"Το μήνυμα" της Yrsa Sigurdardottir

Στο εσωτερικό μιας σχολικής χρονοκάψουλας, δέκα χρόνια αφότου σφραγίστηκε, ανακαλύπτεται ένα ανατριχιαστικό μήνυμα που προβλέπει τον θάνατο έξι ανθρώπων. Σίγουρα όμως, αν γράφτηκε από κάποιο δεκατριάχρονο, δεν μπορεί να είναι αληθινή απειλή…
Ο ντετέκτιβ Χούλνταρ θεωρεί πως του ανέθεσαν την έρευνα απλώς και μόνο για να τον κρατήσουν μακριά από πραγματικές υποθέσεις και στρέφεται στην ψυχολόγο Φρέιγια για να τον βοηθήσει να καταλάβει τον έφηβο που το έγραψε.
Μια σειρά μακάβριων γεγονότων ωστόσο, η ανακάλυψη κομμένων ανθρώπινων μελών σε έναν κήπο και ο φόνος του ιδιοκτήτη του σπιτιού με τα αρχικά ΜΠ. Τ., σηματοδοτούν άλλη μια σοκαριστική υπόθεση που πρέπει να εξιχνιάσουν.



"Μην το πεις πουθενά" της Kate Hamer

Με λένε Ρούμπι. Ζω με την Μπάρμπαρα και τον Μικ. Δεν είναι οι πραγματικοί μου γονείς, μου λένε όμως τι να κάνω και τι να πω. Πρέπει να λέω πως τις μελανιές στα μπράτσα μου και το μαυρισμένο μάτι μου τα έπαθα πέφτοντας απ’ τη σκάλα.
Είναι, όμως, και πράγματα που δεν λέω. Δεν θα τους πω ότι θα ψάξω τους πραγματικούς μου γονείς. Δεν θα βγάλω άχνα για τον Σκιά, που κάθεται στη σκάλα, ή την κυρία που είδα πηγαίνοντας για ύπνο.
Είπα στον Μικ για τη γυναίκα με το κίτρινο φόρεμα που είδα κρεμασμένη απ’ τη ζώνη ασφαλείας της βαθιά μέσα στο δάσος πίσω από το σπίτι μας. Του είπα ότι είδα τον θάνατο να βγαίνει από μέσα της. Μου είπε πως θα με παρασημοφορήσει για τα ψέματά μου.
Δεν έλεγα ψέματα. Είμαι κυνηγός χαμένων ψυχών και θα βρω την πραγματική μου οικογένεια.
Και δεν θα αφήσω τον Μικ να με σταματήσει.
Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, στην κόψη του μαγικού ρεαλισμού και του ψυχολογικού θρίλερ. Μια στοιχειωμένη ιστορία για τα φαντάσματα που κουβαλούν οι ζωντανοί• για την αγάπη και την απώλεια• για την οικογένεια και τη φιλία, ειπωμένη από την αέρινη Ρούμπι, μια έφηβη που κατοικεί τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν.

"Οι άνθρωποι στα δέντρα" της Hanya Yanagihara

Το 1950, ο Νόρτον Περίνα, ένας νεαρός γιατρός, συµφωνεί να συνοδεύσει τον ανθρωπολόγο Πολ Τάλεντ σε µια αποστολή στο αποµακρυσµένο νησί Ιβου’ίβου της Μικρονησίας, σε αναζήτηση µιας φηµολογούµενης χαµένης φυλής. Επιτυγχάνουν: Δεν βρίσκουν µονάχα τη φυλή αλλά και µια οµάδα δασόβιων που τους βαφτίζουν «ονειροβάτες» και οι οποίοι αποδεικνύεται πως είναι εξαιρετικά µακρόβιοι µα και ανοϊκοί. Ο Περίνα υποψιάζεται πως η πηγή της µακροζωίας τους είναι µια δυσεύρετη χελώνα• µην µπορώντας να αντισταθεί στην πιθανότητα της αιώνιας ζωής, σκοτώνει µια χελώνα και περνάει λαθραία το κρέας της στις ΗΠΑ. Αποδεικνύει την υπόθεσή του επιστηµονικά, κερδίζοντας παγκόσµια φήµη και το βραβείο Νόµπελ, σύντοµα όµως ανακαλύπτει ότι αυτή η θαυµατουργή ιδιότητα έχει ένα φρικτό τίµηµα...

"Αδέλφια" του Γιώργου Συμπάρδη

Έκλεισα την πόρτα και περίμενα. Ούτε ένα λεπτό. Ύστερα η πόρτα άνοιξε κι εκείνος ρίχτηκε με τις γροθιές του καταπάνω μου. Με τη σάρκα μου που κόλλησε στη δική του και με τα πόδια μου που μπλέχτηκαν αξεδιάλυτα με τα πόδια του αντιμετώπισα τη λύσσα του, με σφιχτό ολόκορμο εναγκαλισμό για να μη βρίσκει μέρος ελεύθερο να χτυπήσει. Κάποια στιγμή δεν μπόρεσα άλλο να κρατηθώ, παραδόθηκα. Με έβαλε κάτω, το κεφάλι μου άκουσα, το κεφάλι μου που δονήθηκε και αντήχησε μέσα στο κεφάλι μου από την πρόσκρουση των οστών στο μωσαϊκό. Δεν θα πρέπει να κατάλαβε τι μου συνέβη, χτυπούσε αλύπητα στο στήθος, στο στομάχι, στα πλευρά κι απέδιδε την έλλειψη αντίστασης στην υπεροχή του? του δυνατού, του μεγάλου και προσβεβλημένου αδελφού. Κι εγώ δεν πονούσα ιδιαίτερα, σαν ένα κομμάτι ζυμάρι που εκείνος ζύμωνε και μετάπλαθε με τις γροθιές του ήμουν, μέσα στη σκοτοδίνη για ώρα πολλή? μέχρι που κουράστηκε ή το βαρέθηκε και σταμάτησε.
Τέλη της δεκαετίας του ’50 και αρχές του ’60, εποχή κατά την οποία θεμελιώνεται η μεταπολεμική Ελλάδα, μεγαλώνουν ο αφηγητής και ο κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του Θανάσης. Αυτή είναι η ιστορία τους: η ολωσδιόλου διαφορετική πορεία τους προς την ενηλικίωση και οι συνέπειές της αργότερα, ο ισχυρός δεσμός αίματος που τους ενώνει, αλλά και η αντιπαλότητα και ο ακήρυκτος πόλεμος ανάμεσά τους.
Εποχή αυτιών εκπαιδευμένων και έτοιμων να υπομείνουν τις φανερές και τις συγκαλυμμένες εντολές, να αναγνωρίσουν την επίσημη φωνή της εξουσίας, τη στιβαρή των ειδήσεων που εντυπώνεται και μένει χαραγμένη στη μνήμη για περισσότερο χρόνο από όσο καθαυτά τα γεγονότα, αυτιών που μαλακώνουν τα βράδια από τις φωνές των ερωτευμένων γυναικών που δεν ξέρουν τι τους φταίει κι είναι έτοιμες να δραπετεύσουν από το ίδιο τους το σώμα, φωνές ηθοποιών αλλά και κάνα δυο εκφωνητριών, σκούρες, ευγενικές, τόσο θηλυκές και όμορφες όσο και της μητέρας μου, σχεδόν.
Εποχή αυτιών ικανών να συλλάβουν τον ελάχιστο ψίθυρο τον σχετικό με τα καταχωνιασμένα μυστικά της διπλανής οικογένειας, τον σχετικό με την ανομολόγητη ασθένεια κάποιου μέλους της η οποία θεωρείται ντροπή και αποκρύπτεται μέχρι την τελευταία στιγμή.

"Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά" του Κώστα Κατσουλάρη

Αθήνα, Σεπτέµβριος 2013: ο 15χρονος Νάσος, ο πιο χαρισµατικός µαθητής του γυµνασίου, δεν εµφανίζεται την πρώτη µέρα στο λύκειο. Ο µόνος που δεν αποδέχεται την εξαφάνιση του παιδιού, µε το οποίο τον συνδέουν πολλά περισσότερα από το πάθος τους για την Ιλιάδα, είναι ο φιλόλογός του Αργύρης Σταυρινός.
Κι ενώ στην πόλη αθροίζονται τα θύµατα ενός ασίγαστου κοινωνικού πολέµου, ο Αργύρης θα βρεθεί µπροστά σε ένα κουβάρι από πολλαπλά νήµατα που τον οδηγούν άλλοτε σε νυχτερινές περιπλανήσεις στα στενά του Κολωνού κι άλλοτε αντιµέτωπο µε τα φαντάσµατα µιας οδυνηρής προσωπικής ήττας.
Πού όµως τελειώνει το ατοµικό τραύµα και πού αρχίζει το συλλογικό; Πόσος «ηρωικός κόσµος» χωράει στην παρωδία της ελληνικής καθηµερινότητας; Κι αν η αγάπη είναι «το κοινότερο νόµισµα», γιατί είναι τόσο δύσκολο να το αποκτήσουµε;
Ένα ατέλειωτο καλοκαίρι απλωνόταν µπροστά του, ένα καλοκαίρι, κι αυτό ήταν το χειρότερο, που θα κατέληγε σε ένα φθινόπωρο χωρίς εκείνον στην τάξη του, χωρίς το βάλσαµο της καθηµερινής τους συνύπαρξης, χωρίς το πρόσωπό του, σοβαρό, καθαρό, όµορφο, να τον αντικρίζει µόλις λίγα µέτρα µακριά του, χωρίς τη φωνή του, αυτή την αργή, µετρηµένη φωνή µε την παράξενη προφορά, που συνόψιζε για εκείνον την ανθρώπινη χάρη και τη θεία δικαιοσύνη.

"Πράκτορας δίχως άδεια: Η τελευταία ελπίδα" του Andrew Lane

Ο Κίερον και ο φίλος του ο Σαµ βλέπουν εµβρόντητοι έναν άντρα ν’ απάγεται µπρος στα µάτια τους, από ένα εµπορικό κέντρο του Νιουκάσλ. Τα αγόρια ανακαλύπτουν πως ο απαχθείς άφησε κάτι πίσω του κατά τη συµπλοκή – ένα ακουστικό κι ένα ζευγάρι γυαλιά. Ο Κίερον τα φοράει και συνειδητοποιεί πως µέσα από αυτά δε βλέπει τον χώρο γύρω του, αλλά µια κατάµεστη τουριστική πόλη, σ’ ένα µέρος µε πολλή ζέστη – στο Μουµπάι της Ινδίας.
Έτσι ο Κίερον βρίσκεται κατά λάθος βουτηγµένος στον κατασκοπικό κόσµο της Ρεµπέκα «Μπεξ» Γουίλσον, µιας ανεξάρτητης πράκτορα που εργάζεται για τις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες. Δίχως τον χειριστή της τον Μπράντλεϊ –τον άντρα που απήγαγαν–, η Μπεξ δεν ξέρει πλέον ποιον µπορεί να εµπιστευτεί. Οπότε, θέλοντας και µη, θα πρέπει να χρησιµοποιήσει τον έφηβο Κίερον για να γλιτώσει. Και πριν καταλάβουν καλά καλά τι συµβαίνει, ο Κίερον και ο Σαµ βρίσκονται µπλεγµένοι σε µια αποστολή µε στόχο να αποτρέψουν να πέσει σε λάθος χέρια ένα όπλο µαζικής καταστροφής…

"Μαρξ και μαρξισμός - Μια εισαγωγή" του Gregory Claeys

Ποιος ήταν ο Μαρξ;
Πώς διαμορφώθηκαν οι ιδέες του και γιατί έχουν διαχρονική απήχηση;
Πώς εξελίχθηκε ο μαρξισμός τον 20ό αιώνα και τι σημαίνει για εμάς σήμερα;
Ένα «πανόραμα» του μαρξισμού που καλύπτει όλο το ιστορικό χρονικό, τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, τον συσχετισμό του με άλλες ιδεολογίες και τη θέση του στον 21o αιώνα.
Ο Καρλ Μαρξ παραµένει ο πιο επιδραστικός και αµφιλεγόµενος πολιτικός στοχαστής της ιστορίας. Αν µετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έµοιαζε να έχει τελείως ξεπεραστεί, µια νέα γενιά διαβάζει και ανακαλύπτει τον Μαρξ στον απόηχο των επαναλαµβανόµενων οικονοµικών κρίσεων, της αυξανόµενης ανισότητας στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία.
Στο βιβλίο αυτό, ο Gregory Claeys, ένας από τους κορυφαίους Βρετανούς ιστορικούς του σοσιαλισµού, αναλογίζεται τις ιδέες του Μαρξ και την εξέλιξή τους, από τις απαρχές τους στη Ρωσική Επανάσταση και µέχρι σήµερα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στη σχέση του πρώιµου ουµανισµού του Μαρξ µε την ύστερη σκέψη του, τον µαρξισµό ως µορφή ουτοπισµού, και το πρόβληµα του σταλινικού εκφυλισµού του µαρξισµού.

"Υπερδιέγερση: Τα ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ" του Norman Ohler

Ένα βιβλίο-φαινόµενο, που έχει µεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες και ανατρέπει όλα όσα γνωρίζατε για τον Β’ Παγκόσµιο πόλεµο.
Παρόλο που οι ναζί παρουσιάζονταν ως πολέμιοι του ηθικού εκφυλισμού και της κατάπτωσης της αστικής κοινωνίας και ο αρχηγός τους είχε εδραιωθεί ως εγκρατής ηγέτης που ακολουθούσε μια απολύτως υγιεινή ζωή, το Τρίτο Ράιχ ήταν βουτηγμένο στα ναρκωτικά.
Κοκαΐνη, ηρωίνη, μορφίνη και, κυρίως, μεθαμφεταμίνες, χρησιμοποιούνταν τόσο από τους εργάτες και τις νοικοκυρές όσο και από το στράτευμα, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην προέλαση και νίκη των Γερμανών το 1940.
Ο Norman Ohler, έπειτα από εκτενή έρευνα σε γερμανικά και αμερικανικά αρχεία, αποκαλύπτει την ασύδοτη χρήση ναρκωτικών ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Χίτλερ και των συνεργατών του στους οποίους ο γιατρός Δρ Μορέλ χορηγούσε θανάσιμα κοκτέιλ ουσιών.Αν και τα ναρκωτικά από μόνα τους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εξέλιξη των γεγονότων στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο ή την έκβασή του, η αποκάλυψη αυτών των στοιχείων αλλάζει την αντίληψή μας γι’ αυτή τη σκοτεινή εποχή.
Περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό.