Σε κόντρα πολλών κακόβουλων, κυρίως από το εξωτερικό, επιστρέφω σήμερα για να σχολιάσω ένα από τα anime της season που μόλις ολοκληρώθηκε που προσωπικά με κέρδισε από το πρώτο επεισόδιο, και ήταν εκείνο που δεν ανέβαλα για κανένα λόγο αλλά αντίθετα, το παρακολουθούσα το αμέσως επόμενο λεπτό, αφότου είχε ανέβει στις διάφορες σελίδες. Ο λόγος για το "Owari no Serafu". Και, ναι, μου άρεσε πολύ, κι ας λένε οι κακές οι γλώσσες ό,τι θέλουν.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Owari no Serafu", γνωστότερο με τον αγγλικό του τίτλο, "Seraph of the End", είναι ιαπωνική σειρά manga που υπάγεται στην κατηγορία του dark fantasy, γραμμένη από τον Takaya Kagami και σε σχέδιο του Yamato Yamamoto, με τα storyboards να ανήκουν στον Daisuke Furuya. Πρώτη φορά κυκλοφόρησε στο περιοδικό "Jump Square" των εκδόσεων Shueisha, στις 03 Σεπτεμβρίου 2012, ενώ την 1η Ιανουαρίου 2013 κυκλοφόρησε ο πρώτος ολοκληρωμένος τόμος. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 8 ολοκληρωμένα τεύχη, με το τελευταίο να εκδίδεται στις 03 Απριλίου 2015, και με την σειρά να συνεχίζεται. Τα manga έχουν κυκλοφορήσει και στην αγγλική γλώσσα από την Viz Media, αρχικά σε κεφάλαια στο περιοδικό "Weekly Shonen Jump", για να ακολουθήσει στις 03 Ιουνίου 2014 η κυκλοφορία του πρώτου τόμου. Ο 5ος τόμος κυκλοφόρησε στις 02 Ιουνίου 2015, ενώ έχει ήδη προγραμματιστεί η έκδοση του 6ου και του 7ου, την 1η Σεπτεμβρίου 2015 και 1η Δεκεμβρίου 2015 αντίστοιχα. Επιπλέον, οι Kagami και Yamamoto, αυτή τη φορά με την εκδοτική Kodansha, δημιούργησαν και μια σειρά light novels που βασίζονται στο story του manga, με το πρώτο τεύχος να βγαίνει στην αγορά στις 03 Ιανουαρίου 2013, μετρώντας 6 τόμους μέχρι σήμερα, με τον τελευταίο να εκδίδεται στις 02 Απριλίου 2015, ενώ είναι ήδη προγραμματισμένη και η συνέχεια, παρά που δεν έχει ανακοινωθεί ημερομηνία κυκλοφορίας. Τα δικαιώματα για την μετάφραση των light novels στα αγγλικά, έχει αποκτήσει η Vertical.

ΤΟ ANIME:
Η τηλεοπτική μεταφορά του manga ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στις 28 Αυγούστου 2014, με την πρεμιέρα να γίνεται αρκετούς μήνες μετά και πιο συγκεκριμένα, στις 04 Απριλίου 2015. Οι Daisuke Tokudo και Hiroshi Seko ανέλαβαν την σκηνοθεσία και την σενάριο αντίστοιχα, με τα Wit Studio να βρίσκονται πίσω από την παραγωγή (τα ίδια που ανέλαβαν και την παραγωγή του "Shingeki no Kyojin", εξού και θα εντοπίσεται κοινά, αισθητικά στοιχεία. Η σειρά προβλήθηκε στην Ιαπωνία μέσω των δικτύων Tokyo MX, MBS, TVA, BS11, AT-X και TV Asahi Channel 1, με την 1η season της να ολοκληρώνεται έπειτα από 12 επεισόδια στις 20 Ιουνίου 2015, όπου στο φινάλε της επιβεβαιώθηκε και επίσημα πλέον η φήμη που ήθελε την σειρά να παίρνει και 2η season, η οποία και θα ξεκινήσει να προβάλλεται τον Οκτώβριο του 2015. Στις 31 Μαρτίου 2015, ανακοινώθηκε πως η Funimation απέκτησε τα δικαιώματα της σειράς για προβολή και την κυκλοφορία της σε DVD στη Βόρειο Αμερική, ενώ η Anime Limited απέκτησε τα αντίστοιχα δικαιώματα για το Ηνωμένο Βασίλειο.

ΤΟ STORY ΤΗΣ 1ης SEASON:
Μία μέρα, ένας μυστηριώδης ιός εμφανίζεται στη γη, μολύνοντας και σκοτώντας κάθε άνθρωπο ηλικίας άνω των 13 ετών. Την ίδια ώρα, βρικόλακες κάνουν την δική τους εμφάνιση και εκμεταλλευόμενοι το σκοτάδι που επικρατεί, αποκτούν τον έλεγχο και την κυριαρχία πάνω στο ανθρώπινο είδος, σκλαβώνοντας επί της ουσίας όλα τα παιδιά μέχρι 13 ετών και συγκεντρώνοντάς τα σε ειδικά διαμορφωμένες πόλεις. Ο Hyakuya Yuuichirou είναι ένα νεαρό αγόρι που μαζί με τα άλλα παιδιά ενός ορφανοτροφείου, καταλήγει να ζει σε μία από τις προαναφερόμενες πόλεις και, ουσιαστικά, να ζει ως "ζώο" των βρικολάκων που ελέγχουν απόλυτα τη ζωή τη δική του και των φίλων του. Όμως,
ακόμα και υπό τις συνθήκες αυτές της αιχμαλωσίας, ο Yuu ονειρεύεται μεγάλα, ανυπομονώντας για τη μέρα που θα ξεφύγει από τα χέρια των βρικολάκων, αλλά και που θα μπορέσει να τους σκοτώσει, αν είναι δυνατόν και όλους τους. Και το όνειρό του πραγματοποιείται, αφού καταφέρνει να ξεφύγει, κάτι που όμως θα τον σμαδέψει βαθιά, αφού η ελευθερία του συνοδεύεται από μια τεράστια απώλεια που δεν μπορεί να ξεπεράσει, αλλά για την οποία ορκίζεται να πάρει εκδίκηση, αφοσιώνοντας τον εαυτό του στο να ενταχθεί στον Στρατό που έχει δημιουργηθεί με σκοπό την καταστολή των βρικολάκων και την επανάκτηση της γης από τους ανθρώπους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ 1η SEASON:
- Πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή πως το συγκεκριμένο review ίσως να μην είναι απόλυτα αντικειμενικό, αλλά μπορώ να διασφαλίσω πως η υποκειμενική μου άποψη είναι απολύτως ειλικρινής, αλλά όχι το ότι ταιριάζει απαραίτητα με τα δικά σας γούστα. Το αναφέρω αυτό επειδή, επί της ουσίας, το "Owari no Seraph" συνδυάζει δύο μεγάλες μου αγάπες. Τους βρικόλακες και την δυστοπία! Θες τα λογοτεχνικά αναγνώσματα που προτιμώ να διαβάζω, θες ότι από μικρή ήμουν προβληματική, τα δύο αυτά στοιχεία πάντα με γοήτευαν, παρά την όποια μαυρίλα μπορεί να τα συνόδευε. Όταν αυτά, λοιπόν, συνδυάζονται και μάλιστα καλά, δεν μπορείς να μην παρασυρθείς από τα πιο σκοτεινά σου πάθη. Γιατί, μας άρεσε ή όχι το αποτέλεσμα, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως διατηρήθηκαν ισορροπίες και πως τα δύο αυτά στοιχεία συνδυάστηκαν άρτια.
- Το story εστιάζει έντονα στους φιλικούς και οικογενειακούς δεσμούς, με τους δεύτερους να μην είναι
απαραίτητα αυτοί που γονιδιακά "κληρονομήσαμε", αλλά εκείνοι που επιλέξαμε εμείς να υιοθετήσουμε και να ονομάσουμε έτσι. Κατά συνέπεια, όλο αυτό κρύβει μεγάλη ευαισθησία μέσα του και προσφέρει κίνητρα στους πρωταγωνιστές προκειμένου να δράσουν, συγκίνηση στους θεατές που παρακολουθούν, μια δόση από δράμα στο όλο concpet, το οποίο δράμα κορυφώνεται συνεχώς μέχρι να φτάσει στο απόγειό του, στο τελευταίο επεισόδιο, όπου και γίνονται οι αποκαλύψεις που περιμέναμε από καιρό. Αναμφίβολα, λοιπόν, η όλη ιστορία στοχεύει στο συναίσθημα και βρίσκει κέντρο με μεγάλη ευκολία, καταφέρνοντας έντεχνα να αποφύγει τις μεγαλοδραματικότητες, μετατρέποντας το όλο εγχείρημα σε ένα κακόγουστο κοινωνικό δράμα σαν κι αυτά του Φώσκολου.
- Θα το ομολογήσω... Έχω μεγάλη αδυναμία στον Yuu... Δεν ξέρω τι συμβαίνει μαζί μου, αλλά όπου δω προβληματικό παιδί, με θέματα διαχείρισης θυμού, που αποζητάει μανιασμένα να πάρει την εκδίκησή του, εγώ πάω και πέφτω πάνω του και τρώω κόλλημα. Να, καλή ώρα, το ίδιο που έπαθα και με τον Eren του “Attack on Titan”, παρά που ο Yuu είναι αρκετά πιο ψύχραιμος -συγκριτικά με τον Eren, πάντα- και υπάρχουν περιπτώσεις όπου φιλτράρει τα γεγονότα και μια 2η φορά πριν πάρει αποφάσεις. Ωστόσο, παρά τις όποιες εμμονές κι επιπολαιότητές του, είναι ένας χαρακτήρας που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις αφού έχει τις πληγές του, που είναι πολύ βαθιές, και την ίδια ώρα, κρύβει στην καρδιά του πολύ αγνά και ειλικρινή συναισθήματα, ενώ το ένστικτο της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης είναι πολύ δυνατό για να του συγχωρήσεις τα πάντα.
- Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες, αν και δεν έχουν όλοι το ίδιο ενδιαφέρον, είναι αρκετά καλά δουλεμένοι,
με το back up story του να μας αποκαλύπτεται μεν, χωρίς να γίνεται φλύαρο χωρίς λόγο, δε. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιόμορφο κράμα, με μοναδικό του ελάττωμα το ότι το μοτίβο αυτό είναι αρκετά συνηθισμένο και έτσι ίσως να θεωρηθεί από κάποιους βαρετό και προβλέψιμο. Προσωπικά, κι εγώ το θεωρώ προβλέψιμο και ίσως να ήθελα κάτι λίγο πιο διαφορετικό, αλλά βαρετό δεν θα το χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση αφού τελικά αποδίδει και πετυχαίνει το στόχο του που είναι να καλλιεργήσει και να συντηρήσει το προαναφερόμενο συναίσθημα. Όσο κλισέ κι αν μας φαίνονται ορισμένα πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις, συνήθως με αυτά είναι που ταυτιζόμαστε και πιο εύκολα.
- Σίγουρα δεν υπήρχε αρκετή δράση, αλλά μέσα σε μόλις 12 επεισόδια τι να περιμένει κανείς; Μέχρι να τοποθετήσεις τις βάσεις, να καλλιεργήσεις το έδαφος και να προσφέρεις αυτό το κάτι που θα κάνει την ανατροπή και τη διαφορά, έχεις φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Βέβαια αυτό έχει και τα καλά του, αφού αυξάνει την αγωνία για το τι θα ακολουθήσει στο μέλλον, αν και ανήκεις στην δική μου κατηγορία, παρακαλάς να περάσει ο καιρός όσο πιο γρήγορα γίνεται αφού δεν μπορείς να περιμένεις. Παρ' όλα ταύτα, όποτε είχαμε σκηνές δράσης, ήταν καλογυρισμένες, με καλή δυναμική και χορογράφηση και γενικότερα, ωραία αισθητική, κάτι που ισχύει και για το σύνολο του art του anime που αν και σχετικά απλό στην προσέγγισή του, είναι από εκείνα που μου αρέσουν.
- Εγώ παραδέχτηκα το κόλλημά μου με το anime αυτό, ας παραδεχτούν κι εκείνοι που δεν τους άρεσε
την πικρή αλήθεια. Πως ακόμα κι αν υπάρχουν σημεία που η πλοκή κυλάει αργά -που αν αναλογιστούμε τον μικρό αριθμό επεισοδίων κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί ως κατηγορία-, το story plot είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και ανατρεπτικό, με σκοτεινά μυστικά και εκπλήξεις που μας κεντρίζουν. Σίγουρα αναμένεται να ανακαλύψουμε, και να αποκαλύψουμε, ακόμα περισσότερα στο μέλλον και προσωπικά δεν βλέπω την ώρα να συμβεί αυτό. Άλλωστε, η ιστορία έχει λίγο απ' όλα. Φιλία, μια μικρή δόση από έρωτα, πόλεμο, ίντριγκα, πάθη... δεν γίνεται όλα αυτά να περάσουν απαρατήρητα και δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο. Κι αν και άσχετο, στο σημείο αυτό, θέλω να πω μπράβο σε όποιον είχε την ιδέα του “χτισίματος” του πρώτου επεισοδίου. Ειδικά αν κάποιος δεν έχει διαβάσει το manga, του έρχεται από εκεί που δεν το περιμένει.

ΤΟ OST ΤΗΣ 1ης SEASON:
Ο Hiroyuki Sawano είναι ο παραγωγός του ost της σειράς που, για μένα, ήταν το καλύτερο της season που μόλις τελείωσε, όχι μόνο επειδή ήταν άριστα εναρμονισμένο με αυτό που παρακολουθούσαμε στις οθόνες μας, αλλά επειδή οι ηλεκτρο-ποπ ρυθμοί του είχαν παλμό και νεύρο, καθώς και κάποιες ιδιαίτερες πινελιές που το καθιστούν μοναδικό. Ο ίδιος υπογράφει και την σύνθεση του ost, αλλά και του opening και του ending theme της σειράς, "X.U." και "scaPEGoat", γαι την δημιουργία των οποίων είχε και την σύμπραξη των Takafumi Wada, Asami Tachibana και Megumi Shiraishi. Το opening theme ερμηνεύει η Gemie, ενώ το ending theme ο Yosh, μέλη του μουσικού project SawanoHiroyuki[nZk], τα οποία κυκλοφόρησαν σε CD στις 20 Μαίου 2015. Όσο για το official ost, αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 15 Ιουλίου και θα αποτελείται από 2 CDs, 14 και 19 μουσικών κομματιών αντίστοιχα.

Owari no Serafu - Opening



Owari no Serafu - Opening Full Song



Owari no Serafu - Ending



Owari no Serafu - Ending Full Song



ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ:
Με το τέλος της 1ης season, ανακοινώθηκε πως η σειρά θα συνεχίσει την πορεία της και πως μια νέα season θα ακολουθήσει μέσα στο χρόνο, ξεκινώντας να προβάλλεται τον Οκτώβριο του 2015 και ολοκληρώνοντας κάποια στιγμή τον κύκλο της τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Η αλήθεια είναι πως το story, στο σημείο που μας άφησε η 1η season, έχει κάποιες διαφορές σε σχέση με τη ροή του manga, αλλά όχι εξαιρετικά τραγικές. Πιθανολογώ, λοιπόν, πως ο λόγος που το anime δεν πήρε full 24άρα ή 25άρα season από την αρχή, οφείλεται στο ότι η παραγωγή και η εκδοτική εταιρεία ήθελαν το manga να έχει προχωρήσει λίγο περισσότερο, ώστε να μην έρχεται σε σύγκρουση το ένα project με το άλλο. Όπως και να 'χει, μετά απ' όσα συνέβησαν στα τελευταία δύο επεισόδια, και στο σημείο που μας άφησαν, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως περιμένω με αγωνία την συνέχεια.