Συνοπτική περίληψη του έργου: 
Από τα ερείπια ενός μέρους που κάποτε ήταν γνωστό ως Βόρεια Αμερική, έχει αναδυθεί το έθνος της Panem και μια λαμπερή Capitol που περιβάλλεται από δώδεκα απομακρυσμένες επαρχίες.
Η Capitol είναι σκληρή κι αμείλικτη και κρατά τις επαρχίες υπό τον έλεγχό της αναγκάζοντάς τις να στέλνουν από ένα αγόρι και ένα κορίτσι ηλικίας από δώδεκα μέχρι δεκαοχτώ για να συμμετάσχουν στους ετήσιους Αγώνες Πείνας, έναν αγώνα θανάτου που μεταδίδεται ζωντανά από την τηλεόραση.
Για την δεκαεξάχρονη Katniss Everdeen, που ζει μόνη μαζί με τη μητέρα και τη μικρότερη αδερφή της, η απόφαση της να πάρει εθελοντικά τη θέση της αδερφής της στους Αγώνες δεν διαφέρει και πολύ από μια θανατική ποινή.
Όμως, η Katniss έχει φτάσει κι άλλη φορά κοντά στο θάνατο και η επιβίωση είναι δεύτερη φύση για εκείνη. Χωρίς να το επιδιώκει πραγματικά, διεκδικεί σοβαρά τη νίκη. Αλλά για να νικήσει, θα πρέπει να αρχίσει να κάνει επιλογές που φέρνουν σε σύγκρουση την επιβίωση με την ανθρωπιά και την αγάπη με τον έρωτα.

Προσωπική άποψη:
Μόλις επέστρεψα στο σπίτι από το σινεμά και για να ξεκινήσω να γράφω σχεδόν μεσάνυχτα την άποψή μου για το "The Hunger Games", μάλλον είμαι πολλή ενθουσιασμένη, όπως ίσως άλλωστε ήδη μπορείτε να αντιληφθείτε. Όχι, σε καμία περίπτωση δεν έφτασε τις προσδοκίες μου! Τις ξεπέρασε και κατά πολύ μάλιστα, γεγονός ιδιαίτερα παράξενο αλλά κι ευχάριστο συνάμα καθώς, είναι γνωστό ότι επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα που έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον πλανήτη, κατά την μεταφορά τους στη μεγάλη οθόνη, πετυχαίνουν ως προς το να γίνουν εμπορικά blockbuster με μεγάλες εισπράξεις αλλά, και δυστυχώς για την πλειοψηφία, το αποτέλεσμα είναι τόσο μέτριο, για να μην πω κακό, που πραγματικά σε κάνει να αναρωτιέσαι, γιατί έτρεξες από τους πρώτους στις αίθουσες προκειμένου να μην το χάσεις. Όχι! Δεν είναι όλες οι κινηματογραφικές ταινίες του είδους εμπειρία αλλά, το "The Hunger Games" είναι, το δίχως άλλο.

Πολλοί θεώρησαν πως οι συντελεστές που επέλεξε η εταιρεία παραγωγής ήταν, αν όχι λάθος, εξαιρετικά επικίνδυνες. Εγώ πάλι, άνηκα εξ' αρχής σε εκείνη τη μικρή κατηγορία που, μπορεί να μην ξετρελάθηκα απόλυτα με το cast ωστόσο, θεώρησα μεγάλη μαγκιά από μέρους τους ότι τόλμησαν να επενδύσουν σε ονόματα που ναι μεν όλοι μας γνωρίζαμε αλλά, ποτέ δεν θα μπορούσαμε να τα φανταστούμε σε ένα blockbuster σαν κι αυτό. Και θα ξεκινήσω από τον Gary Ross, ο οποίος υπογράφει τόσο την σκηνοθεσία όσο και κάποιο μέρος του σεναρίου. Μπορεί οι περισσότεροι να μην θεώρησαν ιδανική επιλογή τον σκηνοθέτη του "Seabiscuit" για να αναλάβει μια δυστοπική περιπέτεια φαντασίας ωστόσο, αποδείχτηκε πολύ ανώτερος των προσδοκιών και φυσικά, ικανός απέναντι στις περιστάσεις και τις απαιτήσεις ενός τόσο πολύπλοκου επί της ουσίας του έργου όπως αυτό. Η σκηνοθετική του γραμμή κυμαίνεται ανάμεσα στην ηρεμία και την ένταση, αφήνοντας τόσο τα πλάνα, όσο και τους πρωταγωνιστές του, να αναπνεύσουν εκεί όπου έχουν τη δυνατότητα και χρειάζεται να το κάνουν, και ανάμεσα στον ξέφρενο ρυθμό και το σφιχτό μοντάζ που ανεβάζει τους παλμούς σου και σε κάνει να πνίγεσαι. Σε όλα αυτά συντελεί και η μουσική της ταινίας που είναι αναμφίβολα, από τους πιο ενδιαφέροντες ήχους που έχω ακούσει τελευταία.

Μεγάλο συν στην όλη παραγωγή είναι πως, η συγγραφέας του μυθιστορήματος, Suzanne Collins, δεν πούλησε τα δικαιώματα του έργου της και άφησε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Ήταν η ίδια που ζήτησε να έχει συμμετοχή στην συγγραφή του σεναρίου, με το μεγαλύτερο βάρος του τελικά να πέφτει στις δικές τις πλάτες, μια επιλογή πολύ σωστή και ορθή κατά την άποψή μου. Γιατί ποιος γνωρίζει καλύτερα το έργο του από τον ίδιο τον δημιουργό; Ποιος μπορεί να κατανοήσει σε βάθος τα κίνητρα και τα συναισθήματα των εμπλεκόμενων χαρακτήρων και πάνω απ' όλα, ποιος είναι περισσότερο ικανός να διαχωρίσει τι πρέπει να μείνει και τι μπορεί να κοπεί; Αυτή είναι λοιπόν η μαγκιά, όχι μόνο της εταιρείας παραγωγής αλλά, και της ίδιας της Collins που κάνει ξεκάθαρο πως όχι μόνο αγαπά αλλά, σέβεται την ιστορία της και όλα αυτά που την έσπρωξαν στο να δημιουργήσει το έργο αυτό. Δεν είναι απλά μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας! Είναι κάτι περισσότερο και ακόμα και όσοι δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία της σειράς, το αντιλαμβάνονται μέσα από τα πολλαπλά, φορτισμένα συναισθηματικά μηνύματα που περνάει η εικόνα, που ακόμα και όταν δεν συνοδεύεται από λόγια, είναι τόσο έντονη που χαράζεται μέσα σου.

Και ειλικρινά... δεν ξέρω τι σκεφτόμουν όταν σκέφτηκα ότι το cast δεν ήταν και το ιδανικότερο που θα μπορούσε αλλά εντάξει, θα συμβιβαζόμουν, σεβόμενη την τόλμη που ανέφερα παραπάνω. Η νεαρή, ήδη προτεινόμενη μια φορά για το χρυσό αγαλματάκι, Jennifer Lawrence, αποδείχτηκε η Katniss των ονείρων μου, δικαιολογώντας για μια ακόμη φορά τον τίτλο της ως ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα ταλέντα της γενιάς της. Απλοικά όμορφη, εξαιρετικά εκφραστική και απόλυτα ικανή να διαχειριστεί τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας της αλλά και τον γοητευτικό δυναμισμό της, η Lawrence αποτελεί μια φιγούρα που δεν ξεχνάς εύκολα. Φυσικά τις μεγαλύτερες ενστάσεις μου τις είχαν όσον αφορούσε τον ρόλο του Peeta και ομολογώ χωρίς ντροπή και αίσχος πως ο Josh Hutcherson ήταν η απόλυτη έκφραση του αξιαγάπητου χαρακτήρα. Αν αγαπούσα τον Peeta μια φορά, τώρα τον αγαπώ δέκα, νιώθοντας ένα εκ βαθέων συναισθηματικό δέσιμο μαζί του, για την ικανότητά του διαχειρίζεται εξίσου καλά τα δικά του συναισθήματα αλλά, και εκείνα που προκαλεί στους γύρω του. Η Elizabeth Banks είναι αν μη τι άλλο απολαυστική και πληθωρική στον ρόλο της αλλοπρόσαλλης Effie Trinket, ο Woody Harrelson έδωσε σάρκα και οστά στον Haymitch που όλοι μας είχαμε φανταστεί, ο Lenny Kravitz είναι ο ορισμός της απόλαυσης στον μικρό μεν, ανυπέρβλητα αγαπητό δε, ρόλο του Cinna ενώ, ο Donald Sutherland φέρει το κύρος που πρέπει το όνομά του από μόνο του αλλά, και ο παλιοχαρακτήρας του προέδρου Snow.

Ναι, καλά έχετε καταλάβει! Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη και ο ενθουσιασμός μου είναι τέτοιος που σίγουρα, δεν θα έχει ξεφουσκώσει το πρωί που θα ξυπνήσω. Οι κινηματογραφικοί "Αγώνες Πείνας" κατάφεραν να με συγκινήσουν και να με κρατήσουν στην ίδια εγρήγορση που το πέτυχαν και οι λογοτεχνικοί. Μια πραγματικά καλή μεταφορά ενός έργου γεμάτο μηνύματα και συναισθήματα που όσο κι αν φαντάζουν μακρινά και φανταστικά, ίσως να είναι πιο κοντά και πιο αληθινά απ' όσο τολμάμε να σκεφτούμε. Μοντάζ που σου κόβει την ανάσα, σκηνοθεσία απόλυτα ισορροπημένη ανάμεσα στις διαφορετικές καταστάσεις που ο Ross καλείται να ακολουθήσει και να υποστηρίξει, ένα σενάριο πιστό και με σεβασμό απέναντι στο πρωτότυπο υλικό στο οποίο και βασίστηκε και ένα team ηθοποιών που ειλικρινά, καλύτερό του δεν θα μπορούσα να φανταστώ. Αν πήγα στο σινεμά έχοντας στο νου μου το moto της ταινίας, "May the odds be ever in your favor", τότε αυτό επαληθεύτηκε στον απόλυτο βαθμό, ικανοποιώντας με μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας: 
Ελλ. τίτλος: Αγώνες Πείνας
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Gary Ross
Πρωταγωνιστές: Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Liam Hemsworth, Elizabeth Banks, Woody Harrelson, Willow Shields, Isabelle Fuhrman, Alexander Ludwig, Donald Sutherland, Stanley Tucci, Lenny Kravitz, Wes Bentley, Jacqueline Emerson, Leven Rambin
Παραγωγή: 2012
Διάρκεια: 142'

Επίσημο site: