Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας πράκτορας του FBI που συνέλαβε στο παρελθόν τον ψυχοπαθή Hannibal Lecter, τον επισκέπτεται στη φυλακή και ζητά τη βοήθειά του για ν’ αποκαλύψει την ταυτότητα ενός άλλου κατά συρροή δολοφόνου, ο οποίος πρόκειται να χτυπήσει την επόμενη πανσέληνο.

Προσωπική άποψη:
Το 1990 ο Hannibal Lecter μας συστήθηκε μέσω της “Σιωπής Των Αμνών”, έκανε το κοινό ν’ ανατριχιάσει και μέσω μιας διαστροφής να λατρέψουμε αυτό που προσέφερε. Και τι ήταν αυτό; Μια ρεαλιστική δόση του πως είναι να είναι κανείς κανίβαλος. Κι ο Anthony Hopkins που υποδύθηκε τον περίφημο ψυχίατρο απέδειξε ότι ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να έχει γίνει, καθώς κατάφερε να γίνει μέρος απ’ τους εφιάλτες μας.

Έπειτα από περίπου 10 χρόνια, ο Hannibal Lecter επέστρεψε. Η μαγεία όμως είχε χαθεί! Ήταν πλέον ελεύθερος και όλη αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργούσε το γυάλινο κελί ήταν παρελθόν. Για ‘μένα προσωπικά ήταν σκέτη απογοήτευση κι η μεταφορά του τελευταίου μέρους της ιστορίας που έγραψε ο Thomas Harris ναυάγησε άδοξα. Κι έτσι πριν 5 χρόνια θεώρησαν ότι έπρεπε να μας αποζημιώσουν για το προηγούμενο φιάσκο. Ο “Κόκκινος Δράκος” μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο έτσι ώστε να γίνουμε μάρτυρες των γεγονότων που αποτέλεσαν την αφετηρία όσων είδαμε τα προηγούμενα χρόνια. Η χαμένη μαγεία επέστρεψε μαζί με τον Hannibal Lecter, στο ίδιο γυάλινο κελί, τόσο γνώριμο, αλλά ακόμα πιο άγριο.

Η υπόθεση της ταινίας έχει αρκετές ομοιότητες με αυτή της “Σιωπής Των Αμνών”. Μόνο που σ’ εκείνη ο ρόλος του πράκτορα του FBI άνηκε σε μια νεαρή γυναίκα που γοήτευε τον Hannibal Lecter. Αντίθετα εδώ, ο ρόλος ανήκει σ’ έναν νεαρό άντρα που τον οργίζει, καθώς είναι ο λόγος που έχει βρεθεί στη φυλακή. Έτσι, κατόπιν πρωτοβουλίας του Anthony Hopkins, ο ρόλος του έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Είναι σαν ένα εξαγριωμένο ζώο που του στέρησαν την ελευθερία του και δεν διστάζει στιγμή να το δείξει.

Το σενάριο έχει τη δυναμικότητα της “Σιωπής Των Αμνών”, καθώς τη μεταφορά του απ’ το ομώνυμο βιβλίο ανέλαβε και πάλι ο Ted Tally που για μια ακόμα φορά αποδεικνύει το μεγάλο του ταλέντο. Ακόμα και οι διάλογοι μεταξύ του Hannibal Lecter και του πράκτορα Will Graham έχουν την ίδια δυναμική και προκαλούν το ίδιο ανατριχιαστικό συναίσθημα. Παρά τις ομοιότητες όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μια φτηνή αντιγραφή. Κάθε άλλο...

Σκηνοθετικά έχει γίνει πολύ καλή δουλειά. Ένα κλίμα μυστηρίου και φόβου πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Ο κίνδυνος κι ο θάνατος παραμονεύουν και φαντάζουν ανεξέλεγχτα καθώς τα κομμάτια του παζλ μοιάζουν να μη μπορούν να συνδεθούν ώστε να οδηγήσουν στη λύτρωση. Άξιες αναφοράς είναι η έναρξη της ταινίας που γίνεται πριν τους τίτλους αρχής και μας πάει σε μια περίοδο πριν απ’ τη σύλληψη του Hannibal Lecter (αναφορά του περιστατικού που έχει να κάνει με ένα γεύμα γίνεται στο “Hannibal”) κι το ξύπνημα του δράκου, που είναι ευφάμηλο καλλιτεχνικής άποψης με τον χορό του γυμνού τρελού στη “Σιωπή Των Αμνών”. Επίσης, εξαιρετικό είναι το φινάλε της ταινίας που ουσιαστικά τελειώνει εκεί που ξεκίνησε το ταξίδι μας στη ζωή του Hannibal Lecter πριν από 17 χρόνια.

Σ’ αυτό το σημείο ν’ αναφέρω ότι οι τίτλοι αρχής δουλεύουν με έναν ιδιαίτερο και πρωτότυπο τρόπο. Δεν μας παρουσιάζουν απλώς τους συντελεστές, αλλά μέσω ενός χρηστικού και λειτουργικού τρόπου, με χρήση εφημερίδων της εποχής, δίνουν τη δυνατότητα στο θεατή, με έναν γρήγορο τρόπο να παρακολουθήσει και να κατανοήσει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα από τη σύλληψη του διαβόητου ψυχιάτρου μέχρι την πρόωρη αποχώρηση του Will Graham από το FBI.

Μπορεί πλέον ο Anthony Hopkins να μην αποτελεί τον πρωταγωνιστή της ταινίας, αλλά η παρουσία του και μόνο γεμίζει την οθόνη κάθε φορά που εμφανίζεται στο πλάνο. Καταφέρνει κάθε φορά ν’ αποσπάσει την προσοχή και τον θαυμασμό μέσω του αιμοβόρικου και ταυτόχρονα καυστικού ως προς το χιούμορ του χαρακτήρα του ήρωα που ενσαρκώνει. Ο Edward Norton αποτελεσματικός στο ρόλο του πράκτορα του FBI που μπαίνει εξαναγκαστικά στην υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου. Ο πάντα ταλαντούχος ηθοποιός, δεν αποτελεί την έκπληξη, αλλά την επιβεβαίωση... Όσο για τον Ralph Fiennes στο ρόλο του... κακού της υπόθεσης; Χωρίς να εγκαταλείπει το αγγλοσαξονικό του στυλάκι, δημιουργεί έναν χαρακτήρα που νομίζω ότι του πάει. Εσωστρεφής, γοητευτικός και μυστηριώδης, αποπνέει κάτι το επικίνδυνο και θανατηφόρο.

Πρόκειται λοιπόν για μια καλογυρισμένη και προσεγμένη παραγωγή. Το σασπένς είναι πανταχού παρόν κι η ιστορία εξελίσσεται ομαλά και δυναμικά στα χνάρια που άφησε “Η Σιωπή Των Αμνών”. Εξαιρετικοί ηθοποιοί σε ρόλους που τους πάνε γάντι και πάμε να παρακολουθήσουμε την αρχή του τρόμου.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:Ελλ. τίτλος: Κόκκινος Δράκος
Είδος: Θρίλερ
Πρωταγωνιστές: Anthony Hopkins, Edward Norton, Ralph Fiennes, Emily Watson, Anthony Heald, Philip Seymour Hoffman
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 124’

Επίσημο site:
http://www.reddragonmovie.com/