Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ Χ.
ΑΡΧΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ. Μέσα στο σούρουπο ένα φουσκωτό σκάφος φεύγει από την προβλήτα της μαρίνας του ποταμού Ρα. Μοναδικός επιβάτης, ένας άντρας ζωσμένος με ένα σπαθί. Η αποστολή του έχει υπαγορευθεί από τα ζάρια: Κάποιος πρέπει να πεθάνει.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ...
Η υπόθεση που έχει στα χέρια του ο Ρισκ μόνο απλή δεν είναι. Ένας δολοφόνος που «χτυπάει» από το πουθενά. Χωρίς προφανές κίνητρο. Χωρίς συγκεκριμένη μέθοδο. Τα θύματα βασανίζονται, στραγγαλίζονται, καίγονται, διαμελίζονται. Κάθε ανατριχιαστικός φόνος εκτελείται με βάναυση ακρίβεια, σαν να ακολουθεί τους κανόνες ενός καταχθόνιου παιχνιδιού.
Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΖΑΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ.
ΑΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΚΥΝΗΓΗΤΟ.

Προσωπική άποψη:
Μετά το "Κίνητρο Χ", το τέταρτο βιβλίο της σειράς "Fabian Risk" και το πρώτο της ενσωματωμένης σε αυτή διλογίας "Χ", ένας ακόμα τίτλος έρχεται να προστεθεί σε αυτές. Το "Χ τρόποι να πεθάνεις" είναι εδώ για να συνεχίσει το έργο του αγαπημένου συγγραφέα, έτσι ακριβώς όπως το γνωρίσαμε και κατέκτησε τις καρδιές μας, δηλαδή, με ωμό ρεαλισμό, σκληρές αναπαραστάσεις και βία στα όρια του ακραίου, δοκιμάζοντας παράλληλα και τα όρια των αντοχών μας, χωρίς ωστόσο ποτέ να τα ξεπερνάει, αλλά αντίθετα πετυχαίνοντας να μας καθηλώσει και να μας αφήσει χωρίς ανάσα -και να μας προβληματίσει για το που οδεύουν οι άνθρωποι με τόσες διαστροφές που μπορεί να έχουν.

Ο Ahnhem ακολουθεί την παράδοση των σύγχρονων σκανδιναβικών νουάρ, όπου έχουμε μια σειρά φρικτών δολοφονιών που ένας υγιής ανθρώπινος νους δεν μπορεί να ποτέ του να διανοηθεί, πόσο μάλλον να διαπράξει με τόση οργή και βία. Ωστόσο, αυτό που κάνει τις ιστορίες του Ahnhem να ξεχωρίζουν από άλλες, είναι το γεγονός πως δεν μιλάει για όλα αυτά με τρόπο περιγραφικό, αλλά άκρως παραστατικό, τόσο που σχεδόν μπορείς να δεις τις εικόνες αυτές με τα ίδια σου τα μάτια, καταγράφοντάς τες για πάντα βαθιά μέσα στο μυαλό και στη συνείδησή του, χωρίς όμως να σε κάνει να αισθάνεσαι πως απλά προσπαθεί να προκαλέσει, αλλά αντίθετα γιατί θέλει να είναι ειλικρινής όσον αφορά την φρικαλεότητα που τόσο επιδέξια κρύβεται στον κόσμο και που πολλές φορές μας ξεγελάει.

Αυτή η ιστορία δεν είναι διαφορετική, με τον Ρισκ να έχει να αντιμετωπίσει έναν δολοφόνο που φαίνεται να είναι ο ορισμός της διαστροφής, αφού πριν ν' αποτελειώσει τα θύματά του τα βασανίζει μέχρι αυτά να φτάσουν στα όριά τους, με τρόπους διαφορετικούς κάθε φορά, μα και φρικιαστικά δημιουργικούς, έτσι ώστε να υπάρχει κατά μία έννοια ένα μοτίβο δράσης, αλλά ξεφεύγοντας την ίδια στιγμή από τους κανόνες της εγκληματολογίας που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ακριβές προφίλ του. Αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ως ιδέα, και αρκετά πρωτότυπο θα έλεγα, γιατί σε κάνει να μην μπορείς να κατανοήσεις απόλυτα τα κίνητρα του δράστη και πολύ περισσότερο τον τρόπο σκέψης πίσω από τη δράση του, αλλά που θες διακαώς να τα μάθεις προκειμένου να τον αξιολογήσεις σαν άλλο αντικείμενο μελέτης.

Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, η προσωπική ζωή του Ρισκ βρίσκεται κι αυτή στο προσκήνιο -με τη σχέση του με τη γυναίκα του να φαίνεται βελτιωμένη, με την κόρη του να βγαίνει απ' το νοσοκομείο αλλά να επιστρέφει διαφορετική απ' ότι ήταν πριν της συμβούν όσα της συνέβησαν στο προηγούμενο βιβλίο και με τον γιο του να επισκέπτεται τις Αρχές προκειμένου να μιλήσει για τη δολοφονική δράση μιας ομάδας εφήβων, βρίσκοντας τον ίδιο του τον εαυτό πίσω από τα κάγκελα χωρίς καν να το καταλάβει-, αλληλεπιδρώντας με την ιστορία των εγκλημάτων που έχει αναλάβει να ερευνήσει, με τρόπους που δεν θα περίμενε κανείς και που μπορεί να φαντάζουν άσχετοι αρχικά, αλλά που έρχονται να "κουμπώσουν" εκεί που πρέπει την κατάλληλη στιγμή. Παράλληλα με όλα αυτά, ο Ρισκ συνεχίζει να ερευνά σχετικά με την αυτοκτονία του φίλου και συναδέλφου του, Έλβιν, όντας βέβαιος πως όχι μόνο πρόκειται για δολοφονία, αλλά πως κάποιος άλλος απ' το Σώμα βρίσκεται πίσω από αυτήν.

Μυστικά, ίντριγκες, μυστικές υπηρεσίες, διαφθορά κι ένας δολοφόνος που δολοφονεί κόσμο που κανένα κοινό δεν έχει ο ένας με τον άλλον, κάνοντας τα κίνητρά του να είναι όχι απλά θολά αλλά σχεδόν ανύπαρκτα, με το τυχαίο των επιθέσεών του να δημιουργεί εφιάλτες, να γεννά ανασφάλεια και να καλλιεργεί την αγωνία, τόσο στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, όσο και σε εμάς ως αναγνώστες. Ο Ahnhem έχει δημιουργήσει, για μια ακόμα φορά, μια βίαιη αστυνομική περιπέτεια, όπου κάθε τι σε αυτή μοιάζει απειλητικό και τίθεται προς αμφισβήτηση. Η αγωνία και η δράση όλο και κορυφώνονται, όσο περισσότερο προχωράμε στην αφήγηση, που είναι γεμάτη ένταση και νεύρο, μα και τόσο σφιχτοδεμένη που δεν μας αφήνει παρά μονάχα περιθώρια για εικασίες -που 99% θα διαψευστούν στο τέλος, με την επίλυση του δράματος. Συναρπαστικό, καθηλωτικό, καλογραμμένο, με καταπληκτική εμβάθυνση στους χαρακτήρες και στην πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, το "Χ τρόποι να πεθάνεις" είναι ένα βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Stefan Ahnhem
Μεταφραστής: Ελιασά Νοέλα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 560
ISBN: 978-960-653-242-9