ιδανική επιλογή για παιδιά που θα έρθουν για πρώτη φορά στη ζωή τους με μια σχολική τάξη -και με αυτό εννοώ παιδιά που δεν πήγαν ποτέ παιδικό σταθμό, άρα δεν έχουν ιδέα τι πάει να πει: δουλεύω σε ομάδα και προσαρμόζομαι σε έναν χώρο και τους κανόνες του. Σίγουρα δεν είναι από τα βιβλία εκείνα που αλλάζουν τον εκπαιδευτικό σου προσανατολισμό, αλλά για τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται κάνει εξαιρετική δουλειά και καταφέρνει να αποφορτίσει καταστάσεις, να βοηθήσει παιδιά που έχουν στρες και άγχος να τα αποβάλλουν και ν' αντιμετωπίσουν τη δασκάλα τους ως κάποια που τους νοιάζεται και το σχολείο σαν μια νέα περιπέτεια, παρουσιάζοντάς τους με απόλυτα ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο την σχολική πραγματικότητα και την καθημερινή της ρουτίνα, που σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι τόσο εφιαλτική όσο ίσως να την έχουν μέσα στο μυαλό τους.

"Ένα φίδι στο σχολείο μου" των David Walliams & Tony Ross:
Φτάσαμε στο πιο διασκεδαστικό βιβλίο της λίστας αυτής, και αυτό που μπορεί να ικανοποιήσει και μεγαλύτερους ηλικιακά αναγνώστες, και ίσως σε αυτό που είναι το πιο έξυπνα σχεδιασμένο και που περιέχει τα περισσότερα μηνύματα, έστω κι αν κάποια είναι κάπως πιο συγκαλυμμένα από τα άλλα και πρέπει να δεις λίγο παραπέρα για να τα κατανοήσεις. Ένα βιβλίο με ενδιαφέρον σχεδιασμό, λίγο πιο καρτουνίστικο που παραπέμπει σε μια άλλη εποχή, αλλά την ίδια στιγμή, με έναν παράδοξο τρόπο, εξαιρετικά σύγχρονο. Μια ιστορία που μας δείχνει πως θα έπρεπε να είναι το σχολείο και οι σωστοί εκπαιδευτικοί -έξω από τα αυστηρά στεγανά που στερούν τη δημιουργικότητα και καταδυναστεύουν τα ελεύθερα κι εκφραστικά πνεύματα-, που μιλάει για τον σεβασμό και την αγάπη που θα έπρεπε να έχουν οι άνθρωποι απέναντι στη φύση και στα ζώα, μα πάνω απ' όλα τον σεβασμό που θα έπρεπε να δείχνουμε όλοι μας απέναντι στην όποια διαφορετικότητα, που μπορεί να είναι πολύ πιο γοητευτική απ' όσο φανταζόμαστε και να μας προσφέρει νέες εικόνες, νέες γνώσεις, νέες εμπειρίες, αρκεί να μην αφήσουμε την προκατάληψη να μας πνίξει. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι κι αν την αντιμετωπίζουμε έτσι και όχι τόσο αυστηρά, καχύποπτα και απόλυτα, μπορεί και να την απολαύσουμε ακόμα περισσότερο.