Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ζάχαρη. Μπαχαρικά. Και όλα τα καλά.
Η Ανδρομέδα –Άνι– Γουάιλντγουντ έχει την τέλεια ζωή. Ο φημισμένος φούρνος της με τα λαχταριστά γλυκά, το προσεγμένο της σπίτι, αλλά και η ίδια είναι πάντα στην εντέλεια. Τα μαλλιά της είναι άψογα ακόμη κι αν βρέχει, το γυάλινο τραπεζάκι του σαλονιού της δε γεμίζει ποτέ δαχτυλιές (ή πατουσάκια από την Κάρμα, τη γάτα της).
Έχει ακλόνητη υπομονή, λύνει κάθε πρόβλημα κι όλοι μπορούν να καταφύγουν σε εκείνη. Και όλα αυτά χάρη στο ξόρκι που της έμαθε η μητέρα της. Αλλά η μαγεία έχει πάντοτε ένα αντίτιμο και το τίμημα για την τελειότητα είναι βαρύ.
Η Άνι όμως επιμένει παρά τις παρενέργειες, αφού θέλει να αποδείξει στους άλλους (και ιδίως στη Μαγεινότητα) τις ικανότητές της για να διασφαλίσει τη θέση της στον κόσμο της μαγείας. Άλλωστε, της αρέσει να κρατά τους άλλους ικανοποιημένους.
Έτσι, όταν οι Θαυμαστοί τής προτείνουν να αναλάβει τη Μέιβ, μία έφηβη μάγισσα με εκρήξεις δύναμης, δέχεται χωρίς δεύτερη σκέψη. Η Άνι και η Μέιβ απομονώνονται για τα μαθήματά τους σε μία εγκαταλελειμμένη αγροικία – ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν, μέχρι που ο μυστηριώδης και πανέμορφος ιδιοκτήτης της αγροικίας επιστρέφει απροειδοποίητα.
Τώρα, η Άνι αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η επιμελώς φροντισμένη ζωή της είναι μάλλον μοναχική. Κι αναρωτιέται: Αφού όλα πάνω της είναι τόσο τέλεια, γιατί νιώθει τόσο… ατελής;
Μια ιστορία για το πώς μπορούμε να αγκαλιάσουμε τις αναπόφευκτες ατέλειες της ζωής, πασπαλισμένη με μπόλικο γέλιο και μία γερή δόση μαγείας.

Προσωπική άποψη:
Παίρνοντας στα χέρια μου το "Uncharmed", το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Rewitched" της Lucy Jane Wood -πρόκειται για αυτόνομες ιστορίες στο ίδιο σύμπαν, άρα η σειρά έκδοσής τους δεν επηρεάζει σε τίποτα την αναγνωστική εμπειρία-, η αλήθεια είναι πως περίμενα ένα ακόμα τυπικό, cozy φθινοπωρινό ανάγνωσμα, πασπαλισμένο με δόσεις μαγείας και ρομαντισμού. Ωστόσο, αυτό με το οποίο ήρθα τελικά αντιμέτωπη ήταν αρκετά διαφορετικό, όχι γιατί δεν διαθέτει όλα τα προαναφερόμενα, αλλά γιατί πέραν αυτόν, η ιστορία διαθέτει ένα συναισθηματικό και ψυχικό βάθος που σε ξαφνιάζει, αναλύοντας ανθρώπινος χαρακτήρες και τα πλαίσια της ζωής τους μέσα από ένα πρίσμα ρεαλισμού με το οποίο μπορείς να ταυτιστείς σε πολύ μεγάλο βαθμό, προσφέροντάς σου παράλληλα τροφή για σκέψη.

Η Άνι Γουάιλντγουντ είναι μάγισσα, ιδιοκτήτρια ενός φημισμένου φούρνου στο Λονδίνο, με μια επιμελώς φροντισμένη ζωή, όπου όλα μοιάζουν να βρίσκονται στην εντέλεια. Η ίδια κάνει ό,τι μπορεί προσκειμένου να συντηρεί την τέλεια εικόνα της, αξιοποιώντας στο έπακρο τα ξόρκια που της έμαθε η μητέρα της, είναι ευχάριστη στους γύρω της, οι οποίοι καταφεύγουν σε εκείνη όταν χρειάζονται βοήθεια, και παρά που η μαγεία έχει το τίμημά της, εκείνη είναι αποφασισμένη ν' αποδείξει την αξία της, ιδίως στη Μαγεινότητα, και να διατηρήσει τη θέση της στον κόσμο της μαγείας. Έτσι, όταν εκείνοι της αναθέτουν να αναλάβει την Μέιβ, μια έφηβη μάγισσα που δεν έχει τον έλεγχο των δυνάμεών της, δέχεται δίχως δεύτερη σκέψη και μετακομίζει μαζί της σε μια απομονωμένη καλύβα στο δάσος, για ν' αρχίσει η εκπαίδευσή της.

Ωστόσο, η καλύβα αυτή ανήκει σε έναν άλλο μάγο, τον Χαλ, ο οποίος δεν έχει ενημερωθεί για την όλη συνθήκη, και η απρόσμενη επιστροφή του, σε συνδυασμό με το ότι ο ίδιος είναι πανέμορφος, θα φέρει αναστάτωση στην Άνι. Η συναναστροφή και η συμβίωση με τον Χαλ και την Μέιβ την κάνει να συνειδητοποιήσει πως η "τέλεια" ζωή της είναι στην πραγματικότητα πολύ μοναχική και η ίδια, ζώντας μέσα στα πλαίσια αυτή, εντελώς ατελής, παρά την εικόνα που φροντίζει να δείχνει προς τα έξω. Παράλληλα, αναδύονται και εξωτερικές απειλές αφού, τόσο η Μαγεινότητα όσο κι άλλες εξωτερικές μαγικές δυνάμεις, δείχνουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για τις πανίσχυρες δυνάμεις της Μέιβ, με τον καθέναν από αυτούς να θέλει να τις χρησιμοποιήσει προς όφελός του.

Συνήθως, τα βιβλία που χρησιμοποιούν τη μαγεία ως αφηγηματικό άξονα, είτε το κάνουν στα πλαίσια του μαγικού ρεαλισμού, είτε με μια πιο ελαφριά, κωμική διάθεση, όμως το "Uncharmed" δεν είναι μία απ' αυτές τις περιπτώσεις. Είναι ένα φανταστικό στοιχείο μεν, λειτουργεί παράλληλα δε ως ένας συμβολισμός του εσωτερικού κόσμου των χαρακτήρων. Κάθε μαγικό στοιχείο και ο τρόπος που αυτό χρησιμοποιείται, αντιπροσωπεύει και μια συναισθηματική τους κατάστασης, μια συνθήκη μέσω της οποίας εκδηλώνονται οι επιθυμίες, οι φόβοι, οι ανασφάλειές τους, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να ελέγξουν το όποιο χάος στη ζωή τους. Θεωρητικά, ένας μαγικός κόσμος θα έπρεπε να είναι τέλειος, όμως, μέσα απ' την ιστορία αυτή αποδεικνύεται πως δεν είναι έτσι, γιατί το "τέλειο", προκειμένου να συντηρηθεί, απαιτεί ψυχική κόπωση, απομόνωση, συνεχή προσπάθεια ν' αποδείξεις κάτι στους άλλους, περισσότερο απ' ότι σε σένα, δημιουργώντας μια μάσκα που τελικά σε "καταπίνει" και σε βαραίνει.

Η Wood αφηγείται με πολύ όμορφο και παραστατικό τρόπο την ιστορία της, δομώντας τον κόσμο της με λεπτομέρεια και παραστατικότητα, μα πάνω απ' όλα, μ' ένα αίσθημα τρυφερότητας, που σε κάνει να νιώθεις οικεία και άνετα μέσα σε αυτόν. Η αφηγηματική ροή αρχικά είναι κάπως αργή, αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι θέλει να μας συστήσει τον κόσμο αυτό και ό,τι τον απαρτίζει -ανάμεσά τους και τη Μαγεινότητα-, ενώ όσο περισσότερο προχωράει η ιστορία και οι ήρωές μας αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, τόσο περισσότερο η ροή αυξάνεται, όπως και οι εντάσεις, αφηγηματικές και -κυρίως- συναισθηματικές, με τις μεταξύ τους σχέσεις να χτίζονται σταδιακά μεν, ουσιαστικά δε. Χαρακτήρες αληθινοί, ρεαλιστικοί, που στα πρόσωπά τους μπορούμε να βρούμε κι εμείς οι ίδιοι κάτι από τον εαυτό μας. Χαρακτήρες που αρχικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, αλλά που στο τέλος δένονται και γίνονται οικογένεια, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί το επιλέγουν.

Το "Uncharmed" είναι ένα cozy fantasy μυθιστόρημα στην επιφάνεια, κάτω απ' αυτήν, όμως, είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό, που το καθιστά βαθιά συγκινητικό και που σε αγγίζει με τρόπους που δεν το περίμενες. Οι ανθρώπινες σχέσεις, σε όλα τα επίπεδα, βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής, με τους χαρακτήρες μας, όσο τέλειοι κι αν φαντάζουν προς τα έξω, και ιδίως η Άνι, να είναι πραγματικοί άνθρωποι, με φόβους, ανασφάλειες και αδυναμίες, με τον καθέναν από αυτούς να ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη θέση του στον κόσμο. Είναι μια ιστορία για την χειραφέτηση, μέσα σε έναν κόσμο που προβάλλει την τελειότητα ως κάτι ιδανικό, χωρίς όμως πραγματικά να είναι. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ν' αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και να τον αγαπάμε γι' αυτό που είναι, με όλες τις ατέλειες και τα τρωτά σημεία του, να θέτουμε τα όριά μας και ν' ακούμε τις ανάγκες μας, και το το "ταξίδι" μέχρι τη συνειδητοποίηση αυτή είναι πολύ πιο σπουδαίο απ' όσο ίσως πιστεύει κανείς.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lucy Jane Wood
Μεταφραστής: Πατίκα Βασιλική
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 448
ISBN: 978-618-01-6328-5