Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Αγγλίδα Iris κι η Αμερικανίδα Amanda, αν και διαφορετικές μεταξύ τους –η μία ζει σε αγρόκτημα κι η άλλη σε χολιγουντιανή βίλα- έχουν ένα κοινό: ατυχία στους ερωτικούς τους δεσμούς.
Προσπαθώντας να αποδράσουν απ’ τις ζωές τους, γνωρίζονται στο Internet κι ανταλλάζουν σπίτια για την περίοδο των Χριστουγέννων και βρίσκουν το τελευταίο πράγμα που περίμεναν. Τον έρωτα!
Υπό τις νέες συνθήκες ανακαλύπτουν ότι μια αλλαγή διεύθυνσης, μπορεί να σου αλλάξει ακόμα και τη ζωή.

Προσωπική άποψη:
Δύο όμορφες, απελπισμένες ερωτικά γυναίκες, όπου η ζωή τους βρίσκεται σε τέλμα αποφασίζουν ότι η διαφυγή αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση. Κι εκεί που θέλουν να ξεφύγουν απ’ τους άντρες, πέφτουν και πάλι πάνω σ’ αυτούς γνωρίζοντας τον έρωτα. Ρομαντική κομεντί καταστάσεων και χαρακτήρων, με δύο αλληλοεξελισσόμενες ιστορίες. Δεν αποτελεί καμιά πρωτοπορία όσο αφορά τη θεματολογία του, αλλά πρόκειται για μια πολύ χαριτωμένη ταινία και σίγουρα περνάς ευχάριστα βλέποντάς την.

Η ταινία θέλει να περάσει διάφορα μηνύματα. Την αποξένωση των ανθρώπων και τη μοναξιά που νιώθουν μέσα τους εξαιτίας αυτής. Το πως αφήνουμε τον εαυτό μας να αναλώνεται σε καταστάσεις και πως κολλάμε σε πράγματα τα οποία ίσως δεν είναι αυτά που θέλουμε στην πραγματικότητα. Και πάνω απ’ όλα πως πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή για το σήμερα. Όχι σα να είναι η τελευταία, απλά σα να είναι κάτι το οποίο δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να πάει χαμένο. Γιατί πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή με όλο μας το είναι.

Αν και τοποθετείται στην περίοδο των Χριστουγέννων, δε βομβαρδίζει τον θεατή με καταιγιστικά εορταστικά πλάνα. Έτσι δεν σε υποχρεώνει να μπεις σε ένα εκτός εποχής κλίμα. Ο σκηνοθέτης φροντίζει για έναν πολύ καλό ισομερισμό ανάμεσα στην σαφώς πιο γραφική Αγγλική επαρχεία και το μόνιμα ηλιόλουστο Λος Άντζελες. Ο αντίστοιχος ισομερισμός όμως δεν υπάρχει και στην κατανομή χρόνου ανάμεσα στις δύο ιστορίες. Το μεγαλύτερο βάρος δίνεται στην ερωτική ιστορία της Cameron Diaz και του Jude Law, την οποία παρακολουθούμε να εξελίσσεται με κάθε λεπτομέρεια. Αντίθετα, η ερωτική ιστορία της Kate Winslet και του Jack Black (οι οποίοι να σημειώσω ότι πριν πολλά χρόνια υπάρξαν ζευγάρι και στη ζωή) περνάει εξ απαλών ονύχων, για να φτάσει στην ολοκλήρωσή της, έχοντας χάσει τουλάχιστον το μισό ταξίδι.

Η Diaz μας έχει συνηθίσει σε κωμικές ερμηνείες, συμπαθητικές, αλλά χωρίς να με τρελαίνουν και χωρίς να μπορεί να πάψει έχει το στυλ της χαζογκόμενας. Η Winslet, ηθοποιός μεγάλου εύρους και γκάμας, κατά την ταπεινή μου άποψη, με μία ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ ανταποκρίνεται πολύ καλά σε αυτό που καλείται να υποστηρίξει. Ο Law, αν κι ιδιαίτερα καλός, ειδικά στις σκηνές με συναισθηματικό φόρτο, δείχνει σα να μη μπορεί ν’ αποτινάξει από πάνω του τη στάμπα του ωραίου, χωρίς αυτό να τον κάνει σε καμία περίπτωση ατάλαντο, κάθε άλλο. Ο Black από την άλλη, εκ των τεσσάρων πρωταγωνιστών, είναι ο πλέον αναξιόπιστος. Πρωταγωνιστώντας συνεχώς σε κωμωδίες, δε έχει δώσει τίποτα ιδιαίτερα δείγματα. Οι ερμηνευτικές του ικανότητες, πέραν τη συμπαθητικής του κατά τ’ άλλα παρουσίας, με αφήνουν θα έλεγα αδιάφορη.

Βέβαια, όλοι οι ηθοποιοί μαζί συνθέτουν μια ιδιαίτερη ομάδα, η οποία παρά την ανομοιομορφία της, ξεπερνά τις αρχικές μας προσδοκίες προσφέροντάς μας ένα καλό αποτέλεσμα. Πολύ ιδιαίτερη βέβαια είναι κι η παρουσία Wallach ως τον άνθρωπο που σχετίζεται φιλικά με τη Winslet, ο οποίος μέσω του ρόλο του μας θυμίζει όμορφες κι αλησμόνητες στιγμές του παλιού κινηματογράφου, αλλά και τις αλήθειες που κρύβονται πίσω από το σύγχρονο σινεμά, φρενάροντας όμως απότομα, πιθανόν για να μην ξεφύγει από το ανάλαφρο ύφος της ταινίας.

Σύγχρονη ματιά στις ανθρώπινες σχέσεις, μέσω μιας κομεντί με ωραία εξέλιξη και το πρόσχαρο κοινότυπο φινάλε που ταιριάζει στο ύφος της. Παρ’ όλο πάντως που δεν κουράζει, τραβάει σε μάκρος περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται. Συμπερασματικά, το “The Holiday”, στέκεται αξιοπρεπώς απέναντι στο θεατή, χωρίς να του προσφέρει τίποτα λιγότερο απ’ ό,τι θα μπορούσε να περιμένει. Αντιθέτως, ίσως να του προσφέρει κάτι περισσότερο. Ανθρώπινες σχέσεις μέσα από σκληρές αλήθειες της ζωής και τρυφερότητα. Ανθρώπινες αδυναμίες, επιθυμίες, πάθη και προτεραιότητες σε μια γλυκιά κι ανάλαφρη ρομαντική κομεντί. Προτείνεται ανεπιφύλακτα για να ένα όμορφο και χαλαρό απόγευμα Κυριακής αγκαλιά με το έτερον σας ήμισυ.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: The Holiday
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Nancy Meyers
Πρωταγωνιστές: Kate Winslet, Cameron Diaz, Lude Law, Jack Black, Edward Burns
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 138’

Επίσημο site:
http://www.sonypictures.com/homevideo/theholiday/