Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Το Σάββατο, 15 Ιουλίου, με απήγαγε ένας άντρας, ενώ ήμουν στον δρόμο και έκανα τζόγκιγκ στη διασταύρωση κοντά στη φάρμα Γκούμσερε. Είχε ένα παλιό άσπρο αυτοκίνητο. Τώρα είμαι μέσα στο πορτμπαγκάζ του…
Πριν από δεκαεπτά χρόνια, ο Βίλιαμ Βίστιν διερευνούσε μία από τις πλέον διαβόητες εγκληματικές υποθέσεις, τη δολοφονία της νεαρής Σεσίλια Λίντε. Ύστερα από την αποκάλυψη παραποίησης αποδεικτικών στοιχείων, που καταδίκασαν τον ύποπτο, ο επιθεωρητής Βίλιαμ Βίστιν τίθεται σε διαθεσιμότητα.
Αυτός που πέρασε όλη την επαγγελματική του ζωή ως «θηρευτής» τώρα γίνεται το «θήραμα». Για να ανακαλύψει τι πραγματικά έγινε τότε, πρέπει να δράσει παρασκηνιακά, έχοντας όμως τη βοήθεια της δημοσιογράφου κόρης του Λίνε αλλά και κάποιων άλλων απρόσμενων συνεργατών.
Όταν εξαφανίζεται ακόμα μία νεαρή γυναίκα, αρχίζει ένας εξοντωτικός αγώνας δρόμου…

Προσωπική άποψη:
Όταν πριν από μερικούς μήνες κυκλοφόρησε το "Έγκλημα στα Φιόρδ" του Lier Jorn Horst, δεν το είχα υποστηρίξει ιδιαίτερα ένθερμα. Κάτι η πλοκή, κάτι ο αφηγηματικός ρυθμός, κάτι -και κυρίως- που έλειπαν κομμάτια της προσωπικότητας του κεντρικού ήρωα, τα οποία είχαν δοθεί στο αναγνωστικό κοινό του Horst στα έξι προηγούμενα βιβλία της σειράς, δεν κατάφερε να με πείσει. Όχι τουλάχιστον όσο πιθανότατα να μπορούσε σε μιαν άλλη περίπτωση και κυρίως, όχι όσο εγώ θα ήθελα προκειμένου να δικαιολογήσω τα βραβεία και την αναγνώριση που έχει το συγκεκριμένο έργο. Φυσικό επόμενο ήταν, λοιπόν, να ξεκινήσω να διαβάζω "Τα κυνηγόσκυλα" με μια κάποια προκατάληψη, για να μην πω με σχεδόν κακή διάθεση. Βέβαια, η πραγματικότητα με διέψευσε, όχι γιατί το βιβλίο είναι αριστούργημα, αλλά γιατί σίγουρα είναι καλύτερο από το προηγούμενο.

Πριν από δεκαεπτά χρόνια, ο Βίλιαμ Βίστιν είχε αναλάβει μία από τις υποθέσεις εκείνες που είχαν αναστατώσει και σοκάρει την κοινωνία της χώρας του. Ένας άντρας απήγαγε και δολοφόνησε ένα νεαρό κορίτσι, όμως χάρη στον Βίστιν, συνελήφθη και μπήκε στη φυλακή. Σήμερα, μια κατηγορία για εμφύτευση ψευδών αποδεικτικών στοιχείων σε αυτά της υπόθεσης, έρχεται να ελευθερώσει τον άνθρωπο εκείνο που, όπως όλα δείχνουν, έχασε άδικα τόσα χρόνια στη φυλακή, αλλά και να μεταμορφώσει τον Βίστιν από θηρευτή σε θήραμα. Η απομάκρυνσή του από το Αστυνομικό Σώμα είναι μόνο η αρχή, με τον ίδιο να είναι αποφασισμένος να ψάξει και να μάθει την αλήθεια, καταφεύγοντας στη βοήθεια της κόρης του, ενώ άνθρωποι που δεν περίμενε πως θα σταθούν στο πλευρό του, στηρίζουν την προσπάθειά του ν' αποδείξει πως όχι μόνο είναι αθώος, αλλά πως στην πλάτη του παίχτηκε ένα στημένο παιχνίδι που αποσκοπεί σε πολλά περισσότερα.

Θα ξεκινήσω από το ότι το βιβλίο έχει πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, η οποία είναι πολύ καλοδουλεμένη, σφιχτή, γεμάτη δράση κι ένταση, και παρά που δεν είναι ιδιαίτερα ευφάνταστη ως προς την ύπαρξη και διαχείριση των όποιων ανατροπών της, καταφέρνει να διατηρήσει το αναγνωστικό μας ενδιαφέρον σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Αν μη τι άλλο, η αφήγηση έχει μια καλή, σταθερή ροή, με τις κορυφώσεις της εκεί όπου χρειάζεται, χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές ή σε προσπάθειες εντυπωσιασμού που τελικά δεν πείθουν κανέναν -μεγάλη πληγή αυτή για το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα, που όσο πιο πολύπλοκα είναι, θεωρητικά, τα πράγματα, τόσο καλύτερα νομίζει ο συγγραφέας πως είναι και ως προς την απόδοση της πράξης τους-, με τον Horst να μας προσφέρει μια καθαρόαιμη αστυνομική περιπέτεια, που μοιάζει σαν να 'ναι λίγο βγαλμένη από μιαν άλλη εποχή, ίσως των 90's, που όμως είναι απολαυστική στην ανάγνωσή της.

Αυτή τη φορά ο Βίστιν κατάφερε να μου κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον, αλλά και με κάνει να νιώσω μεγαλύτερη οικειότητα μαζί του, σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη υπόθεση είναι πολύ προσωπική για τον ίδιο, σε περισσότερα από ένα επίπεδα, και πως έχει παρελθόν μαζί της. Αυτό ίσως και να είναι ο λόγος που δείχνει πιο προσηλωμένος στο σκοπό του, θέτοντας πολύ συγκεκριμένους στόχους και έχοντας πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα στο μυαλό του, στοιχεία που συνδυαστικά οδηγούν σε μια έκφραση αφοσίωσης που προσωπικά με γοήτευσε σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Επιπλέον, υπάρχει πολύ ωραία αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους χαρακτήρες, αλλά και ισορροπημένη διάδραση αυτών με τον πυρήνα της ιστορίας, σε όποιο στρατόπεδο για αν τάσσονται. 

Συνοψίζοντας, "Τα κυνηγόσκυλα" είναι μια αστυνομική περιπέτεια με πολύ ξεκάθαρη ταυτότητα, που θυμίζει κάτι από το νουάρ μιας άλλης εποχής. Η πλοκή είναι άρτια, το ίδιο και η αφήγηση, δεν δημιουργούνται κενά κατά την διάρκεια αυτής, ενώ αποφεύγονται δεξιοτεχνικά μανιέρες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε όλεθρο, στην προσπάθεια εντυπωσιασμού του αναγνώστη. Αν, λοιπόν, απολαύσατε το "Έγκλημα στα φιόρδ", είναι σίγουρο πως το συγκεκριμένο βιβλίο θα το απολαύσετε πολύ περισσότερο, αφού η ιστορία του, όντας πιο προσωπική, έχει περισσότερα σημεία με τα οποία μπορείτε να ταυτιστείτε, ενώ σας επιτρέπει να δείτε μια μεριά του πρωταγωνιστή που ίσως να μην φανταζόσασταν και που, θέλω να πιστεύω, θα βρείτε πολύ πιο ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη. Άλλωστε, τα στημένα παιχνίδια πάντα τείνουν να εξιτάρουν τους αναγνώστες, όποτε δεν βλέπω το λόγο να μην συμβεί κάτι ανάλογο και στην προκειμένη περίπτωση.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lier Jorn Horst
Μεταφραστής: Παπαγρηγοράκη Δέσποινα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 448
ISBN: 978-960-605-235-4