"Σκοτεινές ώρες" του Michael Connelly

Η ντετέκτιβ της Αστυνομίας του Λος Άντζελες Ρενέ Μπάλαρντ πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις της με τον Χάρι Μπος για να αποδώσει δικαιοσύνη σε μια πόλη σημαδεμένη από τον φόβο και την κοινωνική αναταραχή που προκαλεί με το χτύπημά του ένας μεθοδικός δολοφόνος το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς.
Επικρατεί χάος στο Χόλιγουντ καθώς πλησιάζει η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του χρόνου. Δουλεύοντας τη νυχτερινή της βάρδια ως συνήθως, η Ρενέ Μπάλαρντ είναι σε επιφυλακή για τον παραδοσιακό εορτασμό με πυροβολισμούς. Λίγα λεπτά μόλις μετά τα μεσάνυχτα η Μπάλαρντ καλείται σε μια μάντρα ανταλλακτικών αυτοκινήτων της οποίας ο σκληρά εργαζόμενος ιδιοκτήτης έπεσε νεκρός από μια σφαίρα – και μάλιστα στην καρδιά ενός πλήθους που γιόρταζε τον ερχομό του νέου έτους!
Η Μπάλαρντ καταλήγει σύντομα στο συμπέρασμα ότι η φονική σφαίρα δεν μπορεί να έπεσε από τον ουρανό παρά συνδέεται με έναν άλλο ανεξιχνίαστο φόνο, μια υπόθεση που ερευνούσε κάποτε ο ντετέκτιβ Χάρι Μπος. Παράλληλα, η Μπάλαρντ κυνηγάει ένα δίδυμο κατά συρροή βιαστών, τους Άντρες του Μεσονυχτίου, που τρομοκρατούν γυναίκες χωρίς να αφήνουν κανένα ίχνος πίσω τους.
Αποφασισμένη να διαλευκάνει και τις δύο υποθέσεις, η Μπάλαρντ απευθύνεται στον μοναδικό άνθρωπο στον οποίο μπορεί να βασιστεί: τον Χάρι Μπος. Αλλά, καθώς οι δύο ανυποχώρητοι ντετέκτιβ συνεργάζονται για ν’ ανακαλύψουν πού διασταυρώνονται παλιές και νέες υποθέσεις, πρέπει να φυλάνε διαρκώς τα νώτα τους, γιατί οι στυγνοί θηρευτές που κυνηγούν δεν διστάζουν να σκοτώσουν για να διαφυλάξουν τα μυστικά τους.

"Το ημερολόγιο της Βέριτι – επετειακή έκδοση" της Colleen Hoover

Το καθηλωτικό θρίλερ της Colleen Hoover σε ειδική έκδοση με bonus κεφάλαιο!
Ποια είναι τελικά η αλήθεια;
Η Λόουεν Άσλι είναι μια συγγραφέας που δεν έχει κάνει επιτυχίες, βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής και ξαφνικά η μοίρα της χαμογελάει και της γίνεται μια εξαιρετική επαγγελματική πρόταση.
Ο Τζέρεμι Κρόφορντ είναι ο σύζυγος της φημισμένης συγγραφέως Βέριτι Κρόφορντ, η οποία έχει τραυματιστεί βαριά σε τροχαίο. Και αυτή δεν είναι η μόνη τραγωδία που έχει βιώσει η οικογένεια Κρόφορντ…
Η Λόουεν προσλαμβάνεται για να βρει υλικό στο αρχείο και στις σημειώσεις της Βέριτι και να ολοκληρώσει τα τελευταία βιβλία της.
Η Λόουεν έχει ένα περίεργο αίσθημα όσο βρίσκεται στο σπίτι των Κρόφορντ, αισθάνεται κάτι σκοτεινό να την κυκλώνει.
Τότε ανακαλύπτει τη μισοτελειωμένη αυτοβιογραφία της Βέριτι…
Σε κάθε σελίδα διαβάζει ανατριχιαστικές εξομολογήσεις και αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η Βέριτι δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Η αλήθεια τη συγκλονίζει…
Η Λόουεν αποφασίζει να κρατήσει κρυφό το χειρόγραφο από τον Τζέρεμι.
Όμως, καθώς αρχίζει να τον ερωτεύεται, η εξομολόγηση της γυναίκας του θα μπορούσε να της φανεί πολύ χρήσιμη.
Αλλά με ποιο κόστος;

"Το ταξίδι που λέγαμε..." της Αλκυόνης Παπαδάκη

Είναι άνοιξη! Απόβραδο.
Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα.
Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.
Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι.
Φουσκώνουν οι φλέβες μου, πονάει το αίμα μου, παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα για να ριζώσουν. Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν.
Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το ’κανα.
Λυπήθηκα τα φίδια, που δεν θα είχαν άλλες φωλιές για να κρυφτούν.
Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό, για ώρα ανάγκης, δεν το ’κανα. Λυπήθηκα τ’ αδέσποτα, που διψούσαν.

"Το κόκκινο σπίτι" της Αλκυόνης Παπαδάκη

Το χαμπέρι έφτασε και στο χωριό της πλαγιάς. Έφτασε σαν το κακό πουλί. Κι εσκέπασε σφιχτά με τις φτερούγες του τον ανθισμένο λόφο. Και τον έπνιξε.
Πρωί πρωί η «κυρία είσοδος» του κόκκινου σπιτιού έκλεισε μ’ ένα βρόντο σαν τη στριγκλιά. Και το μπρούντζινο χέρι με το δαχτυλίδι τινάχτηκε δυο φορές στον αέρα και χτύπησε δίχως σκοπό.
Τακ. Τακ. Περάστε! είπε η μοίρα στη συφορά. Κι εκείνη πέρασε ευγενικά κι εστρογγυλοκάθισε στον καναπέ, δίπλα στο μαντολίνο του Νικόλα και στα δαντελένια μαξιλαράκια της κυρίας Κατίνας.
Κείνη τη μέρα μαζευτήκανε όλοι στο σπίτι της Σμυρνιάς. Από κει θα φεύγανε οι πέντε άντρες.
«Θα ’ρθουμε πίσω», λέγανε. Γιατί προσπαθούσανε να δώσουνε κουράγιο στις γυναίκες. Και γελούσανε. Μα το γέλιο έπεφτε από το μισό τους χείλι σαν τ’ αποτσίγαρο. Κι έσβηνε...

"Αμάν... αμάν!" της Αλκυόνης Παπαδάκη

Ήταν η μικρή αράχνη που στήριζε μια μεταξωτή κλωστή σ’ ένα φύλλο του γιασεμιού κι ύστερα κρεμόταν πάνω της και νανούριζε τους πόθους της.
Ήταν η ανόητη σαύρα που κρύφτηκε στη ρίζα του αλεξανδρινού, γιατί φοβήθηκε τη σκιά της ερημιάς.
Ήταν η φτερούγα από τ’ όνειρο του Σέβη, που καρφώθηκε σαν τον σουγιά σε μια γινωμένη ρόγα σταφυλιού.
Ήταν ο αναστεναγμός από τον ξεσταχιασμένο έρωτα του Σούλια, που έκανε τις πέτρινες βρύσες να ιδρώνουν.
Ήταν οι κόμποι από το φαρμάκι στην ψυχή της Σιδερίας, που έσταζαν πάνω στα κυκλάμινα και τα ξέραιναν.
Ήταν η αναπνοή του Λέου, που τρεμόπαιζε στα φτερά της άσπρης πεταλούδας και δεν την άφηνε ν’ αποκοιμηθεί.
Ήταν η αγάπη της Δαμάσκας, που άνοιγε τα μπουμπούκια της μπιγκόνιας.
Ήταν όλ’ αυτά ανακατωμένα.
Ποιος μπορούσε να τα ξεχωρίσει – και προς τι…
Αμάν αμάν, καρδούλα μου! Ένας σεβντάς είν’ όλα.
Μια σταγόνα δροσιάς, πάνω στο πολύχρωμο κεφάλι της νιογέννητης κάμπιας.
Αμάν αμάν, καρδούλα μου… Ένα σερμπέτι είν’ όλα.
Ένας καημός…

"Μια ατέλειωτη φυγή" της Αλκυόνης Παπαδάκη

Πάντα ήθελα να φεύγω.
Να πετάει η ψυχή μου σαν τα πουλιά.
Να νιώθω τη γλύκα μιας ατέλειωτης φυγής.
Όχι να φεύγω γι’ άλλους τόπους.
Από την ίδια τη ζωή μου να φεύγω.
Να ρίχνω τα «στοπ» στον δρόμο μου.
Να γκρεμίζω τις πινακίδες που σηματοδοτούσαν διαδρομές. Να πατάω στις διαχωριστικές γραμμές.
Ν’ αψηφώ τα όρια της ταχύτητας.
Να φεύγω χωρίς προορισμό.
Μια φυγή μέσα στην ίδια τη φυγή.
Σα να με κυνηγούσε πάντα ο εαυτός μου.
Και μόλις έβρισκα ένα ξέφωτο, να πάρω μια ανάσα, βρε αδερφέ, να στήσω μια σκηνή να ξαποστάσω, βαρούσε ο συναγερμός μέσα μου και με ξεκούφαινε.
Φεύγοντας, άφησα πίσω μου πολλά σκουπίδια.
Άφησα όμως, στη φούρια μου, και πράγματα πολύ σημαντικά.
Κάτι κοσμήματα, ας πούμε, ακριβά, που κάποιοι μου είχαν χαρίσει για να στολίσω την ψυχή μου...

"Ντροπαλοί και δυνατοί" της Nadia Finer

Η συστολή μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε απομονωμένοι και είναι σαφώς δύσκολο να μιλάμε ανοιχτά γι’ αυτήν, παρόλο που οι μισοί άνθρωποι στον πλανήτη θεωρούν τον εαυτό τους συνεσταλμένο. Ωστόσο, η συστολή δεν αποτελεί αδυναμία, ούτε και κάποιο ένοχο μυστικό. Ας αποδεχτούμε τη συστολή μας, ας την επεξεργαστούμε και ας την ελέγξουμε. Ήρθε η ώρα να αποκτήσουμε μια πιο ήπια και πιο συνειδητή ιδέα για τον τρόπο εξασφάλισης της επιτυχίας. Οι συνεσταλμένοι άνθρωποι διαθέτουν μοναδικά προσόντα και δεξιότητες, οπότε ας τους αγκαλιάσουμε και ας τους εκτιμήσουμε.
Η Nadia Finer προσφέρει στα συνεσταλμένα άτομα την υποστήριξη και την κατανόηση που χρειάζονται για να βγουν από το παρασκήνιο.
Το βιβλίο παρουσιάζει εύληπτες συμβουλές, οι οποίες υποστηρίζονται από προσωπικές εμπειρίες συνεσταλμένων ανθρώπων. Η συγγραφέας παραθέτει σκέψεις επιστημόνων και ψυχολόγων με τις οποίες θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε τους λόγους που κρύβονται πίσω από τη συστολή, ενώ μας προσφέρει κορυφαίες συμβουλές που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Το βιβλίο Ντροπαλοί και δυνατοί συνοδεύεται από πρακτικά εργαλεία, τεχνικές και ιδέες που θα σας βοηθήσουν να επεξεργαστείτε τη συστολή σας και να χτίσετε μια πιο δυναμική εκδοχή του εαυτού σας.
Από τη συγγραφέα κυκλοφορεί επίσης το Ντροπαλοί και δυνατοί για παιδιά : Τα παιδιά συχνά δεν επιθυμούν να μιλάνε ή να ξεχωρίζουν. Κρατούν την ντροπαλότητά τους μυστική και κρύβουν τον αληθινό εαυτό τους. Γιατί το κάνουν άραγε; Ίσως επειδή ντρέπονται και δεν θέλουν να φανούν αδύναμα. Όταν μένουν σιωπηλά, οι φόβοι στριφογυρίζουν στο κεφάλι τους και τα συναισθήματα εγκλωβίζονται μέσα τους, με αποτέλεσμα να ανησυχούν περισσότερο. H ντροπαλότητα μπορεί μερικές φορές να προκαλεί δυσκολίες και να οδηγεί σε χαμένες ευκαιρίες, αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι!

"Ίσια το τιμόνι" του Chris Naylor-Ballesteros

Οι δύο φίλοι ξεκινούν για μια μεγάλη βόλτα με τα ποδήλατα. «Ίσια το τιμόνι», φωνάζει ο Φρανκ, αλλά ο Μπερτ οδηγεί συνεχώς ζιγκ ζαγκ, ώσπου…
ΟΥΠΣ! πέφτει κάτω.
Πώς θα καταφέρει ο Μπερτ να μάθει ποδήλατο; Ο Φρανκ έχει ένα έξυπνο σχέδιο και είναι σίγουρος… πολύ σίγουρος… ότι θα πετύχει!

"Οι φίλοι που συναντάμε" της Daniela Sosa

Μερικούς φίλους τους ξέρεις όλη σου τη ζωή.
Κάποιοι ζουν πολύ κοντά και άλλοι μακριά.
Ορισμένοι από αυτούς σε κάνουν να νιώθεις θάρρος, θυμό ή ζήλια.
Και άλλοι σε κάνουν να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια.
Και το πιο σημαντικό, μερικοί φίλοι εμφανίζονται εκεί που δεν το περιμένεις, όταν τους έχεις πιο πολλή ανάγκη από ποτέ.
Αυτοί είναι οι φίλοι που συναντάμε.
Ένα βιβλίο που θα βρει τον δρόμο κατευθείαν για την καρδιά σας. Με παιχνιδιάρικες, γλυκές εικόνες αποτελεί μια γιορτή για τη φιλία σε κάθε της μορφή.