Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η Όλιβ Σμιθ είναι υποψήφια διδάκτορας Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και δέχεται ως πραγματικότητα μόνο ό,τι μπορεί να υποστηριχθεί από δεδομένα.
Ως αποτέλεσμα δεν πιστεύει καθόλου στον έρωτα και στις μακροχρόνιες σχέσεις, παρόλο που η καλύτερή της φίλη, η Αν, είναι μια αθεράπευτα ρομαντική ψυχή.
Θέλοντας να την πείσει ότι είναι καλά και ότι προχωράει στη ζωή της, η Όλιβ λέει ένα μικρό ψεματάκι… ότι βγαίνει με κάποιον, και μάλιστα ότι είναι πιο ευτυχισμένη από ποτέ!
Όμως η Αν δεν ξεγελιέται εύκολα.
Ως γνήσια επιστήμονας η Όλιβ πανικοβάλλεται και για να της το αποδείξει φιλάει τον πρώτο άντρα που βλέπει μπροστά της!
Ο άντρας αυτός τυχαίνει να είναι ο Άνταμ Κάρλσεν, ένας από τους πιο απρόσιτους και απαιτητικούς καθηγητές του Στάνφορντ.
Παραδόξως, ο Άνταμ συμφωνεί να κρατήσει το μυστικό της και να γίνει κάτι σαν ψεύτικο αγόρι της, αφήνοντας άφωνη την Όλιβ.
Και όταν σε ένα συνέδριο ένα απάντεχο συμβάν βάζει σε κίνδυνο την καριέρα της, ο Άνταμ κάνει πάλι την έκπληξη και την υποστηρίζει.
Ξαφνικά το μικρό τους πείραμα μοιάζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο και η Όλιβ ανακαλύπτει ότι το μόνο πράγμα που είναι πιο περίπλοκο από ένα θεώρημα για την αγάπη είναι το να βάλει τη δική της καρδιά στο μικροσκόπιο.

Προσωπική άποψη:
Εκτός από το young adult romance, υπάρχει και το original adult romance, που αν και τα προηγούμενα χρόνια έμοιαζε να είχε βρεθεί κάπως στο περιθώριο, τα τελευταία δύο χρόνια φαίνεται να κατακτά και πάλι έδαφος κι όλο και περισσότερα βιβλία της κατηγορίας να κυκλοφορούν στην αγορά. Οι εκδόσεις Διόπτρα, αποφασίζοντας ν' ακολουθήσουν την πορεία αυτή, έχουν εκδώσει τον τελευταίο χρόνο αρκετούς τίτλους, ανάμεσα στους οποίους και "Το θεώρημα της αγάπης" της Ali Hazelwood, που μπορεί τώρα να έγινε γνωστή σε εμάς, όμως στο εξωτερικό είναι μια απ' τις πιο αγαπημένες συγγραφείς στην κατηγορία του σύγχρονου romance, με κύριο χαρακτηριστικό της ότι σε κάθε της βιβλίο καταπιάνεται και με ένα διαφορετικό trope, το οποίο το αξιοποιεί με τον δικό της μοναδικό τρόπο, προσφέροντας ιστορίες που δεν είναι απλά ρομαντικές, αλλά διασκεδαστικές στο να τις διαβάζεις.

Πρωταγωνίστρια της εν λόγω ιστορίας είναι η Όλιβ, υποψήφια διδάκτορας Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, η οποία πιστεύει μόνο ό,τι μπορεί ν' αποδειχθεί επιστημονικά -κλασσική περίπτωση Θετικής Κατεύθυνσης και υψηλά λογικού ανθρώπου όπου έχει τα πάντα σε κουτάκια προκειμένου να μπορέσει να τα βάλει σε μια σειρά. Ως εκ τούτου, ένα απ' τα πράγματα που δεν πιστεύει είναι ο έρωτας και κατ' επέκτασιν οι μακροχρόνιες σχέσεις και οι συναισθηματικές δεσμεύσεις με το αντίθετο φύλο. Ωστόσο, όταν η καλύτερή της φίλη, Αν, που είναι εξαιρετικά ρομαντική κι ονειροπόλα, αρχίσει να την πιέζει με την ανησυχία της για το αισθηματικό της μέλλον, η Όλιβ τής λέει πως βγαίνει με κάποιον και μάλιστα, για να την πείσει για την αλήθεια των λεγομένων της, φιλάει τον πρώτο άντρα που βλέπει μπροστά της, που δεν είναι άλλος από τον Άνταμ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο, εξαιρετικά απόμακρος, εσωστρεφής κι απαιτητικός -όχι ο τύπος που θα συμβάδιζε μαζί σου σ' ένα τέτοιο σχέδιο. Κι όμως, εκείνος κάνει τη μεγάλη ανατροπή και συμφωνεί να κρατήσει το μυστικό της Όλιβ κι επιπλέον να παριστάνει το αγόρι της για όσο χρειάζεται.

Όπως αντιλαμβάνεστε, μια τέτοια κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ συγκεκριμένα μονοπάτια τα οποία είναι εξαιρετικά περίπλοκα κατά περιπτώσεις, αφού όταν λες ένας ψέμα, συνήθως καλείσαι να πεις και κάποιο άλλο στην πορεία προκειμένου να υποστηρίξεις το πρώτο, και αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται συνεχώς, μέχρι που πολλές φορές φτάνεις στο σημείο να ξεχνάς από που ξεκίνησε όλο αυτό, ποια είναι η πραγματική αλήθεια, αλλά και το που τελειώνει αυτή και αρχίζει το ψέμα. Βέβαια, κατά περιπτώσεις, όλο αυτό μπορεί ν' αποδειχθεί πολύ ψυχοφθόρο, μα και ν' ακολουθεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που αναπόφευκτα θα κουράσει, όμως "Το θεώρημα της αγάπης" δεν είναι μία απ' αυτές, με την Hazelwood να μας χαρίζει ένα άκρως διασκεδαστικό αναγνωστικό ταξίδι, που σε αρκετές στιγμές του μας κάνει να γελάσουμε με την καρδιά μας, ενώ συνεχώς έχουμε ένα ηλίθιο, πλατύ χαμόγελο στα χείλη μας -όπως εκείνο που συνηθίζουμε να έχουμε όταν πρωτοερωτευόμαστε κάποιον και βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου επιπλέουμε πάνω σε ροζ σύννεφα.

Η Όλιβ και ο Άνταμ είναι αξιολάτρευτοι, τόσο ο καθένας τους ως μια ξεχωριστή προσωπικότητα όσο και οι δυο τους μαζί ως ζευγάρι, με τη χημεία ανάμεσά τους να είναι εμφανής, προσφέροντάς μας απίστευτα αστείες μα και γλυκές συνάμα στιγμές, οι οποίες είναι πολύ ανθρώπινες και γήινες, διατηρούν συνεχώς τον ρεαλισμό τους, χωρίς όμως να χάνουν την ρομαντική τους διάθεση επιτρέποντάς μας να ταυτιστούμε μαζί τους και να τους ακολουθήσουμε στην πορεία τους αυτή με ακόμα μεγαλύτερη προσήλωση κι ενδιαφέρον. Ωστόσο, δεν είναι μόνο το πρωταγωνιστικό δίδυμο που κερδίζει τις εντυπώσεις, αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που κινούνται γύρω τους σαν άλλοι δορυφόροι, με τον καθέναν απ' αυτούς να παίζει τον δικό του ρόλο στις εξελίξεις -κι όχι μόνο σε ό,τι αφορά το ερωτικό κομμάτι της ιστορίας-, συμβάλλοντας στη δράση της αφήγησης, η οποία έχει πολύ καλό ρυθμό, νεανική διάθεση -αλλά χωρίς να νεανίζει επικίνδυνα- και μια σύγχρονη αισθητική που όχι μόνο μπορούμε ν' ακολουθήσουμε, αλλά και να κατανοήσουμε απόλυτα.

"Το θεώρημα της αγάπης" σου προσφέρει το ίδιο συναίσθημα που σου προσφέρει και μια κούπα ζεστής σοκολάτας στο τελείωμα μιας εξαντλητικής μέρας με πολύ κρύο. Σου ζεσταίνει την καρδούλα και σε κάνει να χαμογελάς, ενώ βυθίζεσαι στην cozy απόλαυση που μόνο αυτή μπορεί να σου χαρίσει. Η γραφή της Hazelwood είναι σύγχρονη, περιγραφική, παραστατική, ρεαλιστική στην αποτύπωση όσων θέλει να πει χωρίς, όμως, να ξεχνάει τη μαγεία που όχι μόνο θα έπρεπε να έχει μια ιστορία όπως αυτή, αλλά τη μαγεία που υπάρχει παντού γύρω μας, ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα, που όμως τις περισσότερες φορές τείνουμε να μην βλέπουμε επειδή έχουμε εστιάσει υπερβολικά την προσοχή μας σε όλα εκείνα που η πραγματικότητα μάς επιβάλλει ως πραγματικά σημαντικά. Η ροή της αφήγησης είναι επίσης πολύ καλή, διατηρεί έναν σταθερό ρυθμό χωρίς πολλές εντάσεις ή μεγάλες ανατροπές, αλλά ξέρετε κάτι... καμιά φορά δεν χρειάζονται κι όλας, όχι επειδή η πορεία μιας ιστορίας είναι προβλέψιμη ή προδιαγεγραμμένη, αλλά γιατί καμιά φορά είναι σημαντικότερο ν' απολαμβάνεις τη διαδρομή και να διασκεδάσεις με την καρδιά σου, όσο αυτή διαρκεί.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ali Hazelwood
Μεταφραστής: Παναγιώτου Χριστίνα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 504
ISBN: 978-960-653-877-3