Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Εφτά χρόνια πριν, ο δωδεκάχρονος τότε Κίαρον Ντιβάιν έγινε πρωτοσέλιδο στις εφηµερίδες, καθώς οµολόγησε τη στυγνή δολοφονία του ανάδοχου κηδεµόνα του. Χάρη στην κατάθεσή του, η ποινή του µεγαλύτερου αδερφού του Τόµας, που επίσης βρέθηκε στη σκηνή του εγκλήµατος, βουτηγµένος στο αίµα, µειώθηκε. Αλλά η αρχιεπιθεωρήτρια Σερίνα Φλάναγκαν, η µοναδική αστυνοµικός που µπόρεσε να πείσει τον φοβισµένο Κίαρον να µιλήσει, έχει διατηρήσει τις αµφιβολίες της σχετικά µε την οµολογία του όλα αυτά τα χρόνια.
Η αποφυλάκιση του Κίαρον σηµαίνει πλέον πολλά πράγµατα: την επανένωση µε τον αδερφό του Τόµας, που εξακολουθεί να ασκεί επικίνδυνη επιρροή στον µικρό του αδερφό• την πυροδότηση µιας φονικής αλυσίδας, καθώς ο γιος του θύµατος έχει ορκιστεί να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του, και πολλά προβλήµατα για την επιτηρήτρια αναστολής του Κίαρον.
Στο µεταξύ, η Σερίνα Φλάναγκαν έχει µόλις επιστρέψει στην ενεργό δράση έπειτα από τη µάχη που έδωσε µε τον καρκίνο του µαστού και δεν έχει να αντιµετωπίσει µόνο ένα βουνό από ανοιχτές υποθέσεις αλλά και τα γεµάτα λύπηση βλέµµατα των συναδέλφων της. Σύντοµα θα ανακαλύψει ότι ακόµα και οι υποθέσεις που έχουν κλείσει µπορούν να σκορπίσουν τον τρόµο στους δρόµους του Μπέλφαστ. 

Προσωπική άποψη:
Το "Δεσμοί αίματος" είναι το πρώτο από τα δύο βιβλία της σειράς  "DCI Serena Flanagan" του Stuart Neville. Όμως, για αρκετούς από εσάς, είμαι βέβαιη πως το όνομα της Σερίνα Φλάναγκαν δεν σας είναι καθόλου άγνωστο. Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να θυμηθείτε από που την γνωρίζετε, επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω, προτείνοντάς σας να ανατρέξετε στη σειρά βιβλίων του ίδιου συγγραφέα, "Jack Lennon", και όσον αφορά το εν λόγω βιβλίο, λίγο πιο συγκεκριμένα, στο "Πέπλο σιωπής", το τέταρτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς, όχι μόνο επειδή η Σερίνα έπαιξε πολύ ενεργό ρόλο σε αυτό, αλλά γιατί αποτελεί, επί της ουσίας, prequel του συγκεκριμένου, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται.

Η Σερίνα, αφού πέρασε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα με την υγεία της, το οποίο την κράτησε για αρκετό καιρό εκτός Υπηρεσίας, επιστρέφει στην ενεργό δράση, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα σωρό ανοιχτές υποθέσεις, μα και την λύπηση που βλέπει στα μάτια των συναδέλφων της, κάτι που αποτελεί βαρύ ψυχολογικό φορτίο στις πλάτες της. Όμως, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μια υπόθεση από το παρελθόν έρχεται να την ταράξει ακόμα περισσότερο, σε μια τόσο ευαίσθητη κι ευάλωτη για εκείνη στιγμή της ζωής της, όταν ο δεκαεννιάχρονος πλέον Κίαρον Ντιβάιν, που πριν από εφτά χρόνια καταδικάστηκε για την δολοφονία του πατριού του την οποία και ομολόγησε, κάτι που έδωσε πολλά ελαφρυντικά στον μεγαλύτερο αδερφό του που επίσης βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος, βουτηγμένος μεσ' τα αίματα, αποφυλακίζεται.

Από τότε που κατάφερε ν' αποσπάσει την ομολογία του, η Σερίνα, ήταν βέβαιη πως ο Κίαρον δεν έλεγε όλη την αλήθεια, παρά την είχε διαμορφώσει έτσι ώστε να μπορέσει να προστατεύσει τον μεγαλύτερο αδερφό του που τον είχε σαν θεό. Ένας μεγαλύτερο αδερφό που ασκούσε, κι εξακολουθεί να το κάνει, τεράστια επιρροή πάνω του, κάνοντάς τον να μοιάζει με μαριονέτα στα χέρια του, πράγμα που δεν τον καθιστά διόλου ασφαλή τώρα που θα επανέλθει στον έξω κόσμο. Πολύ περισσότερο δε, από τη στιγμή που ο γιος του δολοφονημένου πατριού τους έχει ορκιστεί να πάρει την εκδίκησή του. Γιατί όταν ένας κύκλος αίματος ανοίγει και αυτός τροφοδοτείται από αρρωστημένα ένστικτα, μα και από μια εκδικητική μανία, δεν μπορεί παρά να μην κλείσει ποτέ. Και, άραγε, μέχρι που μπορεί να είναι ικανός να φτάσει κανείς για την οικογένειά του; Μπορεί να γίνει φονιάς έτσι απλά, ή υπάρχουν βαθύτερα κίνητρα που πυροδοτούν αυτές τις εκρήξεις βίας;

Πέραν της έτσι κι αλλιώς πολύ ενδιαφέρουσας ιστορίας, αυτό που πραγματικά με κέρδισε στο "Δεσμοί αίματος" δεν είναι άλλο από την ψυχολογική ανάλυση των χαρακτήρων και των ιστοριών που ο καθένας φέρει μαζί του. Ο Neville, χωρίς ίχνος εμπάθειας μα και με μεροληψία συνάμα, βάζει τον καθέναν από αυτούς στο μικροσκόπιο προσκαλώντας μας, όχι να επιλέξουμε πλευρά και να ταχτούμε υπέρ κάποιου συγκεκριμένα, αλλά να κατανοήσουμε τον διαταραγμένο εσωτερικό κόσμο του καθενός, βλέποντας τη ζωή και την πραγματικότητά τους μέσα από το δικό τους, προσωπικό πρίσμα, ακόμα κι αν σε κάποιες περιπτώσεις αυτό είναι καλειδοσκοπικό. Ο Τόμας είναι ένας εμφανώς ψυχασθενής άνθρωπος, με τραύματα του παρελθόντος που κανείς δεν προσπάθησε να επουλώσει, αφήνοντάς τον να μεγαλώσει μέσα στον θυμό και στην οργή. Ο Κίαρον, από την άλλη, έχει μέσα του μια βαθιά ευγένεια, κάτι που συγκρούεται έντονα με τις πράξεις του. Νιώθει καθήκον και υποχρέωση να προστατεύσει τον αδερφό του, αλλά την ίδια στιγμή τον συγκινεί η Σερίνα και ο τρόπος που τον προσεγγίζει, με κατανόηση και τρυφερότητα, κάτι που τον κάνει να αισθάνεται λίγο πιο ανθρώπινος.

Δύο άνθρωποι που εξαρτώνται με λάθος τρόπο ο ένας από τον άλλον, και που όταν ο ένας τολμάει να κάνει κάτι που πάει κόντρα στα θέλω του άλλου, πέραν της συναισθηματικής χειραγώγησης που έτσι κι αλλιώς υπάρχει, βρίσκεται αντιμέτωπος και με την σωματική βία που του ασκεί, πράγμα που δεν είναι ευχάριστο να το διαβάζεις, ειδικά όταν αποτυπώνεται με τόσο ρεαλισμό, αλλά που αποτυπώνει με μεγάλη ακρίβεια την πραγματικότητα ενός άρρωστου μυαλού και την εκρηκτική βία που αυτό κρύβει μέσα του όταν νιώθει πως χάνει τον έλεγχο. Και ανάμεσά τους, μια γυναίκα που προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό της μέσα σε μια ζωή που μοιάζει να την έχει ξεχάσει, και με ανθρώπους που αντί να την αγκαλιάσουν, είτε την λυπούνται είτε αδιαφορούν, πράγμα που την βυθίζει όλο και πιο πολύ σε μια ατέρμονη μοναξιά την στιγμή που δεν την έχει διόλου ανάγκη.

Συνοψίζοντας, έχουμε ένα αστυνομικό θρίλερ που περισσότερο από τη δράση, δίνει έμφαση στην αντίδραση και στις ψυχολογικές προεκτάσεις που προκύπτουν από τις πράξεις των ηρώων της. Ένα μυθιστόρημα με σφιχτή πλοκή, που προκαλεί έντονα συναισθήματα, και που παρά το γεγονός πως ορισμένες στιγμές μας κάνει να νιώθουμε κάπως αμήχανα, εκτιμάμε, στο τέλος, την αλήθεια και την ειλικρίνειά του. Χαρακτήρες που ο συγγραφέας έχει προσεγγίσει με ενσυναίσθηση και κατανόηση, κάτι που περιμένει και οι αναγνώστες του να κάνουν, κι ας μην μας το λέει. Είναι κάτι που το αντιλαμβανόμαστε από τις πρώτες κιόλας σελίδες, όχι επειδή έχουμε να κάνουμε με μια υπόθεση παιδιών, αλλά γιατί έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια και δεν την έλαβαν όταν έπρεπε, με καταστροφικά για όλους αποτελέσματα.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Stuart Neville
Μεταφραστής: Τζανακάρη Βάσια
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-618-03-1898-2