Τρεις κρατούμενες. Ένα κελί. Ένα σχέδιο που δοκιμάζει τις σχέσεις τους. Θα καταφέρουν να αποδράσουν από τις προσωπικές τους «φυλακές»;

Εμπνευσμένο από το “American Buffalo” του David Mamet, το Toxicity είναι ένα σύγχρονο έργο στο τώρα. Είναι η παρατήρηση του ανθρώπου σε οριακές συνθήκες από έναν εξωτερικό παρατηρητή. Ο εγκλεισμός και η στέρηση της πραγματικότητας παραμορφώνουν την αντίληψη, προσδίδοντας στα πράγματα διαφορετική βαρύτητα και σημασία. Τα κατώτερα ένστικτα, τα συναισθήματα, οι σκοτεινές σκέψεις διογκώνονται και γίνονται δαίμονες. Ο άνθρωπος στρέφεται ενάντια στον άνθρωπο και το είδος μας οδηγείται στον κανιβαλισμό, την ανθρωποφαγία, είτε προς εαυτόν είτε προς τους άλλους. Ο φόβος του να εξαφανιστεί, να μην υπάρχει, να μην ανήκει κάπου τον οδηγεί να διαλύσει και να εξαφανίσει είτε με δόλο είτε ακούσια.

Σημείωμα σκηνοθέτη:
Ο εγκλεισμός επηρεάζει τον τρόπο που λειτουργούν οι άνθρωποι σε συνθήκες πίεσης. Τους κάνει να αντιδρούν σπασμωδικά, με μια κανιβαλιστική διάθεση που μεταμορφώνει όλες τους τις σχέσεις σε τοξικές. Τα πιο δύσκολα συναισθήματα είναι εκείνα που εξαπλώνονται πιο εύκολα ανάμεσά μας, ο φόβος, η καχυποψία. Έχουμε μια τάση, ως άνθρωποι, να επαναπαυόμαστε σε αυτά. Να απομονωνόμαστε. Να σκεφτόμαστε εύκολα το χειρότερο.
Η μικροκοινωνία της φυλακής είναι ένας αντικατοπτρισμός και της κοινωνίας «έξω», με την διαφορά ότι στην κοινωνία έξω υπάρχουν περισσότεροι διέξοδοι διαφυγής. Όμως όταν αυτοί οι διέξοδοι χαθούν, είτε επειδή κάποιοι μας τις στέρησαν, είτε επειδή τις στερήσαμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, τα πιο άγρια ένστικτα της επιβίωσης αναδύονται στην επιφάνεια.
Οι έννοιες της εμπιστοσύνης, της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης χάνονται και δίνουν την θέση τους στον φόβο, την καχυποψία και τον ατομισμό. Κι έτσι, σε μια κοινωνία που επικρατούν αυτά τα συναισθήματα, γεννιέται το ερώτημα: πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά;
Επί σκηνής, τρεις ηθοποιοί. Τρεις γυναίκες. Τρεις κρατούμενες. Ένα mexican standoff χωρίς πραγματικό νικητή. Ένα τρίγωνο που η σύγκρουση θα περνάει από τον ένα στον άλλο σαν μπαλάκι. Το σκηνικό: ένα στενό κελί φυλακής. Η ατμόσφαιρα είναι ασφυκτική. Τα σώματα των ηθοποιών παλεύουν με τον χώρο. Σε μια καθημερινότητα όπου η κάθε μέρα μοιάζει ίδια με την προηγούμενη, η υπομονή εξαντλείται, οι θεματικές εξαντλούνται, η κούραση της στασιμότητας υπερκαλύπτει την όρεξη για ζωή και η γλώσσα αλλάζει. Ο λόγος γίνεται άμεσος, κοφτός, επιτακτικός, άναρχος και επαναληπτικός. Η φόρμα της παράστασης είναι ρεαλιστική. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στις σχέσεις των χαρακτήρων και στη δυναμική μεταξύ τους, μέσα από μια προσέγγιση φυσικής υποκριτικής. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε μια μαύρη κωμωδία, που ταξιδεύει τον θεατή μέσα από διαδοχικά στάδια συναισθημάτων.

Συντελεστές:
Συγγραφέας: Γιώργος Νικολόπουλος, Μαρία Δαμασιώτη
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νικολόπουλος
Δραματουργία: Γιώργος Νικολόπουλος, Μαρία Δαμασιώτη
Σκηνογραφία και ενδυματολογία: Σοφία Παππά
Κίνηση: Παύλος Ιορδανόπουλος
Φωτισμοί: Κωνσταντίνα Ποντίκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βαγγέλης Αμπατζής, Άννα Καβάκα
Φωτογραφίες / Trailer: Ορέστης Τσιτούρης
Αφίσα: Βαγγέλης Γαβριηλίδης
Ερμηνεύουν: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Σταύρια Νικολάου, Φανή Ξενουδάκη

Πληροφορίες παράστασης & εισιτήρια:
Πού: Τεχνοχώρος ΦΑΜΠΡΙΚΑ | Μεγ. Αλεξάνδρου 125, Αθήνα
Πότε: Από 05 Μαΐου | κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Ώρα: 21.00μ.μ.
Διάρκεια: 75'
Online: More.com
Τιμή εισιτηρίου: 15€