Βερολίνο, τέλος Απριλίου 1945: Τις τελευταίες ηµέρες της κατάρρευσης του Τρίτου Ράιχ ο επιθεωρητής Οπενχάιµερ και η σύζυγός του Λίζα τις περνούν σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Ωστόσο, η Λίζα πέφτει θύµα βιασµού από έναν ρώσο στρατιώτη. Ο δράστης είναι ένας λιποτάκτης που ονοµάζεται Γκριγκόριεφ. Ο Οπενχάιµερ, όταν αρχίζει να αναζητεί τα ίχνη του, έρχεται αντιµέτωπος µ' ένα πλέγµα ψευδών και εξαπάτησης, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται µια βαλίτσα µε άκρως επικίνδυνο περιεχόµενο. Είναι σαφές ότι ο Γκριγκόριεφ προσπαθεί να διαπραγµατευτεί παράνοµα υλικό σχετικό µε τις έρευνες των ναζί στον τοµέα της ατοµικής ενέργειας. Και γι’ αυτό τον λόγο στο παιχνίδι έχουν µπει παραπάνω από µία µυστικές υπηρεσίες...
Προσωπική εκδίκηση ή συλλογικό καλό: ο επιθεωρητής Οπενχάιµερ καλείται να διαλέξει ποιο µονοπάτι θα ακολουθήσει.
Η οικογένεια Χωρέµη, ξεριζωµένη από τη γενέτειρά της τη Χίο, για να γλιτώσει από τη σφαγή του 1822, ξαναχτίζει µε επιµονή και πίστη στην πρόοδο τη ζωή της στη Σύρο, όπου στη διάρκεια των χρόνων συγκεντρώνονται πρόσφυγες και κατατρεγµένοι από διάφορες περιοχές της Μεσογείου. Οι οικονοµικές δραστηριότητες της οικογένειας συνδέονται µε τη ραγδαία ανάπτυξη της Ερµούπουλης και την ανάδειξή της σε εµπορικό και ακτοπλοϊκό κέντρο στα µέσα του 19ου αιώνα.
Ο καιρός κυλά και τα µέλη της οικογένειας, ο Στέφανος και η Σµαράγδα, ο Άλκης και η Ελένη, ο Ζαννής και ο Αντώνης, ο Χαρίλαος και η Ρορώ ερωτεύονται, παντρεύονται, σπουδάζουν στο εξωτερικό, παραθερίζουν όλοι µαζί στο Πισκοπιό, εξελίσσονται παράλληλα µε τον τόπο. Μια τραγωδία ωστόσο που ρίχνει βαριά τη σκιά της στην οικογένεια Χωρέµη θα σταθεί η αφορµή για να αναδυθούν έριδες και ανταγωνισµοί ανοίγοντας έναν ακόµα κύκλο στο αδιάκοπο πέρα δώθε των µελών της.
Μια πανοραµική αποτύπωση της ανόδου και της πτώσης µιας πόλης και ενός νησιού, που γίνεται χωνευτήρι διαφορετικών εθνοτικών οµάδων. Ένα συναρπαστικό µυθιστόρηµα για το πώς οι µυλόπετρες της ιστορίας διαµορφώνουν την πορεία µιας οικογένειας.
Ένας άντρας κάπου κοντά του, που μέχρι εκείνη τη στιγμή έριχνε ασταμάτητα με το όπλο του, σταμάτησε ξαφνικά κι άρχισε να τρέχει ουρλιάζοντας. Ένα παλικάρι που στο πρόσωπό του ήταν αποτυπωμένη η έκφραση του ασίγαστου θάρρους, το μεγαλείο εκείνου που δεν διστάζει να δώσει και τη ζωή του, μέσα σε μια στιγμή είχε χτυπηθεί από την αθλιότητα. Χλώμιασε σαν κάποιον που, μέσα στη νύχτα, συνειδητοποιεί πως έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Ήταν αποκαλυπτικό. Πέταξε κι εκείνος το όπλο του και το ’βαλε στα πόδια. Καμιά ντροπή στο πρόσωπό του. Έτρεχε σαν τον λαγό.
Το διασημότερο έργο του Στίβεν Κρέιν εκδόθηκε το 1895 και χάρισε στον νεαρό συγγραφέα του διεθνή φήμη. Εκτυλίσσεται στη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου και αφηγείται τη βάναυση αφύπνιση ενός νεαρού στρατιώτη των Βορείων. Ο Χένρι Φλέμινγκ ονειρευόταν την έξαψη και τη δόξα του πολέμου, αλλά όταν βρέθηκε στο πεδίο μάχης έτρεξε για να γλιτώσει από τη φρίκη των συγκρούσεων. Ένας τυχαίος τραυματισμός θα τον εξιλεώσει για τη δειλία του στα μάτια των άλλων και θα τον οδηγήσει στο να αναμετρηθεί με τον φόβο του. Ένα έργο που υμνήθηκε για την ψυχολογική του διεισδυτικότητα και για τον πρωτοποριακό του ρεαλισμό στην αποτύπωση των συνθηκών μάχης, ένα αθάνατο αριστούργημα που εξακολουθεί έως σήμερα να συγκινεί.
Ένα μυθιστόρημα για τον Αμερικανικό Εμφύλιο (1861-65), όπου για πρώτη φορά στην αμερικανική λογοτεχνία ο πόλεμος αντιμετωπίζεται όχι από την πλευρά του καθηλωτικού μεγαλείου και του ηρωισμού αλλά από την πλευρά του φόβου και του συναισθηματικού κλονισμού. Ο ήρωας του Κρέιν, ο Χένρι Φλέμινγκ, ουσιαστικά ένας αντιήρωας που θα μπορούσε να έχει την ηλικία του συγγραφέα, στον πόλεμο αυτό «γίνεται άντρας», όχι γιατί παίρνει μέρος σε μάχες, αλλά γιατί έρχεται αντιμέτωπος με τον θάνατο, και γιατί η ψυχή του αλλάζει επειδή περνάει μέσα από το καθαρτήριο του αίματος, μέσα από τον αρχετυπικά βιβλικό αγρό του αίματος.
από την εισαγωγή του Νίκου Μπακουνάκη
Αυτή η συλλογή κειμένων και φωτογραφιών εστιάζει στους μικρούς δρόμους της Αθήνας. Σε δρόμους που είτε σκοπίμως είτε τυχαία περπάτησα. Εντάσσονται σε μια ενδεικτική ανθολογία της ελάσσονος Αθήνας, εκείνης δηλαδή της πόλης που αιμοδοτεί το αθηναϊκό κέντρο αλλά και που με έναν τρόπο σχεδόν νομοτελειακό ζει και μια ζωή ξέχωρη, αυθύπαρκτη, συγκινητική στην αυτοτέλειά της.
Οι συνοικίες της Αθήνας είναι ένας απέραντος θησαυρός. Όλες οι παλιές γειτονιές της Αθήνας είναι κιβωτοί πολύτιμων ενσταλάξεων αστικού βίου, με ποιότητες συχνά υποτιμημένες και ευτελισμένες.
Το μικρό αυτό βιβλίο επιθυμεί να τιμήσει την ελάσσονα Αθήνα, με τον τρόπο όσων βίωσαν τη χάρη της αθηναϊκής συνοικίας. Τα κείμενα αυτά θέλουν να τιμήσουν την απλότητα και την εντιμότητα, τα βασικά δηλαδή υλικά με τα οποία φτιάχτηκαν οι γειτονιές της Αθήνας.
από τον πρόλογο του Νίκου Βατόπουλου
Τα βιβλία έχουν τις δικές τους ζωές, σαν τα παιδιά όταν µεγαλώνουν. Όταν κάνω αναγνώσεις, όλοι θέλουν να ακούσουν αποσπάσµατα από το Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου , κάτι που δεν µου ζητούσαν πέντε ή δέκα χρόνια πριν. Υποτίθεται ότι είναι το καλύτερό µου βιβλίο – έτσι λένε. Από πολλές απόψεις δε είναι το λιγότερο εµπορικό µου βιβλίο. Έγιναν τόσα απρόοπτα στη διάρκεια του ταξιδιού: έτυχε να είναι η περίοδος που οι Τούρκοι πολεµούσαν τους Κούρδους και το PKK, στο Λίβανο είχε µόλις τελειώσει ο πόλεµος κι είχε αρχίσει η ανοικοδόµηση, στη Συρία περίµεναν να πεθάνει ο Άσαντ. Παντού συνέβαινε κάτι κι είχαν όλα σχέση µε τον χριστιανισµό, ήταν απίστευτες οι συγκυρίες.
Από συνέντευξη του συγγραφέα στη Lifo
Την άνοιξη του έτους 578 µ.Χ., αν καθόσουν σε έναν βράχο ψηλά πάνω από τη Βηθλεέµ, ίσως κατάφερνες να διακρίνεις δύο φιγούρες να προβάλλουν, µε τα ραβδιά τους στο χέρι, από την πύλη της µεγάλης µονής του Αγίου Θεοδοσίου στην έρηµο. Οι δυο τους θα κατευθύνονταν νοτιοδυτικά µέσα από την έρηµη γη της Ιουδαίας, προς το εξαιρετικά πλούσιο, κοσµοπολίτικο λιµάνι της Αλεξάνδρειας. Ήταν η αρχή ενός εκπληκτικού ταξιδιού που θα οδηγούσε τον Ιωάννη Μόσχο και τον µαθητή του, τον Σωφρόνιο τον Σοφιστή, σε µια πορεία κατά µήκος ολόκληρου του ανατολικού βυζαντινού κόσµου. Στόχος τους ήταν να συλλέξουν τη σοφία των πατέρων της ερήµου, των σοφών και των µυστών της βυζαντινής Ανατολής, προτού ο εύθραυστος κόσµος τους καταρρεύσει και εξαφανιστεί. Το αποτέλεσµα είναι το Λειµωνάριο , το βιβλίο που έχω µπροστά µου. Αν σήµερα, στη Δύση, θεωρείται ένα µάλλον άγνωστο κείµενο, πριν από χίλια χρόνια ήταν ένα από τα πιο δηµοφιλή βιβλία ολόκληρης της σπουδαίας βυζαντινής γραµµατείας.
[…]
Να τι ήθελα να κάνω: να περάσω έξι µήνες ταξιδεύοντας στην Ανατολική Μεσόγειο, ακολουθώντας χοντρικά την πορεία του Ιωάννη Μόσχου. Ξεκινώντας από το Άγιο Όρος και κατεβαίνοντας σταδιακά µέχρι τις κοπτικές µονές της Άνω Αιγύπτου, ήθελα να κάνω εκείνο που καµία µελλοντική γενιά ταξιδιωτών δεν θα είχε τη δυνατότητα να κάνει: να δω, όπου ήταν δυνατόν, ό,τι είχαν δει ο Μόσχος και ο Σωφρόνιος, να κοιµηθώ στις ίδιες µονές, να προσευχηθώ κάτω από τις ίδιες τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά, να ανακαλύψω ό,τι είχε αποµείνει και να διαπιστώσω ιδίοις όµµασι τις τελευταίες στιγµές από το λυκόφως του Βυζαντίου.
"Ο μυστικός κήπος" του Frances Hodgson Burnett
Ένα κλασικό έργο, πραγµατικός ύµνος για τη φύση και τη ζωή. Μια αξέχαστη ιστορία για µικρούς και µεγάλους, µε χαρακτήρες ολοζώντανους, γεµάτη µυστήριο, πανανθρώπινες αλήθειες και βαθιά συναισθήµατα. Ένας µυστικός κήπος ξαναζωντανεύει χάρη στη συµπόνια και την καλοσύνη, και οι ζωές τριών παιδιών αλλάζουν για πάντα.
ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΕ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Μυστικός κήπος δηµοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες το 1910, στο περιοδικό The American Magazine. Ο εκδοτικός οίκος Stokes κυκλοφόρησε την πρώτη έκδοση σε βιβλίο στην Αµερική το καλοκαίρι του 1911, µε εικόνες της Μαρία Λουίζ Κερκ, και ακολούθησε η αγγλική έκδοση από τον Heinemann, το ίδιο έτος, µε εικόνες του Τσαρλς Ρόµπινσον. Έκτοτε γνώρισε πολλές διασκευές και µεταφέρθηκε επανειληµµένα στο θέατρο και στον κινηµατογράφο.
Ποια µυστικά κρύβει το αρχοντικό Μίσελθαϊτ; Η ορφανή Μαίρη Λένοξ, ένα αρρωστιάρικο και κακοµαθηµένο κορίτσι που µεγάλωσε στις Ινδίες, αναγκάζεται να µετακοµίσει στο σπίτι του παράξενου θείου της στη βόρεια Αγγλία, σίγουρη ότι δε θα της αρέσει καθόλου να ζει εκεί. Ύστερα όµως ανακαλύπτει έναν κρυµµένο κήπο, που είχε µείνει κλειστός και αφρόντιστος για χρόνια. Σύντοµα, η Μαίρη αρχίζει να επαναφέρει τον κήπο στην παλιά του οµορφιά – χωρίς να συνειδητοποιεί ότι ταυτόχρονα αλλάζει και η ίδια…
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου