Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν μετακομίσαμε στη Δυτική Βιρτζίνια λίγο πριν από την αποφοίτησή μου, αναγκάστηκα να συμβιβαστώ με το νέο μας σπίτι, τη δύσκολη πρόσβαση στο Ίντερνετ και άλλες εκνευριστικές καταστάσεις μέχρι που… εντόπισα τον γείτονά μου με τα καταπράσινα μάτια. Τα πράγματα έδειχναν ότι θα εξελιχθούν καλά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ…
Ο Ντέιμον είναι εξοργιστικός. Αλαζόνας. Δεν τα πάμε καλά. Καθόλου. Αλλά όταν ένα φορτηγό έρχεται καταπάνω μου και ο Ντέιμον παγώνει κυριολεκτικά τον χρόνο με ένα κούνημα του χεριού του, κάτι απίστευτο συμβαίνει. ΕΝΑΣ ΚΑΥΤΟΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΕΝΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.
Καλά ακούσατε. Εξωγήινος. Ο Ντέιμον και η αδελφή του έχουν έναν σωρό εχθρούς που επιδιώκουν να αποκτήσουν τις δυνάμεις τους. Ο μόνος τρόπος να βγω ζωντανή από όλο αυτό είναι να μείνω όσο πιο κοντά στον Ντέιμον γίνεται. ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΛΑΒΩ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΩ ΕΓΩ ΠΡΩΤΗ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ.

Προσωπική άποψη:
Η αλήθεια είναι πως θέλω να πω πολλά πράγματα για τον "Οψιδιανό", αλλά θεωρώ πως πριν το κάνω πρέπει να ζητήσω δύο συγνώμες. Πρώτα απ' όλα, χρωστάω μία συγνώμη στις φίλες μου Ειρήνη, Γιώτα και Χαϊδουλίνα, οι οποίες για περισσότερο από ένα χρόνο μού είχαν φάει κυριολεκτικά τ' αφτιά με την συγκεκριμένη σειρά βιβλίων κι εγώ, ως άλλος άπιστος Θωμάς, απέφευγα επιδέξια να ασχοληθώ μαζί της. Τη δεύτερη συγνώμη την χρωστάω στη νεανική φανταστική λογοτεχνία, στην οποία έχω γυρίσει την πλάτη μου τελευταία. Αλλά κακά τα ψέματα, ας το παραδεχτεί κι εκείνη... όλο ξαναζεσταμένο φαγητό μας προσέφερε από ένα σημείο και μετά και δεν λέω, δεν έχω πρόβλημα με την επανάληψη στον πυρήνα της, αλλά με το να μην έχει δική της ταυτότητα. Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ, θα το καταλάβετε στην πορεία.

Η Κατ μετακομίζει μαζί με τη μητέρα της σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, με τις δυο τους να έχουν αποφασίσει να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή τους, έπειτα από το θάνατο του πατέρα της πρώτης λίγα χρόνια νωρίτερα. Η Κατ, βέβαια, δεν είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με τη νέα της καθημερινότητα στη μικρή πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια, αλλά έχει αποφασίσει να συμβιβαστεί για χάρη της μητέρας της. Όπως για χάρη της αποφασίζει να μιλήσει στον καυτό, αλαζονικό γείτονα του διπλανού σπιτιού, ο οποίος αποδεικνύεται μεγάλος κόπανος. Η κόντρα μεταξύ τους φουντώνει από την πρώτη τους κιόλας συνάντηση, και όταν η Κατ αρχίζει να κάνει παρέα με τον αδερφή του Ντέιμον, την Ντι, αυτή γίνεται ακόμα πιο έντονη. Μέχρι που οι συνεχείς καβγάδες τους και μια σειρά μυστήριων γεγονότων οδηγούν σε μία απίστευτη αποκάλυψη. Ο Ντέιμον και η Ντι δεν είναι άνθρωποι, αλλά εξωγήινοι και μάλιστα, δεν είναι οι μοναδικοί στη Γη. Και σαν να μην έφτανε ότι η γνώση αυτή είναι αρκετά θανάσιμη για την ίδια, η έλξη ανάμεσα σε εκείνη και τον Ντέιμον γίνεται όλο και πιο έντονοι, την ίδια ώρα που οι εχθροί τους τούς πλησιάζουν επικίνδυνα.

Μπορεί να περιμένατε να ισχυριστώ πως η σειρά των "Φωτεινών" είναι κάτι το ιδιαίτερο και το πρωτότυπο, μια νέα πρόταση στην κορεσμένη κατηγορία της νεανικής φανταστικής λογοτεχνίας. Όμως, όχι, δεν θα το κάνω, γιατί ούτε πρωτότυπη είναι, ούτε αποτελεί μία εναλλακτική πρόταση. Αντίθετα, πρόκειται για μια ιστορία την οποία έχουμε συναντήσει -και διαβάσει- δεκάδες φορές τα τελευταία χρόνια. Είμαι βέβαιη πως στο σημείο αυτό έχετε ανασηκώσει το φρύδι κι αναρωτιέστε αν είμαι στα καλά μου, πράγμα που θεωρώ αρκετά λογικό, εξού και σπεύδω να εξηγηθώ. Λοιπόν, φίλοι αναγνώστες, "Οι Φωτεινοί" δεν ξεχωρίζουν εξαιτίας της μοναδικότητάς τους, αλλά χάρη στην μοναδικότητα της συγγραφέως τους. Η Armentrout παίρνει ένα από τα πιο χιλιοειπωμένα story line των τελευταίων ετών και χωρίς να το αναδιαμορφώνει σε τρομακτικό βαθμό, καταφέρνει να το κατακτήσει, να το κάνει ολότελα δικό της και να τους προσδώσει μία ξεχωριστή, μοναδική ταυτότητα.

Η Armentrout έχει πιάσει για τα καλά τον παλμό της σύγχρονης νεολαίας, χτίζοντας τον σκηνικό και τους ήρωές της με υλικά αγνά, ατόφια, τοποθετώντας τους μέσα σε καταστάσεις αληθινές, που αντιμετωπίζονται με τρόπο ρεαλιστικό, οικείο και διόλου επιτηδευμένο. Η φρεσκάδα του λόγου της, η νεανική γραφή της, οι άκρως παραστατικοί και αληθοφανείς διάλογοί της, και όλα αυτά εμποτισμένα με το καυστικό, κυνικό, βιτριολοικό της χιούμορ που λάτρεψα -και που θεωρώ πως σε πολλά σημεία μοιάζει με το δικό μου-, είναι στοιχεία που από μόνα τους αλλά και συνδυαστικά, δεν είναι δυνατόν να μην σε γοητεύσουν και να μην σε παρασύρουν σε ένα μοναδικό ταξίδι που σου υπόσχεται τα πάντα. Μεγάλους έρωτες, καταστροφικά πεπρωμένα, επικίνδυνους εχθρούς, καθώς και μία ταξική -κατά κάποιον τρόπο- διαφορά ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι, που κόντρα σε όλα τα πρέπει, τα ένστικά τους τούς ωθούν τον έναν κοντά στον άλλον.

Φυσικά, το μεγάλο χαρτί της ιστορίας αυτής δεν είναι η εξωγήινη καταβολή της, αλλά οι απίθανοι πρωταγωνιστές της, που πλαισιώνονται από εξίσου ενδιαφέροντες δευτεραγωνιστές που διόλου διακοσμητικοί δεν είναι και που ο καθένας παίζει το ρόλο του. Η Κατ είναι η δυναμική, με τσαμπουκά και κοφτερή γλώσσα ηρωίδα που δεν περιμένει από κανέναν να την σώσει αλλά που τολμά να πάρει τη ζωή στα χέρια της, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των πρωταγωνιστριών σε αντίστοιχες ρομαντικές, φανταστικές ιστορίες, που έχουν καταφέρει περιέργως να μείνουν στην Ιστορία έχοντας κάνει... τίποτα. Όσο για τον Ντέιμον, τι να πούμε; Ο γοητευτικός, προστατευτικός, εμμονικός κάφρος που όλες θα ερωτευόμασταν παρά που θα θέλαμε την ίδια στιγμή να του σπάσουμε τα μούτρα. Συνδυασμός που σκοτώνει, λοιπόν, και μια χημεία που δεν σε αφήνει αδιάφορο, τοποθετημένα στα πλαίσια μιας ιστορίας με δράση, ένταση και χιούμορ συνάμα, που υπόσχεται πολλά για το μέλλον.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: Jennifer L. Armentrout
Μεταφραστής: Αργυρίου Αναστάσιος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 408
ISBN: 978-618-01-1009-8