Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
H Βικτόρια Σίτον μένει ξαφνικά ορφανή, χωρίς κανέναν στον κόσμο. Μετά τον θάνατο των γονιών της, ταξιδεύει στην άλλη άκρη του ωκεανού, προκειμένου να διεκδικήσει την κληρονομιά της στο Ουέικφιλντ, ένα πολυτελές αγγλικό κτήμα ενός μακρινού ξαδέλφου, του διαβόητου λόρδου Τζέισον Φίλντινγκ.
Από τη μια στέκεται μουδιασμένη απέναντι στην αλαζονεία του κι από την άλλη βλέπει τις οδυνηρές αναμνήσεις να σιγοκαίνε στα μάτια του.
Ο Τζέισον είναι ένας εξαιρετικά πλούσιος και καταστροφικός άνθρωπος. Η ζωή τον έχει διδάξει να αμφιβάλλει για τους άλλους και τα κίνητρά τους, και να μην πιστεύει στην αγάπη. Προσπάθησε να αρνηθεί αυτό που είδε στη Βικτόρια. Τη γοητεία της, την καλοσύνη της, το μυαλό της.
Κάτω από περίεργες συνθήκες, ο γάμος τους είναι σχεδόν αναπόφευκτος. Η χαρά φαίνεται να έχει πάρει τη θέση του πόνου που έχει προκαλέσει το παρελθόν. Όμως, μια στιγμή αρκεί για να αλλάξουν όλα, η στιγμή που η Βικτόρια ανακαλύπτει την προδοσία της αγάπης τους. Μια αγάπη που νόμιζε ότι θα ήταν παντοτινή.
Ένα πάθος ανάμεσα σε ένα ελεύθερο πνεύμα κι έναν καταστροφικό λόρδο. Μια από τις πιο συγκινητικές ιστορίες της Judith McNaught.

Προσωπική άποψη:
Η Judith McNaught είναι μια απ' τις συγγραφείς του ιστορικού ρομαντικού μυθιστορήματος, τα βιβλία της οποία ξεχωρίζουν για έναν και μόνο λόγο. Είτε τα αγαπήσεις για την ιστορία και τους ήρωές τους είτε όχι, είναι αδύνατον να τ' αφήσεις από τα χέρια σου ακόμα κι αν το προσπαθήσεις, επειδή το μυαλό σου θα τριβελίζει συνεχώς η ιδέα του τι συμβαίνει παρακάτω. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το "Μακρινή κληρονομιά", το πρώτο της σειράς "Sequels", που από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του σελίδα καταφέρνει να σε καθηλώσει, να σε παρασύρει, να σε πλημμυρίσει με εικόνες και συναισθήματα, να σε φέρει αντιμέτωπο με εσωτερικά διλήμματα που μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν θα είσαι σίγουρος πως πρέπει να τα χειριστείς.

Η Βικτόρια είναι μια νεαρή κοπέλα που μετά τον θάνατο των γονιών της, μην έχοντας καμία άλλη επιλογή, ταξιδεύει από την Αμερική στην Αγγλία, προκειμένου να ζήσει με μια συγγενή της μητέρας της, την οποία δεν γνώρισε ποτέ της, αλλά και για να διεκδικήσει την κληρονομιά της στο Ουέικφιλντ, κάτι που θα την φέρει αντιμέτωπη με τον μακρινό ξάδερφό της Τζέισον, έναν άντρα με μεγάλη δύναμη και πολλά πλούτη, αλλά με εξαιρετικά καταστροφικές τάσεις, που έχει γυρίσει εδώ και καιρό την πλάτη του στην αγάπη, έπειτα από μια τραυματική εμπειρία του παρελθόντος. Δεν εμπιστεύεται τους ανθρώπους και πάντοτε αμφιβάλλει για τα κίνητρά τους, όμως η Βικτόρια θα ξυπνήσει μέσα τους όλα όσα πίστευε πως είχαν παγώσει και αυτή θα είναι η αρχή μιας σχέσης που θα περάσει από σαράντα κύματα, γιατί τίποτα δεν έρχεται στη ζωή εύκολα.

Η αλήθεια είναι πως η McNaught, σε όλες τις ιστορίες της, ακολουθεί ένα παραπλήσιο μοτίβο, κάτι που σ' έναν κάποιο βαθμό σου στερεί το δικαίωμα μιας μεγαλειώδους ανατροπής, αφού λίγο πολύ μπορείς να υποθέσεις με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Παρ' όλα ταύτα, ποτέ δεν μας απογοητεύει αφού, ακόμα κι αν έχουμε διεισδύσει στον τρόπο γραφής της και ακολουθούμε την πορεία σκέψης της, καταφέρνει πάντοτε να μας προσφέρει άκρως ολοκληρωμένες και απόλυτα ορθά δομημένες ιστορίες, με αρχή, μέση και τέλος, μα πάνω απ' όλα με μια εξελιχτική πορεία που είναι πλήρης, άρτια, που δεν καταφεύγει σε υπερβολές και ακρότητες προκειμένου να εντυπωσιάσει, αλλά που επιλέγει ν' ακολουθήσει μια άλλη πορεία, πιο κοντά στον ρεαλισμό, αλλά χωρίς την ίδια στιγμή να χάνει τη γεύση της μαγείας.

Η Βικτόρια και ο Τζέισον είναι ένα από τα ζευγάρια εκείνα που δεν μπορείς να μην αγαπήσεις, καθώς η σχέση τους και η πορεία αυτής κρύβουν μέσα τους τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής, αλλά και τη μοιραία τραγικότητα αυτής, ένα στοιχείο που προσωπικά λατρεύω, όχι τόσο επειδή είμαι drama queen, αλλά γιατί βαθιά μέσα μου πιστεύω πως όσα πραγματικά αξίζουν στη ζωή είναι και εκείνα για τα οποία πρέπει να παλέψεις και να πληγωθείς, μέχρι να καταφέρεις να τα κατακτήσεις ολότελα και κανένας να μην μπορεί να στα στερήσει. Κάπως έτσι λειτουργεί και η αγάπη ανάμεσα σε αυτούς τους δύο, με τη Βικτόρια να είναι αμόλυντη και καθάρια, έτοιμη να παραδοθεί σε όσα νιώθει, με απόλυτη ειλικρίνεια, την ίδια στιγμή που ο Τζέισον έχει μάθει να ζυγίζει τους ανθρώπους δυο και τρεις φορές και πάλι να μην είναι ποτέ σίγουρος γι' αυτούς και τα κίνητρά τους, μέχρι τη στιγμή τουλάχιστον που γνωρίζει τη γυναίκα εκείνη που τον κάνει να πιστέψει ξανά στον έρωτα και στο ότι αξίζει να δίνεσαι όταν στο ζητάει η καρδιά σου.

Όσοι έχετε διαβάσει το "Με αντάλλαγμα την αγάπη" της ίδιας συγγραφέως, ίσως να μπορέσετε να εντοπίσετε αρκετά κοινά στοιχεία ανάμεσα στις δύο ιστορίες -και δεδομένου ότι γράφτηκαν με διαφορά μόλις δύο χρόνων, αυτό δεν μας προκαλεί και πολύ μεγάλη εντύπωση-, αλλά πιστεύω πως στη συγκεκριμένη περίπτωση η McNaught χειρίστηκε τις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που πραγματικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά με πολύ καλύτερο τρόπο. Η διαχείριση των συναισθημάτων των ηρώων γίνεται με πολύ πιο ώριμο και ρεαλιστικό τρόπο, τα εσωτερικά, προσωπικά και ηθικά διλήμματά τους βγάζουν πολύ περισσότερο νόημα, ενώ η χημεία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό μας ζευγάρι και η αλληλεπίδρασή τους είναι πολύ πιο ουσιαστική. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υπέροχα λεπτομερή περιγραφικότητα της συγγραφέως, που μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή και σ' έναν τόπο εξίσου γοητευτικό με τους ήρωες και την ιστορία που φιλοξενεί, μας προσφέρουν ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα και εικόνες που δεν μπορεί παρά να σου κλέψει την καρδιά.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Judith McNaught
Μεταφραστής: Δελέγκος Μιχάλης
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 512
ISBN: 978-618-5394-98-1