Συνοπτική περίληψη του έργου:
H νεαρή Valerie ζει σε ένα μεσαιωνικό χωριό, όπου ένας λυκάνθρωπος απειλεί τη ζωή των κατοίκων όταν η πανσέληνος γίνεται κόκκινη.
Με επικεφαλής τον έμπειρο πάτερ Solomon, ξεκινά ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του λύκου, ο οποίος την ημέρα παίρνει ανθρώπινη μορφή ενώ τη νύχτα μοιάζει να έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη επικοινωνία με τη Valerie, καθιστώντας την ύποπτη στα μάτια των συγχωριανών της αλλά και δόλωμα για την εξόντωσή του.

Προσωπική άποψη:
Σίγουρα ακούγοντας κανείς ότι "Η Κοκκινοσκουφίτσα" θα μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη, δεν περίμενε ότι θα δει μια ακριβή μεταφορά του παραμυθιού πως ο παιδιά ακούσαμε πολλάκις από τις μαμάδες και τις γιαγιάδες. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν υπέρ του δέοντος παιδικό και μάλλον θα έπρεπε να ανήκει στην κατηγορία των κινουμένων σχεδίων και όχι σε μία real action παραγωγή. Λαμβάοντας αυτό το στοιχείο ως δεδομένο και όχι ως πιθανότητα, έπρεπε εκ των πραγμάτων να περιμένουμε μια ταινία η οποία δεν βασίζεται αποκλειστικά στον μύθο του γνωστού παραμυθιού αλλά, που τον δανείζεται προκειμένου να αναπτύξει μια νέα ιστορία που θα συμφωνεί σε ορισμένα στοιχεία και παράλληλα, θα αναπτύσσει πολλά δικά της.

Η Catherine Hardwicke ανέλαβε να σκηνοθετήσει την ταινία, έχοντας στα χέρια της ένα σενάριο που όσο και αν ενοχλεί την ίδια να της το επισημάνουν, δεν θυμίζει απλά σε πολλά επίπεδα το "Twilight" αλλά, βασίζεται στην ίδια φιλοσοφία έχοντας αυτή τη φορά ως τέρας της ιστορίας της όχι ένα βρικόλακα αλλά έναν λυκάνθρωπο. Και για να μην παρεξηγηθώ, αυτό ως ιδέα θα μπορούσε να είναι εξαιρετική στην περίπτωση όμως εκείνη που είχε επιλεγεί ως μια καθαρά horror φιγούρα και όχι ως ένα στοιχείο που απλά εξελίσσεται ανάμεσα σε μια teenager ρομαντική περιπέτεια. Ναι, η ταινία δεν είναι σε καμία των περιπτώσεων τρόμου, αν και θα μπορούσε, και φυσικά δεν είναι άδικη η κατηγοριοποίησή της ως μια ταινία φανταστικού με ρομαντικές προεκτάσεις, των οποίων έχουμε σαφέστατα παρακολουθήσει καλύτερα δείγματα στο παρελθόν.

Το θετικό του σεναρίου δεν εντοπίζεται στο ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στην Κοκκινοσκουφίτσα και τους δύο υποψήφιους γαμπρούς, αφού είναι αρκετά άνευρο και προβλέψιμο στην κατάληξή του. Το θετικό είναι η υποψία σασπένς κατά την παρακολούθηση της εξέλιξης της πλοκής αφού, πολλοί είναι οι υποψήφιοι για την θέση του λύκου και τελικά αποδεικνύεται πως οι όποιες υποθέσεις μπορεί να κάνανε στην διάρκεια της προβολής, δεν ήταν σωστές, έχοντας έτσι το στοιχείο της έκπληξης. Αν το παράπλευρο των πρωταγωνιστών cast δεν ήταν απλά ένα μπούγιο που κυκλοφορεί και φέρεται υπερβολικά μέσα στο σύνολο, ίσως τελικά το αποτέλεσμα να ήταν υψηλότερων απαιτήσεων. Αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, έτσι δεν είναι; Χμ... λάθος, μπορούμε να τα έχουμε απλά δεν συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Σκηνοθετικά βέβαια η Hardwicke δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτυγχάνει αφού καταφέρνει να δημιουργήσει μια αρκετά αισθαντική ατμόσφαιρα, με τα έντονα χρώματα να ξεχωρίζουν στα μουντά και χιονισμένα πλάνα του μεσαιωνικού χωριού που μαστίζεται από τις επιθέσεις του κακού λύκου, ή έστω του κακού λυκάνθρωπου στην προκειμένη περίπτωση. Η φωτογραφία είναι σχεδόν εντυπωσιακή ενώ το λοιπό σκηνικό δεν είναι παραφορτωμένο σε μια προσπάθεια φτηνού εντυπωσιασμού και αυτό είναι ανακουφιστικό. Αν συμπεριλάβουμε σε αυτό και το γεγονός πως η όλη εξέλιξη ντύνεται από μια ιδιαίτερη και εύηχη στ' αυτιά μας μουσική, αισθητικά και οπτικοακουστικά έχουμε ένα αποτέλεσμα που είναι κάτι περισσότερο από ικανοποιητικό, παρά το γεγονός ότι τα παράπαλευρα στοιχεία μας προκαλούν μια κάποια σύγχιση.

Η Amanda Seyfried αποδεικνύεται ιδανική επιλογή για τον ρόλο της Κοκκινοσκουφίτσας, όχι μόνο γιατί είναι αρκετά όμορφη για να υποστηρίξει τον εν λόγω ρόλο αλλά γιατί τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, της επιτρέπουν να εκφράσει αρκετά πειστικά της όποιες αντιδράσεις της ηρωίδας. Το έτερόν της ήμιση ερμηνευτικά μπορεί να περνάει απαρατήρητος ωστόσο δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω ότι είναι αρκετά ωραίος για να την κάνει να μην θέλει να παντρευτεί τον φλούφλη που της προωθεί η νταρντάνα μαμά της. Και δυστυχώς φτάνω στο σημείο όπου θα πρέπει να κράξω τον αγαπημένο κατά τ' άλλα Gary Oldman ο οποίος, έπειτα από πολύ καιρό επιστρέφει σε έναν ρόλο που θα του επέτρεπε να βγάλει τον παλιό, κακό, γνώριμο κινηματογραφικό εαυτό του και όμως, καταλήγει απλά να είναι μια γραφική φιγούρα η οποία οδηγείται σε ακρότητες και υπερβολικά κραυγαλέες συμπεριφορές και εκφράσεις, περιφερόμενος ως τιμωρός.

Η ταινία δεν απευθύνεται σε καμία των περιπτώσεων σε παιδιά αλλά ταυτόχρονα, δεν καταφέρνει να προσεγγίσει με μεγάλη επιτυχία το πιο ενήλικο κοινό για να καταλήξει εν τέλη να απευθύνεται αποκλειστικά σε εφήβους. Βλέποντας φυσικά τα χρήματα που απέφερε στο box office και στους παραγωγούς της ταινίας, πέτυχε τον βασικό της στόχο έστω και αν κανείς απ' όσους την παρακολούθησαν δεν θα την θυμάται ποτέ ως μια κινηματογραφική απόδοση του μύθου αλλά ως μια εφηβική παραλαγή του. Παρ' όλα ταύτα, "Η Κοκκινοσκουφίτσα" έχει τα στοιχεία εκείνα που σου επιτρέπεπουν να την παρακολουθήσεις ευχάριστα και όσο και να μην καταφέρνεις να εντυπωσιαστείς με το τελικό αποτέλεσμα, να μην κλαις τα λεφτά και τον χρόνο που σπατάλησες προκειμένου να την παρακολουθήσεις.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Κοκκινοσκουφίτσα
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Catherine Hardwicke
Πρωταγωνιστές: Amanda Seyfried, Gary Oldman, Lukas Haas, Virginia Madsen, Billy Burke, Julie Christie, Shiloh Fernandez, Michael Shanks, Max Irons, Cole Heppell
Παραγωγή: 2011
Διάρκεια: 100'

Επίσημο site: