Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αθήνα, 1941. Μια ιστορία αστυνομικής πλοκής και συγχρόνως η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα ξετυλίγεται με φόντο την κατεχόμενη Αθήνα.
Ο νεαρός Μιχάλης Γαρουφαλλίδης, ένας καθ' όλα μετρημένος νέος, ενηλικιώνεται βίαια, όταν προσπαθώντας να μεταδώσει στην Αντίσταση μια κρίσιμης σημασίας πληροφορία για την πατρίδα του -την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στο ρωσικό μέτωπο-, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.

Προσωπική άποψη:
Δεν θα έλεγα ότι τα μυθιστορήματα που τοποθετούνται σε εποχές όπως η Γερμανοκρατία ή η Χούντα με συγκινούν ιδιαίτερα. Αυτό δεν έχει να κάνει με τους δημιουργούς αλλά με την ανάλωση της θεματολογίας αυτής με το πέρασμα των χρόνων, τόσο στην λογοτεχνία όσο και στον κινηματογράφο. Όμως το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, έστω και αν δεν κατάφερε να με εντυπωσιάσει, μπόρεσε να κεντρίσει σημαντικά το ενδιαφέρον μου κάνοντάς με να το εγκαταλείψω μόνο όταν πλέον είχα φτάσει στην τελευταία σελίδα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την σφιχτή, αναπαραστατική γραφή του συγγραφέα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι παντρεύονται παραπάνω από ένα λογοτεχνικά στυλ για να αφηγηθούν μια φανταστική ιστορία με φόντο μια πραγματική.

Το βιβλίο ακροβατεί ανάμεσα στο ιστορικό παραμύθι και το αστυνομικό μυθιστόρημα. Χρησιμοποιεί ως βάση του ένα κομβικό σημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Σκοπός της επιλογής αυτής είναι, όχι μόνο να συγκινήσει όσους βίωσαν τα γεγονότα της εποχής προσωπικά αλλά, να καταφέρει να αγγίξει και όσους απλά τυχαίνει να τα γνωρίζουν, είτε από αφηγήσεις, είτε μέσω των σχολικών βιβλίων. Με αυτό τον τρόπο, ο συγγραφέας δεν χρειάζεται να αναλωθεί σε λεπτομέρειες οι οποίες μόνο κουραστικές θα μπορούσαν να είναι. Δεν προσπαθεί να εξηγήσει αναλυτικά τα ιστορικά γεγονότα αλλά, προσπαθεί μέσω μιας προσωπικής αφήγησης να επικεντρωθεί στα γενικότερα συναισθήματα, στο γενικότερο αίσθημα των σκοτεινών εκείνων χρόνων.

Εκεί λοιπόν που τελειώνει η πραγματικότητα και τα ιστορικά γεγονότα, έρχεται να προστεθεί το φανταστικό. Η αστυνομική πλοκή με την έντονη δράση, τα στοιχεία εγγρήγορσης των αισθήσεων αλλά και η κατασκοπευτική πλευρά του δράματος, γεγονός που οδηγεί σε έρευνες, συνωμοσίες και αποκαλύψεις μυστικών και όχι μόνο. Τα στοιχεία αυτά λειτουργούν καταλυτικά μέσα στην ιστορία, τόσο γιατί αποτελούν μια πλευρά της πραγματικότητας μέσα από το πρίσμα της φαντασίας πάντα αλλά, αποτελούν και τον έντονο εκείνο τόνο που χρειαζόταν ένα μυθιστόρημα σαν και αυτό προκειμένου να μην είναι πεζό και φτηνιάρικα πλασσαρισμένο, στολισμένο με μια έντονη δόση μελοδραματισμού.

Η ιστορία του Μωυσείδη είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον δράμα χαρακτήρων μιας εποχής όχι και τόσο μακρινής από την δική μας. Ο κεντρικός χαρατήρας αφηγείται τα γεγονότα των ημερών όπως τα έζησε εκείνος, με την μορφή ημερολογίου κατά κάποιον τρόπο αλλά, χωρίς να αναλώνεται ανάμεσα στην αρχή και το τέλος. Ουσιαστικά αυτά τα δύο άκρα δεν υπάρχουν αφού, η νοερή αρχή της ιστορίας είχε ξεκινήσει πριν την αφήγηση στην πραγματικότητα και το τέλος του βιβλίου δεν είναι παρά το τέλος ενός και μόνο κεφαλαίου και παράλληλα, το ξεκίνημα ενός καινούργιου. Η εξέλιξη είναι αμφίβολη, το ίδιο και το φινάλε και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υποθέσεις, χωρίς σιγουριά, χωρίς καμία βεβαιότητα ή εξασφάλιση.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Μωυσείδης Στυλιανός
Εκδόσεις: Νεφέλη
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2006
Αρ. σελίδων: 214
ISBN: 960-211-785-0