Να τι γίνεται όταν πεθαίνει η μητέρα σου.
Είναι η πιο φωτεινή μέρα του καλοκαιριού κι όμως έξω είναι σκοτάδι. Είναι σκοτάδι στο σπίτι σου, σκοτάδι στο δωμάτιό σου, σκοτάδι στην καρδιά σου. Νιώθεις πως το σκοτάδι θα σε σχίσει στα δυο.
Έτσι νιώθει η Τάιγκερ. Πάντα ήταν μόνες τους ενάντια στον κόσμο όλο, αυτή και η μητέρα της. Και μετά, μια μέρα σαν όλες τις άλλες, η μητέρα της Τάιγκερ πεθαίνει. Και τώρα η Τάιγκερ είναι μόνη.
Να πώς μαθαίνεις να συμφιλιώνεσαι με το σκοτάδι.
Η ζωή της Τάιγκερ άλλαξε με ένα απλό τηλεφώνημα. Η μητέρα της πέθανε. Και τότε ακριβώς την, κατά τ’ άλλα, συνηθισμένη της ζωή την τύλιξε το σκοτάδι.
Η μητέρα της Τάιγκερ ποτέ δεν μιλούσε για τον πατέρα της, και χωρίς παππούδες ή θείους, ο κόσμος της όλος χωράει σε μια βαλίτσα με την οποία πηγαίνει από τη μια ανάδοχη οικογένεια στην άλλη. Ώσπου εμφανίζεται η ελπίδα με τη μορφή… μιας αδελφής.
Μερικές φορές η οικογένεια παίρνει μορφές που δεν αναγνωρίζεις. Μπορεί όμως η Τάιγκερ να συμφιλιωθεί με το σκοτάδι πριν αυτό την καταπιεί ολόκληρη;
Μια ηλιόλουστη Παρασκευή στο Δουβλίνο, ο Κάχαλ παίρνει το λεωφορείο για να περάσει ένα μοναχικό τριήμερο στο σπίτι του. Δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του τη Σαμπίν, μια γλυκιά γυναίκα με την οποία θα μπορούσε να είχε περάσει τη ζωή του, αν είχε φερθεί διαφορετικά. Όλο το βράδυ με μόνη συντροφιά την τηλεόραση, ένα μπουκάλι σαμπάνια και τις σκέψεις του, ο Κάχαλ έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό. Τελικά, τι είναι η αγάπη, όταν δεν δίνουμε ποτέ τίποτα;
Η Claire Keegan, με τον μοναδικό της τρόπο, αναρωτιέται αν η έλλειψη γενναιοδωρίας καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Το πιο παράξενο με τη ζήλια είναι που μπορεί να γεμίσει μια πόλη ολάκερη –τον κόσμο όλο– με ένα άτομο που ίσως να μην έχεις γνωρίσει ποτέ.
Αυτά τα πρώτα λόγια θέτουν το πλαίσιο για την Εμμονή, ένα εντυπωσιακό πορτρέτο μιας γυναίκας μετά το τέλος μιας σχέσης. Ο αναγνώστης παρακολουθεί όλα τα βήματα της ζήλιας, της ανάγκης μιας γυναίκας να ξέρει ποια την αντικατέστησε στη ζωή ενός χαμένου αγαπημένου. Η γραφή της Ernaux υπέροχα ακριβής όπως πάντα, απεικονίζει την πολύ οικεία τάση να επιδιώκουμε τον έλεγχο και τη βεβαιότητα μετά την απόρριψη.
Στο μπεστ σέλερ του Δείξε θάρρος, ο συγγραφέας Ryan Holiday επιχειρηματολόγησε υπέρ της στωικής ιδέας για μια τολμηρή και γενναία ζωή. Στο πολυαναμενόμενο δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Holiday τιμά τη φοβερή δύναμη της αυτοπειθαρχίας και όσων την έχουν αδράξει.
• Για να κυριαρχήσουμε σε οτιδήποτε, θα πρέπει πρώτα να κυριαρχήσουμε στον εαυτό μας – τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας. Ο Αϊζενχάουερ όπως είναι ευρέως γνωστό είπε ότι η ελευθερία στην πραγματικότητα είναι η ευκαιρία να ασκήσουμε την αυτοπειθαρχία. Ο Κικέρωνας αποκάλεσε την αρετή της εγκράτειας το λούστρο της ζωής. Χωρίς όρια και αυτοσυγκράτηση, όχι μόνο διακινδυνεύουμε να μην εκπληρώσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας και θέτουμε σε κίνδυνο τα επιτεύγματά μας, αλλά και εξασφαλίζουμε τη δυστυχία και τη ντροπή. Σε έναν κόσμο όλο πειρασμούς και υπερβολές, αυτή η αρχαία ιδέα είναι πιο κρίσιμη από ποτέ.
• Στη Δύναμη της αυτοπειθαρχίας, ο Holiday αντλεί από ιστορικά πρόσωπα που μπορούμε να μιμηθούμε ως στυλοβάτες της αυτοπειθαρχίας, μεταξύ των οποίων ο Λου Γκέριγκ, η βασίλισσα Ελισάβετ η Β, ο πυγμάχος Φλόιντ Πάτερσον, ο Μάρκος Αυρήλιος και η συγγραφέας Τόνι Μόρισον, καθώς και τα παραδείγματα προς αποφυγή του Ναπολέοντα, του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και του Μπέιμπ Ρουθ. Μέσα από αυτά τα καθηλωτικά παραδείγματα, ο Holiday μαθαίνει στους αναγνώστες τη δύναμη της αυτοπειθαρχίας και της ισορροπίας, και προειδοποιεί για τους κινδύνους της υπερβολής και του ηδονισμού.
• Στην καρδιά του στωικισμού βρίσκονται τέσσερις απλές αρετές: το θάρρος, η εγκράτεια, η δικαιοσύνη, και η σοφία. Όλα τα άλλα, πίστευαν οι Στωικοί, απορρέουν από αυτές. Το δεύτερο βιβλίο θα καθοδηγήσει τους αναγνώστες προς την αυτοκυριαρχία, από την οποία εξαρτώνται όλες οι άλλες αρετές. Η πειθαρχία είναι ααπαραίτητη. Δεν πετυχαίνεις χωρίς αυτήν. Και αν τη χάσεις, δεν μπορείς παρά να φέρεις στον εαυτό σου αποτυχία και δυστυχία.
To 1967, αφού πάσχιζε χρόνια για μια αναγνώριση που δεν ερχόταν, ο Bukowski τα κατάφερε μέσα από την εβδομαδιαία αυτοβιογραφική στήλη του «Σημειώσεις ενός πορνόγερου», και στη συνέχεια μέσα από το ομώνυμο βιβλίο του που εκδόθηκε το 1969. Συνέχισε να κρατάει τη στήλη για τα επόμενα είκοσι χρόνια σχεδόν και πολλά από τα κείμενα αυτά αποτέλεσαν πρώτη ύλη για τα βιβλία του. Με τον καιρό, όμως, ο πολυγραφότατος συγγραφέας άφησε μερικά από αυτά τα κείμενα να ξεχαστούν. Το Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου περιλαμβάνει ορισμένα από τα κείμενα αυτά. Σε αυτά συναντούμε τις συνηθισμένες του εμμονές – το σεξ, το αλκοόλ, τον τζόγο. Συναντούμε επίσης τις αντισυμβατικές απόψεις του για την πολιτική και τη λογοτεχνία, τις ταραχώδεις σχέσεις του με διάφορες γυναίκες, και τις ζωηρές περιπέτειές του στα κυκλώματα των ποιητών.
ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ...
Ίσως κάπου εκεί έξω να βρίσκεται ο μαθηματικός τύπος για τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής σου… Μερικές φορές όμως αρκεί απλώς να εμπιστευτείς την καρδιά σου.
Ένα τρυφερό, ευφυές μυθιστόρημα για τις αδερφικές σχέσεις, για την αληθινή αγάπη και για το πώς οι απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής ακολουθούν τη δική τους λογική.
Γνωρίστε τη Μίμι και τον Αρτ Μπράδερτον. Δυο αδέρφια που μένουν μαζί απ’ όταν έχασαν τους γονείς τους. Ο Αρτ είναι μαθηματική ιδιοφυΐα και πιστεύει πως οι άνθρωποι –συμπεριλαμβανομένης της αδερφής του– είναι ανίκανοι να πάρουν λογικές αποφάσεις όταν πρόκειται για την αγάπη. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν οι αλγόριθμοι. Η Μίμι, πάλι, πιστεύει πως τα μαθηματικά δεν είναι η απάντηση σε όλα και προτιμά να ακολουθεί την καρδιά της.
Όταν όμως η Μίμι αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να βρει την αδελφή ψυχή της, η επιμονή του Αρτ να ακολουθήσει ένα αυστηρό μαθηματικό σχέδιο μοιάζει λογική. Τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά, μέχρι τη στιγμή που η Μίμι γνωρίζει τον Φρανκ: έναν ρομαντικό, αυθόρμητο και ονειροπόλο τύπο. Παρά τη φανερή έλξη που νιώθει η Μίμι για εκείνον, ο Αρτ διατηρεί τις επιφυλάξεις του. Και τότε εκείνη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα δίλημμα: Μπορεί να παραβλέψει τους νόμους των μαθηματικών και να εμπιστευτεί την καρδιά της;
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου