Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Connie Sumner, ζει τον ευτυχισμένο γάμο της μέχρι που θα βρεθεί στο δρόμο της ένας άγνωστος γοητευτικός άντρας. Μια μέρα που δυνατός αέρας σαρώνει την πόλη, εκείνη θα πέσει κυριολεκτικά στην ανγκαλιά του.
Ο νεαρός είναι έμπορος βιβλίων με το όνομα Paul Martel. Ένας απρόσμενος και θυελλώδης δεσμός με τον όμορφο και αρκετά νεότερό της άντρα θα τινάξει στον αέρα τη σχέση της με τον σύζυγό της Edward.
Όταν ο τελευταίος αρχίσει να προσέχει σημάδια της απιστίας, προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ ο οποίος θα του αποκαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει.

Προσωπική άποψη:
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τίθεται στις σχέσεις μεταξύ άντρα και γυναίκας ένα θεμελιώδες ερώτημα. Υπάρχει κάποιος λόγος που να μπορεί να δικαιολογήσει μια απιστία και αν ναι, έχει η γυναίκα το ίδιο δικαίωμα στο να γευτεί αυτό τον απαγορευμένο καρπό; Τα ερωτικά τρίγωνα δίνουν και παίρνουν στο κινηματογραφικό τοπίο από τότε που ο κινηματογράφος υφίσταται ως τέχνη. Απλά, με το πέρασμα των χρόνων, είναι κάτι το οποίο έχει απενοχοποιηθεί με αποτέλεσμα, να παρουσιάζεται πιο στεγνά, χωρίς αναστολές, χωρίς φραγμούς.

Η “Άπιστη”, δεν είναι μια ακόμα ιστορία η οποία απλά περιστρέφεται γύρω από ένα ερωτικό τρίγωνο. Το sex δεν είναι ο βασικός παράγοντας και οι τολμηρές σκηνές δεν είναι το μέσον για να καθηλωθεί ο θεατής. Είναι απλά, στοιχεία τα οποία προκύπτουν από άλλου τύπου παρατηρήσεις, από βαθύτερους προβληματισμούς. Ξεκινάμε να παρακολουθούμε την ζωή ενός τυπικού, μεσήλικου ζευγαριού. Θα μπορούσε να είναι το ζευγάρι της διπλανής πόρτας. Επιτυχημένοι επαγγελματικά, γοητευτικοί, με μια όμορφη οικογένεια και μια ζωή που κυλάει ήσυχα και αρμονικά. Μια ζωή, που φαινομενικά, δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Όταν όμως κάτω από αυτή την τελειότητα υποβόσκει η πλήξη και το συναισθηματικό κενό, τα πάντα μπορούν να ανατραπούν.

Το γεγονός ότι η σύζυγος υποκύπτει στο σαρκικό πάθος έχει σκοπό δύο πράγματα. Πρώτον, να μας θυμίσει ότι ακόμα κι αν το μυαλό είναι πρόθυμο να τηρήσει τους κώδικες ηθικής που επιβάλλει μια σχέση και πολύ περισσότερο ένας γάμος, η σάρκα και τα ένστικτα κάτω απ’ αυτήν δεν μπορούν πάντα να υπακούσουν. Τα πάθη καμιά φορά είναι πιο ισχυρά από την λογική και μπορούν να παρασύρουν σε μονοπάτια, που αν και γνωρίζουμε ότι είναι λανθασμένα, δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Και αν νομίζετε πως η απιστία είναι η αρχή του κακού κάνετε λάθος και οι προηγούμενες αναφορές του κειμένου αυτού έχουν σκοπό να το δηλώσουν.

Η απιστία δεν είναι η αρχή του κακού, αλλά η αρχή της παρατήρησης. Το εφαλτήριο, για να αρχίσει ο θεατής να παρατηρεί κάτω από την επιφάνεια, όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που οδήγησαν την πρωταγωνίστρια σε αυτό το σημείο. Ίσως τελικά να μην υπάχει τελειότητα, όχι μόνο στον γάμο, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα. Αν μπορείς να ζήσεις συγκαταβατικά γνωρίζοντας το έχει καλώς, αν πάλι όχι, τότε εύκολα γίνεσαι έρμαιο των παθών σου, η λογική υποσκελίζεται μέχρι να επανέλθει, την ώρα που πλέον θα είναι αργά και στο σημείο όπου δεν υπάρχει επιστροφή.

Καθώς παρακολουθούμε λοιπόν την εξέλιξη της ιστορίας, διαπιστώνουμε την άγρια και παθιασμένη επιθετικότητα του σκηνοθέτη σε κάθε πλάνο. Σκοτεινό, μυστηριώδες και υψηλά σεξουαλικό κλίμα, σε ισορροπία με το μίζερο στοιχείο μιας καθημερινότητας που έρχεται σε σύγκρουση με την τρέλα του ξαφνικού και παράνομου έρωτα. Η κάμερα δεν διστάζει να γενικεύσει τα πλάνα, δίνοντάς μας μια γενική αίσθηση του χώρου, αφήνοντάς μας να αναπνεύσουμε και να συλλέξουμε τα στοιχεία που είμαστε σε θέση να συλλέξουμε αλλά, δεν διστάζει εξίσου να εστιάσει στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, αφήνοντάς μας να ερμηνεύσουμε συναισθήματα και σκέψεις.

Η ιστορία είναι πάνω απ’ όλα ανθρωποκεντρική, αφιερωμένη στον άνθρωπο που ζει με πάθη και ελλατώματα. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που οι πρωταγωνιστές θα έπρεπε να έχουν μεγάλης προσοχής και μελέτης κατά την επιλογή τους. Μπορεί ο Gere να είναι διεκπεραιωτικός ως ο χαμηλών τόνων, ανυποψίαστος σύζυγος όμως, η Lane φαντάζει ως η ιδανική, ως η πιο έξοχη επιλογή που θα μπορούσε κάποιος να έχει κάνει. Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει όμως, έχουν αφήσει στο πρόσωπο και στο σώμα της, σημάδια μιας απαράμιλλης γοητείας και σαγηνευτικότητας. Αποτέλεσμα όλων αυτών, να μαγνητίζει τα βλέμματα σε κάθε πλάνο που εμφανίζεται.

Τολμηρή αλλά χωρίς να είναι προκλητική, αυτή η καλογυρισμένη, ατμοσφαιρική ταινία, εμπνευσμένη από τα ανθρώπινα πάθη, απ’ τις ανθρώπινες αδυναμίες και θέλω, αποτελεί μια απ’ τις πιο καλές επιλογές που θα μπορούσε κανείς να κάνει σε ιστορία ερωτικών τριγώνων. Η πράξη ως πράξη δεν είναι ο κινητήρας, αλλά η μάσκα της ιστορίας τα στοιχεία της οποίας, καλείται ο καθένας μας να τα εντοπίσει και να τα μελετήσει μόνος του καταλήγοντας στα δικά του συμπεράσματα. Να μην παραλείψω να σημειώσω το εξής. Δώστε μεγάλη σημασία στο ανατρεπτικό φινάλε, καλλυμένο έξυπνα και μεθοδικά κάτω από μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, σε ένα δίλημμα που μπορεί να αλλάξει ζωές.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Άπιστη
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Myra Lucretia Taylor
Πρωταγωνιστές: Diane Lane, Erik Per Sullivan, Richard Gere, Olivier Martinez, Myra Lucretia Taylor, Michelle Monaghan, Chad Lowe
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 90’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0250797/
http://en.wikipedia.org/wiki/Unfaithful_(film)