Άλλη μια περίπτωση yaoi manga που κινηματογραφήθηκε με την μορφή 2 ovas διάρκειας 30' το καθένα, είναι το "Seitokaichou ni Chukoku", γνωστότερο με τον αγγλικό του τίτλο, "Hey, Class President!", με την υπογραφή της Kaori Monchi, η οποία αποτελεί και μία από τις σημαντικότερες δημιουργούς manga στην Ιαπωνία. Τα συγκεκριμένα ova, είναι μεταφορά μόνο του 1ου τεύχους, από ένα σύνολο 6, και ρίχνοντας μια φευγαλέα μόνο ματιά στο manga, μπορώ να πω πως είναι πιο ενδιαφέρον από την οπτικοποιημένη εκδοχή του που για μια ακόμη φορά, αποτελεί προϊόν παραγωγής της Prime Time, η οποία και προβλήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2009.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ:
Στο 1ο ova, γνωρίζουμε τους Chiga και Kokusai. Οι δυο τους, γνωρίζονται από την ομάδα Kento του σχολείου τους εδώ και κάποια χρόνια ενώ παράλληλα, ο δεύτερος, είναι πρόεδρος του σχολείου. Και παρά το γεγονός ότι είναι ένα πολύ ήσυχος και ντροπαλός τύπος, μοιάζει να προσελκύει την παράξενη προσοχή, περισσότερων αρσενικών απ' όσα κανονικά θα έπρεπε. Όταν ο Chiga δέχεται να αναλάβει καθήκοντα αντιπροέδρου προκειμένου να βοηθήσει τον Kokusai, αποφασίζει την ίδια στιγμή να τον προστατέψει και από όλους εκείνος που
θα επιχειρήσουν να τον εκμεταλλευτούν, προσεγγίζοντάς τον σεξουαλικά και όχι μόνο. Και όσο πιο κοντά του έρχεται, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί πως και ο ίδιος, έλκεται από εκείνον και την παράξενη ηρεμία που διακρίνει την προσωπικότητά του, έστω κι αν δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως, τι είναι αυτό που κάνει τόσο ακαταμάχητο. Ένα περιστατικό, κατά την διάρκεια του οποίου ο Kokusai θα δεχτεί σεξουαλική επίθεση στο σπίτι του από κάποιον άγνωστο, την ώρα του ύπνου του, με τον Chiga να προλαβαίνει στο παρά πέντε, θα φέρει τους δυο τους πιο κοντά.
Στο 2ο ova, τα γεγονότα, συνεχίζουν ακριβώς από το χρονικό εκείνο σημείο όπου είχαν σταματήσει στο 1ο. Ο Chiga μένει μαζί με τον Kokusai, εξετάζοντας το σπίτι του δεύτερου από άκρη σε άκρη, μήπως και βρουν κάποιο στοιχείο που θα οδηγήσει στο ένοχο, προσπαθώντας παράλληλα να καθησυχάσει τους φόβους και τις αγωνίες του. Για να το πετύχει αυτό, μέσα σε όλα τ' άλλα, τον προσεγγίζει ερωτικά, προσφέροντάς του... ειδικές περιποιήσεις, χωρίς ωστόσο οι δυο τους να κάνουν sex. Αποτέλεσμα αυτού, ο Chiga να αναρωτιέται τι σκέφτεται για εκείνον ο Kokusai, την ίδια ώρα που εκείνος τον φαντασιώνεται όλο και περισσότερο, χωρίς να είναι σίγουρος για το πως και το γιατί. Ο Chiga, ανακαλύπτοντας το γεγονός αυτό, προχωράει ένα βήμα παρακάτω, πιστεύοντας πως τα πράγματα θα είναι ξεκάθαρα πλέον για τους δυο τους, έστω κι αν ο Kokusai δεν είναι αρκετά έξυπνος για να καταλάβει πλήρως, τι πραγματικά συμβαίνει.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
Όταν σε yaoi, είτε manga είτε anime, βλέπεις ως πρώτο χαρακτηρισμό το comedy, πρέπει να ανησυχείς στα σοβαρά. Και αυτό, όχι γιατί δεν απολαμβάνεις το κωμικό στοιχείο ή δεν είσαι σε θέση να εκτιμήσεις ένα καλό αστείο, αλλά γιατί είναι πολύ εύκολο μέσω αυτής της οδού, να χαθεί πάσα σοβαρότητα και ουσία. Και όχι τόσο στο manga όσο στα ovas, στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό ακριβώς ισχύει. Βασικά, το anime, έχει αρκετά σοβαρά προβλήματα. Το βασικότερο όλων, είναι ο uke του που ειλικρινά, είναι από τις πιο γελοίες περιπτώσεις του είδους που έχω δει, σε αντίθεση με τον seme του που μπορεί να μην είναι στην κορφή, αλλά συγκριτικά, είναι μακράν καλύτερος. Από ΄κει και πέρα, άλλο ένα βασικό πρόβλημα, έχει να κάνει με το ίδιο το story line. Ναι, αντιλαμβανόμαστε πως ο Kokusai αποτελεί στόχο για
πολλούς, αυτό όμως δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο και τελικά, μένουμε με την απορία, μην μπορώντας να κατανοήσουμε τα κίνητρά τους ή ακόμα περισσότερο, γιατί ο ίδιος είναι τόσο αφελής ώστε να ανέχεται ορισμένες συμπεριφορές που ακόμα και ηλίθιος να είσαι, μπορείς εύκολα να καταλάβεις πως δεν είναι φυσιολογικές και ότι ξεπερνάνε κάποια όρια. Επιπλέον, δεδομένου ότι ήθελαν να δώσουν έμφαση στην επιθυμία και όχι στον έρωτα, κάπου χάνεται η ισορροπία αυτού που θέλουν να πουν και εν τέλει, να περάσουν μέσω της εικόνας. Πιστεύω πως από πίσω, υπήρχε κάποια καλύτερο ή και βαθύτερο υπόβαθρο, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να συσχετιστεί με την απελευθέρωση των θέλω και την υλοποίηση των επιθυμιών μας, το οποίο όμως, δεν δουλεύτηκε όπως θα έπρεπε.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Το σίγουρο είναι ότι θα γελάσετε... κάτι περισσότερο, δεν μπορώ να εγγυηθώ, σε καμία των περιπτώσεων. Πολύ θα ήθελα να πω πως πρόκειται για ένα καλό anime, αλλά η αλήθεια είναι πως κυμαίνεται κάτω του μετρίου. Σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα να δείτε, όμως ο άξονας της ιστορίας όπως και ο ένας εκ των πρωταγωνιστών, παρουσιάζουν σημαντικά κενά που όσο καλός κι αν είσαι και όσο κι αν το θες, δεν μπορείς να τα παραβλέψεις. Δεν έχετε να χάσετε και κάτι βέβαια, πλην μιας ώρας από την ζωή σας, αλλά η Prime Time έχει κάνει πολύ καλύτερες δουλειές στο είδος, έχοντας αξιοποιήσει πολύ καλύτερα και λιγότερο βαριεστημένα, το πρωτότυπο υλικό.