"Έρωτας ψεύτης" της Ρέας Στογιαννάρη

Ενας Έρωτας Ψεύτης, Ξελογιαστής, παγιδεύει στα δίχτυα του µια ανήλικη κόρη, µια αδιάφορη µητέρα, έναν εύπιστο πατέρα, έναν πλούσιο γαιοκτήµονα, µια καλόψυχη αλλοδαπή γυναίκα, έναν ανώριµο γιο, µια απελευθερωµένη καθηγήτρια, έναv γοητευτικό εργοστασιάρχη και µια καταξιωµένη δικηγόρο, κατακυριεύοντας τις ζωές τους και οδηγώντας τους σε ανήλια και καταστροφικά µονοπάτια.
Ανήµποροι όλοι τους να αντισταθούν στη σαγήνη του, σχοινοβατούν ανάµεσα στο πάθος, την απιστία, την προδοσία, την απόγνωση, το µίσος, την ντροπή, την εκδίκηση, µέχρι να υπερβούν τις αδυναµίες τους, να συµφιλιωθούν µε τα λάθη τους, να συγχωρέσουν αυτούς που τους πλήγωσαν µε την προδοσία τους, να ξεπεράσουν και να λυτρωθούν από τις ενοχές και τις τύψεις για όσους αδίκησαν, αφήνοντας πίσω τους το χθες χωρίς να το ξεχάσουν.
Και σαν η συγγνώµη και η συγχώρεση γαληνέψουν τις ψυχές τους και ξανάρθουν η νηνεµία και η ελπίδα στη ζωή τους, ο έρωτας σφραγίζει και πάλι τις καρδιές τους χαρίζοντάς τους την περιπόθητη ευτυχία. Ευτυχία που δικαιούνταν και τη στερήθηκαν, από αδυναµίες, πείσµατα, εγωισµούς, λάθη, µα και εκδικητικότητα!

"Συζητήσεις δίχως όνομα" της Domina Monriel

«…Γιατί δεν θα μάθω ποτέ αλλιώς τι είμαι,
αν δεν δοκιμάσω να γίνω αυτό που θέλω να είμαι.
Κι ίσως τότε καταλάβω πως γεννήθηκα ακροβάτης,
ή πως γλίτωσα απ’ τα θηρία, γιατί είμαι ένα απ’ αυτά».
Δύο παιδικοί φίλοι βρίσκονται ανά δεκαετίες στη ζωή τους και συζητούν για τα θέματα που τους προβληματίζουν καθώς μεγαλώνουν. Ανθρώπινες σχέσεις, διατροφικές διαταραχές, εθισμός, θάνατος, επαγγελματικές επιλογές κι όνειρα είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που τους απασχολούν. Μέχρι που αναγκάζονται να χωριστούν…

"O κόκκινος χαρταετός" της Χριστοθέα Χατζηιωσήφ

Το κορίτσι της ιστορίας µας, πια µεγάλωσε µα δεν άλλαξε το βλέµµα της.
Παρέµεινε το ίδιο καθαρό, αγνό σαν την καρδιά ενός παιδιού.
Με πίστη βαθιά η πορεία της άλλαξε, και η ίδια βρήκε το φως.
Τώρα, µία αιώνια αγάπη τη συντροφεύει στο ταξίδι προς το άγνωστο.
Έφυγε για ένα όνειρο, για µια καλύτερη ζωή, αφήνοντας πίσω κρυµµένες λέξεις που από φόβο ποτέ δεν ειπώθηκαν.
Άραγε το αύριο θα της έφερνε πίσω αυτά που της στέρησε;