"Ο καινούριος" του David Almond

Ποιος είναι ο Τζορτζ; Όταν έρχεται ένας καινούριος μαθητής στην τάξη, όλα τα άλλα παιδιά τον βρίσκουν λιγάκι παράξενο, αλλά είναι καταπληκτικός στο ποδόσφαιρο και του αρέσουν τα πατατάκια, και αυτά αρκούν για τον Ντάνιελ και για τον Μάξι. Αλλά η αλήθεια για τον Τζορτζ είναι πιο παράξενη απ’ ό,τι μπορούν να φανταστούν οι νέοι του συμμαθητές… και επίσης πιο σκοτεινή. Μπορούν, άραγε, να σώσουν τον καινούριο τους φίλο και να τον βοηθήσουν να ζήσει πραγματικά ελεύθερος;

"Ο Σαλτιμπάγκος και οι γάτες της Ύδρας" του Ντίνου Χατζηγιώργη

Ο Σαλτιμπάγκος εγκαταλείπεται κουτάβι στην Ύδρα και μεγαλώνει ως τσοπανόσκυλο, δημιουργώντας συνέχεια σχέσεις και δεσμούς με τα ζώα και τους ανθρώπους του νησιού. Αισθάνεται ξένος στον τόπο και ψάχνει να βρει το νόημα της φύσης του και το που πραγματικά ανήκει. Οι γάτες αποτελούν από το ξεκίνημα τους αντιπάλους του, μέχρι τη μέρα που δημιουργεί μια περίεργη φιλία με μια μικρή γατούλα. Τσαλαβουτώντας στα ξόρκια που συνδέουν το νησί με το μυστήριο, το σκυλί μαθαίνει για την μαύρη κορβέτα που μια φορά τον χρόνο δένει στο λιμάνι, με στόχο των αφανισμό των γάτων της Ύδρας. Θα μείνει αμέτοχος ή θα δώσει μάχη να σώσει τη φίλη του και τα υπόλοιπα αιλουροειδή της Ύδρας;

"Οι περιπέτειες του νεαρού Λουπέν: Κυνηγώντας τον Μεσιέ Μουστακί" της Marta Palazzesi

Ο Λουπέν (χαρακτήρας που εμπνεύστηκε ο Maurice Leblanc) είναι ο πιο δημοφιλής κλέφτης στη λογοτεχνία. Η ιστορία ξεκινά όταν ο Λουπέν είναι 11 ετών και ζει σε ένα άθλιο ορφανοτροφείο το οποίο διευθύνει ένα σκληρό ζευγάρι. Τα υπόλοιπα ορφανά τον σέβονται και τον αγαπούν γιατί κλέβει και διανέμει φαγητό σε όλους. Ένα βράδυ, αφού τον πιάνουν στα πράσα, τον διώχνουν από το ορφανοτροφείο.
Έξυπνος, θαρραλέος και με βαθύ αίσθημα τιμής, στα δεκατέσσερα χρόνια του ο Λουπέν είναι ήδη διαβόητος ανάμεσα στους εγκληματίες του Παρισιού (βρισκόμαστε στο 1889). Το σπίτι του είναι το πιο περίφημο κτίριο της πόλης, και οι γείτονές του είναι παραχαράκτες, ληστές τραπεζών, άνθρωποι του υποκόσμου. Ο Λουπέν, ωστόσο, δεν θα έκλεβε ποτέ χωρίς λόγο και μοιράζεται πάντα τη λεία του με τα ορφανά της γειτονιάς.
Μέσα από μια περιπέτεια με πολλές αποδράσεις, μεταμφιέσεις και ανατροπές, η συγγραφέας μάς μεταφέρει στο περιπετειώδες παρελθόν του πιο διάσημου και αγαπημένου κλέφτη στον κόσμο.

"Τη νύχτα που το σκυλί μας μεταμορφώθηκε σε λύκο" της Μαρούλας Κλιάφα

Αυτή εδώ είναι η ιστορία της Αντριάνας, που έζησε τα προεφηβικά της χρόνια στη δίνη του Εμφυλίου. Η εξιστόρησή της για όσα θυμάται και όσα νομίζει πως θυμάται άλλοτε είναι οδυνηρή σαν εφιάλτης και άλλοτε τρυφερή σαν νανούρισμα.
Με φρέσκια ματιά, χωρίς κομματικές εξαρτήσεις και προκαταλήψεις, ένα (μυθ)ιστόρημα για τον Εμφύλιο στη Θεσσαλία. Ένα αφήγημα όπου δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, πατριώτες και προδότες, νικητές και ηττημένοι, παρά μόνο θύματα. Θύματα και από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές, τα οποία ήταν ταυτόχρονα και θύτες.

 
"Ο παπαγάλος κι αυτός ο άλλος - Πάντα να είσαι αληθινός, πάντα ο εαυτός σου και να θυμάσαι μέσα σου κρύβεται ο θησαυρός σου!" της Ευαγγελίας Στάθη

Στο μικρό δάσος κοντά στην πόλη ζούσαν ήρεμα κι ωραία πολλά πουλιά. Ανάμεσα σε αυτά κι ένας παπαγάλος, ο Μπλε που ήταν ένας ωραιότατος μπλε παπαγάλος, .... αλλά, ήθελε να γίνει κάποιος άλλος. Γυρνούσε όλο το χρόνο στο δάσος από γειτονιά σε γειτονιά, θαύμαζε όλα τα άλλα πουλιά, μα για τον εαυτό του παπαγάλιζε τα ίδια και τα ίδια: "Εγώ είμαι μόνο ένας απλός, τυχαίος παπαγάλος, δε θέλω πια να είμαι εγώ, άλλος να γίνω άλλος". Ώσπου μια μέρα σαν όλες τις άλλες που ο παπαγάλος συνέχιζε να παπαγαλίζει τα ίδια και τα ίδια, ήρθαν τα "πάνω-κάτω" και τα πουλιά για να σωθούν από μια εισβολή έπρεπε να βρουν μια λύση που θα την έδινε .... κάποιος άλλος! Άραγε θα δώσει τη λύση κάποιος άλλος;