Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Στις 14 Ιουνίου 1987, ο θρίαμβος της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ από την Εθνική Ελλάδος ξεσηκώνει τους Έλληνες να ασχοληθούν με το άθλημα. Ο Νικήτας Φωτιάδης, ένας νεαρός ταλαντούχος παίχτης μιας μικρής ομάδας μπάσκετ, τραβά την προσοχή ενός Ιταλού προπονητή ως εξαιρετικό ταλέντο. Από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή του αλλάζει, μαζί και της φτωχής οικογένειάς του. Η χαρά δε θα κρατήσει πολύ. Όσα του έδωσε η ζωή τόσο γενναιόδωρα τα ζήτησε όλα πίσω. Κι ακόμη περισσότερα.
Είκοσι ένα χρόνια αργότερα, παραμονές Χριστουγέννων του 2008, μια σειρά ιδιαίτερα άγριων δολοφονιών στην Αθήνα αναστατώνει τις αστυνομικές Αρχές. Οι πρώτες έρευνες δείχνουν πως τα θύματα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, είναι διαφορετικού φύλου, διαμένουν σε άλλες περιοχές, έχουν διαφορετικές προσωπικές ζωές, ανόμοιες κοινωνικές θέσεις και επαγγέλματα. Το πιο περίεργο όμως είναι πως τα σώματα όλων είναι τοποθετημένα σε θέση Εσταυρωμένου και δίπλα από καθένα υπάρχει ένα διαφορετικό πλαστικό ομοίωμα νάνου, από το γνωστό παραμύθι «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι».
Ο Νικήτας παρακολουθεί τα γεγονότα σοκαρισμένος. Στο μακρινό παρελθόν, όλα τα θύματα είχαν μαζί του και μεταξύ τους σχέσεις που η Αστυνομία αγνοεί. Όμως δεν τολμά να μιλήσει, φοβάται. Εν τω μεταξύ, ο αστυνόμος Α΄ Σοφοκλής Καραμάνος, ο επικεφαλής των ερευνών, προσπαθεί να αποτρέψει την επόμενη δολοφονία. Οι νάνοι του παραμυθιού είναι επτά κι εκείνος κρατά στα χέρια τους τέσσερις.
Ποιος είναι ο επόμενος νάνος που θα βρουν;
Ποιος και γιατί κρύβεται από πίσω;
Γιατί αφήνει σε θέση Εσταυρωμένου τα θύματά του;
Είναι ένας ο δολοφόνος ή περισσότεροι;
Μήπως έχει θέση και η Χιονάτη σ’ αυτό το παιχνίδι;

Προσωπική άποψη:
Η Χρυσηίδα Δημουλίδου, πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του "Οι δαίμονες δεν έχουν όνομα", επέστρεψε σε λογοτεχνικά μονοπάτια με αστυνομική ταυτότητα και διάθεση μυστηρίου, αυτά που για πολλούς είναι κι εκείνα που ξέρει να τα περπατάει καλύτερα -και σε αρκετά μεγάλο βαθμό θα έλεγα πως συμφωνώ, χωρίς ωστόσο να παραβλέπω τις κοινωνικές προεκτάσεις όλων αυτών των ιστοριών, όποια κι αν είναι η βασική τους διάθεση. Παραβλέποντας, λοιπόν, το εισαγωγικό σημείωμα της συγγραφέως, με το οποίο διαφωνώ κάθετα και το θεωρώ εντελώς αφοριστικό -για να μην πω προσβλητικό- απέναντι σε συγγραφείς, αναγνώστες και εκδότες, θα περάσω στο ίδιο το βιβλίο, γιατί στην τελική, γι' αυτό βρισκόμαστε εδώ.

Η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το καλοκαίρι του 1987 από την εθνική μας ομάδα ήταν η καλύτερη δυνατή αφορμή, ώστε εκατοντάδες νέοι να θελήσουν ν' ασχοληθούν με το άθλημα. Ο Νικήτας Φωτιάδης, εξαιρετικά χαρισματικός παίκτης και με τεράστιες προοπτικές, θα βρεθεί στον δρόμο ενός Ιταλού προπονητή, που αμέσως θα αναγνωρίσει το ταλέντο του και θα του προσφέρει την ευκαιρία να φύγει από τη μικρή ομάδα στην οποία παίζει και να κακακτήσει τον κόσμο παίζοντας σε μια μεγάλη ομάδα της Ιταλίας. Κι ενώ η ζωή του, αλλά και της οικογένειάς του, αρχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο, με τα όνειρα να μην αποτελούν απλά απατηλές σκέψεις αλλά πράγματα που μπορούν να υλοποιηθούν, θα έρθει εκείνη η τραγική στιγμή που θα οδηγήσει στην κατάρρευση των πάντων. Εκεί που η ζωή είχε αρχίσει να του δείχνει το καλό της πρόσωπο, στράφηκε και πάλι στο άσχημό της και μάλιστα στη χειρότερη εκδοχή αυτού, παίρνοντας πίσω όσα του έδωσε, αλλά και ακόμα περισσότερο, σαν να υπήρχε ένας τόκος που έπρεπε να εξοφληθεί.

Είκοσι ένα χρόνια περνάνε και βρισκόμαστε στην Αθήνα του 2008, όπου η αστυνομία βρίσκεται απέναντι σε μια σειρά φρικτών δολοφονιών που όπως όλα μαρτυρούν, γίνονται από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, αφού καθένα απ' τα θύματα βρίσκονται τοποθετημένα στη στάση του Εσταυρωμένου, ενώ δίπλα στα άψυχα σώματά τους υπάρχει η φιγούρα ενός νάνου. Ωστόσο, δεν έχουν καμία πληροφορία ούτε για το ποιος μπορεί να είναι, ούτε για το ποια μπορεί να είναι τα κίνητρά του, αφού τα θύματα δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, από την ηλικία και με το φύλο τους, μέχρι και την κοινωνική τους ταυτότητα. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια και ο Νικήτας το γνωρίζει καλά, κι ας μην τολμάει να μιλήσει γι' αυτό. Γιατί μπορεί η αστυνομία να το αγνοεί, αλλά εκείνος ξέρει πως τα θύματα δεν ήταν άγνωστα μεταξύ τους, αλλά ούτε και με εκείνον, έχοντας σχέσεις που οι Αρχές μπορεί να αγνοούν, αλλά που αυτόματα θέτουν το ίδιο, και όχι μόνο, στη θέση του πιθανώς υποψήφιου επόμενου θύματος.

Τις έρευνες έχει αναλάβει ο Σοφοκλής Καραμάνος, αστυνόμος Α', που έχει καταλάβει πως τίποτα σε αυτό το δολοφονικό μοτίβο δεν είναι τυχαίο και πως πίσω από κάθε τι που κάνει ο δράστης -ή οι δράστες- είναι συμβολικό και κρύβει ένα βαθύτερο μήνυμα, μόνο που οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να το ερμηνεύσουν. Όχι ακόμα, τουλάχιστον! Όχι πριν να κατανοήσουν την κατάσταση, ψάχνοντας ακόμα και για την παραμικρή λεπτομέρεια που μπορεί να τους ξεφεύγει και που όμως ν' αποτελεί το κλειδί στη λύση του μυστηρίου αυτής της δολοφονικής απεικόνισης ενός εκ των πλέον γνωστών κι αγαπημένων παραμυθιών, που διαστρεβλώνεται και διακορεύεται από μια αιμοσταγή επιθυμία που δεν μπορεί παρά να έχει κάποιο λόγο ύπαρξης. Και πράγματι, υπάρχει, κι ακόμα κι αν καταφέρετε ν' αναγνωρίσετε από αρκετά νωρίς τον δράστη, μην ανησυχείτε, γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τόσο η ταυτότητά του αυτή που μας απασχολεί, αλλά η ουσία πίσω από τις πράξεις του που τον οδηγούν στην κάθοδο -ή και στη δικαίωση, ποιος ξέρει.

Όπως προανέφερα, η συγγραφέας έχει την τάση να ενσωματώνει στις ιστορίες της κοινωνικά ζητήματα που όχι μόνο δεν είναι αδιάφορα, αλλά που θα έπρεπε να θίγονται πιο συχνά και με την σοβαρότητα που τους αρμόζει -άσχετα απ' το ότι δεν συμβαίνει τόσο συχνά όσα θα θέλαμε. Αυτό συμβαίνει και στο βιβλίο της αυτό, όπου προσεγγίζονται θέματα που χρήζουν μεγάλης ευαισθησίας ως προς τον χειρισμό και την αντιμετώπισή τους, πράγμα το οποίο συμβαίνει, και που παράλληλα μάς προσφέρει τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Την ίδια στιγμή, έχουμε μια πολύ καλοδουλεμένη αστυνομική περιπέτεια με έντονες νότες μυστηρίου και με συμβολισμούς που αποτυπώνονται γραφικά μεν, συνδυασμένα με έναν κάποιον λυρισμό δε, και εξαιρετικά ψυχογραφημένους χαρακτήρες, το συναισθηματικό και λογικό φάσμα των οποίων αναπτύσσεται σε όλο το δυνατό εύρος, με τον καθέναν τους να βρίσκεται εκεί που πρέπει, εξυπηρετώντας τον σκοπό που πρέπει. Μια ιστορία πολυδιάστατη, έξυπνα δομημένη, με ενδιαφέροντες ήρωες, με μια αφήγηση όπου κρύβει κι ένα πίσω κείμενο, μα και ένα φινάλε ευφυές και ανατρεπτικό.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Δημουλίδου Χρυσηίδα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 752
ISBN: 978-618-01-3870-2