Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν σε καλούν οι φωνές, μην απαντήσεις…
Μετά τον θάνατο των γονιών του στη φωτιά του σπιτιού τους, ο δεκατετράχρονος Ρίτσαρντ Ελόβντ πηγαίνει να μείνει με τους θείους του στην απομακρυσμένη πόλη Μπάλανταϊν. Ο Ρίτσαρντ κερδίζει πολύ γρήγορα τη φήμη του παρία κι όταν ένας συμμαθητής του, ο Τομ, εξαφανίζεται, όλοι υποπτεύονται το καινούργιο θυμωμένο αγόρι. Κανείς δεν τον πιστεύει όταν τους λέει ότι ο τηλεφωνικός θάλαμος στην άκρη του δάσους τον ρούφηξε σαν να ήταν σε ταινία τρόμου. Κανείς, εκτός από την Κάρεν, μια εξίσου μοναχική συμμαθήτρια που ενθαρρύνει τον Ρίτσαρντ να ακολουθήσει τα στοιχεία που η αστυνομία αρνείται να διερευνήσει. Εντοπίζει τον αριθμό που κάλεσε ο Τομ για να κάνει φάρσα σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στο Δάσος των Κατόπτρων. Εκεί βλέπει φευγαλέα ένα τρομακτικό πρόσωπο στο παράθυρο. Και τότε οι φωνές αρχίζουν να ψιθυρίζουν στο αυτί του… Όταν ένας ακόμη συμμαθητής εξαφανίζεται, ο Ρίτσαρντ πρέπει να βρει έναν τρόπο να αποδείξει την αθωότητά του –και σώσει το μυαλό του από την τρέλα–καθώς παλεύει με τη σκοτεινή μαγεία που πνίγει το Μπάλανταϊν και μεθοδεύει την καταστροφή του. Τελικά όμως, ίσως ο Ρίτσαρντ δεν είναι ο πιο αξιόπιστος αφηγητής της δικής του ιστορίας…

Προσωπική άποψη:
Ο συγγραφέας της πολύ πετυχημένης σειράς αστυνομικών βιβλίων "Harry Hole", και όχι μόνο αυτής, επιστρέφει με μία νουβέλα πολύ διαφορετική απ' ό,τι μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα, θέλοντας ίσως να κάνει μια συγγραφική στροφή και να δοκιμάσει τον εαυτό του, όχι μόνο σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, αλλά και σε διαφορετικές συγγραφικές και αφηγηματικές τεχνικές. Σίγουρα μια τέτοια απόφαση θα προξενήσει σύγχυση στους φανατικούς του αναγνώστες, που έχουν συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με τα αστυνομικά μυθιστορήματα, ενώ θα προκαλέσει και πολλές συζητήσεις στον χώρο των κριτικών, αν δεν το έχει ήδη κάνει, ωστόσο, καταλαβαίνω τη δημιουργική ανάγκη οποιουδήποτε να δοκιμαστεί σε κάτι έξω από τα συνηθισμένα του και πολύ περισσότερο το δικαίωμά του να προσπαθήσει να το κάνει. Τώρα, αν το αποτέλεσμα είναι πετυχημένο ή όχι... αυτό σηκώνει σκέψη και συζήτηση.

Ο δεκατετράχρονος Ρίτσαρντ, αφού έχασε τους γονείς του σε μια πυρκαγιά, μετακομίζει με τους θείους του στην απομακρυσμένη πόλη Μπάλανταϊν, προκειμένου να χτίσει μια νέα ζωή. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πολύ καλά γι' αυτόν, όχι μόνο γιατί αποκτά τη φήμη του bully, αλλά και γιατί όταν ένας "φίλος" του, ο Τομ, εξαφανιστεί, όλες οι υποψίες θα πέσουν πάνω του. Όμως, πώς θα μπορούσε να τους πείσει για το τι πραγματικά συνέβη; Ποιος θα τον πίστευε πως τον Τομ τον ρούφηξε το ακουστικό ενός τηλεφωνικού θαλάμου στην άκρη του δάσους, ενώ προσπαθούσαν να κάνουν μια φάρσα; Και ποιος θα τον πίστευε πως στο εγκαταλειμμένο σπίτι στο Δάσος των Κατόπτρων, είδε μια τρομακτική φιγούρα σε ένα απ' τα παράθυρά του; Πώς μπορεί ν' αποδείξει πως είναι αθώος, όταν ένα ακόμα παιδί εξαφανίζεται και η ενοχή του φαντάζει ακόμα πιο βέβαιη από πριν;

Η ιστορία είναι χωρισμένη σε τρία μέρη και καθένα απ' αυτά έχει και μια διαφορετική ταυτότητα. Στο πρώτο μέρος βλέπουμε τον πρωταγωνιστή μας να είναι μόλις δεκατεσσάρων ετών κι αντιμέτωπος με μια κατάσταση που δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε και να αντιπαλέψει, στο δεύτερο μέρος μεταφερόμαστε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μετά, όπου αρχίζουμε να έχουμε έντονες αμφιβολίες γύρω απ' όσα είχαμε πιστέψει έως τώρα, ενώ το τρίτο μέρος είναι εκείνο που όλα τα κομμάτια του παζλ αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους, αρχίζουμε να κατανοούμε καλύτερα το τι έχει συμβεί, ή τουλάχιστον, έτσι θέλουμε να πιστέψουμε, γιατί τελικά η αλήθεια ίσως να είναι πολύ πιο πολύπλευρη απ' όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

Η αφήγηση είναι εξ' ολοκλήρου χτισμένη πάνω στην αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ρίτσαρντ, του οποίου η φωνή μπορεί να εξιστορεί τα γεγονότα που διαδραματίζονται καθ' όλη τη ροή της πλοκής, ωστόσο, σε κάθε πράξη αυτής νιώθουμε σαν να μας παρουσιάζεται από ένα διαφορετικό πρόσωπο αυτού, μια ξεχωριστή ταυτότητά του, η οποία περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, καθιστώντας αδύνατον το να βασιστούμε στα λόγια του, να πιστέψουμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια του, πόσο μάλλον να τη θεωρήσουμε θέσφατη. Ο Ρίτσαρντ φαίνεται πολύ αληθινός σε όσα υποστηρίζει, ωστόσο, την ίδια στιγμή σε κάνει να νιώθεις πως προσπαθεί να σε εξαπατήσει, γεγονός που εντείνει την αγωνία σου και ενισχύει τις αμφιβολίες σου, μέχρι και το ανατρεπτικό φινάλε που είτε θα το λατρέψεις είτε θα το μισήσεις.

Νομίζω πως οι επιρροές του συγγραφέα από τη σχολή Stepehen King είναι αρκετά ξεκάθαρες, με το συγκεκριμένο βιβλίο να θυμίζει αρκετά, σε αισθητικό και όχι μόνο επίπεδο, τα πρώτα έργα του King. Παράλληλα, θα έλεγα ότι διακρίνω επιρροές και από τον Edgar Allan Poe, καθώς και από σύγχρονους κινηματογραφιστές, που έχουν ασχοληθεί με ταινίες που επικεντρώνονται στην αφήγηση μιας ιστορίας, μέσω της αφήγησης μιας άλλης -δεν θέλω να το κάνω πιο συγκεκριμένο, γιατί θα σας δώσω στοιχεία αναφορικά με την πλοκή, που δεν θα ήθελα. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε ένα πολυεπίπεδο θρίλερ τρόμου με έντονα στοιχεία μυστηρίου, τα οποία συνεχώς διαμορφώνονται και μεταβάλλονται, οδηγώντας σε μια σειρά από ανατροπές που καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον μας, αλλά κυρίως να μας διχάσουν. Σαφέστατα και δεν πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο του είδους, είναι όμως μια καλή προσπάθεια, που σε ένα επόμενο βήμα, αν είναι λίγο πιο πρωτότυπη και ελεύθερη των επιρροών της, μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερη.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Jo Nesbo
Μεταφραστής: Κονδύλης Γρηγόρης
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 280
ISBN: 978-618-03-3633-7