
Συνοπτική περίληψη του έργου:
Μια παρέα πέντε φίλων πηγαίνουν να επισκεφτούν το παλιό σπίτι του παππού του ενός.
Μια παρέα πέντε φίλων πηγαίνουν να επισκεφτούν το παλιό σπίτι του παππού του ενός.
Στη διαδορμή με το αυτοκίνητο παίρνουν μαζί τους έναν παράξενο άντρα που κάνει ώτο-στοπ που αρχίζει να τους λέει περίεργα πράγματα.
Λίγο αργότερα βρίσκονται στη μέση της αμερικάνικης ερήμου και αντιμέτωποι με μια οικογένεια καννιβάλων και ιδίως ενός σχιζοφρενή δολοφόνου.
Προσωπική άποψη:
Ο Hooper, το 1974, μια εποχή όπου τα horror movies είχαν την τιμητική τους, με ένα πενιχρό budget και άγνωστους πρωταγωνιστές, αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία τρόμου βασισμένη πάνω στην ιστορία του Ed Gain. Δεν θέλησε να κάνει ακριβή καταγραφή κι απεικόνιση των πραγματικών γεγονότων αλλά, να χρησιμοποιήσει μια γεύση τους για να πλάσσει ένα διεστραμμένο χαρακτήρα που έμελλε, χωρίς ούτε ο ίδιος να το περιμένει, να σημαδέψει την ιστορία και το όνομά του να μεγαλώσει γεννιές και γεννιές.
Ο Hooper έπειτα από αυτή την ταινία, που για πολλά χρόνια ήταν απαγορευμένη σε πολλές χώρες, έμελλε να γίνει κορυφαίο όνομα στον χώρο του τρόμου. Η ταινία, όχι μόνο απέφερε τρελά κέρδη αλλά, αποτελεί μέχρι και σήμερα ένα σπουδαίο κεφάλαιο του κινηματογραφικού τρόμου και μάλιστα, δεν είναι λίγες οι ταινίες αλλά και οι δημιουργοί που εμπνεύστηκαν από αυτήν. Και όλα αυτά για έναν και μόνο λόγο. Γιατί ο Hooper δημιούργησε μια οικονομική ταινία τρόμου, αλλά όχι φτηνή.
Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι σκοτεινή και υπέροχη. Ένα πέπλο μυστηρίου μοιάζει να είναι επιμελώς απλωμένο και μπορείς να μυρίσεις σχεδόν την σαπίλα των πτωμάτων και της βίας. Μιας βίας που δεν αποτυπώνεται με προκλητικά αιματοβαμμένο τρόπο, χωρίς να παραλείπεται ωστόσο,μένει κρυμμένη στις σκιές, να υποβόσκει και να ξεσπάει από ιδιαίτερες γωνίες λήψεις προκαλώντας έτσι τον πηγαίο φόβο μας. Ένα φόβο που δεν πηγάζει από τρομακτικές απαραίτητα εικόνες αλλά, κατ’ εξοχήν από την παράνοια που κυκλοφορεί γύρω από τους πρωταγωνιστές προκαλώντας την ανατριχίλα μας.
Από την εναρκτήρια κι όλας σκηνή στη μέση της αμερικανικής ερήμου, παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. Ρίγη έχουν αρχίσει να μας διαπερνάνε και περιμένουμε με αγωνία από που θα έρθει το μοιραίο χτύπημα σε κάθε έναν από τους πρωταγωνιστές. Ο θάνατος υπάρχει διάχυτος στην ατμόσφαιρα και τον νιώθουμε τόσο εμείς, όσο και οι πρωταγωνιστές. Μόνο που εκείνοι με αγωνία προσπαθούν να ξεφύγουν από μια μοίρα που εμείς, δεν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και που γνωρίζουμε ότι εκείνοι δεν μπορούν να αποφύγουν.
Αν και ψιλοάγνωστο, το cast της ταινία δίνει τον καλύτερο, το πιο ρεαλιστικό κομμάτι του εαυτού του. Οι ερμηνείες τους είναι εκρηκτικές χωρίς να καταφεύγουν σε μανιερισμούς και υπερβολές, οι εκφράσεις τους είναι μοναδικές ως προς την εξωτερίκευση του φόβου και της αγωνίας που νιώθουν καταφέρνοντας να μας μεταφέρουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους ακόμα και στις πιο ακραίες στιγμές του έργου.
Τελικά ο Hooper δημιούργησε μια ταινία με ντοκιμενταρίστικες προδιαγραφές που πρώτο και κύριο στόχο της είχε να προκαλέσει τον φόβο μας και να παίξει με τα νεύρα μας. Και το πετυχαίνει με μεγάλη επιτυχία αφού, ακόμα και 35 χρόνια μετά η ταινία, όχι μόνο δεν φαντάζει παλαιομοδίτικη στα μάτια μας αλλά, προκαλεί την ίδια ακριβώς αίσθηση με την πρώτη θέαση. Μια αμφιλεγόμενη κι ανατριχιαστική ταινία που, δεν οφείλετε απλά να έχετε δει αλλά, να την έχετε και στην συλλογή σας. Ένα διαμάντι των κλασσικών ταινιών τρόμου.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος Με Το Πριόνι
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Tobe Hooper
Πρωταγωνιστές: Marilyn Burns, Allen Danziger, Paul A. Partain, William Vail, Teri McMinn, Gunnar Hansen, Edwin Neal, Jim Siedow, John Dungan, John Larroquette
Παραγωγή: 1974
Διάρκεια: 83’
Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:








44 Σχόλια:
@ Σωκράτη το remake αύριο!
Είδες; Σου είχα υποσχεθεί κείμενα και τα έχεις!
Αμάν με αυτό τον τίτλο... μια ζωή έχω βαρεθεί ν' ακούω κόσμο να φωνάζει! :p
Παναγιτσα μου! Πως αντεχεις να βλεπεις τετοια εργα! Απαπαπαπαπα!
Καλο μηνα περασα να πω και σκιαχτηκα!
@ Σωκράτη θα μείνω στο 9.
@ Καλημέρα και καλό μήνα Butterfly μου!
:p Είδες; Έχω μια δόση ψυχανωμαλίας, μου αρέσουν τα θρίλερ πολύ!
@ Τίποτα Σωκράτη! :)
Τι να κάνουμε; Δεν είναι αυτές οι ταινίες για τα νεύρα όλων! ;)
Η Butterfly μας είναι ευαίσθητη! :D
Μου ειχε σηκωθει η τριχα οταν το ειχα δει.Απιστευτο ψυχικο τραυμα!
""έμελλε να γίνει κορυφαίο όνομα στον χώρο του τρόμου.""
και ας μην έχει κάνει τίποτα από τότε:P
τα έχουμε πει για την ταινία...οποτε να μην τα ξανά λέω.
το αφιέρωμα ε:P
""Ημιαποτυχημένα τα sequels-αρπαχτές, που προσβάλλουν αυτό το αριστούργημα.""
sorry που θα σε στεναχωρήσω...αλλα αυτό ακριβώς είναι το remake:P
Τι τέλεια ταινία. Νιώθεις την αγωνία σε ολα τα πλάνα. Δεν υπάρχει καν μέτρο σύγκρισης με τις καινούριες του είδους. Βέβαια ο Hooper έκανε μεγάλο κακό εισάγωντας το βασικό κόνσεπτ "κάτι ηλίθιοι κόβουν δρόμο και πέφτουν σε δολοφόνο" που έγινε αφορμή για ανεκδιήγητες ταινιούλες!
Εδώ έχουμε τρόμο στην πιο αυθεντική του μορφή με τον Leatherface να κομματιάζει με το πριόνι του την αγία Αμερικανική οικογένεια!
Πόσο τη λατρεύω αυτή την ταινία...
""κάτι ηλίθιοι κόβουν δρόμο και πέφτουν σε δολοφόνο" που έγινε αφορμή για ανεκδιήγητες ταινιούλες!""
τι λες καλε...είναι απίστευτα διασκεδαστικές αυτές οι ανεκδιήγητες ταινιούλες:P
ποσο θα θελα να δω μια ταινία που να έχει όλα μα όλα τα κλισέ του είδους...ελπίζω να μας διαβάζει ο craven...και αν όχι...αυτός χάνει:P
""Λυπάμαι που θα το ξαναπώ, αλλά το πρωτότυπο του Tobe Hooper χρειαζόταν ένα remake και συγγνώμη το remake είναι μια παρεξηγημένη ταινία επίσης. Ξέρω ότι δε θα σε πείσω, αλλά ναι αυτό που λες με στενοχώρησε... :(! Παρ'όλα αυτά το remake έχει κι αυτό τη δική του αξία....""
για ποιο λόγο??
όντως το remake έχει την δικη του αξια...αλλα ας μην το ξανά συζητήσουμε:P
και δεν νομίζω ότι είναι αδικημένη...
@ Σωκράτη, χρειαζόταν δεν χρειαζόταν το remake, θα το βλέπαμε!
Προσωπικά θεωρώ ότι καμία, μα καμία ταινία δεν έχει ανάγκη ανανέωσης! Αν είναι καλή θα μείνει στον χρόνο και θα σε ικανοποιεί ακόμα κι αν την δεις 30 και 40 χρόνια αργότερα.
@ Annie_Hall έτσι είναι... δημιούργησε άθελά του ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ του κινηματογράφου! :p
Πάντως είναι μια μοναδική ταινία που δεν μπορείς να μην εκτιμάς αν δεν εκτιμάς το καλό σινεμά! :)
@ Aldo θα εισηγηθούμε στον Craven για να ικανοποιήσει το αίτημά σου! :p
Το αφιέρωμα θα ξεκινήσει το Σάββατο. Απλά επειδή είναι μεγαλούτσικο θα χωριστεί σε 3 ή 4 κομμάτια! :)
@ Zenia αφού το έχεις δει πάλι καλά. Ξέροντας τα γούστα σου δεν το περίμενα! :P
Σωκρατη μου, καλημερα! Απλα, δεν αντεχω τα θριλερ! Ειδικα αυτα που εχουν αιμα και βια, τα σιχαινομαι! Θα μου πεις, μια αντανακλαση της πραγματικοτητας δεν ειναι; Ισως...αλλα εχω αλλεργια στη βια, κυριως στην ωμη βια, με σοκαρει μεχρι δακρυων!'
Αντιθετως, μπορω να δω ψυχολογικα θριλερ, αλλα και παλι οχι με ιδιαιτερη ευχαριστηση!
Καλημερα Γιωτουλα!
@ Καλημέρα Butterfly μου!
Πάντως αυτή δεν έχει υπερβολικά ωμή βία σε σύγκριση με άλλες.
Πάντως δεν το συζητάμε... τα ψυχολογικά θρίλερ είναι τα top!
Εξαιρετική ταινία του είδους.Σχολή για τον κινηματογραφικό τρόμο άσχετα από το αν είχε κλισέ εξέλιξη.
@ George έτσι είναι αλλά δεν φταίει η ταινία γι' αυτό. Όσοι την 'εκμεταλλεύτηκαν' φταίνε!
Καταρχάς να χαιρετήσω και από εδώ. Είμαι καινούριος γενικά σ' αυτό το χώρο του διαδικτύου και οφείλω να σε συγχαρώ Γιώτα Παπαδημακοπούλου για τη δουλειά που κάνεις και για τις όμορφες κριτικές που μας χαρίζεις για αγαπημένες και ανεπανάληπτες ταινίες.
Το "The Texas chain saw massacre" ("Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι") είναι από τις ταινίες που δύσκολα ξεχνάς. Καταφέρνει να ξυπνήσει μέσα σου κάτι άγριο και απόκοσμο. Την πρώτη φορά που θα τη δεις πρέπει να είσαι καλά προετοιμασμένος. Προσωπικά δεν ήμουν και για αρκετό διάστημα το σκεφτόμουν. Πραγματικά ανεπανάληπτη ταινία, ψυχολογική, βίαιη και -πλέον- μια από τις αγαπημένες μου.
@ Mason Wyler καλώς μας ήρθες! :)
Ελπίζω να γίνεις μέλος της παρέας μας και να μας επισκέπτεσαι συχνά ώστε να ανταλάσσουμε απόψεις.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Τελικά, και είναι ευχάριστο αυτό, οι πραγματικά καλές και άξιες ταινίες, αρέσουν σε όλους! ;)
:-)! Μα είναι δυνατόν να μη μου αρέσει το "The Texas chain saw massacre"; Με αυτή τη ταινία σχεδόν μεγαλώσα...!! Ας μην αναφέρω ότι με γνωστούς μου τον ελληνικό τίτλο ("Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι") το κάναμε all time classic σύνθημα και το είχαμε κάνει τραγούδι πολύ πριν ο Θανάσης Ηλίας βγάλει στο "Je t' aime" το ομότιτλο τραγούδι. :-P!
Γιώτα Παπαδημακοπούλου ένα spoiler να κάνω; Ο παππούς ήταν ζωντανός; Ελπίζω να κατάλαβες σε ποιες σκηνές αναφέρομαι...
@ Mason Wyler, χα, χα, χα... να 'σαι καλά, με έκανες και γέλασα!
Ναι, όσον αφορά το spoiler, νεκρός ήταν! Sorry κι όλας για την καθυστερημένη απάντηση αλλά λόγω ημερών ήμουν φορτωμένη.
@ Σωκράτη ναι... μαλακία είπα! Άλλο είχα στο μυαλό μου... :/
Έχεις δίκιο!
Ένα μεγάλο αριστούργημα στην κατηγορία των ταινιών τρόμου.
Μια φάρσα από ένα ημιαποτυχημένο σκηνοθέτη,η ιδέα του οποίου έμελλε να αντιγράφεται μέχρι και σήμερα, μέσα από θριλεράκια του... σωρού.
Μια ταινία που ξεκινά με τη μορφή έκτακτου δελτίου, μας συστήνεται με τις σαχλές αναφορές για τους πέντε νέους, αποκαλύπτει ένα... τερατόμορφο ψυχοπαθή και, μέχρι τη στιγμή, που θα φανερωθεί το οικογενειακό δείπνο και που -όσο σκληρός και να είσαι- το ρίγος θα το αισθανθείς από την ανωμαλία και την παραστατικότητα.
Εν τέλει ένα υβρίδιο, με έμμεσα κοινωνικο-πολιτικα σχόλια, που πάντα θα σοκάρει, πάντα θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για άλλες ταινίες και δημιουργούς.
*****/5
@ Αντώνη ότι είναι ένα από τα κορυφαία έργα όλων των εποχών στην κατηγορία του, δεν το αμφισβητεί κανείς. Ταινίες σαν και αυτές κάνουν την διαφορά, την έκπληξη και κατ' επέκτασην, επηρρεάζουν ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος.
ontws einai mia apo tis kaluteres tainies splater pou sou ekove to aima an kai palia.to remake pou vghke paidia sas arese thelw th gnwmh sas emena mou arese alla oxi oso to 1o.
@ Geoscrm πραγματικά είναι μια σπουδαία ταινία τους είδους.
Προσωπικά το remake μου άρεσε αρκετά θα έλεγα, μπορείς να βρεις και την σχετική ανάρτηση, ωστόσο δεν μπορώ να το συγκρίνω με το πρωτότυπο.
παιδια μπορειτε να μου πειτε πιο ηταν το τραγουδι που ειχε στην αρχη της ταινιας
@ Εδώ μπορείς να βρεις όλο το soundtrack:
http://www.imdb.com/title/tt0072271/soundtrack
ΑΠΛΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΘΡΙΛΕΡ ΟΛΩΝ ΤΟΝ ΕΠΟΧΩΝ
@ Από τις καλύτερες...
Καλό μήνα και συγχαρητήρια για το όμορφο "σινεφιλικό" ιστολόγιό σου! :)
Το κείμενό σου για την ταινία "The Texas Chain Saw Massacre" (1974) είναι αναλυτικότατο και κατατοπιστικότατο, όπως φυσικά και τα παραπάνω σχόλια. Πρόκειται για μια κλασική -πλέον- ταινία τρόμου που αποτελεί σχολή για την κατηγορία του τρόμου, αλλά πρόκειται επίσης και για μια ταινία που επηρέασε και ποικιλοτρόπως πολλά κινηματογραφικά είδη και μαζί με άλλες "επαναστατικές" ταινίες της δεκαετίας του '70 (και λιγότερο της δεκαετίας του '60) έβαλε το λιθαράκι της για να αλλάξουν πολλά πράγματα στην ιστορία του κινηματογράφου.
Επίσης αναφέρεις ότι εμπνέεται από την ιστορία του δολοφόνου Ed Gein και αυτό στην ταινία στηρίζεται τόσο από τις αναφορές που γίνονται για τυμβωρυχία όσο και από τις τάσεις του Leatherface να ταριχεύει ζώα αλλά και... ανθρώπους!
Να προσθέσω όμως και κάτι το οποίο λίγοι αναφέρουν ότι η ταινία επηρεάζεται άμεσα από την πολιτική κατάσταση εκείνης της εποχής καθώς και από τον πόλεμο του Βιετνάμ: Απεικονίζεται η κοινωνική διάσταση του θέματος βλέποντας κάποιες επαρχιακές περιοχές των Η.Π.Α. που ερήμωσαν από ανθρώπους και ρημάχτηκαν οικονομικά. Να μην μιλήσω ότι γίνεται αναφορά και για τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετώπισαν όσοι Αμερικάνοι πήγαν να πολεμήσουν στο Βιετνάμ και επέστρεψαν μετά στην πατρίδα τους διαταραγμένοι διανοητικά λόγω των πράξεων που διέπραξαν στον πόλεμο. Όπως είχα διαβάσει οι τρεις άνδρες της οικογένειας (εκτός του παππού) συμμετείχαν στον πόλεμο του Βιετνάμ και όπως δήλωσαν η σκηνή του δείπνου με τα βασανιστήρια που κάνουν στην Σάλυ τους θύμισε τις μέρες που βρίσκονταν στο Βιετνάμ.
Ό,τι και να γράψω για μένα το Texas Chainsaw Massacre, το Shining και το Rosemary's Baby είναι οι πιο "όμορφες" ταινίες τρόμου: Απίστευτα σκοτεινές και με πολλά κοινωνικά μηνύματα. Όποιος δεν τις έχει δει, αξίζει να το κάνει. ;)
@ Γεια σου Χρήστο!
Καλημέρα, καλό μήνα και καλώς μας ήρθες!
Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση αλλά, έλειπα διακοπές και θα φύγω και πάλι.
Συμφωνώ απόλυτα με όσα αναφέρεις. Πόσα πια να χωρέσω κι εγώ σε ένα κείμενο; :P
Μερικές φορές οι πληροφορίες είναι τόσες πολλές που πραγματικά, δεν ξέρεις σε τι να πρωτοαναφερθείς! :)
Σ' ευχαριστούμε πολύ για την αναφορά και το σχόλιό σου.
Δημοσίευση σχολίου