Συνοπτική περίληψη του έργου:
Μετά από ένα ατύχημα με το ποδήλατο, η Haley Graham θα προκαλέσει ζημιά σε ιδιωτική κατοικία και θα έρθει αντιμέτωπη με το νόμο.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση η Haley θα πρέπει να επιστρέψει στην ενόργανη γυμναστική, που είχε εγκαταλείψει χρόνια πριν ή να παρακολουθήσει μαθήματα στην στρατιωτική σχολή.
Με προπονητή τον Burt Vickerman, η ατίθαση Haley θα προσπαθήσει να αποκτήσει και πάλι ομαδικό πνεύμα, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον ανταγωνισμό, την ζήλια και τις ίντριγκες των συναθλητριών της.

Προσωπική άποψη:
Δεν είναι λίγες οι ταινίες μέσω των οποίων το σύγχρονο Hollywood προσπαθεί να περάσει ένα σαφέστατο μήνυμα σε σχέση με τον αθλητισμό. Όσο πιο ιδιόρρυθμος είσαι, τόσο μεγαλύτερο ταλέντο μπορεί να διαθέτεις απλά, ίσως να μην είσαι σε θέση να το κατευθύνεις και να χρειάζεσαι κάποιον να σε βοηθήσει. Και αφού είδαμε την ιστορία σε κάθε πιθανή εκδοχή ομαδικών αθλημάτων με μπάλα κάθε μορφής και σχήματος, οι παραγωγοί αποφάσισαν να αλλάξουν κατεύθυνση δοκιμάζοντας την τύχη τους αυτή τη φορά με ένα άθλημα πιο εκπλεπτυσμένο όπως η γυμναστική. Πιθανολογώ ότι ο λόγος είναι πως το εν λόγω άθλημα απαιτεί σκληρή προπόνηση και κυρίως, πειθαρχία, στοιχείο που μοιάζει να απουσιάζει από την κεντρική πρωταγωνίστρια.

Παρακολουθούμε λοιπόν μια ακόμη ιστορία ενός αποτυχημένου πρώην αθλητή που πατώντας πάνω στα όνειρα νέων κοριτσιών, αλλά και των γονιών τους, προσπαθεί να χτίσει την καριέρα ενός μεγάλου προπονητή. Φυσικά δεν είναι εύκολο να βρει πραγματικά ταλέντα και όταν βρίσκει το κορυφαίο προς αξιοποίηση καταλαβαίνει ότι πρόκειται για μια ιδιάζουσα και δύσκολη περίπτωση καθώς, πρόκειται για ένα αγρίμι που δεν επιδέχεται εύκολα εξημέρωσης. Κλισέ; Σίγουρα καθώς, σαν ιδέα και μόνο μοιάζει ικανή να προσελκύσει μόνο τα άτομα εκείνα τα οποία για δικούς τους λόγους, έχουν αδυναμία στο συγκεκριμένο άθλημα.

Το σενάριο όμως φέρει ακόμα μια κλισέ προέκταση. Εκείνη της βαθιάς επιθυμίας, ίσως και ανάγκης, για αλλαγή. Οι ήρωες θεωρούν τους κανόνες του αθλήματος που εξευμενίζει τα άγρια πνεύματα και χαλιναγωγεί τα πάθη, αρχαίους, άδικους και υπερβολικούς. Μάλιστα, η χρήση τους και η μη αναδιαμόρφωσή τους με το πέρασμα του χρόνου οδηγούν σε ένα τραγικό αποτέλεσμα. Στο να μην υπάρχει πάθος από τις νέες γεννιές για αυτό που αγαπάνε καθώς, κάθε τι καινοτόμο φαντάζει στα μάτια των αποτυχημένων κριτών, βλάσφημο, υπερβολικό και άχρηστο. Και μπορεί πράγματι ο αθλητισμός να μην αναβαθμίζεται όσο δεν επιδέχεται αλλαγές όμως, πόσο ικανοποιητικός μπορεί να γίνει ο τρόπος με τον οποίο κάποιος θα προσπαθήσει να αλλάξει την κατάσταση αυτή;

Η σκηνοθέτις και σεναριογράφος της ταινίας, Jessica Bendinger, δεν θα λέγαμε ότι χαίρει φαντασίας και έμπνευσης. Μάλλον στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα οδηγούμαστε, τόσο βλέποντας την ταινία αυτή όσο και αν βλέπαμε κάθε ταινία η οποία και συμπεριλαμβάνεται στο καλλιτεχνικό κι επαγγελματικό βιογραφικό της. Μπορεί ο τρόπος αντίδρασης κι εξέγεργης των αθλητριών στους αγώνες να έχει κάποιο ενδιαφέρον όμως, όλο συγκεντρώνεται και επικεντρώνεται εκεί και όσο κι ανπροσπαθεί, ασφυκτυά στα στενά όρια που του έχει θέσει η δημιουργός, μην στέκοντας ικανό να κάνει την παραμικρή έκπληξη, πόσο μάλλον δε να μας εντυπωσιάσει.

Το νεαρό cast δεν με εκπλήσσει για τον τετριμμένο και βλακώδες τρόπο που αντιμετωπίζει την συμμετοχή του στην ταινία. Ούτε η ηλικία τους αλλά, ούτε και οι ρόλοι τους προσφέρονται για κάτι παραπάνω από αυτό που τελικά δίνουν. Μια τυπική, εφηβική παρουσία σε μια ταινία απευθυνόμενη σε εφηβικό κοινό περιορισμένης ευθύνης. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως ο Jeff Bridges δέχτηκε να συμμετάσχει σε μια τέτοια παραγωγή αφού μέχρι σήμερα, δεν τον έχω δει να λαμβάνει μέρος σε κάτι παρόμοιο, γεγονός που μόνο η βιοποριστική ανάγκη μπορεί να δικαιολογούσε.

Χαμένα λόγια για μια ταινία που ακόμα κι αν είχε την δυνατότητα και την προοπτική να πει κάτι, καταντάει ως αποτέλεσμα να είναι σαχλή και αδιάφορη. Ο μοναδικός λόγος που μπορεί να την παρακολουθήσει κανείς είναι η κατάσταση καταστολής που έχεις βρεθεί από τα πρώτα κι όλας λεπτά απορρώντας νοερά για το πόση βλακεία και αφέλεια μπορεί να χωράει σε μια κινηματογραφική παραγωγή. Οι αθλήτριες μπορεί να πατάνε σταθερά πέφτωντας από την δοκό ή τον ίππο όχι όμως και η ταινία που όχι απλά τρώει μια γερή τούμπα αλλά αδυνατεί έπειτα από αυτήν να σταθεί ξανά στα πόδια της.
Βαθμολογία 2/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ατίθασο Ταλέντο
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Jessica Bendinger
Πρωταγωνιστές: Jeff Bridges, Missy Peregrym, Vanessa Lengies, Nikki SooHoo, Maddy Curley, Kellan Lutz, John Patrick Amedori, Mio Dzakula
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 103'

Επίσημο site:
http://video.movies.go.com/stickit/