"Ρίτα" του Πάνου Λυκουργιά

[…] έβλεπα στο ίντερνετ σεμινάρια ανθοκομίας άνευ διδασκάλου. Έβλεπα ένα ρομπότ που έλυνε τον κύβο του Ρούμπικ. Έβλεπα stand-up comedy. Έβλεπα πώς να φτιάξω τηγανίτες. Έβλεπα σαπουνόπερες. Διαφημίσεις ηλεκτρικών συσκευών. Μια ξυριστική μηχανή που είχε εφεύρει ο Δρ. Γκονζάλες Τιχουάνα, ειδήμων της ολιστικής ιατρικής. Έβλεπα ντοκιμαντέρ για τη ζωή στην έρημο Καλαχάρι. Για τα ζώα της. […]
Ο ανώνυμος αφηγητής βρίσκεται κλειδωμένος σε ένα υπόγειο, δεμένος και φιμωμένος. Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας του είναι το πληκτρολόγιο του λάπτοπ που βρίσκεται στα πόδια του. Την ενορχήστρωση της απαγωγής έχει αναλάβει η σκιώδης Ρίτα, την οποία ο αφηγητής φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά. Η Ρίτα τον εξαναγκάζει, υπό την απειλή όπλου, να γράψει την ιστορία του ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή του.
Αυτό το βιβλίο είναι η ιστορία που έγραψε – και όχι μόνο αυτός. Μια ιστορία που περιλαμβάνει συνωμοσίες, δυναμικούς κλόουν, μυστηριώδεις γυναίκες, ξεπουλημένους καλλιτέχνες, σκοτεινά μπαρ, φρούτα που οπλοφορούν, κάθε λογής απατεώνες μα, πάνω απ’ όλα, την καταπιεσμένη, νευρωτική προσωπογραφία του δυτικού κόσμου, τόσο παράταιρη, τόσο οικεία.