Συνοπτική περίληψη του έργου:
Οι Tabitha, Bridget, Lena και Carmen είναι παιδικές κολλητές που για το πρώτο καλοκαίρι στην ζωή τους θα κάνουν χωριστές διακοπές.
Η ελληνικής καταγωγής ντροπαλή Lena θα επιστρέψει στην Σαντορίνη όπου μένουν οι παππούδες της, η εντυπωσιακή Bridget θα περάσει το καλοκαίρι σε κατασκήνωση ποδοσφαίρου, η αστεία παχουλή Carmen θα μείνει για λίγο με τον χωρισμένο πατέρα της και η καλλιτεχνικών αναζητήσεων Tabitha θα παραμείνει στην πόλη τους προσπαθώντας να φτιάξει μια ερασιτεχνική ταινία.
Λίγο πριν ξεκινήσουν για τις διακοπές τους, οι κοπέλες βρίσκουν ένα ζευγάρι τζην που κατά ένα περίεργο τρόπο χωράει σε όλες και ορκίζονται να το μοιραστούν εξίσου για το καλοκαίρι και να καταγράψουν όλα όσα τους συμβούν στις διακοπές τους.
Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν ταινίες και ταινίες που απευθύνονται στο εφηβικό κοινό. Συνήθως οι ταινίες της κατηγορίας αυτής, χαρακτηρίζονται από χυδαιότητες, γελοίο και σαχλό χιούμορ γύρω από μειονότητες ή γύρω από το sex, οι κοπέλες είναι σκύλες που προσπαθούν να είναι δημοφιλείς και η μία να φάει τον γκόμενο της άλλης, τα αγόρια ανεγκέφαλοι βλάκες που κυνηγάνε συνεχώς από πίσω ένα γυναικείο βρακί με το πουλί στο χέρι και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Η συγκεκριμένη ταινία, μπορεί κατά κύριο λόγο να απευθύνεται στο εφηβικό κοινό παραδόξως όμως, δεν έχει κανένα από τα προαναφερόμενα στοιχεία και αυτό είναι το ενδιαφέρον στοιχείο της.
Έχουμε λοιπόν την ιστορία τεσσάρων κοριτσιών, που αν εξαιρέσουμε την μακροχρόνια και ειλικρινή φιλία που τις συνδέει, δεν έχουν κανένα άλλο κοινό στοιχείο όσον αφορά τους χαρακτήρες τους. Η μία είναι συνεσταλμένη και ντροπαλή, η άλλη σεξοβόμβα με εσωτερικά ψυχολογικά προβλήματα, η τρίτη επαναστάτρια χωρίς αιτία και η τελευταία, εκτός από αφηγήτρια της ιστορίας μας, παχουλή, αλλοδαπή και θύμα ενός διαζυγίου που την φέρνει σε εσωτερικές κόντρες. Μπορούν άραγε αυτοί οι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι να συνυπάρξουν μεταξύ τους; Η ταινία αυτή θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε πως ναι, δοξάζοντας παράλληλα την αληθινή και ανιδιοτελή φιλία.
Η κάθε μία έχει τον πόνο της και όλες μαζί μια κοινή παρηγοριά. Την αγκαλιά και την υποστήριξη των υπολοίπων και ένα τζην που κατά έναν παράξενο τρόπο, ταιρίζει γάντι και στους τέσσερις διαφορετικούς σωματότυπους. Μπορεί ένα παντελόνι να σου φέρει τύχη και να κερδίσεις αυτό που θες; Μπα... μάλλον όχι αλλά θα υποθέσω πως η παρουσία του στην ιστορία είναι συμβολική και πως πίσω από αυτό, κρύβεται η ανθρώπινη θέληση που απλά χρειάζεται δικαιολογία και κίνητρο προκειμένου να προβεί σε δραστικές αποφάσεις και άμεσα μέτρα για την επίτευξη ενός στόχου.
Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, στον ίδιο χρόνο, σε διαφορετικά μέρη. Η διαφορετικότητα αυτή τονίζεται και η κάμερα φροντίζει να την ακολουθήσει. Μπορείς να μυρίσεις την αύρα καλοκαιριού που αποπνέει η σκηνοθεσία αν και σ’ αυτό βοηθάνε ιδιαίτερα τα πλάνα της δικιάς μας, πάντα πανέμορφης και γοητευτικής Σαντορίνης. Τα λοιπά μέρη είναι ίσως αδιάφορα στα μάτια μας, αλλά η Καλντέρα και στα στενά καντούνια της, μας βάζουν στο κλίμα του δικού μας, πραγματικού καλοκαιριού. Κακά τα ψέματα, μας αρέσει ακι γουστάρουμε να βλέπουμε την χώρα μας και τι ομορφιές της στο πανί.
Οι νεαρές πρωταγωνίστριες είναι φρέσκιες και δροσερές. Μπορεί βέβαια να μην φέρνουν εις πέρας κάποιον τεράστιο ερμηνευτικό άθλο όμως, λαμβανομένου υπ’ όψην την πείρα τους και το υλικό που είχαν στα χέρια του, τόσο ως προς το θέμα απόδοσης αλλά και ως προς το εμφανισιακό στοιχείο που ντύνει τους χαρακτήρες, θα μπορούσαμε να πούμε πως ανταποκρίνονται ιδιαίτερα καλά. Δεν καταφέρνει κάποια να ξεχωρίσει ιδιαίτερα αλλά ίσως αυτό να μην έχει μεγάλη σημασία στην πραγματικότητα.
Μια δροσερή, ανάλαφρη και χαριτωμένη κοινωνική ταινία, που απευθύνεται στο εφηβικό κυρίως κοινό, με έναν πιο ώριμο και καλοδουλεμένο τρόπο απ’ ότι μας έχει συνηθίσει το σύγχρονο Hollywood. Οι νεαρές κυρίες, γνωστές από την συμμετοχή τους σε επιτυχημένα αμερικάνικα σίριαλ, είναι ευχάριστες και όμορφες παρουσίες σε μια ενδιαφέρουσα μεταφορά ενός ιδιαίτερα αγαπημένου και δημοφιλούς βιβλίου που ακούει στο τίτλο “I Would Never Have Guessed”. Μπορεί τα οποια κλισέ στερεότυπα να μην απουσιάζουν αλλά είναι καλοκαιράκι. Δείτε από την θετική του πλευρά και κρίνετέ το γι’ αυτό που πραγματικά είναι.
Βαθμολογία 7/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ένα Μπλουτζήν Για Τέσσερις
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Ken Kwapis
Πρωταγωνιστές: Amber Tamblyn, Jenna Boyd, Valerie Tian, Alexis Bledel, America Ferrera, Blake Lively, Erica Hubbard, Leonardo Nam, Michael Rady
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 119’
Επίσημο site:
http://sisterhoodofthetravelingpants.warnerbros.com/
Οι Tabitha, Bridget, Lena και Carmen είναι παιδικές κολλητές που για το πρώτο καλοκαίρι στην ζωή τους θα κάνουν χωριστές διακοπές.
Η ελληνικής καταγωγής ντροπαλή Lena θα επιστρέψει στην Σαντορίνη όπου μένουν οι παππούδες της, η εντυπωσιακή Bridget θα περάσει το καλοκαίρι σε κατασκήνωση ποδοσφαίρου, η αστεία παχουλή Carmen θα μείνει για λίγο με τον χωρισμένο πατέρα της και η καλλιτεχνικών αναζητήσεων Tabitha θα παραμείνει στην πόλη τους προσπαθώντας να φτιάξει μια ερασιτεχνική ταινία.
Λίγο πριν ξεκινήσουν για τις διακοπές τους, οι κοπέλες βρίσκουν ένα ζευγάρι τζην που κατά ένα περίεργο τρόπο χωράει σε όλες και ορκίζονται να το μοιραστούν εξίσου για το καλοκαίρι και να καταγράψουν όλα όσα τους συμβούν στις διακοπές τους.
Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν ταινίες και ταινίες που απευθύνονται στο εφηβικό κοινό. Συνήθως οι ταινίες της κατηγορίας αυτής, χαρακτηρίζονται από χυδαιότητες, γελοίο και σαχλό χιούμορ γύρω από μειονότητες ή γύρω από το sex, οι κοπέλες είναι σκύλες που προσπαθούν να είναι δημοφιλείς και η μία να φάει τον γκόμενο της άλλης, τα αγόρια ανεγκέφαλοι βλάκες που κυνηγάνε συνεχώς από πίσω ένα γυναικείο βρακί με το πουλί στο χέρι και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Η συγκεκριμένη ταινία, μπορεί κατά κύριο λόγο να απευθύνεται στο εφηβικό κοινό παραδόξως όμως, δεν έχει κανένα από τα προαναφερόμενα στοιχεία και αυτό είναι το ενδιαφέρον στοιχείο της.
Έχουμε λοιπόν την ιστορία τεσσάρων κοριτσιών, που αν εξαιρέσουμε την μακροχρόνια και ειλικρινή φιλία που τις συνδέει, δεν έχουν κανένα άλλο κοινό στοιχείο όσον αφορά τους χαρακτήρες τους. Η μία είναι συνεσταλμένη και ντροπαλή, η άλλη σεξοβόμβα με εσωτερικά ψυχολογικά προβλήματα, η τρίτη επαναστάτρια χωρίς αιτία και η τελευταία, εκτός από αφηγήτρια της ιστορίας μας, παχουλή, αλλοδαπή και θύμα ενός διαζυγίου που την φέρνει σε εσωτερικές κόντρες. Μπορούν άραγε αυτοί οι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι να συνυπάρξουν μεταξύ τους; Η ταινία αυτή θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε πως ναι, δοξάζοντας παράλληλα την αληθινή και ανιδιοτελή φιλία.
Η κάθε μία έχει τον πόνο της και όλες μαζί μια κοινή παρηγοριά. Την αγκαλιά και την υποστήριξη των υπολοίπων και ένα τζην που κατά έναν παράξενο τρόπο, ταιρίζει γάντι και στους τέσσερις διαφορετικούς σωματότυπους. Μπορεί ένα παντελόνι να σου φέρει τύχη και να κερδίσεις αυτό που θες; Μπα... μάλλον όχι αλλά θα υποθέσω πως η παρουσία του στην ιστορία είναι συμβολική και πως πίσω από αυτό, κρύβεται η ανθρώπινη θέληση που απλά χρειάζεται δικαιολογία και κίνητρο προκειμένου να προβεί σε δραστικές αποφάσεις και άμεσα μέτρα για την επίτευξη ενός στόχου.
Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, στον ίδιο χρόνο, σε διαφορετικά μέρη. Η διαφορετικότητα αυτή τονίζεται και η κάμερα φροντίζει να την ακολουθήσει. Μπορείς να μυρίσεις την αύρα καλοκαιριού που αποπνέει η σκηνοθεσία αν και σ’ αυτό βοηθάνε ιδιαίτερα τα πλάνα της δικιάς μας, πάντα πανέμορφης και γοητευτικής Σαντορίνης. Τα λοιπά μέρη είναι ίσως αδιάφορα στα μάτια μας, αλλά η Καλντέρα και στα στενά καντούνια της, μας βάζουν στο κλίμα του δικού μας, πραγματικού καλοκαιριού. Κακά τα ψέματα, μας αρέσει ακι γουστάρουμε να βλέπουμε την χώρα μας και τι ομορφιές της στο πανί.
Οι νεαρές πρωταγωνίστριες είναι φρέσκιες και δροσερές. Μπορεί βέβαια να μην φέρνουν εις πέρας κάποιον τεράστιο ερμηνευτικό άθλο όμως, λαμβανομένου υπ’ όψην την πείρα τους και το υλικό που είχαν στα χέρια του, τόσο ως προς το θέμα απόδοσης αλλά και ως προς το εμφανισιακό στοιχείο που ντύνει τους χαρακτήρες, θα μπορούσαμε να πούμε πως ανταποκρίνονται ιδιαίτερα καλά. Δεν καταφέρνει κάποια να ξεχωρίσει ιδιαίτερα αλλά ίσως αυτό να μην έχει μεγάλη σημασία στην πραγματικότητα.
Μια δροσερή, ανάλαφρη και χαριτωμένη κοινωνική ταινία, που απευθύνεται στο εφηβικό κυρίως κοινό, με έναν πιο ώριμο και καλοδουλεμένο τρόπο απ’ ότι μας έχει συνηθίσει το σύγχρονο Hollywood. Οι νεαρές κυρίες, γνωστές από την συμμετοχή τους σε επιτυχημένα αμερικάνικα σίριαλ, είναι ευχάριστες και όμορφες παρουσίες σε μια ενδιαφέρουσα μεταφορά ενός ιδιαίτερα αγαπημένου και δημοφιλούς βιβλίου που ακούει στο τίτλο “I Would Never Have Guessed”. Μπορεί τα οποια κλισέ στερεότυπα να μην απουσιάζουν αλλά είναι καλοκαιράκι. Δείτε από την θετική του πλευρά και κρίνετέ το γι’ αυτό που πραγματικά είναι.
Βαθμολογία 7/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ένα Μπλουτζήν Για Τέσσερις
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Ken Kwapis
Πρωταγωνιστές: Amber Tamblyn, Jenna Boyd, Valerie Tian, Alexis Bledel, America Ferrera, Blake Lively, Erica Hubbard, Leonardo Nam, Michael Rady
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 119’
Επίσημο site:
http://sisterhoodofthetravelingpants.warnerbros.com/
12 Σχόλια:
Θα συμφωνησω ιδιαιτερα με οσα λες.Αν και εμενα μου αρεσε πολυ το καστ.Ωραιες εικονες και νοηματα και φοβερη Σαντορινη σε πρωτο πλανο.
@ Αχ... Σαντορίνη, Σαντορίνη!
Τι τα θες Zenia; Άσε κι ήρθε καλοκαίρι! :)
Βασικά, νομίζω οτι κάνεις λάθος. Ο τίτλος της ταινίας είναι "The sisterhood of the travelling pants" Έπειτα, είναι βασισμένη στο πρώτο από τα 4 βιβλία της Ανν Μπρασάρις.Δυστυχώς μόνο αυτο είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά. Υπάρχει και το sequel "The sisterhood of the travelling pants 2" οπου το σενάριο είναι βασισμένο σε ένα μίγμα των τριών υπόλοιπων βιβλίων, και μάλιστα πιστεύω πως το σικουελ είναι καλύτερο από την 1 ταινία.
Μάριον
Υ.Γ. Άσχετο αλλά συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις για το Twilight Saga
@ Γεια σου Μάριο!
Ναι, έχεις δίκιο αλλά δεν ξέρω γιατί ο τίτλος έβγαινε έτσι! :/
Πρόβλημα στον blogger που φρόντισα να διορθώσω! :)
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Το sequel δεν το έχω δει για να πω την αμαρτία μου! :(
Ωραία η ταινία,με καλό cast,αλλά το βιβλίο είναι μακράν καλύτερο.Ένα από τα πιο ωραία βιβλία που με άγγιξε και με έκανε να κλάψω.Η ταίνια είναι καλή,αλλά το βιβλίο δεν έχει καμία σχέση.Trust me!
@ Μαρίνα το σκέφτομαι εδώ και καιρό να το διαβάσω απλά δεν έτυχε. Αφού μου το προτείνεις και εσύ θα το έχω στα υπ' όψιν!
εγω εχω διαβασει το βιβλιο αλλα για να πω την αληθεια μου αρεσε περισσοτερο η ταινια!τα βιβλια βασικα δεν ειναι 4 αλλα 5 και κανενα απο αυτα πλην του πρωτου δεν εχει κυκλοφορησει στην ελλαδα!τι να πεις ο πατακης εχει αφησει πολλες σειρες μισες με αποκορυφωμα τη στραβαγκαντζα!
@ Μαίρη εγώ πιθανότατα να το διαβάσω μες το επόμενο διάστημα.
5 ε; Μήπως ήταν 4 όταν έκανα την ανάρτηση; (είναι και προπολεμική, μην ξεχνιόμαστε... χα, χα, χα)
Άσε... τουλάχιστον αυτό εδώ, λόγω θεματολογίας, φαντάζομαι μπορείς να επιζήσεις και χωρίς να τα έχεις διαβάσει όλα.
Και η "Στραβαγκάντζα" έχει το καλό ότι πλην του 4ου που παίζουν λίγο ρόλο οι χαρακτήρες, τα υπόλοιπα απ' όσο έχω καταλάβει είναι άσχετα.
ναι αλλα και παλι θα μπορουσε να τα βγαλει!και ο λιβανης κανει κατι τετοια εξυπνα!το πιο ετσι γνωστο ειναι με το μελανοκαρδο που δεν εβγαλε ποτε το τελευταιο βιβλιο!ξερω ενα σωρο κοσμο που εχει διαβασει τα δυο πρωτα και περιμενει ακομη το τελευταιο!
@ Μαίρη δεν αντιλέγω, θα μπορούσαν αλλά τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση υποθέτω ότι δεν χάνεις κάτι τραγικό.
Αλλά άλλες σειρές που πρέπει να είναι ολοκληρωμένες είναι απαράδεκτο να τις αφήνουν στη μέση.
Να ένα παράδειγμα... ο Πλατύπους και να μην πάει καλά κάποια έκδοση, έστω και σε περιορισμένα αντίτυπα, τα βγάζουν όλα!
ναι οντως αν και η πλατυπους μας τα εχει χαλασει λιγο με τις καθυστερησεις αλλα παντα οτι και να γινει θα βγαλει τη συνεχεια!
@ Μαίρη εντάξει, απλά μας είχαν καλομάθει και όσο να 'ναι αυτό σε χαλάει λίγο! Αλλά από την άλλη, είναι ο μόνος εκδοτικός που έχεις την ασφάλεια ότι θα μπορέσεις να τα διαβάσεις όλα, που για μένα είναι και το πιο σημαντικό όταν μιλάμε για σειρές. Και εκτός αυτού, ούτε έριξαν την ποιότητα, σαν τον Ψυχογιό, ούτε χάλασαν τις μεταφράσεις σαν μερικούς-μερικούς. Προτιμώ να με σέβονται ως καταναλωτή κι ας καθυστερούν λίγο. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι με την οικονομική κρίση, τα βιβλία περνάνε δύσκολες εποχές! ;)
Δημοσίευση σχολίου