Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Ποια µοίρα περίµενε αυτούς τους καταδικασµένους άντρες; Η θάλασσα ψιθυρίζει τα ονόµατά τους. Κάτω από την επιφάνειά της κρύβονται µαύρα σκοτεινά βράχια, πνίγονται φαντάσµατα. Και πέρα από το σουέλ, ο φαγωµένος από την αλµύρα φάρος στέκει µονάχος και µεγαλειώδης.
Κορνουάλη, 1972. Ένα πλοίο φτάνει σ’ έναν αποµακρυσµένο φάρο, µίλια µακριά από την ακτή, µεταφέροντας προµήθειες για τους φαροφύλακες. Όµως κανείς δεν είναι εκεί. Η είσοδος του φάρου είναι κλειδωµένη από µέσα. Το τραπέζι στρωµένο. Το ηµερολόγιο καιρού του αρχιφαροφύλακα κάνει λόγο για µια καταιγίδα που µαίνεται γύρω από τον φάρο – όµως οι ουρανοί ήταν καθαροί όλη την εβδοµάδα. Στο καθιστικό και την κουζίνα, τα ρολόγια έχουν σταµατήσει. Δείχνουν όλα οκτώ και σαράντα πέντε.
Δύο δεκαετίες αργότερα ένας συγγραφέας θέλει να µάθει τι πραγµατικά συνέβη. Επισκέπτεται τις γυναίκες των αγνοούµενων αντρών, για να µπορέσει να φτάσει στην αλήθεια. Οι αφηγήσεις τους όµως είναι γεµάτες παραλείψεις, κενά και αντιφάσεις. Σιγά σιγά αποκαλύπτονται µυστικά και έρχονται στην επιφάνεια οι θαµµένες αλήθειες. Ένας ύπουλος ίσκιος απλώνεται πάνω από τον βράχο...
Εµπνευσµένο από πραγµατικά γεγονότα. Μια ιστορία για την αποµόνωση και την εµµονή, την πραγµατικότητα και την ψευδαίσθηση, αλλά και για το φως που πρέπει να µείνει αναµµένο όταν όλα τα άλλα τα καταπίνει το σκοτάδι…

Προσωπική άποψη:
Έχω την αίσθηση πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου γοητεύεται από τους φάρους. Ίσως ο τρόπος και τα μέρη όπου είναι χτισμένοι, η αδυναμία μας να μπούμε μέσα και να τους εξερευνήσουμε, η κάπως απόκοσμη διάθεση που εκπέμπουν ορισμένες φορές, ακόμα και οι τρομακτικές ιστορίες που τους συνοδεύουν στοιχειώνοντας την ύπαρξή τους, να είναι ορισμένοι από τους λόγους που ασκούν τέτοια επιρροή στους ανθρώπους. Εκτός αυτού, όμως, φαίνεται πως αποτελούν και αρκετά μεγάλη πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και η συγγραφέας Emman Stonex που, στο πρώτο της βιβλίο που υπογράφει με το όνομά της και όχι με ψευδώνυμο, καταπιάστηκε με μια αληθινή ιστορία η οποία κι εκτυλίχθηκε σε έναν φάρο, παρουσιάζοντάς μας μια δικιά της εκδοχή.

Το 1972, στην Κορνουάλη, ένα πλοίο μετέφερε προμήθειες σε έναν απομακρυσμένο φάρο, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των τριών φαροφυλάκων που ζούσαν εκεί. Όμως, όταν έφτασε εκεί, δεν υπήρχε κανένας, με τον φάρο να είναι κλειδωμένος από μέσα, τα ρολόγια σταματημένα στις 08.45, το τραπέζι στρωμένο για δύο, και το ημερολόγιο του φάρου γεμάτο σημειώσεις για μια καταιγίδα που δεν αναφέρθηκε ποτέ κι από κανένα. Πού να πήγαν, άραγε, οι τρεις άντρες; Πώς είναι δυνατόν να εξαφανίστηκαν, κάτω από τόσο περίεργες συνθήκες, χωρίς ν' αφήσουν το παραμικρό ίχνος πίσω τους; Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά, αυτό ακριβώς προσπαθεί ν' ανακαλύψει ένας συγγραφέας, ο οποίος κι επισκέπτεται τις συζύγους των εξαφανισμένων αντρών προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες, όμως το μόνο που βρίσκει είναι κενά και αντιφάσεις, κάνοντάς τον να πιστέψει πως αυτό που συνέβη είναι πολύ πιο σκοτεινό απ' όσο ίσως να φανταζόταν.

Όπως προανέφεραν, πολλοί είναι οι άνθρωποι που γοητεύονται από τους φάρους, ανάμεσά τους κι εγώ, όπως γοητεύομαι κι από τις ιστορίες τρόμου και μυστηρίου. Αν, μάλιστα, αυτές οι δύο συνδυάζονται, τότε καταλαβαίνετε πως έχουμε ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα. Μια τέτοια ιστορία είναι και αυτή των Thomas Marshall, James Ducat και Donald MacArthur που είχαν τοποθετηθεί στο Φάρο Φλάναν, περίπου 65,5 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κοντά στο υψηλότερο σημείο του νησιού Eilean Mòr, στις Εξωτερικές Εβρίδες, στα ανοικτά των ακτών της Σκωτίας. Τρεις φαροφύλακες που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς, τα ρολόγια ήταν σταματημένα, το τραπέζι στρωμένο και τα φαγητά μισοφαγωμένα, ενώ έλειπαν δύο αδιάβροχα και υπήρχε μια αναποδογυρισμένη καρέκλα. Ατύχημα; Δολοφονία των δύο αντρών απ' τον έναν που μετά αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε τις τύψεις; Πολλές οι θεωρίες, που προφανώς ενέπνευσαν την Stonex -όπως και τους δημιουργούς της ταινίας "The Vanishing" του 2018- και όχι άδικα.

Ο Άρθουρ, ο 'Μπιλ' και ο Βινς, τρεις άντρες με διαφορετική δυναμική η οποία εναλλάσσεται σε έναν τόπο όπου τα συναισθήματα μπερδεύονται και είναι εύκολο να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε συγκρούσεις. Η Έλενα, η Μισέλ και η Τζένι, τρεις γυναίκες που ενώ η μοίρα της έφερε κοντά με έναν τόσο τραγικό τρόπο και που θα μπορούσαν η μία να βρουν παρηγοριά στην άλλη, εκείνες επέλεξαν ν' απομακρυνθούν. Τρεις γυναίκες που φαίνεται να γνωρίζουν περισσότερα απ' όσα λένε και να κρύβουν περισσότερα απ' όσα ίσως θα έπρεπε. Δύο αντίθετοι πόλοι, οι άντρες φαροφύλακες και οι γυναίκες αυτών, με τους πρώτους να έρχονται αντιμέτωποι με την απόλυτη απομόνωση και οι δεύτερες με την απόλυτη μοναξιά, με τα συναισθήματα που προκαλεί η κάθε μία απ' αυτές τις καταστάσεις, να μην έχει μικρότερη βαρύτητα απ' την άλλη, αλλά αντίθετα ασκεί επιρροή η μία πάνω στην άλλη, όπως και οι δυο τους πάνω στους ανθρώπους που καλούνται να σηκώσουν το βάρος τους, τόσο στον νου όσο και στην ψυχή τους.

Η Stonex μοιράζει την αφήγησή της ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, επιτρέποντάς μας να έχουμε πρόσβαση σε στοιχεία και πληροφορίες μόνο όταν εκείνη το κρίνει απαραίτητο, επιλέγοντας τις πιο σωστές στιγμές για να μας προσφέρει αυτό ακριβώς που αναζητάμε, χωρίς να επηρεάζει ούτε για μια στιγμή τη ροή, παρά μονάχα ενισχύοντάς την ως προς το συναισθηματικό και το αισθητικό της σκέλος, δημιουργώντας ένα ακόμα πιο ατμοσφαιρικό περιβάλλον, που άλλοτε σε μαγεύει με την άγρια ομορφιά του και το συναίσθημα μεγαλείου που γεννά μέσα σου, ενώ άλλες στιγμές σού προκαλεί ρίγη ανατριχίλας κι ένα αίσθημα φόβου κι αγωνίας, όμοιο μ' εκείνο που μόνο τ' αρχέγονα πράγματα μπορούν να προκαλέσουν.

Το μυθιστόρημα αυτό της Stonex, περισσότερο από μια ιστορία μυστηρίου, είναι ένα ψυχογράφημα χαρακτήρων, μια προσπάθεια προσέγγισης, ανάλυσης κι επεξήγησης της ανθρώπινης ψυχής και του τρόπου που αυτή λειτουργεί. Πως αντιδρά και συμπεριφέρεται ο άνθρωπος κάτω από διαφορετικές συνθήκες πίεσης, πως βιώνει το δράμα και την αγωνία, πως αναζητεί διεξόδους διαφυγής απ' όσα των βαραίνουν και τον πνίγουν. Παραστατικό, περιγραφικό, ατμοσφαιρικό, μυστηριώδες, γεμάτο συναισθήματα, το "Οι φαροφύλακες" είναι μια καλογραμμένη περιπέτεια μυστηρίου που δεν βασίζεται στη δράση, αλλά στα γεγονότα και στο πως ερμηνεύονται αυτά, μα πάνω απ' όλα στους ανθρώπους της. Μια ιστορία αγάπης, προδοσίας, εξαπάτησης. Μια ιστορία για το πως βιώνει κανείς τον φόβο, την απώλεια, την απουσία, την θλίψη, και όλα αυτά με φόντο έναν φάρο και χρωματισμένη με τα χρώματα του υπερφυσικού.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Emma Stonex
Μεταφραστής: Ηλιάδη Ιωάννα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-03-2676-5