Συνοπτική περίληψη του έργου:
H νεαρή Emily πεθαίνει από άγνωστες αιτίες, φριχτά βασανισμένη και παραμορφωμένη. Ευθύνεται ο διάβολος ή κάποια ψυχική ασθένεια που την ώθησε να κακοποιήσει τον εαυτό της μέχρι θανάτου;
Πόσο υπεύθυνος είναι ο ιερέας Moore που έπεισε την Emily να σταματήσει την φαρμακευτική αγωγή με ψυχοφάρμακα, πεπεισμένος ότι για το μαρτύριο της ευθύνονται μόνο οι δαίμονες που την έχουν κυριεύσει;
Κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία ο πάτερ Moore έχει την συμπαράσταση της κυνικής δικηγόρου Erin Bruner που θα επανεξετάσει τα πιστεύω της προκειμένου να αθωώσει τον ιερέα.

Προσωπική άποψη:
Ως η πιο τρομακτική ταινία μετά τον “Εξορκιστή” πλασαρίστηκε “Ο Εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ”. Τελικά, η παραπάνω δήλωση, αποδείχτηκε ψευδής και προφανώς, θεωρήθηκε ένα πολύ καλό διαφημιστικό τρικ για να την προωθήσουν. Το τρικ αυτό έπιασε, όμως οι εντυπώσεις που άφησε, τουλάχιστον σε εμένα, δεν ήταν οι αναμενόμενες. Όχι γιατί έκανα την σύγκριση με τον “Εξορκιστή”, όχι! Δεν υπάρχει άλλωστε τέτοιο μέτρο σύγκρισης, οπότε θα ήταν άσκοπο.

Έχεις στα χέρια σου μια πολύ δυνατή και αληθινή ιστορία. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια το θέμα του εξορκισμού δεν αποτέλεσε αντικείμενο σε καμία άλλη ταινία. Δεν οφείλεις λοιπόν να αξιοποιήσεις στο έπακρο τα δύο παραπάνω και αν όχι μια ταινιάρα που δεν μπορεί να συγκριθεί, να προσφέρεις κάτι που τουλάχιστον θα ταράξει τα νερά; Πόσο μάλλον, όταν εκ των προτέρων έχεις προβεί σε δηλώσεις τύπου της πρώτης παραγράφου. Ε, εκεί προκαλείς την τύχη σου... Γιατί όπως λέει και η διαφήμιση, καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς.

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, η ταινία δεν αποτελεί καθαρόαιμο θρίλερ. Ο κεντρικός άξονας μπορεί να είναι ο εξορκισμός της Έμιλυ, όμως στην ουσία είναι απλά η βάση γύρω απ΄ την οποία εξελίσσεται ένα δικαστικό δράμα. Κατά συνέπεια, μπορεί να παρακολουθούμε σε μορφή flash back στιγμές από την ίδια την ζωή της Έμιλυ, όμως το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στον αγώνα για την απόδειξη της αλήθειας και την δικαίωση, ή του ιερέα που την έπεισε ότι είναι δαιμονισμένη, ή της οικογένειάς της που έμεινε πίσω να θρηνεί.

Το μεγάλο πρόβλημα λοιπόν της ταινίας δεν είναι η σκηνοθεσία, αλλά το σενάριο. Ένα σενάριο που ξεπέφτει σε εύκολες λύσεις. Ενώ ξεκινάει με μια πιο φιλοσοφική διάθεση, έτσι ώστε να ξεκινήσουμε να ψάχνουμε στοιχεία, καταλήγει στην εξελικτική του πορεία να μετατραπεί σε ένα ακόμα ψυχολογικό θριλεράκι χωρίς ουσία, που τα στοιχεία δεν παίζουν πια καθοριστικό ρόλο. Δεν υπάρχει λόγος όταν μπορείς να προκαλέσεις απλά τον φόβο, να ταρακουνήσεις το κοινό με αναζητήσεις περί θρησκείας και πίστης.

Κι εκεί λοιπόν που ο Scott Derrickson αποτυγχάνει ως σεναριογράφος, φαίνεται να τα πηγαίνει καλύτερα ως σκηνοθέτης. Διατηρεί καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας το μυστήριο και την αγωνία σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα και παρά τις σεναριακές παραλείψεις που δεν μας αφήνουν να εντρυφήσουμε ακόμα περισσότερο στην ιστορία, ισορροπώντας το παιχνίδι πισωγυρίσματος του χρόνου. Ωστόσο, μπορεί κάποιες σκηνές να είναι αρκετά δυνατές, όμως τόσο σύντομες που καταλήγουν μελοδραματικές.

Η Jennifer Carpenter στο ρόλο της Emily, μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκφραστική, όμως συναισθηματικά ο ρόλος της απαιτεί κάτι περισσότερο από αυτό. Κάτι που δεν μας το δίνει. Την βασανισμένη και ταλαιπωρημένη της ψυχή στο πιάτο. Η Laura Linney απ΄ την άλλη, μπορεί και αυτή στο εκφραστικό κομμάτι να μην τα πηγαίνει άσχημα όμως, πέραν απ’ το να τριγυρνάει με το ύφος της χαμένης που τα πιστεύω της αρχίζουν να κλονίζονται, θα μπορούσε να μας πείσει για κάτι περισσότερο.

Η ιστορία της Γερμανίδας που έχασε την ζωή της χωρίς κανένας να μπορεί να πει με βεβαιότητα αν οφειλόταν σε ιατρικά ή μεταφυσικά αίτια, παίρνει σάρκα, οστά και όνομα. Αυτό της Emily, της οποίας τον αγώνα και παρακολουθούμε. Όσο όμως κι αν θέλουμε, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την ιστορία της, ούτε σε δυναμική, ούτε σε αληθοφάνεια, αλλά ούτε και σε συγκινησιακό επίπεδο, τόσο όσο άλλες, παρόμοιας φύσης ιστορίες. Το φιλοσοφικό κομμάτι πάει περίπατο, προκειμένου να έχουμε 2-3 φτηνές τρομακτικές συγκινήσεις με μέτριες και κενές συνολικά ερμηνείες. Κρίμα, γιατί ένα καλό υλικό πήγε ουσιαστικά χαμένο.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Εξορκισμός Της Έμιλυ Ρόουζ
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Scott Derrickson
Πρωταγωνιστές: Jennifer Carpenter, Laura Linney, Tom Wilkinson, Campbell Scott, Shohreh Aghdashloo, Colm Feore
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 119’

Επίσημο site:
http://www.sonypictures.com/homevideo/theexorcismofemilyrose/index.html