"49+10 ΧΑΪΚΟΥ" του Ευάγγελου Ρούσσου

«Αυτό το λίγο που το καθιστά περισσότερο»… Αυτή η φράση του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ συμπυκνώνει ίσως με τον καλύτερο τρόπο τη φιλοσοφική διάσταση που αποπνέουν τα ποιήματα του Ευάγγελου Ρούσσου. Τα «49+10 ΧΑΪΚΟΥ» είναι ένας κήπος ανθισμένος που περιμένει τον αναγνώστη τους για να τον ταξιδέψει σε μια χώρα ξεχασμένη. Και αυτή δεν είναι η Ιαπωνία, μα δεν πρόκειται – για την ώρα – να σας την αποκαλύψω!
Μπορεί ο ποιητής να πατά αυστηρά πάνω στα χνάρια της ιαπωνικής ποιητικής παράδοσης – που έχει και πολλά κοινά με την αντίστοιχη παράδοση της Κρήτης – έχει κάνει κτήμα του όμως τη ρήση του Μάτσουο Μπασό: «Μάθε τους κανόνες και μετά ξέχασέ τους». Τα Χάικου ή Χαϊκού γεννήθηκαν ως ποιητική φόρμα στην Ιαπωνία. Βασικό τους χαρακτηριστικό είναι η δομή σε τρεις στίχους που αποτελούνται από δεκαεφτά συλλαβές (5-7-5). Πιο γνωστοί εκφραστές τους οι Μάτσουο Μπασό και Κομπαγιάσι Ίσσα. Στην Ελλάδα εμφανίστηκαν, με τους Γ. Σταυρακόπουλο και Γ. Σεφέρη, στη δεκαετία του 1920.