Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο John Klein γνωστός δημοσιογράφος της Washington Post, χάνει τη σύζυγό του σε ένα τροχαίο ατύχημα. Από εκείνη τη στιγμή ολόκληρη η ζωή του αλλάζει το και το κάθε τι πλέον φαντάζει μάταιο.
Δύο χρόνια αργότερα μια σειρά από μυστηριώδη περιστατικά που κατά κάποιον τρόπο συνδέονται με τον θάνατο της γυναίκας του θα τον οδηγήσουν στο να προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο και να βρει τι κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά.

Προσωπική άποψη:
Μια ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Από μόνο του αυτό αποτελεί ατού για την ταινία και δίνει, ιδιαίτερα στους λάτρεις του είδους ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να το δουν. Πόσο μάλλον όταν είναι σπάνιο φαινόμενο στις μέρες μας να υπάρχουν παραγωγές με δυνατό και στρωτό σενάριο, καλή σκηνοθεσία, ατμόσφαιρα κι αρκετά έξω απ’ τα συνηθισμένα κλισέ.

Στο ξεκίνημά της βέβαια θυμίζει αρκετά δύο ακόμα ταινίες της ίδιας χρονιάς και της ίδιας περιόδου. Η μία είναι το “Time Machine” κι η άλλη το “Μήνυμα Σιωπής”. Το καλό βέβαια είναι ότι από ‘κει και μετά το σενάριο διαφοροποιείται εντελώς οπότε παύεις να πιστεύεις ότι θα παρακολουθήσεις ένα πανομοιότυπο έργο. Πάραυτα για να έχουμε μια σεναριακή αρχή δεν καταλαβαίνω τη μανία σκηνοθετών και σεναριογράφων τα τελευταία χρόνια που επιτάσσει ότι για να έχει κίνητρο ο πρωταγωνιστής με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο πρέπει να σκοτωθεί η γυναίκα του. Τελοσπάντων!

Περνώντας στο ζουμί, έχουμε ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό μεταφυσικό θρίλερ που παραπέμπει αρκετά σε X-Files. Αν κάτι μπορεί να σε κρατήσει σε εγρήγορση σε τέτοιου είδους ταινίες είναι το να μην γνωρίζεις την πραγματική ταυτότητα της απειλής μέχρι το τέλος. Έτσι το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο και συχνά ρίγη ανατριχίλας διαπερνούν την πλάτη σου (και σίγουρα δεν έφταιγε ότι είχε χαλάσει η θέρμανση της αίθουσας το βράδυ που το παρακολούθησα στο σινεμά).

Εν αντιθέσει με τα “The Ring” και “The Grudge” –να σημειώσω ότι ειδικά το πρώτο μου άρεσε πάρα, πάρα πολύ- όπου δεν απέφυγαν τη χρήση εφέ και ψηφιακών πνευμάτων, εδώ ο σκηνοθέτης είχε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Απ’ την αρχή μέχρι το τέλος της προβολής είχα την αίσθηση ότι μια αόρατη απειλή πλανιέται στον αέρα και βρίσκεται συνεχώς πολύ κοντά μου χωρίς να μπορώ, όχι μόνο να την αγγίξω, αλλά ούτε καν να την εντοπίσω. Μια αίσθηση σαν κάτι να σε παραμονεύει! Κι αυτό είναι μαγευτικό, γιατί όταν αποφασίζει κάποιος να δει ένα ψυχολογικό, μεταφυσικό θρίλερ, ακριβώς αυτό περιμένει.

Σκοτεινή και καταθλιπτική ατμόσφαιρα, σε παρασύρει κατευθείαν στο ρυθμό της. Ως προς τα χρώματα επικρατεί το μαύρο και το κόκκινο που από μόνα τους προσθέτουν κάτι το τρομακτικό στο όλο σκηνικό. Πλάνα που αρχικά φαντάζουν φυσιολογικά μετατρέπονται σε παρανοϊκά κι αλλόκοτα κι αρχίζεις κι εσύ ο ίδιος ν’ αμφιβάλλεις αν αυτό που βλέπεις είναι πραγματικό ή όχι. Όλο αυτό σε συνδυασμό με τις περίεργες γωνίες λήψεων κάνει την ατμόσφαιρα πραγματικά επιβλητική. Η σκηνοθεσία ιδιαίτερη και πρωτοποριακή. Όπως είδη προανέφερα δεν στηρίζεται σε φτηνά κόλπα προκειμένου να εντυπωσιάσει, παίζει εξαιρετικά με τα χρώματα κι ούτε για ένα λεπτό δεν σε κουράζει.

Κι εκεί που όλα είναι καλά να φτάσω και στα άσχημα. Στο cast! Ο Richard Gere δεν είναι από τους αγαπημένους μου, αλλά οφείλω να του αναγνωρίσω ότι κάνει καλές και προσεκτικές επιλογές. Δε λέω... Αποδίδει ικανοποιητικά στο ρόλο του, αλλά πιστεύω ότι κάποιος άλλος ηθοποιός θα ταίριαζε καλύτερα στο συγκεκριμένο ρόλο. Όσο για τη Laura Linney, μπορεί να είναι συμπαθέστατη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πείθει ως επαρχιοτοπούλα μπατσίνα που ξαφνικά ξυπνάει ο επιθεωρητής Monk μέσα της και προσπαθεί να βοηθήσει τον άμοιρο Klein και τους συμπολίτες της να λύσουν το μυστήριο.

Εν κατακλείδι, “Ο Χρησμός Της Πεταλούδας” είναι μια απ’ τις καλύτερες ταινίες του είδους της. Εκπληκτικά ατμοσφαιρική, ομολουμένως πρωτότυπη, απόλυτα ενδιαφέρουσα, πόσο μάλλον μιας και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, ανατροπές κι αξιομνημόνευτη σκηνοθεσία. Ιδιαίτερα για τους λάτρεις του είδους θ’ αποτελέσει αδιαμφισβήτητα μια αξιόλογη επιλογή, χωρίς ίσως να τους να τους απογειώσει. Όσο για τους ανυποψίαστους θ’ αποτελέσει ένα πρωτότυπο δίωρο.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Χρησμός Της Πεταλούδας
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Mark Pellington
Πρωταγωνιστές: Richard Gere, Laura Linney, Will Patton, Debra Messing, Luconda Jenney, Alan Bates, David Eigenberg
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 119’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://movies.ign.com/articles/316/316677p1.html
http://www.xenite.org/movies/mothman-prophecies/