Συνοπτική περίληψη του έργου:
Είναι καλοκαίρι του 1963 και η 17χρονη Baby περνά τις διακοπές της μαζί με την οικογένεια της σε ένα θέρετρο στο Catskill Mountains.
Άκρως πολιτικοποιημένη και συνειδητοποιημένη για τη ζωή εχει σκοπό κάποια μέρα να αλλάξει το κόσμο.
Δεν μπορούσε όμως να φανταστεί ότι ένας απλός χορευτής θα άλλαζε για πάντα τον δικό της εσωτερικό κόσμο.
Καλοκαιρινό φλερτ, στιγμιαίο πάθος ή μια πραγματικός έρωτας; Κάποιοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τα πάντα για αυτούς που αγαπάνε.
Προσωπική άποψη:
Τι είναι άραγε αυτό που χρειάζεται μια ταινία για να αντέξει στον χρόνο... Να την αγαπήσει ο κόσμος! Και πως μπορεί να γίνει αυτό... Πολύ εύκολα, αρκεί να υπάρχουν εκείνα τα μικρά, ίσως και ασήμαντα από καλλιτεχνικής άποψης, χαρακτηριστικά που την κάνουν προσφιλή σε μεγάλη μάζα του κοινού. Μπορεί λοιπόν να έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια όμως, στο άκουσμα και μόνο του τίτλου του “Dirty Dancing” είναι πολλές οι γυναικείες κατ’ εξοχήν καρδιές που σκιρτάνε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην ζωή μου, η μαμά μου, που μέχρι και σήμερα λατρεύει, δεν χορταίνει και δεν βαριέται να την βλέπει ξανά και ξανά.
Κάθε ερωτική ιστορία χρειάζεται ένα ζευγάρι που θα τοποθετηθεί στον πυρήνα της ώστε όλα τ’ άλλα να περιστραφούν γύρω της. Για να ισχυροποιήσουμε το συναισθηματικό τους δέσιμο, τους χαρακτηρίζουμε ως μέρη δύο διαφορετικών κόσμων χρησιμοποιώντας το πολυφορεμένο, αλλά πάντα αποτελεσματικό, μοτίβο πλούσια κόρη ερωτεύεται φτωχό πλην τίμιο και αισθηματικό μπατιρόπαιδο. Η ουσία όμως είναι μέσα στην κενότητά μας να κάνουμε την διαφορά γι’ αυτό, χρησιμοποιούμε ως μουσική υπόκρουση ένα πιασάρικο τραγουδάκι και χορεύουμε ρυθμικά στον ερωτικό σκοπό του.
Ναι, ο Ardolino ήξερε να αξιοποιεί τον ρυθμό, κάτι το οποίο δεν παρέλειψε να κάνει και στην συγκεκριμένη ταινία. Και μπορεί να βασίστηκε πάνω σε ένα κοινότυπο, ίσως και αφελές για μερικούς, θέμα όμως, το έκανε με έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο, αφήνοντας το στίγμα του στις ταινίες του είδους και όχι μόνο. Γιατί τελικά, το αφελές είναι σχετικό... σε κάθε εποχή, αν το συνδυάσεις με τον προκλητικό χαρακτήρας μιας νεανικής επανάστασης, μπορεί να κάνεις την διαφορά. Και κάτι τέτοιο έκανε ο Ardolino, έγινε αναρχικός σε μια εποχή που η σεξουαλική ελευθερία των νέων ήταν όχι μόνο υπό περιορισμό αλλά και υπό αμφισβήτηση.
Αν κάτι σίγουρα έχει χαρακτεί στην μνήμη κάθε ανθρώπου που έχει δει έστω και τυχαία την ταινία είναι η μουσική της και ιδιαίτερα η μελωδία του “Time of my life”. Λιγότερο ή περισσότερο συναισθηματίες, σίγουρα το έχετε σιγοτραγουδήσει και γιατί όχι, παρασυρώμενοι να το έχετε χορέψει κι όλας. Μην αισθάνεστε καμία ντροπή... το γεγονός και μόνο ότι έχει κερδίσει oscar την χρονιά εκείνη, σας προσφέρει αυτομάτως ένα σημαντικό ελαφρυντικό.
Και μπορεί ο θάνατος του Swayze να είναι πολύ φρέσκος ακόμα και να είναι πληγή το να φεύγουν από την ζωή έτσι άδοξα νέοι σχετικά άνθρωποι όμως, προσωπικά ανήκω στην κατηγορία εκείνων που θέλω και που πάντα θα θυμάμαι με την εικόνα του τότε. Την εικόνα του γοητευτικού, επαναστάτη γόη που με μια μόνο χορευτική κίνησή του έκανε τις γυναικείες καρδιές να χτυπάνε πιο γρήγορα και με ένα βλέμμα τις έκανε να σταματάνε αυτόματα. Δεν είναι άλλωστε μυστικό πως μιλάμε για την ταινία που σε μια νύχτα τον ανέδειξε, καθιερώνοντάς τον ανάμεσα στα πιο περιζήτητα ονόματα του τότε. Η Grey μπορεί να μην έκανε τα ανάλογα επαγγελματικά βήματα με τον συμπρωταγωνιστή της όμως όλοι μας θυμόμαστε την Babe της.
Σας κουράζουν οι ιστορίες αγάπης που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καινούργιο; Ακόμα κι έτσι, το “Dirty Dancing” είναι από εκείνες τις ταινίες που με έναν μαγικό τρόπο είναι δύσκολο να μην την αγαπήσεις, να μην ερωτευτείς μαζί της. Μπορεί να μην αλλάξει την ζωή σας όμως, μπορεί να σας θυμίσει πόσο τρυφερά αντιμετωπίζατε κάποτε τον έρωτα, πως κάποτε τον αφήσατε να σας παρασύρει και γιατί όχι, να αλλάξει την ζωή και τον τρόπο σκέψης σας γύρω από αυτόν.
Βαθμολογία 8/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Dirty Dancing
Είδος: Αισθηματική
Σκηνοθέτης: Emile Ardolino
Πρωταγωνιστές: Patrick Swayze, Jennifer Grey, Cynthia Rhodes, Jerry Orbach, Jack Weston, Jane Brucker, Kelly Bishop, Max Cantor
Παραγωγή: 1987
Διάρκεια: 100’
Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dirty_Dancing
http://www.imdb.com/title/tt0092890/
Είναι καλοκαίρι του 1963 και η 17χρονη Baby περνά τις διακοπές της μαζί με την οικογένεια της σε ένα θέρετρο στο Catskill Mountains.
Άκρως πολιτικοποιημένη και συνειδητοποιημένη για τη ζωή εχει σκοπό κάποια μέρα να αλλάξει το κόσμο.
Δεν μπορούσε όμως να φανταστεί ότι ένας απλός χορευτής θα άλλαζε για πάντα τον δικό της εσωτερικό κόσμο.
Καλοκαιρινό φλερτ, στιγμιαίο πάθος ή μια πραγματικός έρωτας; Κάποιοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τα πάντα για αυτούς που αγαπάνε.
Προσωπική άποψη:
Τι είναι άραγε αυτό που χρειάζεται μια ταινία για να αντέξει στον χρόνο... Να την αγαπήσει ο κόσμος! Και πως μπορεί να γίνει αυτό... Πολύ εύκολα, αρκεί να υπάρχουν εκείνα τα μικρά, ίσως και ασήμαντα από καλλιτεχνικής άποψης, χαρακτηριστικά που την κάνουν προσφιλή σε μεγάλη μάζα του κοινού. Μπορεί λοιπόν να έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια όμως, στο άκουσμα και μόνο του τίτλου του “Dirty Dancing” είναι πολλές οι γυναικείες κατ’ εξοχήν καρδιές που σκιρτάνε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην ζωή μου, η μαμά μου, που μέχρι και σήμερα λατρεύει, δεν χορταίνει και δεν βαριέται να την βλέπει ξανά και ξανά.
Κάθε ερωτική ιστορία χρειάζεται ένα ζευγάρι που θα τοποθετηθεί στον πυρήνα της ώστε όλα τ’ άλλα να περιστραφούν γύρω της. Για να ισχυροποιήσουμε το συναισθηματικό τους δέσιμο, τους χαρακτηρίζουμε ως μέρη δύο διαφορετικών κόσμων χρησιμοποιώντας το πολυφορεμένο, αλλά πάντα αποτελεσματικό, μοτίβο πλούσια κόρη ερωτεύεται φτωχό πλην τίμιο και αισθηματικό μπατιρόπαιδο. Η ουσία όμως είναι μέσα στην κενότητά μας να κάνουμε την διαφορά γι’ αυτό, χρησιμοποιούμε ως μουσική υπόκρουση ένα πιασάρικο τραγουδάκι και χορεύουμε ρυθμικά στον ερωτικό σκοπό του.
Ναι, ο Ardolino ήξερε να αξιοποιεί τον ρυθμό, κάτι το οποίο δεν παρέλειψε να κάνει και στην συγκεκριμένη ταινία. Και μπορεί να βασίστηκε πάνω σε ένα κοινότυπο, ίσως και αφελές για μερικούς, θέμα όμως, το έκανε με έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο, αφήνοντας το στίγμα του στις ταινίες του είδους και όχι μόνο. Γιατί τελικά, το αφελές είναι σχετικό... σε κάθε εποχή, αν το συνδυάσεις με τον προκλητικό χαρακτήρας μιας νεανικής επανάστασης, μπορεί να κάνεις την διαφορά. Και κάτι τέτοιο έκανε ο Ardolino, έγινε αναρχικός σε μια εποχή που η σεξουαλική ελευθερία των νέων ήταν όχι μόνο υπό περιορισμό αλλά και υπό αμφισβήτηση.
Αν κάτι σίγουρα έχει χαρακτεί στην μνήμη κάθε ανθρώπου που έχει δει έστω και τυχαία την ταινία είναι η μουσική της και ιδιαίτερα η μελωδία του “Time of my life”. Λιγότερο ή περισσότερο συναισθηματίες, σίγουρα το έχετε σιγοτραγουδήσει και γιατί όχι, παρασυρώμενοι να το έχετε χορέψει κι όλας. Μην αισθάνεστε καμία ντροπή... το γεγονός και μόνο ότι έχει κερδίσει oscar την χρονιά εκείνη, σας προσφέρει αυτομάτως ένα σημαντικό ελαφρυντικό.
Και μπορεί ο θάνατος του Swayze να είναι πολύ φρέσκος ακόμα και να είναι πληγή το να φεύγουν από την ζωή έτσι άδοξα νέοι σχετικά άνθρωποι όμως, προσωπικά ανήκω στην κατηγορία εκείνων που θέλω και που πάντα θα θυμάμαι με την εικόνα του τότε. Την εικόνα του γοητευτικού, επαναστάτη γόη που με μια μόνο χορευτική κίνησή του έκανε τις γυναικείες καρδιές να χτυπάνε πιο γρήγορα και με ένα βλέμμα τις έκανε να σταματάνε αυτόματα. Δεν είναι άλλωστε μυστικό πως μιλάμε για την ταινία που σε μια νύχτα τον ανέδειξε, καθιερώνοντάς τον ανάμεσα στα πιο περιζήτητα ονόματα του τότε. Η Grey μπορεί να μην έκανε τα ανάλογα επαγγελματικά βήματα με τον συμπρωταγωνιστή της όμως όλοι μας θυμόμαστε την Babe της.
Σας κουράζουν οι ιστορίες αγάπης που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καινούργιο; Ακόμα κι έτσι, το “Dirty Dancing” είναι από εκείνες τις ταινίες που με έναν μαγικό τρόπο είναι δύσκολο να μην την αγαπήσεις, να μην ερωτευτείς μαζί της. Μπορεί να μην αλλάξει την ζωή σας όμως, μπορεί να σας θυμίσει πόσο τρυφερά αντιμετωπίζατε κάποτε τον έρωτα, πως κάποτε τον αφήσατε να σας παρασύρει και γιατί όχι, να αλλάξει την ζωή και τον τρόπο σκέψης σας γύρω από αυτόν.
Βαθμολογία 8/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Dirty Dancing
Είδος: Αισθηματική
Σκηνοθέτης: Emile Ardolino
Πρωταγωνιστές: Patrick Swayze, Jennifer Grey, Cynthia Rhodes, Jerry Orbach, Jack Weston, Jane Brucker, Kelly Bishop, Max Cantor
Παραγωγή: 1987
Διάρκεια: 100’
Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dirty_Dancing
http://www.imdb.com/title/tt0092890/
8 Σχόλια:
Μετά από χρόνια την ξαναείδα,λόγω του ότι ήταν προσφορά με μια εφημερίδα.
Νομίζω τώρα μου φάνηκε καλύτερη!
Κατά περίεργο τρόπο, για μένα,στα "ατού" της ταινίας περιλαμβάνεται η μύτη της Grey!
Η κοπέλα έχει τύπο. Και μετά την ταινία πήγε και την άλλαξε και έγινε αγνώριστη και κανείς πλέον δεν την αναγνωρίζει... Απίστευτο.
P.S. Rest in Peace Patrick
@ SkyWatcher εγώ πάλι ξεχάστηκα και δεν κράτησα την εφημερίδα (και σκέψου ότι έχει ψιλικά ο άντρας μου)! :p
Νομίζω, ότι ειδικά στις γυναίκες, είναι μια ταινία που πάντα θα αρέσει.
Περίεργο που σήμερα, παρά τον παλαιομοδίτικο τύπο της, σου άρεσε περισσότερο από τότε. :)
Αυτό για την μύτη δεν το είχα προσέξει να σου την αμαρτία μου... θα το κοιτάξω όμως γιατί μου έβαλες την ιδέα! :p
Τυπική αισθηματική ταινία του '80!Μάλλον λόγω Σουέιζ είχε κάνει τόση επιτυχία που ήταν καρδιοκατακτητής της εποχής!
Ως γυναικα την λατρευω...Οι λογοι ειναι περιττοι να αναφερθουν!
@ Zenia μου ήμουν σίγουρη... δεν αμφέβαλλα στιγμή! ;)
@ George θα πέσει φωτιά αν σε κάψει... :p Χα, χα, χα!
Σε έναν βαθμό δεν θα διαφωνήσω με αυτό που λες όμως, σίγουρα ήταν καλύτερη από άλλες της εποχής.
Δεν θα πάψω ποτέ να πιστέψω ότι το "Dirty Dancing" είναι η καλύτερη ταινία όλων των εποχών(έστω από τις καλύτερες).Ακόμα κι αν η κολλητή μου με κράζει κάθε φορά που το λέω.Αχ!
Ειδικά το τέλος είναι...<3
Απλά φανταστική και κανένα High School Musical δε θα τη ξεπεράσει.
For sure!
@ Καλά Μαρίνα, το τελευταίο που είπες είναι το μόνο σίγουρο! :P
Αυτή η ταινία είναι η μεγάλη καψούρα της μάνας μου. Πρέπει να την έχει 3000 φορές!!!
Δημοσίευση σχολίου