Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Το καλοκαίρι του 1862, μια συντροφιά νεαρών καλλιτεχνών με αρχηγό τον ταλαντούχο Έντουαρντ Ράντκλιφ καταφθάνει στην Έπαυλη του Σημυδόδασους, στις όχθες του Τάμεση. Σκοπεύουν να περάσουν ένα καλοκαίρι απομόνωσης, μέσα σε μια παραζάλη έμπνευσης και δημιουργικότητας. Ωστόσο, κατά την παραμονή τους εκεί, μια γυναίκα πυροβολείται θανάσιμα, ενώ μια άλλη αγνοείται· ένα κειμήλιο ανεκτίμητης αξίας εξαφανίζεται· και η ζωή του Έντουαρντ γκρεμίζεται σε ερείπια.
Πάνω από εκατόν πενήντα χρόνια αργότερα, η Έλοντι Γουίνσλο, νεαρή αρχειονόμος στο Λονδίνο, ανακαλύπτει σε έναν χαρτοφύλακα δύο φαινομενικά άσχετα αντικείμενα: τη φωτογραφία μιας γυναίκας με ένδυση βικτοριανής εποχής κι ένα μπλοκ ζωγραφικής με το σκίτσο ενός σπιτιού στην όχθη ενός ποταμού. Γιατί φαντάζει τόσο οικεία στην Έλοντι η Έπαυλη του Σημυδόδασους; Ποια είναι η σαγηνευτική γυναίκα στη φωτογραφία; Άραγε θα αποκαλύψει ποτέ τα μυστικά της;

Προσωπική άποψη:
Η Kate Morton είναι μια συγγραφέας που δεν χρειάζεται συστάσεις. Έχει αρκετούς τίτλους βιβλίων στο βιογραφικό της, τα οποία έχουν κυκλοφορήσει σε δεκάδες χώρες, και όσον αφορά την χώρα μας θα έλεγα πως είναι από τις πλέον αγαπημένες του κοινού, στο είδος της, το οποίο την ακολουθεί πιστά σε κάθε νέο της συγγραφικό εγχείρημα, μιλώντας με εξαιρετική ζέση για κάθε ένα από αυτά. Προσωπικά, δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ πως είμαι από τις φανατικές θαυμάστριές της και πως έχω διαβάσει όλα της τα βιβλία, αλλά έχω διαβάσει αρκετά ώστε να μπορώ να πω μετά βεβαιότητας πως ναι, πράγματι, έχει μια πολύ καλή και ιδιαίτερη πένα που σε "ταξιδεύει".

Ήταν το καλοκαίρι του 1862 όταν μια ομάδα νεαρών καλλιτεχνών επισκέφτηκε την Έπαυλη του Σημυδόδασους, μια σχεδόν ειδυλλιακή τοποθεσία στις όχθες του Τάμεση. Σκοπός τους δεν ήταν άλλος απ' το να αφεθούν και να ζήσουν ένα καλοκαίρι γεμάτο έμπνευση, προσπαθώντας ο καθένας να δημιουργήσει το δικό του μοναδικό έργο. Όμως η παραμονή τους αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά ήρεμη, αφού μια γυναίκα πέφτει νεκρή από σφαίρες, ένα σημαντικό κειμήλιο εξαφανίζεται, ενώ μια ακόμα γυναίκα αγνοείται. Στο Λονδίνο, τώρα, περισσότερα από εκατόν πενήντα χρόνια μετά, μια νεαρή αρχειονόμος ανακαλύπτει έναν χαρτοφύλακα με την φωτογραφία μιας μυστηριώδους γυναίκας της βικτοριανής εποχής και ένα μπλοκ ζωγραφικής. Αυτή θα είναι και η αρχή ενός ταξιδιού που θα την φέρει αντιμέτωπη με μυστικά και αποκαλύψεις που ποτέ δεν περίμενε.

Όπως προανέφερα, η Morton διαθέτει μια πολύ ιδιαίτερη και ξεχωριστή, ταξιδιάρικη πένα, που καταφέρνει και σε παρασύρει, δημιουργεί εικόνες και τις ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια σου, σε μεταφέρει στον χώρο και στον χρόνο με έναν τρόπο σχεδόν αέρινο, ενώ κάνει την καρδιά σου να πλημμυρίζει από συναισθήματα. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση, και σε ότι αφορά το "Η κόρη του ρολογά", με την αφήγηση να είναι μοιρασμένη ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα, με τον χρόνο να κυλάει αβίαστα ανάμεσα σε αυτά τα δύο πλαίσια, καθιστώντας απόλυτα ξεκάθαρες τις διαφορές και τις ομοιότητές τους, αλλά και καταφέρνοντας τα τονίσει όλα εκείνα τα σημεία που αυτά τα δύο ενώνονται.

Άκρως γλαφυρή και παραστατική, η συγγραφέας καταφέρνει να μας δώσει, όπως λένε, ολόκληρη την εικόνα, τόσο της ίδιας της ιστορίας της, στο παρελθόν και στο παρόν, όσο και των χαρακτήρων που εμπλέκονται σε αυτήν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εμποτίζοντάς την, εκτός από συναισθήματα, με έντονες δόσεις μυστηρίου και μιας συγκαλυμμένης αγωνίας που δεν τρώει τα σπλάχνα μας, αλλά που μας ιντριγκάρει και μας κάνει να βυθιζόμαστε στον πυρήνα της αλήθειας της όλο και περισσότερο, με μοναδικό σκοπό να ανακαλύψουμε εκείνα τα κομμάτια που δεν έχουν έρθει ακόμα στο φως και που αν μπουν στη σωστή τους θέση, τότε θα μας δώσουν τις πολυπόθητες απαντήσεις.

Πέραν όλων των άλλων, νομίζω πως είμαι σε θέση να αναφέρω πως είναι αρκετά ξεκάθαρο το γεγονός πως η Morton έχει κάνει ιδιαίτερα καλή και ουσιαστική έρευνα, σε ό,τι έχει να κάνει με το κομμάτι των ιστορικών στοιχείων και δεδομένων, εντάσσοντάς τα τόσο όσο ακριβώς πρέπει σε μια αφήγηση που ακροβατεί ανάμεσα στην Ιστορία και στη μυθοπλασία, αλλά και ανάμεσα στην τραγικότητα και την λύτρωση, που εν τέλει είναι αυτό που ο καθένας ζητάει στο τέλος κάθε διαδρομής, συντροφιά με την κάθαρση. Σίγουρα δεν πρόκειται για το καλύτερο μυθιστόρημα της Morton, αλλά και πάλι πρόκειται για μια ιστορία γεμάτη εικόνες, νοήματα, συναισθήματα και αλήθειες.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kate Morton
Μεταφραστής: Σακελλαροπούλου Ελ. Χριστιάννα
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 608
ISBN: 978-960-14-3507-7