Η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου δημιουργεί ένα εικονογραφημένο βιβλίο για τον Οδυσσέα Ελύτη, με το οποίο προσφέρει έναν άλλον τρόπο μύησης των παιδιών στη μαγεία, στις ιδέες και στα σύμβολα της ποίησης του μεγάλου Έλληνα ποιητή.
Η συγγραφέας αφηγείται, με τρόπο ευχάριστο, τη ζωή του ποιητή δίνοντας πληροφορίες για τον ίδιο, την ποίηση και τον κόσμο στον οποίο μεγάλωσε. Στο κείμενο παρεμβάλλονται ποιήματα και πεζά αποσπάσματα του Οδυσσέα Ελύτη καθώς και δικά του εικαστικά και φωτογραφίες. Στις τελευταίες σελίδες προτείνεται μια πλειάδα δραστηριοτήτων, βασισμένες στο έργο του ποιητή, που μπορούν να πραγματοποιηθούν στο σπίτι ή στο σχολείο.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που απευθύνεται καταρχήν στα παιδιά, αλλά σίγουρα μπορούν να απολαύσουν και οι γονείς και οι δάσκαλοί τους.
Τέλη της δεκαετίας του '20, η Μαρία Λαγκάνα και η μητέρα της καταφθάνουν στις ΗΠΑ, πρόσφυγες από τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Χρόνια αργότερα, ενώ η αμερικανική κοινωνία διχάζεται για το αν πρέπει ή όχι οι ΗΠΑ να εμπλακούν στον ευρωπαϊκό πόλεμο, βρίσκουμε τη Μαρία επικεφαλής παραγωγό σ’ ένα «μεσαίο» στούντιο του Χόλιγουντ που, προ του κινδύνου να χρεοκοπήσει, αναγκάζεται να συνεργαστεί με την κυβέρνηση στην παραγωγή ταινιών πολεμικής προπαγάνδας.
Κι ενώ η Μαρία προσπαθεί να στερεώσει το παρόν της και να θεμελιώσει το μέλλον της ανάμεσα σε δεκάδες άλλους ευρωπαίους καλλιτέχνες που κι αυτοί αναζήτησαν καλύτερη τύχη στη Γη των (ψευδαισθητικών) Επαγγελιών, το Χόλιγουντ, μια αναπάντεχη άφιξη από την πατρίδα της την αναγκάζει να εξυγιάνει το παρελθόν της, επανεξετάζοντας τη σχέση της με τους γονείς της, τη ζωή και τον κόσμο.
Μια διαχρονική ιστορία αγάπης, ψευδαισθήσεων, ενοχών και θυσίας, τοποθετημένη στη «χρυσή» μεταπολεμική εποχή της μεγαλύτερης κινηματογραφικής βιομηχανίας του πλανήτη.
Τι είναι «η αληθινή ζωή»; Το ερώτημα απασχόλησε τη φιλοσοφική και θεολογική σκέψη αλλά και όλες τις πνευματικές σχολές και τάσεις από την αρχαιότητα ως σήμερα. Η Κλεοπάτρα Λυμπέρη ξαναπιάνει αυτό το ερώτημα, αντιδρώντας στην τραγικότητα της μεταμοντέρνας συνθήκης και στην απόσυρση του Πνεύματος. Το νέο της βιβλίο συνυπάρχει με τη σκέψη του Ερνστ Μπλοχ, του οποίου ο ουτοπικός κόσμος μη-είναι-ακόμη (Noch-Nicht-Sein) στηρίζεται στη φαντασιακή διάσταση και τις δυνατότητες του κρυμμένου μέλλοντος. Η Κ.Λ. από διαφορετική οπτική, ανιχνεύει τη δική της Ουτοπία, εκείνη την εσωτερική επανάσταση που οδηγεί στο αιώνιο παρόν και στην αποκάλυψη του Όλου ως εαυτού. Ένα βιβλίο που επιδιώκει να ενώσει ξανά την ποίηση με τη φιλοσοφία, χωρίς να απομακρύνεται από το λυρικό διακύβευμα.
Ενύπνιον
Χρόνια υπηρέτης, ντρεπόμουν να το γράψω
πως μια νύχτα στον ύπνο μου ήμουν το ιδεατό πρόσωπο
του Όλου,
ένας εαυτός λίαν καλλιτεχνικός με πολλά ονόματα
και ψυχές ενωμένες
(Σπυρίδων, Μαρία, Κατερίνα, Θεοχάρης,
Αντιγόνη, Μαλβίνα, Στυλιανός,
και ένα ακόμη απαστράπτον ήθος στο κέντρο
– το όνομα Αναστασία).
Και ήταν τα ονόματά μου αυτά σαν πουλάκια μαζεμένα σε
δέντρο που ανάμεναν κάτι μέσα στη φωτιά και όλα μαζί
τιτίβιζαν
– όχι δεν θα πετάξουν μακριά.
Στο θορυβώδες αυτό όνειρο κυριαρχούσε η
Αγάπη.
Εν τέλει, τα πράγματα είναι απλά. Ένα κι ένα κάνουν δύο∙
γκρεμίζεται παταγωδώς κάθε περίπτωση άλλη.
(ή μήπως όχι;)
Στην ολλανδική ύπαιθρο, σε ένα ερημικό χωριό απ’ όπου κανείς δεν περνάει ποτέ, ένας πενηντάχρονος αγροτικός κτηνίατρος πραγματοποιεί μια ακόμη επίσκεψη ρουτίνας στη γειτονική φάρμα. Είναι η αρχή ενός ασφυκτικού καλοκαιριού, με την απειλή της νόσου των βοοειδών να εξαπλώνεται στην περιοχή. Εκείνος, όμως, έχει μάτια μόνο για τη μικρή κόρη του κτηνοτρόφου.
Καθώς το καλοκαίρι προχωρά, οι δυο τους αναπτύσσουν μια όλο και πιο επικίνδυνη εμμονή. Στο ημερολόγιό του καταγράφει με ανατριχιαστικό λυρισμό τη σχέση του με τη νεαρή κοπέλα. Θέλει να ξεφύγει από τα τραύματα της παιδικής του ηλικίας και τη μοναξιά, ενώ εκείνη αναζητά διαφυγή σε έναν κόσμο μικροκλοπών, ατελείωτης μουσικής και φανταστικών συζητήσεων με τον Χίτλερ και τον Φρόιντ.
Κανείς δεν υποψιάζεται πόσα κοινά μπορεί να έχουν, την ευαισθησία και τον πόνο που συνδέει τη μοίρα τους. Κανείς εκτός από εκείνον, που γνωρίζει, από την πρώτη στιγμή, ότι η ζωή του υπάρχει μόνο δίπλα της.
Υπάρχουν μεγάλα έργα στην παγκόσμια λογοτεχνία, όπως επίσης και μεγάλες φωνές. Ο Marieke Lucas Rijneveld δημιουργεί στο νέο του βιβλίο τη δική του ερμηνεία της Λολίτας του Vladimir Nabokov, της ιστορίας που όρισε αυτό που ονομάζουμε Έρωτα.
Η Υπέροχη αγαπημένη μου απέσπασε τα βραβεία F. Bordewijk Prize 2021 και Boon prize 2022, και πρόκειται να μεταφραστεί σε περισσότερες από 14 γλώσσες.
Οι εταιρείες —καλώς ή κακώς— διαμορφώνουν την καθημερινή μας ζωή για περισσότερο από δύο αιώνες. Όλα ξεκίνησαν με τη Βιομηχανική Επανάσταση. Στη συνέχεια τα κράτη προσπάθησαν να ελέγξουν την αυξανόμενη επιρροή των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών, ενώ οι πολίτες μπορούσαν να επιλέξουν τους ηγέτες τους. Η συνθήκη διατηρήθηκε μέχρι σήμερα.
Τη δεκαετία του 2020 όμως η ισορροπία ανετράπη. Η αγορά μονοπωλείται από λίγες πολυεθνικές, οι οποίες γιγαντώνονται: στις ΗΠΑ η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της Walmart, της μεγαλύτερης αλυσίδας λιανικής πώλησης στον κόσμο, και των διαδρόμων του Κογκρέσου δεν είναι ξεκάθαρη. Το ανεξέλεγκτο αυτό φαινόμενο επηρεάζει όλες τις χώρες του κόσμου. Όλο και περισσότερο είναι προς το συμφέρον των επιχειρήσεων να ενεργούν ως έθνη — και συνεπώς να επενδύουν στην άμυνα, στις συμβάσεις εξωτερικού εμπορίου, στην τεχνητή νοημοσύνη, στη συλλογή και χρήση δεδομένων.
Τα επόμενα δέκα χρόνια οι ζωές μας θα αλλάξουν ριζικά. Ο Alec Ross γνωρίζει πολύ καλά τους κανόνες που διέπουν τις νέες τεχνολογίες και επιβάλλουν την υπαρξιακή, πολιτική και οικονομική μεταμόρφωση που διανύουμε. Ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς σε θέματα καινοτομίας, ο συγγραφέας αποκαλύπτει τη λογική πίσω από τη δύναμη των κολοσσών και αφηγείται συναρπαστικές ιστορίες για τη νέα εποχή μονοπωλίων. Συγχρόνως θέτει τα θεμέλια για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες εργαζομένων και πολιτών μπροστά σε μια πρωτοφανή παγκόσμια επανάσταση.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου